Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα

[Frederique]

Η Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα γεννήθηκε στην Αθήνα όπου έλαβε τις εγκύκλιες σπουδές. Εργάστηκε σε διάφορους τομείς επαγγελματικής δραστηριότητας για μακριά σειρά ετών, τόσο στον εμπορικό όσο και στον επιχειρησιακό τομέα με τελευταία δραστηριότητα σαν στέλεχος γαλλικής φαρμακευτικής εταιρείας.
Γνωρίζει την αγγλική, γαλλική, και ιταλική γλώσσα και έχει επιδοθεί στη μεταφραστική εργασία κειμένων τεχνικού και γενικού χαρακτήρα. Ασχολείται με την ποίηση από τα νεανικά της χρόνια.

Ποιητικές συλλογές
«Ενδοσκόπηση», 1975
«Ανακατάταξη», 1977
«Συνειρμοί Ψυχής», 2001
«Σπονδή στο Χρόνο», 2005
«Βίου Ρυθμοί», 2008
«Απ' τη μισάνοιχτη πόρτα», 2009
«Τα παραλειπόμενα», 2010
«Συγκεντρωτική επιλεκτική παρουσίαση διαδρομής 1975-2010 (35 χρόνια ποίηση)»
«Σα Λιανοτράγουδα», Γενάρης 2012»

Συνεργασίες με το περιοδικό «Αιολικά Γράμματα»

Σημειώσεις:
Η ποιητική συλλογή «Σπονδή στο χρόνο» (2005) τυπώθηκε σε 500 αντίτυπα.
Επιμέλεια-στοιχειοθέτηση: Ηλιάνα Φραγκιαδάκη.
Προμετωπίδα του ζωγράφου Γιάννη Κρομμύδα


Ποιήματα δημοσιευμένα στο Translatum

• Ανακατάταξη (1977):
• — Ώριμη πέτρα

• Συνειρμοί Ψυχής (2001):
• — Τα ηλιοτρόπια
• — Ώρα στοργής
• — Κι όμως κυβέρνησες την Ιωλκό…

• Σπονδή στο χρόνο (2005):
• — Σπονδή στο χρόνο
• — Όπως σ΄αγαπώ
• — Τέλος χαρτοσήμου

• Βίου Ρυθμοί (2008):
• — Business is Business

• Απ’ τη μισάνοιχτη πόρτα  (2009):
• — Αχρωματοψία
• — Αλληλούια
• — Κόσμος εκπλήξεων

• Σα Λιανοτράγουδα (2012):
• — Αντοχές
• — Ανωνυμία
• — Anonymat
• — Άυλη μορφή
• — Forme immatérielle
• — Διαγράφεται μια λέξη
• — Είσαι
• — (Ενύπνιο) Έξοδος κίνδυνου
• — Εωθινό (Aubade)
• — Θέλω
• — Πρόλογος
• — Στων αστεριών το φως
• — Το σεργιάνι
• — Φεγγαράκι

Σύνδεσμοι:
Σύνδεσμος Ελληνίδων Επιστημόνων



Ευρετήριο ελληνικής ποίησης

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Ώριμη πέτρα

Ώριμη πέτρα Ώριμη πέτρα της σιγής καρπός του κάματου της γης κι ανθός του βράχου. Σαρώτρα άνεμων του βορρά σε πήραν χέρια στιβαρά τέκνα θανάτου. Ώριμη πέτρα λαξευτή ήρθε βροχή νεροποντή και σ' έχει ασπρίσει. Πάνω σου σμίξαν φανερά η συμφορά και η χαρά ανθρώπων στίφη. Ώριμη πέτρα της νυχτιάς μαυροντυμένη ποιος σε καλεί, ποιόνε ρωτάς; ώριμη πέτρα της νυχτιάς σε ποιανού μάγια του κρατάς δεμένη; Ώριμη πέτρα πρωινού σε ζήλεψαν πού αλλουνού το σπίτι χτίζεις. Όποιος σε δέσει στο λαιμό του ετοιμάζεις το χαμό γι' αυτό κι άξίζεις.

