Γεωργία Τρούλη

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Φταίω

Πριν ξεκινήσω, θα στάξω
την πιο καθαρή πινελιά
Θέλω να ’ναι κόκκινη σαν επιθυμία
και λίγο σκουριασμένη,
γιατί ήμουν ακίνητη
στα χέρια και στα λόγια
κάμποσο καιρό
Κράτησα με κόπο τα στιλό
και τις σκέψεις
Αφού τα πασάλειψα με συντηρητικά,
τα ’δεσα με φόβους και αδιέξοδα
Είδα χθες στον καθρέφτη του μπάνιου
πόσο λιγοστή η αυτοπεποίθηση
Ενοχοποιείται ο εγκλωβισμός
και η ανούσια ένταση
κάποιων χρωμάτων

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Η ρίγανη

Δεν ξέρω πού έχεις κρυφτεί
Ίσως μέσα στα φυλλώματα
από τα άλλοτε ζωντανά λουλούδια
που μου έφερνες
Αλλά εγώ σκέφτομαι αυτά τα
αφυδατωμένα να τα κοσκινίσω
στη μηχανή των χεριών μου,
να φτιάξω λίγη από τη ρίγανη
που μου λείβεται
να κάνω πιο πικάντικη
τη γεύση σου...

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Παραίτηση

Τρίβομαι σαν μικρή αμυχή
δέρματος
Νιώθω το πέος σκληρό,
ανίκανο να δώσει έρωτα
Φυγόκεντρη η αιμάτωση
των αισθημάτων
Οδοντωτή η αφή των αφών σου
Η γεύση της υγρασίας
στεγνή και ανέπαφη
Παρθένα η συνεύρεση
με τον εαυτό μου
Μολυσμένα αγνή
η ατροφική υπνηλία
Σιχαίνομαι την αγκαλιά
Δεν θέλω κανείς —πλέον— να
με ακουμπήσει!
Τραγική αυτοεγκατάλειψη

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Άστεγοι δρόμοι

Βλέπεις ορδές
Τα φανάρια στους δρόμους
Σειρές παράλληλες
Και ακατάλληλες ευθείες

Σου λέω ξεκίνα!
λίγο πριν τη διάβαση
Αλλά εσύ κάθεσαι σπίτι
Έχει κολλήσει το πικάπ
στον ίδιο στίχο από το ύφασμα
της κούκλας

Και κείνη τραβάει προς τα πάνω
σε ξύλινες κινήσεις μανιερισμού
Παρεμβάλλεται ο αστικός κοπετός
που κυλάει

Άρα, πρέπει να υπάρξει συνέχεια
Προσδοκίες τρύπιες σαν τούλι...

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Οι ψίθυροι

Δεν ακούω τους ήχους
των μικρών μας θανάτων
Έχω βάλει δυνατά τη μουσική
για να ξεγελάω τον εαυτό μου
Και αφουγκράζομαι λόγια δικά σου
από τις εποχές που μου
μιλούσες όλο χάδια και έρωτα
Από το τότε που δεν με ήξερες,
που δεν ένιωθες πόσο λαχταράω
ν’ ακούσω ψιθύρους στ’ αυτί
της νύχτας
Ούτε εγώ ήξερα πόσο...
Τελικά αυτή η απουσία σου
είναι που θρέφει τις αναμνήσεις

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Λίγο τσίπουρο στην υγειά σου

Γραφική γωνία
Λίγο τραγουδιστό τρέμουλο
οικειότητας
Τον βλέπει!
—ξανά και ξανά—
Πόσο μακριά είναι ακόμη
από το περισσότερο δίπλα
στον ώμο

Μυρίζει γιασεμί
η εικόνα της αναπνοής τους
Σμίγουνε τα πόδια,
Φιλιούνται,
σαν δύο διάφανα ποτήρια
γλυκάνισο

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Ασέλγεια

Υπάρχει το αποτύπωμα δύο ανθρώπων
στο σύμπαν

Τελετουργικός ο βιασμός
του ενός πάνω στον άλλον
Χωρίς λόγια
Χωρίς κινήσεις
Χωρίς διάθεση
για αποκάλυψη
Της γύμνιας
Της ήττας
Της ατίμωσης

Ιεροτελεστία στην προσέγγιση

Ξέπνοο φυλλομέτρημα αναπνοών
στις ρώγες των δαχτύλων
Αφή αναπόφευκτη
Και οι ρώγες στο στήθος
στητές σαν εμπόδια

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Το σπίτι μου

Άκουσα τον αέρα να φεύγει
έξω από το μπαλκόνι
Και τι έγινε; Όλα εναλλάσσονται
Έρχεται με τόση βαρεμάρα
το καλοκαίρι
Γυμνή, λοιπόν,
ολόγυμνη, σφουγγαρίζω ένα σπίτι

Ανεξαρτησία; Μια βάδιση;
Ή μια μαζεμένη μοναξιά;

Ένα σπίτι
Ένα καβούκι φόβων,
μοντερνισμού,
και ψιθύρων...
Με στοιβαγμένες, στοιβαγμένες
σελίδες που ’ναι στην άκρη μόνο
καθαρές και τεντωμένες.
Ούτε τα σεντόνια από το κρεβάτι μου
δεν είναι έτσι!
—τσαλαβουτημένα σε ξεραμένο ιδρώτα—
Δύο, τρία ή τέσσερα μαξιλάρια
Πλεγμένα,
στη σπερματική αρχή
Της δίψας,
Για δημιουργία,
Για κίνηση...

