Translation - Μετάφραση
Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 01 Feb, 2007, 12:55:45
-
Μαρία Καραγιάννη
(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/03/karagianni.jpeg)
Γεννήθηκε στο Σέλι Ημαθίας το 1936. Σπούδασε νομικά στο ΑΠΘ όπου έκανε και μεταπτυχιακές σπουδές στο Ποινικό Δίκαιο. Αργότερα πήρε δίπλωμα ζωγραφικής από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης. Εικονογράφησε παιδικά βιβλία και συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ ως σκηνογράφος. Εμφανίστηκε στην ποίηση το 1973 και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε πολλά ελληνικά και ξένα περιοδικά. Ήταν παντρεμένη με τον Κάρολο Τσίζεκ (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=27778.0).
[Πηγή για τη φωτογραφία: ΚΘΒΕ (http://www.ntng.gr/default.asp?entryid=432&siteid=1&pageid=53&tablePageID=28&langID=1)]
Ποιητικές συλλογές:
«Η κατάδυση και ο πυθμένας», ιδιωτική έκδοση, Θεσσαλονίκη, 1973
«Δίδυμο όνειρο», εκδ. Κέδρος, 1979
«Μυστική δίοδος», εκδ. Χειρόγραφα, 1989
Ανθολογημένα ποιήματα:
- Θα φράξω σταυρωτά τα παράθυρα / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg560607#msg560607)
- Κερδισμένη σιωπή / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg230632#msg230632)
- Κοντά και ανάπηρα / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139452#msg139452)
- Οστρακισμός στη Λίνδο / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg614411#msg614411)
- Παλιά μνήμη / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg287306#msg287306)
- Σαν αντικείμενα νεκρών / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139459#msg139459)
- Σαν πουλί που πεθαίνει / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg137478#msg137478)
- Σαν την επίμονη τύψη / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg636318#msg636318)
- Στη Λίνδο / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg372143#msg372143)
- Φυγή, λικνισμένο βρέφος / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg145378#msg145378)
- Αυτός ο ουρανός / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg215717#msg215717)
- Δίδυμο όνειρο / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg156688#msg156688)
- Ένα μετέωρο κλουβί ακατοίκητο / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg179895#msg179895)
- Θερμοκήπιο / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139774#msg139774)
- Κοίταζαν το τοπίο / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg167815#msg167815)
- Μεταμφίεση / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg141756#msg141756)
- Ο πρωινός περίπατος / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg140098#msg140098)
- Οι επισκέπτες κι αν φανούν / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg184318#msg184318)
- Παραλείπω τα φωνήεντα / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg169486#msg169486)
- Ποιο πλήθος έρχεται έρποντας / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg177420#msg177420)
- Σε τόσες μαζεμένες νύχτες / Δίδυμο όνειρο (1979) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg161047#msg161047)
- Γιατί αφέθηκα / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139499#msg139499)
- Δίχως ηχώ / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139521#msg139521)
- Εγώ σ’ επισκέπτομαι / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg107103#msg107103)
- Εδώ σε θυμάμαι / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg153158#msg153158)
- Η φροντίδα / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg198429#msg198429)
- Ο επιστάτης / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg140269#msg140269)
- Όταν ανάβουν οι καθρέφτες / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg186133#msg186133)
- Ποίημα αγέννητο / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg191852#msg191852)
- Σε άλλο φως / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139454#msg139454)
- Τα κρατημένα λόγια / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139418#msg139418)
- Τα παζλ / Μυστική δίοδος (1989) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139944#msg139944)
- Καμιά προσευχή / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2002) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139157#msg139157)
- Ο γυρολόγος της ερήμου / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2002) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139052#msg139052)
- Όλα αναμοχλεύονται διαρκώς / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2007) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139671#msg139671)
- Όταν σε αφήνει η ποίηση / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2007) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139678#msg139678)
- Ωσάν σκιά / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2007) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139594#msg139594)
- Ακούγεται κι εκεί / περιοδικό «Πάροδος» (2007) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg113160#msg113160)
- Η περασμένη μας ζωή / περιοδικό «Πάροδος» (2007) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg139257#msg139257)
- Κάποιοι στοιχειώνουν / περιοδικό «Πάροδος» (2007) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg165139#msg165139)
- Όπως εκοίταζα τα σύννεφα / περιοδικό «Πάροδος» (2007) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg115095#msg115095)
- Πόσο ακριβό το σώμα σου / περιοδικό «Πάροδος» (2007) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg113600#msg113600)
- Στις αγρύπνιες / περιοδικό «Πάροδος» (2007) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg142539#msg142539)
- Της ερημιάς η σκόνη / περιοδικό «Πάροδος» (2007) (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.msg141732#msg141732)
Έγραψαν για τη Μαρία Καραγιάννη:
- Αγαθή Γεωργιάδου: Η ποιήτρια Μαρία Καραγιάννη | Στο ενδιάμεσο γης και ουρανού (https://agathi-yliko.blogspot.gr/2012/08/blog-post_4927.html)
- Θανάσης Τριαρίδης: Η ποίηση ως αγριεμένη αγάπη (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=34782.0)
[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
-
Μαρία Καραγιάννη, Εγώ σ’ επισκέπτομαι
[Ενότητα Μυστική δίοδος, Ι (1980-1986)]
Όταν τα ρούχα σου αίφνης
μοσχοβολάνε κέδρο
και με θυμάσαι ανεξήγητα
ή το πρωί ξυπνάς σ’ ένα δωμάτιο
με ήσυχη θάλασσα
και γύρω σου πετάν ιδρωμένα φύλλα
εγώ σ’ επισκέπτομαι
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
Πολύ όμορφο αυτό το ποίημα... ηρεμεί και ανακουφίζει την ψυχή...