Pierre toute de silence fille de Terre roc épanoui. Les vents du Nord présages de Mort s'y brisent. Pierre toute de beauté les torrents du Ciel t'ont moulée. Pierre toute de joies et de peines compagnes inexorables. Pierre de la nuit toutes d'ombres sortilège de silence â l'appel de l'angoisse Pierre du matin toute d'envie si tu bâtis la maison d'un autre. Pierre du destin clef des abîmes je te crains. Μετάφραση: André Th. Marcou [Ανδρέας Θ. Μάρκου]

Από τη συλλογή Ανακατάταξη (1977)

Την δική μου απόδοση, θα την βρείτε εδώ: «Roc»

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Τα ηλιοτρόπια

Τα ηλιοτρόπια μας γύρισαν την πλάτη
στην ώρα της ανέμελής μας αναμέτρησης
Σκοντάψανε οι ήσκιοι μας πάνω στις συγκυρίες
και γέμισαν ελπίδες οι ασκοί
των περιστάσεων

Από τη συλλογή Συνειρμοί Ψυχής (2001)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Σπονδή στο χρόνο

Βαθύς και σκοτεινός αυλός
ο χρόνος
κέρας Αμάλθειας

Τον εξουσιάζουν μνήμες
που λειτουργούν
Με οσμές
Εικόνες
Μελωδίες


Από τη συλλογή Σπονδή στο χρόνο (2005)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Όπως σ΄αγαπώ

Αλήθεια! η αγάπη γιατρεύει τον πόνο.
Είναι λεβεντοκόρη κι ανήσυχη
για τα τεκταινόμενα.
Έρχεται μ’ αργά βήματα κοντά μας
και μαγεύει τις δύσκολες ώρες
καθώς μετράνε στο ρολόι του τοίχου
αδιάψευστοι μάρτυρες της κακουχίας μας.
Ένα μονάχα προσπαθώ.
Να σε πλησιάσω, να σ’ ανακουφίσω
από τα πάθη σου.
Όσα κι αν είναι.
Όποια κι αν είναι.
Θα τ΄αγαπήσω όπως σ΄αγαπώ.

Από τη συλλογή Σπονδή στο χρόνο (2005)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Αχρωματοψία

Πρόσεξα πως οι εναλλαγές των χρωμάτων
συντελούνται ερήμην -μου.
Εντούτοις με κατάλληλη γωνία προσπτώσεως του φωτός
αφήνουν τ' αποτυπώματα τους στ' οπτικό μου νεύρο,
βιαστικά σα να πρόκειται να εξαφανιστούν

Ίσως είναι κι αυτό σημείο των καιρών.

Των κακών καιρών που θρυμματίζουν την αλήθεια.

Δε μεγεθύνω το πρόβλημα
αφού προς το παρόν
δεν με έχουν προδώσει
τα ανακλαστικά μου.

Δε νιώθω ακόμη λαθρεπιβάτης της ζωής
αλλά κύτταρό της ενεργό
κι αυτό
χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό
ή
φιλαυτία

Από τη συλλογή «Απ’ τη μισάνοιχτη πόρτα» (2009)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Κι όμως κυβέρνησες την Ιωλκό...


Ήσουν μικρό κι ασήμαντο παιδί
κι όμως κυβέρνησες την Ιωλκό.
Είχες βυθίσει το σπαθί σου δυνατά
μέσα στα βάθη των ελπίδων.
Έπλεξες με δυό χέρια στιβαρά
τους Μάηδες από κοχύλια της θαλάσσης.
Έστρεψες πίσω το βλέμμα στους θεούς
κι αγνόησες τ' αθέμιτα μηνύματα τους.
Ένιωσες τις σκληρές απαντοχές
τις νύχτες δίχως λύχνο και φεγγάρι.
Στήθηκες κόντρα στους ανέμους του βορρά
κι ούτε που λύγισες, κι ούτε που υπόκυψες
σ' αυτούς που θέλησαν να σ' υποτάξουν.
Μικρό κι ασήμαντο παιδί
κι όμως κυβέρνησες την Ιωλκό.

