Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 01 Dec, 2007, 15:34:02

Title: Μαρία Κουγιουμτζή
Post by: wings on 01 Dec, 2007, 15:34:02
Μαρία Κουγιουμτζή

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/10/ce9acebfcf85ceb3ceb9cebfcf85cebccf84ceb6ceae-e1571828328338.jpg)

[Πηγή για τη φωτογραφία: Πολιτιστική Ατζέντα (http://www.culturagenda.com/2017/03/blog-post_44.html)]

Γεννήθηκε το 1945 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Είναι αδελφή του συνθέτη Σταύρου Κουγιουμτζή. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά «Η λέξη», «Εντευκτήριο», «Πάροδος», «Πανδώρα», «Παρέμβαση» και «Ένεκεν». Ποίησή της έχει δημοσιευτεί στα περιοδικά «Εντευκτήριο» και «Πάροδος».

Πεζογραφία:
«Άγριο βελούδο», εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 2008
«Γιατί κάνει τόσο κρύο στο δωμάτιό σου;», εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 2011
«Κι αν δεν ξημερώσει;», εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 2013
«Όλα μπορούν να συμβούν μ’ ένα άγγιγμα», εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 2016

Ανθολογημένα ποιήματα:


Συνεντεύξεις της Μαρίας Κουγιουμτζή:

Στο Translatum έχουν δημοσιευτεί και πεζογραφήματα της Μαρίας Κουγιουμτζή (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=33243.0).


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Ο άγγελος
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 22:14:36
Μαρία Κουγιουμτζή, Ο άγγελος

Μες στο καζάνι ο άγγελος ψηνότανε
με πράσινες πιπεριές, κόκκινο μπούκοβο
πασπαλισμένος με κρασί μαδέρας
και λίγη χρυσαφιά μουστάρδα
στα φτερά του.
Καθώς μιλιά ανθρώπινη δεν γνώριζε
νόμιζε πως αν τραγουδούσε
θα ημέρευε το αγριεμένο πλήθος.
Και πράγματι, πιάνοντας το χορό
τρώγαν τα καφτερά
ζεστά κομμάτια του
γλείφοντας τα φτερά του
με τις λάγνες γλώσσες τους
και φτύνανε τα τρυφερά του
κόκαλα στο χώμα.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 23-24 (Δεκέμβριος 2008)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Σειρήνα
Post by: wings on 14 Aug, 2008, 23:39:44
Μαρία Κουγιουμτζή, Σειρήνα

Μην την ακούς
έχει πανσέληνο η Σειρήνα μες στα μάτια της
θα βυθιστείς στην τρικυμία της φωνής της
Τα δίχτυα των χεριών της θα σ’ αρπάξουνε

κι ως να πεις χάνομαι
θα σ’ έχουν βάλει στο τηγάνι

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 23-24 (Δεκέμβριος 2008)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Μη βλέπεις
Post by: wings on 17 Aug, 2008, 00:22:25
Μαρία Κουγιουμτζή, Μη βλέπεις

Μη βλέπεις
πώς μοιράζει τα χαρτιά
πώς κόβει τον βαλέ και πώς τη ντάμα
πώς ρίχνει τα σπαθιά μες στις καρδιές
κι απλώνεται το αίμα
στο μονό του στρώμα.

Εσύ να βλέπεις
τους δυο λύκους μες στα μάτια του
καθώς ρουφάνε το κελαρυστό μεδούλι
απ’ τα δικά σου.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Το γαλάζιο άλογο
Post by: wings on 19 Sep, 2008, 21:33:26
Μαρία Κουγιουμτζή, Το γαλάζιο άλογο

Πες σ’ αυτό το γαλάζιο άλογο πως δεν υπάρχει.
Πως πρέπει να προσαρμοστεί στον σκούρο κόσμο.
Πάει ο καιρός που έπλεε στη θάλασσα
κοιμότανε στο πράσινο του χορταριού αιδοίο.
Πες του να σκύψει το κεφάλι για σφαγή
να φύγει από το πάρτι με τις αλεπούδες.
Έχει στεφάνι αγκαθωτό από συρμάτινη κραυγή
κολάρο να φορέσει
και με τα ξύλινα παπούτσια του
τον θάνατό του να κλοτσήσει.