-
Ναι, δεν έχεις άδικο. Θα έλεγα ότι οι στίχοι της Μαριέτας κρύβουν σχεδόν πάντα μια «γαλήνια θλίψη», τόσο που κάποιες φορές γίνονται συγκλονιστικοί μες στη λιτότητά τους.
Αλλά ας μας πει κι ο Τόλης γιατί μπορεί να πέφτω έξω αφού τώρα διαβάζω με προσοχή το έργο της ποιήτριας.
-
«Γαλήνια θλίψη», αυτό έψαχνα! ;-)
Πιστεύω ότι πίσω από τη λιτότητα κρύβονται τα πιο συγκλονιστικά. Τόλη;
-
Σωστή επισήμανση. Λιτότητα και ευγένεια είναι χαρακτηριστικά της Μαριέτας και όχι μόνο στην ποίησή της.
-
Μαρία Καραγιάννη, Ακούγεται κι εκεί
Όνειρα αποσπασματικά
σαν τη ζωή μας
Ζωή κι αυτά
τα ’χει βαφτίσει η μνήμη.
Γιατί ακούγεται κι εκεί
λυγμός τρισμέγιστος
κι αγκομαχάει πολύ η ψυχή
ώσπου να μπει ξανά στο σώμα
ησυχασμένη
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)
-
Μαρία Καραγιάννη, Πόσο ακριβό το σώμα σου
Όταν στον ύπνο σου
πεθαίνεις
και σε ξυπνάει ο φόβος
πόσο ακριβό το σώμα σου
που ξαναβρίσκεις
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)
-
Σαν πατρίδα.
-
Σαν πατρίδα;;; Το σώμα μας;
-
Μα, ναί. Εκεί μέσα δεν κατοικεί η ψυχή μας; Η καταγωγή και ο προορισμός μας, όλα όσα είμαστε κι ονειρευόμαστε, τα ποιήματά μας; Αυτό δεν βλέπουμε μερικές φορές σαν ξένοι κι αναγνωρίζουμε επάνω του την πορεία της ζωής μας, τα λάθη και τις χαρές, τη φθορά μας; Αυτό δεν υπερασπιζόμαστε ως το τέλος και μαζί του δεν χανόμαστε; Το σώμα μας είναι η πρώτη και τελευταία πατρίδα μας σ' αυτή τη γη.
-
Η αλήθεια είναι πως δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι - ως πατρίδα. Ωστόσο, ασφαλώς και το θεωρούσα ακριβό το σώμα μας όπως λέει κι η Μαριέτα.