Από τη συλλογή Συνειρμοί Ψυχής (2001)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Business is Business

Πες μου λοιπόν και τι δουλειά
έχει η ποίηση μ' αυτά
δε διαχειρίζεται λεφτά
αλλά αισθήματα καυτά
και του μυαλού γεννήματα
Δεν είν' ποτέ αποδεκτό
να μετρηθεί με το λεφτό
ο στίχος
ούτε θα ήταν μπορετό
να παζαρέψει ο ποιητής
και ν' εξαρτάται απ' αυτά
της έμπνευσης ο ήχος
Άλλο τ' αργύρια, τα χρυσά
κι άλλο της μπάνκας τα χαρτιά
οι μετοχές-, τα repos
κι άλλο το πάθος το τρελό
που ταξιδεύει στο κενό
γράφοντας ένα έπος.
Το χρήμα δεν περιφρονώ
αλλ' ούτε και το προσκυνώ
είναι φθαρτό και χάνεται
στου χρόνου τη χοάνη
Είν' άλλό αυτό που προτιμώ
που τ' αγαπώ κι υπηρετώ
με τίμημα πολύ ακριβό
και στο δηλώνω σθεναρά
χωρίς διόλου οίηση
άλλο το χρήμα το ευτελές
μα η Ποίηση είναι ΠΟΙΗΣΗ

Από τη συλλογή Βίου Ρυθμοί (2008)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Αλληλούια

Σωστός αφορισμός οι απώλειες υλικών αγαθών
Σωρεύουν δεινά ανεκμετάλλευτα απ' το κεφάλαιο
Όπως οι απώλειες πολύτιμων λίθων
ή
πολύτιμων φίλων
Έτσι ώστε να συμπληρώσουν την εικόνα
ημών των πολιτισμένων
που χωρίς αιδώ πλαγιάζουμε
με τους μη προνομιούχους

Η θαλαμηγός των αστέγων εξακολουθεί
να πλέει σε πελάγη ασυδοσίας
ξεχασμένη απ' όλα τα νηολόγια

Χαρακτηρίστηκε πειρατική
έτοιμη για ρεσάλτο στις τσέπες των ευπόρων
με την έμπειρη δεξιοτεχνία πορτοφολάδων

Θ' αγκυροβολήσει στον επόμενο κάβο
για να διαρρήξει τα θησαυροφυλάκια
των περίλυπων θαυμαστών της χλιδής
Καθώς περιήλθαν στα χέρια των απόρων
διαταράσσοντας την κοινωνική γαλήνη

Αλληλούια!

Από τη συλλογή Απ’ τη μισάνοιχτη πόρτα (2009)

επίκαιρο...

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Τέλος χαρτοσήμου

Πληρώνω τέλος χαρτοσήμου
για τη γνησιότητα
των αισθημάτων μου
ξεγυμνώνοντας τα εσώψυχα
του είναι
Δεν είναι αιτιολογία
αλλά ομολογία
καλών προθέσεων
στον ατίθασο κόσμο των αδαών
Σαν άκακο περιστέρι
που θυσιάζεται
για να μεταφέρει το αγαθό του μήνυμα
Καρφίτσωσα στο πέτο μου
το σήμα της ειρήνης
θέλοντας να ξεχωρίσω από το πλήθος
Εγώ έχω άλλους καημούς
δεν μοιάζω με κανέναν
Ομολογώ όσα με βαραίνουν
και φορτώνω την προσμονή
για καλύτερες μέρες
σε καραβάνια
που ταξιδεύουν από πόλη σε πόλη
χωρίς τελειωμό και τέλος χαρτοσήμου

