1 Así ardiera mi carne en la foguera Así mordiera el amargor de la cicuta, o en la horca yo muriera, y si así fuera, aun así, nada me enluta y me declaro desde agora de las putas la más puta. 14 En el nombre del amor todo se entrega al verdugo Para él facemos el pan y sólo nos da el mendrugo Para él parimos los fijos. Todo en nombre del amor. Si no sabe facer pan si no puede parir fijos —para una su arte es poca y para la otra, nulo—, que trague pan por la boca y faga niños por el culo. 22 El amor para mí era la enfermedad, el tormento, daga que hiere y lacera. Si por cantar al amor no vide más que lamento y de males de amor moría. 43 Os dijeron ¡cocinad! Aquí os dejo mi receta que de agora y para siempre dejará de ser secreta. Tomaos por desayuno cuando el sol salga y se yerga de veinte zagales, uno de luenga y de gorda verga y buena leche bebed que para saciar la sed mejor que éste, ninguno. Y a la hora de la misa dando el cura su monserga, hostia ni vino consiento y tomo por sacramento su divina y presta verga. | 1 Ακόμα κι αν γινότανε λαμπάδα το κορμί μου Ακόμα κι αν με δάγκωνε τον κώνειου η ξινίλα ή στην κρεμάλα αν τέλειωνε η δόλια η ζωή μου, σκοτίστηκα, ξέρεις εγώ, δεν θα με φάει η μαυρίλα και βγαίνω, το φωνάζω, σε κάθε αλάνα πως, απ’ τις πουτάνες, είμαι γω η πιο πουτάνα. 14 Στου έρωτα το όνομα μας παίρνουν το κεφάλι. Γι' αυτόν ζυμώνουμε ψωμί μα ψίχουλα μας δίνει. Γι’ αυτόν γεννοβολάμε γιους μέσ’ του έρωτα τη δίνη. Κι αν δεν ξέρει να ζυμώνει ούτε να γεννά παιδιά –της μιας η τέχνη λίγ’ είν’ ακόμα η άλλη κανένα δεν ξέρει ρόλο–, ας τρώει ψωμί από το στόμα κι ας βγάζει γιους από τον κώλο. 22 Για μένα κάποτε ήτανε ο έρωτας αρρώστια μαχαίρι που μου μπήξανε. Τον έρωτα τραγούδησα και πόνο μόνο βρήκα για χάρη του θα πέθαινα. 43 Σας είπαν: μαγειρέψτε! Εδώ είν’ τα υλικά. Στην αγορά τα διαλαλώ, να πάψουν να ’ναι μυστικά. Μέσ’ από τόσα αγόρια είκοσι χρονώ σαν βγαίνει ο ήλιος στην ανατολή πάρτε, για φρέσκο πρωινό, κείνο με το χοντρό, μακρύ πουλί. Το γάλα το καθάριο του να πιείτε, από τη δίψα σας ν’ απαλλαγείτε. Καλύτερο δεν έχει, έτσι φρονώ. Και στης λειτουργιάς την ώρα ψέλνει ο παπάς με τη φωνή του την καλή. Την όστια, το κρασί δεν τα γουστάρω και για μετάληψη θέλω να πάρω, την άγια και ολόρθη του ψωλή. |