Αργά αργά να ξεφλουδιστεί
απ' τον γαλάζιο εαυτό του
και μ’ ένα χρώμα χωματί να γονατίσει.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Ανθοδέσμη
Post by: wings on 01 Oct, 2008, 12:17:32
Μαρία Κουγιουμτζή, Ανθοδέσμη

Σε μια μεταξωτή θηλιά κορδέλα
τα κίτρινα τριαντάφυλλα σπαράζουν
Τα δάχτυλα των φύλλων τους
βοήθεια ζητάνε μες στο θολό νερό,
για να σωθούν
γαντζώνονται στ’ αγκάθια
ξεσκίζοντας την πράσινή τους σάρκα.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Καλιντρέη
Post by: wings on 16 Oct, 2008, 13:44:53
Μαρία Κουγιουμτζή, Καλιντρέη

Την Καλιντρέη περιμένω εγώ, την Καλιντρέη,
την πιο σκληρή κι από τους μπάτσους
που φυλάγανε στην πόρτα.
Πιο αψιά, πιο σκύλα,
που σε δάγκωνε στο άψε σβήσε.
Όμως είχε δυο αστέρια
στον αριστερό της κόρφο
και μια χρυσή καδένα
στον γαλάζιο αφαλό της.
Όλα τα θέλω σου αμέσως τα αράδιαζε
σαν πιόνια και με χρυσό καρφί
μαγνήτιζε την ξυραφένια ακμή τους.

Θα δεις
ίχνη πάνινων φτερών
από ιπτάμενα πλοία,
άσπρη γαζέλα μες στο
κόκκινο παλτό της.

Θα πάρεις
το μαλαματένιο τόξο της
καθώς σφυρίζει στον αέρα
σχίζοντας τον αφρό από τα όνειρα
πριν καρφωθεί
στο σάρκινο ηχείο της καρδιάς σου.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 77 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Σε προδώσαν
Post by: wings on 01 Nov, 2008, 16:42:37
Μαρία Κουγιουμτζή, Σε προδώσαν

Δυο καστανές και δυο χρυσές
ουρίτσες απ’ τη φράντζα σου
γελούσαν
πάνω από τα μοβ γυαλιά σου
Αν ήτανε ζαχαρωτά
ή δηλητήριο
από δόντι οχιάς
τα μάτια σου,
δεν έβλεπα.

Οι κοφτεροί καρχαρίες των δοντιών σου
σε προδώσαν.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 14 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Να τον φοβάσαι
Post by: wings on 28 Nov, 2008, 17:16:41
Μαρία Κουγιουμτζή, Να τον φοβάσαι

Να τον φοβάσαι
τον θυμό του Μένανδρου
κρατάει Καλάσνικοφ η οργή του.
Έχει ομήρους
μυστικά και λάθη σου
δεν θα διστάσει να τα εκτελέσει.

Γι’ αυτό στριπτίζ μην κάνουν
οι ανάγκες σου
το αλεξίσφαιρο γιλέκο
του εγώ τους να φορέσουν
πριγκίπισσες σιωπηλές κι αδιάφορες
από κοντά σου να περάσουν.
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 14 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Χορδή
Post by: wings on 22 Jan, 2009, 21:38:51
Μαρία Κουγιουμτζή, Χορδή

Τυφλή χορδή
σφυγμός
στα μαύρα πλήκτρα των δακτύλων σου
που απορροφούσαν λέξεις
μέσα σε πράσινη σκιά
αιώρα φωνηέντων
σταγόνες θαλασσιάς βροχής
χειροκροτάει ο τσίγκος
από το άηχο τύμπανο
το δέρμα της φωνής σου
πλένει
τα κίτρινα γάντια μου
που σφίγγουν τον λαιμό σου.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 14 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Αλκίνοος
Post by: wings on 19 Feb, 2009, 20:40:12
Μαρία Κουγιουμτζή, Αλκίνοος

Μη
τον μικρό μου φίλο τον Αλκίνοο
που τρώει με το δάχτυλο το μέλι,
βουίζουνε στον ουρανίσκο του οι μέλισσες,
το φιλντισένιο όστρακο
των κυανών ματιών του
ουρά χελιδονιού ψαλίδισε
περνώντας η σκιά της.
Μη,
έτσι ολόγυμνος π’ αποκοιμήθηκε
κάτω από της μουριάς τα φύλλα
και στάζουν οι χυμοί από τα μούρα της
σαν κοκκινάδια άσεμνα
στο τρυφερό του σώμα,
μην τον ξυπνάτε.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 77 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Η έρημος
Post by: wings on 10 Feb, 2010, 23:51:31
https://www.youtube.com/watch?v=_FRhjkxEsP8

Μελίνα Τανάγρη, Έρημος (δίσκος: Μελίνα απ’ το μέλι (1989))

Μαρία Κουγιουμτζή, Η έρημος

Είναι η έρημος παράδεισος,
ανθίζουν σπάνια λουλούδια.
Άσπρα ελάφια
παίζουν μ’ άσπρους λύκους.
Μονόκεροι μ’ αμέθυστους φτερά πετάνε.
Ολόξανθες πεταλούδες ιππείς
στη ράχη κόκκινων πουλιών αλόγων.

