Αγαπητό Φιντάνι, αν οι γυναίκες περνούσαν λιγότερο από τον ελεύθερο χρόνο τους κακομαθαίνοντας τους άντρες, τότε θα η καθημερινότητά τους θα άλλαζε προς το καλύτερο. :-)) (no offence meant κι από μένα)
Σωστή, αλλά αρνούμαι να πιστέψω ότι πάλι οι γυναίκες φταίνε. Φταίει κι αυτός που βολεύεται.
Αλλά, να, διαβάζοντας το κείμενο με την κατανομή χρόνου του κυρίου Βρόντου, αισθάνθηκα καταδικασμένη, επειδή εκτός όλων των αναφερθέντων, έχω να κάνω τη μπουγάδα μου, τη φασίνα μου και την αποτρίχωσή μου.
Να σου πω, τώρα που το ξαναδιαβάζω, και με άλλα δε συμφωνώ... Μάλλον άντρες είναι οι target readers του κυρίου Βρόντου... No offense taken, anyway.
Αχ, σας ακούω τόση ώρα και μου 'ρχεται να σας ζιντανιάσω. Δεν άνοιξα το νήμα για να κρίνουμε το συντάκτη του άρθρου - ψόφιοι για λογοτεχνική και γλωσσική κριτική είστε όλοι εδώ μέσα. Αλλά στις ενότητες με τη λογοτεχνία και την ποίηση, σπανίως έως ποτέ σας ακούω να κελαηδάτε.
Ωστόσο, επειδή πρόκειται για δημοσιευμένο άρθρο, ο τίτλος του αποτελεί έμπνευση του συντάκτη του και δεν μπορούσα να βάλω δικές μου επικεφαλίδες ούτε να μην αναφέρω το όνομα του κ. Βρόντου στον τίτλο.
Έκρινα ότι το άρθρο αποδίδει περίφημα και με συνοπτικό τρόπο κάποιους από τους λόγους της αταραξίας και της στασιμότητας στη ζωή του μέσου νεοέλληνα και θα ήθελα σ' αυτό το θέμα να επικεντρωθεί η κουβέντα μας.
Μα, Βίκυ μου, εγώ δεν κρίνω το συντάκτη του άρθρου. Απλά, λέω, ότι διαβάζοντάς το,
1) Ένιωσα χειρότερα, επειδή ως γυναίκα έχω πολύ περισσότερα πράγματα να κάνω από αυτά που έχει αναφέρει,
2) Δε συμφωνώ ότι ο μέσος έλληνας πάσχει από αταραξία,
3) Όλοι εμείς είμαστε ο μέσος έλληνας,
4) Δεν υπάρχει περίπτωση να ''το θέλει κάποιος και να μην το έχει'',
5) Δεν πιστεύω ότι όσοι ''διαβάζουν [...]και κουβεντιάζουν εκλαμβάνονται ως ψώνια [...]'',
6) Με χαλάνε πολύ τα τσιτάτα για τους ''άλλους'' τους ιδιώτες, για τους ''άλλους'' που εκλαμβάνουν τους άλλους ως ιδιόρρυθμους και ψώνια
κτλ κτλ.
Προσωπική μου άποψη, δε με εκφράζει, τελικά το άρθρο. Με εντυπωσιάζει, αλλά δε με εκφράζει. Ούτε σαν ''μέσο έλληνα'', ούτε σαν κριτή που εκλαμβάνει κάπως τους μέσους έλληνες, ούτε σαν αναγνώστη.