-
Μαρία Καραγιάννη, Όπως εκοίταζα τα σύννεφα
Κι όπως εκοίταζα στο ενύπνιο
τα σύννεφα
αίφνης
να μου μιλάει νυφοντυμένη
η μητέρα
κι οι καταρράκτες γύρω της
να πνίγουν τη φωνή της,
ώσπου ταράχτηκε η γήινη
μνήμη της
και βιαστικά αποσύρθηκε
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)
-
Μαρία Καραγιάννη, Σαν πουλί που πεθαίνει
[Ενότητα Η κατάδυση (1956-1963)]
Πνιγόμουν ξαφνικά
σαν πουλί που πεθαίνει
δεν υπήρχε αέρας
δεν υπήρχε φωνή
κοίταζα μονάχα τα μέλη μου
κι ήθελα να τα δωρίσω
Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
-
Μαρία Καραγιάννη, Ο γυρολόγος της ερήμου
Ο ποιητής
πραματευτής και γυρολόγος της ερήμου
την άπληστη λευκότητα των ημερών του
που απόμειναν
και την αζήτητη πραμάτεια του
την διαλαλεί με ήχους
ακατάληπτους
το άνυδρο πρόσωπο
το φροντισμένο προσωπείο
σε άβυσσο το αφήνει να κυλάει
και μίμος πια μοναχικός
με άναρθρα κρόταλα κραυγών
χειρονομεί ανακόλουθα
ιερουργεί τις ξεχασμένες σημασίες
τις λέξεις του αρχέγονες
απεγκλωβίζει στο κενό
στην άχνα
της αργής του εκπνοής
να φωσφορίζουν.
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 58 (Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2002)
Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Enteykt/58/5.html
-
Μαρία Καραγιάννη, Καμιά προσευχή
Kαι καμιά προσευχή
Η άλως
τα πρόσωπα των αγίων
σβησμένα
και οι άγγελοι εν ύπνω
θανάτου
Κι εν εγρηγόρσει ο αρχάγγελος
μονολογούσε νάνος∙ ότι
εν τη ερήμω
και εν ερημία άχρι θανάτου
θα υπάρχουμε. Και ό,τι
φωτερό
σε απόσταση παλάμης
θα χάνεται
Και ό,τι βλέπεται
ό,τι ακούγεται
από την κρύπτη
εν σιωπή
θα το κοιτάζουμε
διαρκώς πώς αλλάζει
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 58 (Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2002)
Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Enteykt/58/5.html
-
Μαρία Καραγιάννη, Η περασμένη μας ζωή
Σαν αστραπές νυχτερινές
φεγγάρια φαγωμένα
από σύννεφα βαριά,
η περασμένη μας ζωή
στη μνήμη
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)
-
Μαρία Καραγιάννη, Τα κρατημένα λόγια
[Ενότητα Μυστική δίοδος, ΙΙ (1987-1988)]
Να ειπωθούν παρακαλώ Σε
όσα προλάβω κι όσα δυνηθώ
Ν’ ανοίξει λίγο περισσότερο
η στομωμένη αρτηρία,
να τρέξουν πιο ανεμπόδιστα
μαζί με το αίμα
τα κρατημένα λόγια
Έστω από λίγους
ν’ ακουστούν∙ που ακόμα
πιο ανήμποροι από μένα
και σαν απορημένοι
τα κουβανούν σε κόμπους
ανομάτιστους
κι ο λόγος τους λειψός
κι η αγοραία γλώσσα
αλογάριαστα τους μαχαιρώνει
δίχως βάλσαμο
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
Μαρία Καραγιάννη, Κοντά και ανάπηρα
[Ενότητα Η κατάδυση (1956-1963)]
Κι όταν βρίσκω έναν ήλιο
προσιτό
σαν παιδικό τόπι
μικραίνουνε τα χέρια μου
κοντά κι ανάπηρα
ερειπωμένες γέφυρες
Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
-
Μαρία Καραγιάννη, Σε άλλο φως
[Ενότητα Μυστική δίοδος, ΙΙ (1987-1988)]
Θα βγω σε άλλο φως
να σκέφτεσαι,
όταν σ’ ακολουθεί
η μαύρη γάτα μες στην έρημο
κι ο ακροβάτης μ’ ένα γεράκι
στο κεφάλι
κυλάει μια ρόδα
σ’ ένα αόρατο σχοινί
στο χάος
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
Μαρία Καραγιάννη, Σαν αντικείμενα νεκρών
[Ενότητα Ο πυθμένας (1967, 1970-1971)]
Θα μας θυμούνται πότε-πότε εκείνοι
μείναν τα ρούχα μας εκεί
παπούτσια λασπωμένα με μισόδετα κορδόνια
ο χαλασμένος αναπτήρας
το τελευταίο βιβλίο που αγοράσαμε
Σαν αντικείμενα νεκρών που δεν χαρίστηκαν.
Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
-
Μαρία Καραγιάννη, Γιατί αφέθηκα
[Ενότητα Μυστική δίοδος, ΙΙ (1987-1988)]
Γιατί αφέθηκα στο τρομερό
και είδα
και λιποτάχτησα με τα ρούχα, τη σάρκα μου
να καίγονται
γι’ αυτό παραμιλώ όταν με πλησιάζει
πάλι
και το ξορκίζω και υπόσχομαι
να μην επαναπαύομαι
και δραπετεύω σε κήπο
αλλοτινό
εκεί να ξεχαστώ για λίγο
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
Μαρία Καραγιάννη, Δίχως ηχώ
[Ενότητα Μυστική δίοδος, ΙΙ (1987-1988)]
Δεν έχω πια τι να σου πω. Ο κάθε ήχος
ώρες ώρες
σα να ’χουν σμίξει μέσα μου
πέτρα την πέτρα
τα λατομεία του κόσμου. Ένας γδούπος
δίχως ηχώ. Ή ένα πάφλασμα υπόκωφο
στη στέρνα
που ήσυχα σβήνει
και όλα στον πυθμένα ήσυχα
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
Μαρία Καραγιάννη, Ωσάν σκιά
Ωσάν σκιά κι ωσάν ανάμνηση∙
πρόσωπο ιδωμένο κάποτε στον καθρέφτη.
Τι έμεινε δικό σου, τι έμεινε δικό σου;
Θυμήσου, όταν περνούσες, τον Άγγελο,
παπαρούνα, σου έλεγε, αφιόνι στον αγέρα μου.
Αγάπησέ με.
Περνάει τώρα πουλί, σε περγελάει∙
τι τιού τίου, τι τιού τίου, τι έμεινε
δικό σου, τι έμεινε δικό σου;
Πληγή έχει μείνει στοιχειωμένη∙
βάλσαμο δεν την κλείνει
νεράκι δεν την πλένει
λήθη δεν την στεγνώνει.
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 77 (Ιούνιος 2007)
-
Μαρία Καραγιάννη, Όλα αναμοχλεύονται διαρκώς
Όλα αναμοχλεύονται διαρκώς∙
όνειρα είναι που τα κοιτάς
και τα ακούς, εν εγρηγόρσει,
θαλασσινά τοπία, δάση με ξέφωτα
με φτέρες να θροούν
και να λικνίζονται στους ίσκιους
κι άξαφνα πλήθη να περνούν κι αγάλματα
κι αγαπημένοι παρελαύνουν
από τραπέζια γιορτινά επιστρέφουνε
κι από νεκρόδειπνους,
με νεύματα ταραγμένα μας καλούν
κλαιν και μιλούν ανάκουστοι
εξάπτονται ριγούνε και σκοντάφτουν
κι όπως τους παίρνει τυραγνισμένη θύμηση
ήμερα αναγέρνουν
κι ωσάν σκιές σε ανάληψη
νέφος σινδόνα ουράνια
αίφνης τους σκεπάζει
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 77 (Ιούνιος 2007)
-
Μαρία Καραγιάννη, Όταν σε αφήνει η ποίηση
Με θάνατο σε πληρώνω. Με χέρια
τανυσμένα
σε ελεημοσύνη ανέφικτη.
Εσένα∙ που έρχεσαι και φεύγεις∙
και ό,τι μου δίνεις
πρόσκαιρα την πληγή μου
στεφανώνει.
Για δες, όταν με αφήνεις
πώς τριγυρνώ στην πόλη μου
σαν μέσα από καθρέφτη
ραγισμένο
και πόσο επίμονα
σε αδιάφορα φορέματα τυλίγω
το φαγωμένο σώμα.
Κρυμμένο να το προσπερνούν,
να προσπερνάει
και μυστικά να καίγεται
ώσπου γυμνό να μπει στον ύπνο.
Στην άβυσσο να το ξεναγούν
τα όνειρα
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 77 (Ιούνιος 2007)
-
Μαρία Καραγιάννη, Θερμοκήπιο
Χάνουνε τ’ όνομά τους
τα ηλιοτρόπια
Υποταγμένα
αποστρέφονται
την ώρα του ήλιου.
Δε γυρνούν.
Πένθιμοι ρόμβοι
από θρυμματισμένο φως
και βλήματα
από σπασμένο ορίζοντα
τα καθηλώνουν.