Γελάς, και πέφτουν μαργαρίτες απ’ το γέλιο σου
κάνουν τα φύλλα τους βαρκούλες τα μυρμήγκια
κι οι μέλισσες τις σέρνουν με τ’ αγκίστρι τους
στο ζαλισμένο αέρα τσαϊράδα.
Μες στις αιώρες της δροσιάς
λικνίζονται της αχλαδιάς τα φύλλα,
κοιμάται πάνω τους η βελουδένια κάμπια,
ένα μαμούθ έσκυψε και τη φίλησε
κι έμεινε το μεταξωτό της χνούδι
σκουλαρίκι στο μεγάλο αυτί του.

Ο ήλιος που μήτε έδυε, μήτε ανέτειλε,
με τις χρυσές χορδές έπαιζε της κιθάρας του
και χόρευαν μεθυστικά τα πράσινα φιλιά της χλόης.

Έρχονται οι έρωτες σε διάφανα έλκηθρα
κρούουν με τύμπανα τ’ ατλάζι της ψυχής σου,
δεν σχίζεται, ηχεί.

Είναι επόμενο
να βλέπεις τόσα οράματα
αφού εξόριστη στην έρημο βαδίζεις.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 77 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Παυσίλαος
Post by: wings on 15 Apr, 2010, 20:51:24
https://www.youtube.com/watch?v=OG6WZoVfGao

Αγρίμια κι αγριμάκια μου (παραδοσιακό Κρήτης με τον Νίκο Ξυλούρη)

Μαρία Κουγιουμτζή, Παυσίλαος

Είναι αγρίμι ο Παυσίλαος
να τον φοβάσαι
σαν τσακμακόπετρες ανάβουν τα σπιρούνια του
πάνω στη γραφομηχανή όταν καλπάζει.
Το λάσο του πετάει
κι αιχμαλωτίζει απ’ τον λαιμό
τα ρήματα και τις προθέσεις σου
και με τη μια τις παίρνει το κεφάλι.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Η ερώτηση που δεν μ' αγαπούσε
Post by: wings on 17 Jul, 2010, 18:28:16
https://www.youtube.com/watch?v=GxNbx-ELWKg

Μάνος Λοΐζος & Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μη με ρωτάς
(τραγούδι: Μάνος Λοΐζος / δίσκος: Τραγούδια του δρόμου (1974))


Μαρία Κουγιουμτζή, Η ερώτηση που δεν μ’ αγαπούσε

Κανένα νέο; Ρώτησες.
Εξαρτάται πώς εννοεί κανείς το νέο.
Νέο μπορεί να είναι ότι επιτέλους τηλεφώνησες.
Μπορεί να είναι μια καινούρια σκέψη που έκανα για σένα
ή μια παλιά που την έκανα εκ νέου.
Μπορεί να είναι νέα η διάθεσή μου
ν’ ακούσω τη φωνή σου
ή η δική σου διάθεση που ρωτά: έχεις κάνα νέο;

Η ερώτησή σου απαντούσε
σ’ αυτό που μας ενώνει καθώς μας χωρίζει.
Είναι σα να με γύρευε εκεί που δεν ήμουν
κι εκεί που ήμουν δε με βρήκε.
Ίσως γιατί ερχόταν από κει που δεν ήσουν
ενώ, εκεί που ήσουν, η ερώτηση δεν υπήρχε.
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 14 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Όνειρο
Post by: wings on 29 Dec, 2010, 00:34:25
https://www.youtube.com/watch?v=ubbScrsPnN0

Οδυσσέας Ελύτης & Ηλίας Ανδριόπουλος, Το τραγούδι του αρχιπελάγους
(τραγούδι: Άλκηστη Πρωτοψάλτη / δίσκος: Προσανατολισμοί (1984))


Μαρία Κουγιουμτζή, Όνειρο

Μες στη φωτογραφία του
κοιμάται ο νέος ναύτης
η άσπρη φορεσιά τού αφαιρεί το βάρος
θαρρείς λευκό και θαλασσί
μπαλόνι που υψώνεται
χαράζοντας μια φωτεινή γραμμή
στα μάτια της γυναίκας
π’ αγρυπνάει.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 14 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Ήμουν ένα σιωπηλό κορίτσι
Post by: wings on 06 May, 2011, 14:51:53
https://www.youtube.com/watch?v=KzO9ZQf7zqs

Θάνος Μικρούτσικος & Οδυσσέας Ιωάννου, Κράτα λίγο ακόμα
(τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου / δίσκος: Θάλασσα στη σκάλα (1999))


Μαρία Κουγιουμτζή, Ήμουν ένα σιωπηλό κορίτσι

Εγώ μαχαίρωσα τον Κλύτη.
Τις γαλανές λίμνες των ματιών του
εγώ τις πάγωσα
να πατινάρετε άνετα μπορείτε.
Μη φοβάστε.
Είναι αμετάκλητα σκληρός ο πάγος
δε θα βυθιστείτε.