Από τη συλλογή Σπονδή στο Χρόνο (2005)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Ώρα στοργής

Σαν σε καλούν σ’ αγκάλιασμα
και νάσου η στιγμή
η ώρα της προσέγγισης
γεμάτη από πλουμίδια.
Έρχεσαι αργοσέρνοντας
το ώριο σου κορμί
κι είσ’ ένας άρχοντας στητός
στο φως της γοητείας.
Βλέποντάς σε σε χαίρονται
τα λόγια μετρημένα
τώρα μετράνε μοναχά
η έκφρασ’ η ορμή.
Είσαι σα γίγαντας του χτες
κι έχεις αλκή και σφρίγος
στη θεϊκή σου τη μορφή
στ’ αργό το βάδισμά σου.
Κι όταν τα χέρια σμίγουνε
σε χάδια τρυφερά
σου μεταγγίζουν άφθονη
ατόφια την αγάπη.

Κράτατήνε σα φυλαχτό
σαν πλούτο
σαν ελπίδα.



Από τη συλλογή Συνειρμοί Ψυχής (2001)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Κόσμος εκπλήξεων

Μέσα σε μια σύντομη ζωή πόσα αγαπημένα πρόσωπα
χωρούν.

Αναζητώ πιστοποιητικά σε περιοχές επανάληψης
των εικόνων του διαβόητου εκπεσμού
απ' τις αξίες που αναπαύονται κοντά
σ' αυτούς που τις υπηρέτησαν

Στη ληξιαρχική πράξη θανάτου τους
αναφέρεται με περισσή καλλιέπεια
η υποταγή στις σκοπιμότητες
που ίσως απετέλεσε τον λόγο
της πρόωρης κι απροειδοποίητης
αποχώρησής τους
απ' τον μάταιο κόσμο των εκπλήξεων

Από τη συλλογή Απ’ τη μισάνοιχτη πόρτα (2009)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Πρόλογος

Σαράντα λιανοτράγουδα
της νιότης κι' όχι μόνο
μου κλείσανε το δρόμο
να σκέφτομαι στα σοβαρά
όσα η ζωή μου φέρνει
και πίσω μου τα παίρνει

Το σφρίγος και τη λεβεντιά
στα λόγια και στην πράξη
κι' έτσι πιά είναι φανερό
πως ίσως πριν χαράξει
της νύχτας τα καμώματα
να γίνουν αναμνήσεις
κι' η μέρα φυγαδεύεται
στα σύννεφα της δύσης

Σαράντα λιανοτράγουδα
σα να' ναι κύκνειο άσμα
τον έρωτα, τη μοναξιά
τη λύπη και το χάσμα
που χώρισε τους κόσμους μας
πάει να γεφυρώσει
λιγάκι πριν νυχτώσει

Από τη συλλογή Σα Λιανοτράγουδα (2012)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Το σεργιάνι

Το σεργιάνι με το χρόνο
Με λιακάδα, με βροχή και με χαλάζι
δεν τρομάζει

Της ψυχής είναι’ αποτύπωμα
Της ζωής φωτογραφία
Του καθένα είναι’ η δική του
Ιστορία

Από τη συλλογή Σα Λιανοτράγουδα (2012)

[Frederique]

Υβόννη Αθανασιάδου-Κρομμύδα, Διαγράφεται μια λέξη

Στο παιχνίδι των λέξεων
Επιδίδεται ο ποιητής
Χορεύοντας ανάμεσα σε κόμματα και τελείες

Αναδρομή στο παρελθόν με μέλλον αβέβαιο

Κι’ ένα-δυο απ’ τα τόσα του ποιήματα μένουν χαραγμένα στη ψυχή

Όμως κάποιοι τίτλοι απ΄ αυτά
Απαξιώνονται στο χρόνο
Έτσι το «σ’ αγαπώ» έμεινε κενό

Διαγράφεται μια λέξη

Από τη συλλογή Σα Λιανοτράγουδα (2012)