Από τη συλλογή Δίδυμο όνειρο (1979)
-
Μαρία Καραγιάννη, Τα παζλ
[Ενότητα Μυστική δίοδος, Ι (1980-1986)]
Η Πίπη μού γυρεύει τις νύχτες
παραμύθια
Όχι για τη Χιονάτη ή τέτοια
μου λέει σοβαρά,
πες μου γι’ αυτά που γίνονται
και πες μου πώς να φεύγω
στις ράχες των πουλιών
να παίζω στο βυθό με τα δελφίνια
κι όταν πλησιάζουν οι σουβλεροί ξιφίες
πώς να φοράω όστρακο αγκάθι συρματόπλεγμα
να τους τσιμπώ κι εγώ
Πες, λέγε πώς να ξεγελώ το λύκο
μες στην πόλη
και κείνον τον κροκόδειλο που με κοιτάζει
το πρωί απ’ το τζάμι
Πίπη, της λέω
δεν ξέρω
μήτε κι εγώ δεν ξέρω
Μα εκείνη επιμένει∙ πες, μου φωνάζει
ταίριαξε τα παζλ
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
https://www.youtube.com/watch?v=YDURL1KW6_s
Αντώνης Βαρδής & Κώστας Τριπολίτης, Σχήμα λόγου
(τραγούδι: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας, Αντώνης Βαρδής, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας / δίσκος: Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα (1986))
Μαρία Καραγιάννη, Ο πρωινός περίπατος
Ο πρωινός περίπατος
ανάπαυση τρελών
μες στα κλειστά προαύλια.
Από τη συλλογή Δίδυμο όνειρο (1979)
-
Μαρία Καραγιάννη, Ο επιστάτης
[Ενότητα Μυστική δίοδος, Ι (1980-1986)]
Και συ λοιπόν συνωμοτείς
και συ μου τεμαχίζεις
ό,τι απόμεινε
Με παγιδεύεις διαρκώς
σαν άγριος επιστάτης
κι αγρίμι πεινασμένο
περιμένεις
μην τύχει κι αρμολογήσω
τα ευτελή κομμάτια μου
και ξαναβρώ μια δίοδο
στον αγοραίο κόσμο
που αποστρέφεσαι
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
Μαρία Καραγιάννη, Της ερημιάς η σκόνη
Άσπρο πουλί σε μαύρη ομίχλη
της ερημιάς τη σκόνη κοσκινίζει
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)
-
Μαρία Καραγιάννη, Μεταμφίεση
Αυτοί οι άνθρωποι
κυκλοφορούν με πρόσωπα πουλιών
μεταμφιέζονται
φορούν φτερά και δέρματα
δανείζονται ξένες οσμές
ντύνουν τα δάχτυλα
με κόψεις μαχαιριών
και γύρω τους
ένα ποτάμι
εκσφενδονίζει κάθετες ροές
Από τη συλλογή Δίδυμο όνειρο (1979)
-
Μαρία Καραγιάννη, Στις αγρύπνιες
Στις αγρύπνιες ακούγεται
το σούρσιμο∙ πώς τεντωμένα
τα σώματα
εκλιπαρούν σώματα άλλα,
ν’ αποσυρθεί για λίγο
κατευνασμένη η μοναξιά
να βυθιστούνε τα κορμιά
ησυχασμένα,
στη λησμονιά του ύπνου
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)
-
Μαρία Καραγιάννη: Φυγή, λικνισμένο βρέφος
[Ενότητα Ο πυθμένας (1967, 1970-1971)]
Φυγή, λικνισμένο βρέφος
καραμελένιο πετεινάρι σε φτωχοπανήγυρη
όνειρο από φτερά βαλσαμωμένου αετού
κι από καλέσματα μαρμαρωμένου ανέμου
ιστία σπασμένα και λιωμένες όχθες
ψωμί με δέρμα πέτρινο
νερό καθρεφτισμένο μες στην έρημο
πεινώντων και διψώντων.
Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
-
Μαρία Καραγιάννη, Εδώ σε θυμάμαι
[Ενότητα Μυστική δίοδος, Ι (1980-1986)]
εδώ που συντελέστηκε η ταφή μου
κι η γέννα μου
με τη χειρονομία της άνοιξης
μετέωρη να αποφεύγει το χρίσμα μου
εδώ σε θυμάμαι
όταν αποσύρονται βαθιά οι ζωές
στο Σέιχ-Σου
κι οι ξαφνικές χαράδρες της νύχτας
χαμηλά
καταπίνουν την πόλη
την ώρα που σπάζει η άσφαλτος
πάνω απ’ τη θάλασσα
όταν ξεκινούν τα οστά σφηνωμένα στα μπάζα
κι αναρριχώνται βιαστικά στα φυλλώματα
κι ευωδιάζουνε σπέρμα
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
Μαρία Καραγιάννη, Δίδυμο όνειρο
Δίδυμο όνειρο
μέσα από όνειρο περνάει
ξυπνάς και δεν ξυπνάς
σε άλλο όνειρο χάνεσαι ακόμα
σε αυλές
και σπήλαια ανάστροφα
και μια βροχή
μια αλλιώτικη βροχή
δε σε δροσίζει
σου αλλάζουν δέρμα
κεφαλές καρφιών
και μέσα σου
ένα ποτάμι αδειάζει
τα ξεραμένα ψήγματα από φως.