Όσα είδατε σ’ αυτόν,
κίτρινα φίδια τα φιλιά του,
φλογοβόλα όπλα,
τα χέρια πυρωμένες ξιφολόγχες,
τα πόδια να κλοτσούν
σαν άγρια άλογα,
όμως κυρίως η μιλιά του,
οξύ που τρέλαινε τις φρένες σας,
δεν θα τα ξαναδείτε.
Εγώ τ’ αφάνισα.

Ήμουν ένα σιωπηλό κορίτσι
και δεν πρόσεξε.
Είχε ξεχάσει
πως εγώ μεγάλωσα στους δρόμους.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 77 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Άθωνες
Post by: wings on 22 Nov, 2013, 13:57:01
https://www.youtube.com/watch?v=QDImY_GTyAU

Μίκης Θεοδωράκης & Ιάκωβος Καμπανέλλης, Ο εχθρός λαός
(τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου / έργο: Ο εχθρός λαός (1975))


Μαρία Κουγιουμτζή, Άθωνες

Εσύ να μην κοιτάς τους Άθωνες
που τρώνε ζωντανά τα ψάρια
Αυτοί σ’ εχθρούς και φίλους
με το ίδιο μένος φέρονται
τους κόβουν χέρια και πόδια
άμα τους προδώσουν

Εσύ που μες στο μέλι ψάρευες τα μύδια
και με τις φτερωτές γοργόνες
ξενυχτούσες κάθε βράδυ
Πρέπει να είσαι μαλακός
με τους εχθρούς σου.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 14 (Ιούνιος 2007)


Σημείωση ανθολόγου για τους Άθωνες:

Οι Καρυές είναι η πρωτεύουσα της αυτόνομης περιοχής του Αγίου Όρους, της Κεντρικής Μακεδονίας, που αντιστοιχεί στην περιοχή της αρχαίας Αθωνίδας. Την περιοχή αυτή κατοικούσαν οι αρχαίοι Άθωνες, συγγενείς με τους Ηδωνούς του π. Στρυμώνα και τους Σίθωνες της Σιθωνίας. [πηγή: Καρυές - Live-Pedia.gr (http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CF%85%CE%AD%CF%82_%5C%CE%91%CE%B8%CF%89%CE%BD%CE%AF%CF%82)]
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Η καρέκλα
Post by: wings on 18 Mar, 2014, 16:20:57
https://www.youtube.com/watch?v=Lu_GteXF5mw

Σταύρος Κουγιουμτζής & Μαρία Κουγιουμτζή, Άδειοι οι δρόμοι (http://littlenautilus.blogspot.gr/2010/06/blog-post_22.html)
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας / δίσκος: Τρελοί και άγγελοι (1986))


Μαρία Κουγιουμτζή, Η καρέκλα

Είναι πολύ κρύα αυτή η καρέκλα
Μου επιτίθεται με ριπές πάγου.
Είναι γιατί καθόσουν πάνω της όταν…
Της λείπουν τα ζεστά σου χέρια  στο ξύλινο κορμί της.
 
Η γραφή σου, ο καπνός του τσιγάρου σου
Τα μυστικά σου
Ήσουνα το μαντείο της.
 
Όταν κάθομαι εγώ
ορμάει πάνω μου η άρνησή της.
και μου πετάει κατάμουτρα το χιόνι της.
 
Είναι μια συνηθισμένη καρέκλα
Με την ανάσα των πεύκων στα χέρια της
ξύλινα μπράτσα που αγκαλιάζουν
 
Ξεθωριασμένο το κάλυμμα
κρύβει την ευωδιά της αφής σου
στα τρεμάμενα νήματα της ύφανσής της.

Οι άγγελοί σου
λικνίζονται πάνω της
βυθίζοντας τα άηχα πέλματά τους
στο άδειο.
 
Είναι μια ερωτευμένη καρέκλα
Που επιμένει να κλείνει μέσα της
τον ίσκιο σου ζεστό.
 
Με τους λύκους του δάσους
να παραμονεύουν.
 
Όμως εσύ
Γονατίζοντας έγραφες
στα πράσινα φύλλα της
 
Έγλειφε ο κρόκος του πρωινού
Την άδεια πλάτη
κι ένα μεθυσμένο αηδόνι
κοιμόταν  πάνω στο μπράτσο της.
 
Τραγούδα
Κανείς μας δεν σ’ αφήνει να φύγεις
 
Τι καλά που δεν είδες τον κόσμο μας
Πιασμένο στο δίχτυ του τρόμου.

Ανέκδοτο ποίημα, δημοσιευμένο στον ιστότοπο bibliotheque (https://www.bibliotheque.gr/) (2014)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Καρκίνος
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 20:24:49
Μαρία Κουγιουμτζή, Καρκίνος

Τα μαύρα της εσώρουχα
φορώντας η αράχνη
έμπηξε τα βαμμένα νύχια της
στον μελαψό μαστό μου
κι άφησε φωτοστέφανο
τα ίχνη από τα διαμαντένια δόντια της
γύρω από τη θηλή μου.