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Σχετικότητες

Βαρέθηκα να κυνηγάω τον χρόνο με αγωνίες!
Βαρέθηκα να με σκέφτομαι μέσα σε
λεπτούς δείκτες που πάνε μπροστά

Κουράστηκα να μπαίνω σε δωμάτια
με υποχρεωτικές «καλημέρες» και
Καλές νύχτες σε χαιρετισμό

Βαρέθηκα ν’ αφήνω στιγμές όμορφης
κούρασης να με κουράζουν
τόσο εύκολα

Κι όμως...
Απόψε θα αφήσω τον χρόνο να με κυνηγήσει!
Θα βάλω τα ρολόγια δέκα μήνες πριν
Και τους δείκτες μισό αιώνα αργότερα!
Άραγε τι σύγχρονο θα μπορώ ν’ απολαύσω;

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Σφιχτή αγκαλιά γνωριμίας

Νερά στο πλάτωμα της οροφής
Πλεγμένο σε μοβ κλωστές το φως
Ανοίγομαι
Μυρίζει ζέστη και αγάπη
Λεπίδες στο χέρι
Από πόθο που δεν αποστειρώθηκε
—ευτυχώς—
Λειαίνεται η τραχιά κοιλότητα
για να ντύνει πιο ερωτικά
την επίθεση
Στιλπνή σκέψη,
Τρυφερό φιλί,
Πληγωμένη συζήτηση
Ανοίγω τα πόδια να σ’ αγκαλιάσω
αλλά,
στο άνοιγμα των χεριών μου
χωράς ολόκληρος

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Βγήκα στον δρόμο

Χτυπήματα ενθάρρυνσης
από τοίχο σε τοίχο
Σκαλοπάτια πάνω-κάτω
Δρόμοι τετράγωνοι
Βαλτωμένοι
Αλοιφή ξεκούρασης η κερήθρα
όμως, το μέλι μαύρο
σα να βγήκε από μύγες
όχι από μέλισσες
Κάπου υπάρχει η βασίλισσα
με το βασίλειό της
Βγάζω από την τρύπια τσάντα
ένα χαρτομάντιλο
Σκουπίζω λίγη ζαχαρωμένη
ένταση νεότητας
Ο κηφήνας έχασε το κεντρί,
ξέχασε και το κέντρο
Και συνεχίζω να προχωράω
Δρόμοι χιλιοπερπατημένοι...

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Η γυαλάδα της νύχτας

Κάθομαι μόνη στο μπαλκόνι
Μ’ αγκαλιάζει η νύχτα
σαν δερμάτινο ρούχο!
— ευτυχώς χωρίς πολλή
προστυχιά και γυαλάδα.
Δεν κάνει κρύο,
αλλά βιώνω
μια κρύα φαντασίωση
Κι αυτό το φεγγάρι
στρογγυλό
σαν ηλίθιο πρόσωπο!
Ένα καρκινικό χρώμα
χλωμάδας κι αμφίβολης
αγνότητας...

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Ζέστη σαν νερό

Μια βόλτα μόνη στο δρόμο
Γιατί περπατάω τόσο γρήγορα;
Νυχτώνει απότομα και βαριά!
Και ο θερμοσίφωνας είναι
ανοιχτός στο σπίτι

Ένα άγρυπνο ζεστό μάτι
Με περιμένει το νερό
να βγάλω λίγη βρομιά,
μαζί με τις σκόρπιες λέξεις
που μάζεψα στο δρόμο

Θέλω να ηρεμήσω!
Να κοιμηθώ έπειτα
πάνω σε νερό!
Απέναντι θα κοιτάω
το τρεμάμενο χέρι μου

Αρχίζει να φλερτάρει
με την τολμηρή χειρονομία
της λιγοστής ικανοποίησης
της γοητευμένης αυτοκαταστροφής
των γρήγορων, γρήγορων
ακουσμάτων...

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Τα ζάρια

Λίγο πριν αρχίσουμε
να μιλάμε, θέλω να σου πω
ότι τα ζάρια δεν βρίσκουν
ένα παιχνίδι
για να κάνουν ζαβολιές, πλέον

Τρομοκρατήθηκα από την
αυστηρότητα των νόμων
κι αυτά
κι εγώ
κι εσύ
που κουραστήκαμε από
τη δημιουργική μας απραξία

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)

[wings]

Γεωργία Τρούλη, Μέθη

Η μανία ήρθε και δέθηκε
με την αντίδραση
στην τελευταία γουλιά
της μπίρας
Δεν πρόλαβε η διάθεση
να ζαλίσει τον θυμό
Η ίδια διαδρομή θα
καταπιεί το στεγνό
καληνύχτισμα,
έξω από την άσχημη
πόρτα που ποτέ
δεν κλείνει
Και το κλειδί αλλάζει
χέρια
Μια αρπάζει
την απογοήτευση,
Μια αφήνει
την αποθέωση στη μοναξιά
της ανάγκης

Από τη συλλογή Μια σχετική συρραφή (2008)