Από τη συλλογή Δίδυμο όνειρο (1979)
-
Μαρία Καραγιάννη, Σε τόσες μαζεμένες νύχτες
Παράξενο να υπάρχεις
σε τόσες μαζεμένες νύχτες
Να δραπετεύεις
ν’ απολιθώνεσαι άστρο σε βυθό
να πυρπολείσαι εκεί
εξιλαστήριος
μεταφερμένος
πρόσκαιρος
αλλού ζωντανός
Και ξαφνικά
να αναδύεσαι ακατέργαστος
κάθετο ανάβλυσμα
σε ελλειπτικές ρωγμές φωτός
άγγελος σχεδόν
Έτοιμος.
Από τη συλλογή Δίδυμο όνειρο (1979)
-
Μαρία Καραγιάννη, Κάποιοι στοιχειώνουν
Κάποτε μέσα σου
κάποιοι στοιχειώνουν.
Σε υποτάσσουν ύπουλα
θανάσιμα σε διαβρώνουν,
δεν έχουν πρόσωπο
κι ούτε είναι ιδέα
μεταμορφώνονται διαρκώς
και διαρκώς είναι εκείνοι.
Ζωντανοί των ονείρων
τους ψαύεις και ριγούν
εκεί μονάχα αληθινοί
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)
-
Μαρία Καραγιάννη, Κοίταζαν το τοπίο
Σ’ αυτά τα δάση καίγανε
και το νερό.
Ο ουρανός
ο άγγελος
και τα παιδιά
σαν το κομμένο χόρτο
κουρασμένων λιβαδιών
Και μόνο τα πουλιά
οι μέτοικοι
με τα στιλπνά φτερά
κοίταζαν το τοπίο από ψηλά
από το νέο φεγγάρι.
Από τη συλλογή Δίδυμο όνειρο (1979)
-
Μαρία Καραγιάννη, Παραλείπω τα φωνήεντα
Παραλείπω τα φωνήεντα
ρς λς φς
που σήμαιναν
αέρας ήλιος φως
Εγώ γυρεύω λέξεις
σκοτεινές και μόνες
άδεια φορέματα καμένα
ονόματα
χειρονομίες και σήματα
χωρίς αντιστοιχία
Απομονώνω αποσυνθέτω
αποσυνδέω αποσπώ
αποσπώμαι απέρχομαι
Από τη συλλογή Δίδυμο όνειρο (1979)
-
Μαρία Καραγιάννη, Ποιο πλήθος έρχεται έρποντας
Ποιο πλήθος
έρχεται έρποντας
αφήνοντας αταίριαστες φωνές
καταλυμένες
λέξεις μ’ αντεστραμμένα γράμματα
κομμάτια πράξεων
να συγκρούονται στον αέρα
να χάνονται
σαν τόξα αίματος
σε περιβλήματα σκιών
και οι κήποι ξεχασμένοι
να εξάπτονται
μ’ άσπρα και κόκκινα
τριαντάφυλλα
να κυνηγούν
ερεθισμένα και στιλπνά
τον άγγελο
χαμένο ίχνος
ήχος αχνός
πυρπολημένος
φως εν φυγή
Από τη συλλογή Δίδυμο όνειρο (1979)
-
Μαρία Καραγιάννη, Ένα μετέωρο κλουβί ακατοίκητο
Είναι δεν είναι αυτά
τα μάτια του αγαπημένου μου
Τα κουβαλάει
σε μια παλάμη σκοτεινή
και χάνεται
κι αν φέγγει μέρα
τα ρούχα του ασύνορα
μπερδεύονται στο φως
και η νύχτα
αυτή ποτέ
δε μου τον δίνει ολόκληρο
σα να παλινδρομεί
ένα άστρο βιαστικό
απάνω του
και ξαφνικά αποσύρεται
και μένει εκεί
ο ίσκιος του
να υψώνει ένα κιγκλίδωμα
μες στον καμένο κήπο
κι ένα μετέωρο κλουβί
ακατοίκητο
Από τη συλλογή Το δίδυμο όνειρο (1979)
-
Μαρία Καραγιάννη, Οι επισκέπτες κι αν φανούν
Ο Φράνκο
ο φίλος μου στην ξενιτιά
έλεγε κι έλεγε, όσο
υπάρχει ποίηση
και τραγουδάμε
μη φοβάσαι
κι ας μνημονεύουμε
διαρκώς το θάνατο
ή απουσία παρόμοια
αυτοί που θά ’ρθουνε μας κατοικούν
αυτοί που περιμένουμε
αυτό σημαίνουν τα ποιήματα.