Αν έζησα
είναι γιατί στο δηλητήριο
ήμουν εθισμένη.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Μαστεκτομή
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 20:27:50
Μαρία Κουγιουμτζή, Μαστεκτομή

Οι αμαζόνες
κόβανε τον ένα τους μαστό
να πολεμάνε σαν τους άντρες.
Εγώ έκοψα και τους δύο
βάζοντας τέλος στους πολέμους.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Λάιλα
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 20:31:07
Μαρία Κουγιουμτζή, Λάιλα

Άκου πώς τραγουδάει η Λάιλα
βραχνή η καύτρα της φωνής της
ορμάνε Κένταυροι
απ’ τα δάση των πνευμόνων της
σκοντάφτει η ανάσα της
στα γυριστά τους κέρατα
πιάνεται απ’ τα τέλια του λαιμού
για να μην πέσει.

Σα ναφθαλίνη λαμπυρίζει η φωνή της
καθώς καίγεται,
μένει μονάχα στην αφή
το άρωμά της.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Τζίνο
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 20:34:58
Μαρία Κουγιουμτζή, Τζίνο

Δες πώς χορεύει ο Τζίνο
πώς λικνίζεται,
σαν ολοστρόγγυλο αυγό κυλάει
πιο θαλασσιά απ’ το μπλουτζίν τα μάτια του
πιο δροσερή απ’ το καμπάρι η πνοή του.
Μ’ απ’ όλα πιο γλυκιά η λεκάνη του
καθώς στριφογυρίζει γύρω γύρω
πλένει όλα τα γινάτια και τις πίκρες μου
και με μαλακτικό φιλί τις μαλακώνει.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 77 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Τα μάτια
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 20:38:36
Μαρία Κουγιουμτζή, Τα μάτια

Μην τα κοιτάς
είναι γουρούνια λαίμαργα τα μάτια του
μαργαριτάρια δε γνωρίζουν
σε καταπίνουν με τις πόρνες
τ’ αποτσίγαρα,
τα ούρα και τα λιπαρά αποφάγια.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Κάθε βράδυ
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 20:42:02
Μαρία Κουγιουμτζή, Κάθε βράδυ

Το ’σκαζε κάθε βράδυ
απ’ το συζυγικό κρεβάτι ο Ιδομενεύς
να πάει στην ακροποταμιά
που λούζονταν νεράιδες.
Του ’χανε πει
πως ένα πέπλο τους αν έκλεβε
αυτή που της ανήκε
αιχμάλωτός του θα γινόταν,
ενώ στο πλάι του ελεύθερη
πιο νεράιδα απ’ τις νεράιδες
η γυναίκα του κοιμόταν.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Πώς τρέχει
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 20:45:21
Μαρία Κουγιουμτζή, Πώς τρέχει

Πώς τρέχει τα χιλιόμετρα ο Πέλαγρος
θαρρείς πως κυνηγάει την Αφροδίτη.
Τρία χωριά γκρέμισε ο αγέρας του
στεγνώσανε οι θάλασσες
πλένοντας τα μαλλιά του.
Τις Αμαζόνες δε σταμάτησε να δει.
Πιο γρήγορη απ’ τις σαΐτες τους
η είδηση τον πρόλαβε
και έσκασε σαν βόμβα η καρδιά του.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Έμπολος
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 20:47:59
Μαρία Κουγιουμτζή, Έμπολος

Μη νομίζεις
πως όταν έπαιζε την Κλυταιμνήστρα
ο Έμπολος
ήταν ο εαυτός του.
Όχι.
Την Κλυταιμνήστρα έπαιζε
με τον εαυτό του.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Υπεροψία
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 20:51:20
Μαρία Κουγιουμτζή, Υπεροψία

Μην την ακούς
που σου μιλάει γλυκά
που η ματιά της σε θωπεύει
μαύρα τσακάλια μέσα της αλυχτούν.

Μην κάθεσαι κοντά
και σε μυρίσει η υπεροψία της
δε θ’ αργήσει, θα το δεις
να ξαμολήσει τα σκυλιά της
την καρδιά σου να ξεσκίσουν.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Λαιμαργία
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 20:56:26
Μαρία Κουγιουμτζή, Λαιμαργία

Μην ψάχνεις την Ζαννιέτα
κρύβεται.
Στη σγουρή λαιμαργία
του αιδοίου της κλεισμένη.

Εκεί, σαν την αράχνη
απλώνει τα βελουδένια χέρια της
αδράχνει τους εραστές
και πάνω στον σπασμό της ηδονής
τους αποκεφαλίζει.

Απ’ τ’ ανοιχτά της πόδια
οι χυμοί
σαν νεοσσοί χελιδονιών
ανοίγουνε το μυρωδάτο χείλος τους
να ταϊστούν από τις σάρκες σου
λίγο πριν ξεψυχήσεις, ακέφαλος
νεκρός και πλήρης,

μέσα σε τριανταφυλλιές σπασμών
και ασπασμούς αρωμάτων.
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 14 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Κοντολίζα
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 21:01:40
Μαρία Κουγιουμτζή, Κοντολίζα

Αν και ήταν γνωστό
πως έπινε πετρέλαιο
παίζοντας πιάνο
και φορώντας τη ρεπούμπλικά του
ο μαύρος πάνθηρ
ανενόχλητος πέρασε τη λεωφόρο.
Το βελούδινο σασί του
απ’ τις μολότοφ δεν ανατινάχτηκε
ούτε θάμπωσαν οι βιτρίνες των ματιών του
από τα δακρυγόνα.
Μόνο τα κάτασπρά του δόντια
μάτωσαν από τις κόκκινες σημαίες
της πορείας
που σπαρταρούσανε κομματιασμένες
στο γελαστό του στόμα.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Δούλοι
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 21:12:39
Μαρία Κουγιουμτζή, Δούλοι

Τους δούλους μη λυπάστε
δούλοι είναι.
Κι αν έχουν σάρκα που ματώνει
μη σας νοιάζει,
είναι σάρκα δούλου.
Εικοσιτέσσερις ώρες έχει η μέρα
βάλτε τους να δουλεύουνε τριάντα
και να ’χετε τον βούρδουλα έτοιμο
αν κάνουν πως σηκώνουνε κεφάλι,
χρήματα είν’ αυτά, δεν είν’ αστεία.
Αυτά κάνουν τους δούλους
κι οι δούλοι αυτά.
Όσο γι’ αυτούς τους ατυχείς
ταΐστε τους αισθήματα,
χάριν αυτών αντέχουν
και θρέφουν τη σκελετωμένη τους ψυχή
αιώνες τώρα.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Αχέροντας
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 21:16:11
Μαρία Κουγιουμτζή, Αχέροντας

Για δες
πώς φούσκωσε ο Αχέροντας
απ’ ώρα σ’ ώρα θα ’χει πλημμυρίσει
ανώφελα τα φράγματα
’λαφρείς οι σάκοι με τα υπάρχοντά μας
αντίσταση δε φέρνουνε τα θέλω μας
οι ανάγκες μας υποταγή έχουν δηλώσει.

Σιωπηρά κι ανώνυμα το αίμα μας
συνθήκη έχει κάνει, ένωση,
με τα νερά
που απ’ ώρα σ’ ώρα θα μας πνίξουν.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Στάση
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 21:34:53
Μαρία Κουγιουμτζή, Στάση

Στο τίποτα, στο πουθενά
πάνω στο ολοστρόγγυλο μηδέν
καθότανε η Μαίρη.

Κάτω
στα σκοτεινά ποτάμια
εκεί που γκρεμιζότανε όρθιο το χάος
έπλενε τα φτερά της.

Πάνω
στις γελαστές βεράντες του αέρα
χτένιζε τις ξανθές πλεξούδες των ονείρων της
μεταξωτά σχοινιά που τραγουδούσαν
καθώς τραβούσαν τα πανιά
και φούσκωνε το αόρατο
αερόστατο του χρόνου.

Αργά απομακρύνονται οι νεκροί
κι οι ζωντανοί τρεχάτοι.
Εκείνη κλούβιο αυγό
ακινητούσε ανάμεσά τους ως να σπάσει
χωρίς τη μυτερή πυξίδα της ανάστασης
πιστή στην αχαλίνωτη ορμή της στάσης.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 77 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Άνευ εφοδίων
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 21:42:34
Μαρία Κουγιουμτζή, Άνευ εφοδίων

Άτυχος γεννήθηκε ο Σύρης
απ’ τον μαστό της μάνας του τον άρπαξαν
τον πούλησαν, τον παίξαν στα χαρτιά, τον χάσαν.
Ο βούρδουλας άφησε νωρίς
τ’ αγκαθωτό του άγγιγμα
στο τρυφερό του σώμα.

Στα ορυχεία του χρήματος
του βγάλανε μυαλό και γλώσσα.
Με τη μισή καρδιά του στον ουρανό να σέρνεται
ανέβηκε το βουνό αντάρτης.

Εκεί σείοντας το σπαθί του
βγήκε ορμητικός στη μάχη
κι ο αντίπαλος τον ξάπλωσε
γελώντας, με μια σφαίρα.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Βουλιμία
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 22:05:15
Μαρία Κουγιουμτζή, Βουλιμία

Παρ’ όλη του την εξυπνάδα
ανόητος ήταν ο Πλεύσης.
Διάλεξε τα χειρότερα κομμάτια απ’ την ψυχή μου
κι άφησε τα καλύτερα.