Μια μέρα ο Φράνκο
ξέρεις
μου λέει ξαφνικά
οι επισκέπτες κι αν φανούν
θα μοιάζουν με όνειρα
Είχε ένα πρόσωπο τεφρό
εκείνο το πρωί
αρχή του αληθινού θανάτου.
Από τη συλλογή Δίδυμο όνειρο (1979)
-
Μαρία Καραγιάννη, Όταν ανάβουν οι καθρέφτες
[Ενότητα Μυστική δίοδος, Ι (1980-1986)]
Όταν τη νύχτα ανάβουν οι καθρέφτες
κι όλες οι μνήμες
οι φωνές που εξόρισες
παραβιάζουν βάναυσα τις κλειδωμένες πόρτες
του ύπνου σου
έρχονται λάμποντας αυτοί που αγάπησες
με όλα τα δώρα σου θρυμματισμένα
σε κυνηγούν
πριν μπεις στο σώμα σου
ψυχούλα σαστισμένη
με ένα φτερό να καίγεται ακόμα στο όνειρο
το άλλο φτερό να τριγυρνάει σπασμωδικά
στην κάμαρα
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
https://www.youtube.com/watch?v=bMOl7at5kJk
Μάνος Χατζιδάκις, Η Μαριάνθη των ανέμων (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=30038.0)
(τραγούδι: Νένα Βενετσάνου / δίσκος: Οι μπαλάντες της οδού Αθηνάς (1983))
[Ενότητα Μυστική δίοδος, Ι (1980-1986)]
Μαρία Καραγιάννη, Ποίημα αγέννητο
Όπως ο έρωτας
όταν αρνιέται τον σπασμό
με πιλατεύεις
ποίημα αγέννητο
κι εγώ μια πόρνη
παζαρεύω τα ψιμύθια μου
με τον άχραντο άρτο και οίνο σου
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
https://www.youtube.com/watch?v=aXJQmTSptCc
Σταύρος Ξαρχάκος & Νίκος Γκάτσος: Καίγομαι, καίγομαι
(τραγούδι: Σωτηρία Λεονάρδου / δίσκος: Ρεμπέτικο (1983))
Μαρία Καραγιάννη, Η φροντίδα
[Ενότητα Μυστική δίοδος, Ι (1980-1986)]
Με βουλιμία
φροντίζω τη σάρκα. Ν’ αφανίσει
ο όγκος της
κάθε αναπόληση
της ιερής πυρκαγιάς
Αναπνέω με τους πόρους
κάτω απ’ το δέρμα. Κανείς
να μην ξέρει
τη δίοδο
πώς κατευθύνω τις καύσεις
πώς μεταμορφώνω το πρόσκαιρο
πρόσωπο
σε διαρκές προσωπείο
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)
-
https://www.youtube.com/watch?v=Di06ZrhjpIc
Νότης Μαυρουδής & Γιάννης Κακουλίδης, Άκρη δεν έχει ο ουρανός
(τραγούδι: Γιώργος Ζωγράφος / δίσκος 45 στροφών (1964))
Μαρία Καραγιάννη, Αυτός ο ουρανός
Αυτός ο ουρανός
δεν είναι για φτερά
έρχεται χαμηλά
και τα χτυπάει στη γη
κλείνει το στόμα
των περιστεριών
καίει φωνές
πριν φτάσουν στις φωνές
κι αν ξεκινήσουνε παιδιά
από τη μία όχθη
στην άλλη όχθη
όστρακα τα στέλνει
Από τη συλλογή Δίδυμο όνειρο (1979)
-
Η ΣΙΩΠΗ-MΑΝΩΛΗΣ ΛΙΔΑΚΗΣ-ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΟΥ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=JO-vUBKl3ss)
Τάκης Μπουγάς & Αντώνης Ανδρικάκης, Η σιωπή
(τραγούδι: Ελένη Δήμου & Μανώλης Λιδάκης / δίσκος: Μίλα μου απλά (1982))
Μαρία Καραγιάννη, Κερδισμένη σιωπή
[Ενότητα Ο πυθμένας (1967, 1970-1971)]
Χειρονομίες απλώνουν τρυφερά οι λέξεις
στον πληγωμένο αέρα
Κερδισμένη σιωπή
Σκεπασμένοι καθρέφτες
σε μέρα ξαφνικής ταφής
Και τα μάτια
να καλούν σα ρόπτρα σφραγισμένης θύρας
στις μέσα αυλές με τα βαθιά πηγάδια
και τα πνιγμένα βρέφη
Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
-
ΟΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=84ajClfBkpQ)
Τα καλικαντζαράκια
Μαρία Καραγιάννη, Παλιά μνήμη
[Ενότητα Ο πυθμένας (1967, 1970-1971)]
Και τα γαβγίσματα των σκύλων
τα μεσάνυχτα
–τι παλιά μνήμη–
γέμιζαν με φαντάσματα το σπίτι
το πέτρινο πηγάδι
με πνιγμένα παραμύθια
Χόρευαν καλικάντζαροι
στα καλντερίμια της αυλής
και φέρναν τη μητέρα στη σκεπή
άγγελοι με σουραύλι.
Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
-
https://www.youtube.com/watch?v=PxFpZ7bDCCk
Σπήλιος Μεντής, Το καράβι
(τραγούδι: Μαρία Δημητριάδη / δίσκος: Σερενάτα χωρίς φεγγάρι (1992))
Μαρία Καραγιάννη, Στη Λίνδο
[Από την ενότητα Η κατάδυση (1956-1963)]
Στη Λίνδο
περίμενα τα πλοία
χωρίς αγωνιώδεις προσμονές
στην προκυμαία
κι ύστερα
δεν έρχονταν πια
παρά μόνο γραμμής εμπορικά
που βιαστικά
την άλλη μέρα
φεύγαν
Και γέμιζε πάλι
με θάλασσα το ίχνος τους
κι οι σημαδούρες
με πουλιά
που ξανάρχονταν.
Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
-
https://www.youtube.com/watch?v=goM876nwRnU
Χρήστος Θηβαίος, Πόσες φορές (δίσκος: Είμαι αυτό που κυνηγάω (2000))
Μαρία Καραγιάννη, Θα φράξω σταυρωτά τα παράθυρα
[Ενότητα Η κατάδυση (1956-1963)]
Θα φράξω σταυρωτά τα παράθυρα
ούτε μια σταγόνα ήλιου
θα κόψω τα δέντρα
του πυκνού μου δάσους
μήτε μια κηλίδα ίσκιου
και θ’ αφανίσω τον όρμο
Έτσι
με σκοτωμένη την υπόσχεση
μπορεί να μην επιστρέψει
ποτέ το καράβι.
Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
-
RODI Lindos RHODOS Λίνδος - HD - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=tpmkFb8ke74)
Lindos (filmed by Claudio Mortini)
Μαρία Καραγιάννη, Οστρακισμός στη Λίνδο
[Ενότητα Η κατάδυση (1956-1963)]
Φίλε μου
τελειωμένα πράγματα
οστρακισμός στη Λίνδο
Ναι ετοιμάζομαι
Οι αποσκευές μου
όσο γίνεται ελαφρότερες
προσπαθώ τουλάχιστο
Θα βρω έναν ίσκιο
συρτά στη θάλασσα
και θα σχεδιάζω κατάρτια
στα περιθώρια των βιβλίων.
Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
-
https://www.youtube.com/watch?v=oVMHE8KRzK4
Θωμάς & Ευριπίδης Μπέκος (μουσική) & Κώστας Ντόλκος (στίχοι), Λυκαβηττός σε ξένη πόλη
(τραγούδι: Παντελής Θεοχαρίδης / δίσκος: Περί μπάζων και λοιπών απορριμμάτων (2008)
Μαρία Καραγιάννη, Σαν την επίμονη τύψη
[Ενότητα Ο πυθμένας (1967, 1970-1971)]
Όμως κανείς δεν προσπάθησε
να σώσει
το εξοντωμένο άρωμα των λουλουδιών.
Τα εξορισμένα όνειρα ξεχάστηκαν
σαν την επίμονη τύψη
που μας ξυπνούσε κάποτε τις νύχτες
Μεγαλώνουμε τώρα παιδιά
σε ενυδρεία
και κόκκινα μυρμήγκια
που το καθένα σέρνει στη σπηλιά του κι ένα πτώμα
κοιμόμαστε στους ίσκιους των κλειδωμένων ναών.
Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
-
ΕΞΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΟ «UNDERGROUND ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ».m4v - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=xLv9xbMZfQU)
Ο Σταύρος Ζαφειρίου, η Μαρία Καραγιάννη, ο Δημήτρης Λεοντζάκος, ο Βασίλης Αμανατίδης, ο Σάκης Σερέφας και η Δήμητρα Κατιώνη διαβάζουν ποιήματά τους στο «Underground Εντευκτήριο» (2009)