Δεν μύρισε σωστά η λαιμαργία του
και καταβρόχθισε τις πέτσες και τα λίπη.
Κι όσα από τα καλύτερα κατά λάθος γεύτηκε
καθόλου δεν ξεχώρισε τη νοστιμιά τους.

Βέβαια έτρωγε άψογα
χαιρόσουν να τον βλέπεις
πώς έσχιζε με το μαχαίρι την καρδιά
πόσο λεπτά και έντεχνα
τύλιγε τις ιδέες του με το πιρούνι
μέσα στο κουτάλι.

Κι αφού έφαγε καλά και ρεύτηκε
γύρισε το κεφάλι της αλλού η όρεξή του.

Δε λέω, εκεί που στράφηκε
ήταν παχιά κομμάτια.
Ξεχειλίζανε τα ψαχνά
κι αστράφτανε τα λίπη.

Μόνο που μύριζαν βαριά
γιατί είχ’ αρχίσει η σήψη.
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 14 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Κακία
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 22:13:23
Μαρία Κουγιουμτζή, Κακία

Πόσο μ’ αρέσει η κακία μου
με μια αγκαλιά τριαντάφυλλα
ορμά επάνω μου και με μεθάει.
Τ’ αγκάθια της
όσο βαθιά κι αν με ματώνουν
σχίζουν ακόμα πιο πολύ
τη σάρκα της αντίστασής μου.

Καβάλα στην κακία μου καλπάζω
και μ’ αρέσει
όπως μ’ άρεζε κι όταν ήμουν καλή.

Μ’ αρέσει.
Σφραγίζω το στόμα και δε λέω γιατί
απολαμβάνω την κακία μόνη μου.
Είναι δική μου, όπως δική μου
ήταν και η καλοσύνη.
Κι όπως εκείνη διάβηκε σιωπηλή
έτσι σιωπηλή διαβαίνει κι η κακία μου.

Είναι η καθημερινή τροφή μου
το άσμα και τ’ αγίασμά μου.

Αργύρια δεν πήρα από τη μια
ούτε κι από την άλλη θα ζητήσω.
Μου τα ’δωσαν βέβαια από μόνες τους
κάλπικα και τα δυο
δεν τα χρησιμοποίησα.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Θυμάσαι
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 22:15:41
Μαρία Κουγιουμτζή, Θυμάσαι

Θυμάσαι που έτρεχα να σε βρω:
έπαιρνα τρένα, λεωφορεία
διέσχιζα λιακάδες με τα πόδια.

Τώρα βαριέμαι.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Η ουρά της
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 22:20:49
Μαρία Κουγιουμτζή, Η ουρά της

Ήταν από τα πιο καυτά μοντέλα η Τζέινα
φεύγαν πουλιά
απ’ το μαύρο τρυπητό καλσόν της,
είχαν δυο ρίγες πράσινες
και δυο πορτοκαλιές
τα κίτρινα ποτάμια των μαλλιών της
που φτάναν και χαϊδεύανε
την άκρη της ουράς της
το χνουδωτό μαστίγιο
που μαστίγωνε
τους εραστές που πλέαν στα νερά της.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 77 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Δεύτερη δε θα δεις
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 22:29:42
Μαρία Κουγιουμτζή, Δεύτερη δε θα δεις

Τη γλώσσα σου μη βγάζεις στον Αμφίμαχο
δεν τις σηκώνει αυτός τις κοροϊδίες.
Η συλλογή του έχει πετράδια μάτια αμέτρητα
έχει χιλιόμετρα μαλλιά ξανθά και μαύρα
και μια ορχήστρα από καρδιές
χτυπάνε στον ρυθμό μου.

Αν θέλεις το κορμί του να χαρείς
να ξέρεις πως θα είναι για μια νύχτα μόνο
δεύτερη δε θα δεις
όποια κι αν είσαι.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Για την ψυχή του
Post by: wings on 27 Oct, 2019, 22:46:52
Μαρία Κουγιουμτζή, Για την ψυχή του

Για την ψυχή του μη ρωτάς
μονάχα το ελαφίσιο σώμα του
το ζυμωμένο μ’ άχνη ζάχαρη
και πράσινο πιπέρι
να γνωρίσεις.
Να γίνεις τ’ αμυγδαλωτό
που θα δαγκώνει η μυρωδάτη ανάσα του
η τηλεφωνική γραμμή
που θα περνά το αίμα του
καθώς με το δικό σου αίμα θα συνομιλάει,
να δεις
θα ζεσταθείς καλά απ’ τα σεντόνια των χεριών του
είναι το σώμα του φίλος καλός,
ο εχθρός είν’ η ψυχή του.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 14 (Ιούνιος 2007)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Το τώρα
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 00:06:06
Μαρία Κουγιουμτζή, Το τώρα

Καλέ
ποιο χτες, ποιο αύριο:
φιλήστε μου το τώρα
κι ας έχει αχτένιστα μαλλιά
γρατζουνισμένη μούρη.
ας του ’πεσαν τα δόντια του
της κεφαλής του οι τρίχες,
έχει πιπέρι η γλώσσα του
αλάτι η πνοή του
τρώει πολύ και πέρδεται
φταρνίζεται και βήχει,
μα έχει μεταξωτό πουλί
για να πηδάει μπροστά το χθες
και τ’ αύριο από πίσω.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Άπειρο
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 00:11:04
Μαρία Κουγιουμτζή, Άπειρο

Δες πώς
τα δυο μηδενικά όταν φιλιούνται
δημιουργούν το άπειρο.

Φούσκωσε το μηδέν
διέρρηξε τον σκοτεινό εαυτό του
κι απ’ τον σχισμένο κύκλο του
ξεχύθηκαν οι σκέψεις του
σε πανδαισία χρωμάτων
φούσκες που τρέχαν διάφανες
ανοιγοκλείναν τρέμοντας
τα μάτια τους στο άδειο.

Ζελέ αισθημάτων έρεε
μες στον τρελό χορό της ύπαρξης
στον τρόμο του αγνώστου

Έξω απ’ το περίκλειστο μηδέν του εαυτού τους
εκεί όπου αντάμωναν της φαντασίας τους
τ’ άλλο μηδέν
και μ’ αγωνία κλείνονταν στον φωτεινό του κύκλο

Ώσπου να μάθουν το τραυλό
παιχνίδι του θανάτου
να μπαινοβγαίνουν απ’ το ένα στ’ άλλο άπειρο
μηδέν της ύπαρξής τους.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Ο χάρτης
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 00:15:02
Μαρία Κουγιουμτζή, Ο χάρτης

Καθόμαστε πάνω σ’ αυτό που δεν υπάρχει
ακούμε αυτό που δεν ακούγεται.
Αυτό που ξέρει δεν λέγεται
κι αυτό που λέγεται δεν ξέρει.

Ο χάρτης δεν είναι το έδαφος
είπε ο σοφός σημειολόγος.

Αυτή είναι η ευελιξία του Τίποτα
όταν σου ψιθυρίζει πως υπάρχει.
Ταχυδακτυλουργός του Ποτέ
στο άδειο καπέλο του για Πάντα.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Το ξέραμε
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 00:19:17
Μαρία Κουγιουμτζή, Το ξέραμε

Το ξέραμε καλά πως διασχίζαμε τον Αχέροντα
κωπηλατώντας μέσα στον ιδρώτα και στο αίμα
στη σφαγή στον έρωτα
στο κόκκινο κρασί της λαιμαργίας.
Τραγουδώντας, με ρουφηχτά φιλιά
ο ένας στο στόμα του άλλου
με θωπείες και βιασμούς
με γέλια τρανταχτά
και γοερά κλάματα
με Ποίηση στην ψυχή
και μαχαίρι στο χέρι.
Βιαστικοί, ανέμελοι, τρομοκρατημένοι.
Γιατί το ξέραμε
άλλο δεν είχαμε απ’ τη διαδρομή αυτή.
Η πόρτα του Τέλους δεν άνοιγε στην Εδέμ
μα στα σκουλήκια.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή, Μηδέν
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 00:23:49
https://www.youtube.com/watch?v=scoGo4EB0wo

Μάνος Χατζιδάκις & Νίκος Γκάτσος, Αθανασία
(τραγούδι: Δήμητρα Γαλάνη / δίσκος: Αθανασία (1976))


Μαρία Κουγιουμτζή, Μηδέν

Μην επαίρεστε ποιητές
μη μονοπωλείτε την αθανασία.
Είναι κι αυτή μια φαντασίωση του μηδενός
που θα σας καταπιεί.

(Ανέκδοτο ποίημα)
Title: Μαρία Κουγιουμτζή: Μηδέν Β'
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 00:28:20
Μαρία Κουγιουμτζή: Μηδέν Β'

Θαυμάσιος ο Αϊνστάιν, μοναδικός.
Πλανκ Χάιζενμπεργκ Τούρινγκ.
Μ’ ακόμα θαυμαστότερο
το πυρίτιο, ο γραφίτης, το γερμάνιο.
Ύλη νεκρή.
Διατρέχει σε κλάσματα δευτερολέπτου
τα σπάνια μυαλά
που τα περίμενε ήσυχα, ανώνυμα
να την ανακαλύψουν.
Βαρέθηκε τον άηχο κόσμο της μοναξιάς
θέλησε να μιλήσει
γι’ αυτό τα δημιούργησε.

Εργάτες τραγικοί κι αξιοθαύμαστοι
της Ύλης.
Της θηλυκής ερωμένης του Μηδενός,
το ολοστρόγγυλο αυγό που μας κλωσάει
φανταστικά αυγά
που μόλις εκκολάπτονται
αργά και ηδονικά τα τρώει.

(Ανέκδοτο ποίημα)