Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Music and Lyrics => Favourite Poetry => Topic started by: spiros on 30 Mar, 2008, 04:51:07

Title: Αντώνης Φωστιέρης, Ο ήχος τού κόσμου
Post by: spiros on 30 Mar, 2008, 04:51:07
Αντώνης Φωστιέρης, Ο ήχος τού κόσμου

Μικρή μου γόησσα μην αποκρούεις τον ερωτά μου —
Πάντως να ξέρεις πως δεν σ' έχω ερωτευτεί. Κι αν σε τραγούδησαν
Οι ποιητές των εποχών κι αν σου 'ψαλαν
Με λύρες από τρίχινες χορδές
Μάθε λοιπόν, οι ποιητές είναι μαλάκες όλοι τους
Αλλιώς δε θ' άφηναν
Να τους φωνάζουν ποιητές. Ακούμπησε
Το τρυφερό χεράκι σου από νερό κι από άνεμο —
Έτσι δε σου 'λεγαν αυτοί οι ανεκδιήγητοι;—
Στο μέτωπό μου. Ο πυρετός
Η φυσική θερμοκρασία ενός κορμιού
Που κατουράει τη δάφνη και αψηφάει τον ψίθυρο
Του πνεύματος που ξεψυχάει.
Ακούμπησε τη ρόγα τού βυζιού στα χείλια μου
Κι άσε τη γλώσσα μου να γλείψει άλαλη
Το βάζο τού ρίγους σου.
Γόησσα μικρή
Με στίχους δεν υψώνεται κανείς σε οργασμό
Ούτε τα ψώνια ετούτα γύρω σου που χύνουνε
Γαργάρες από λέξεις. Άκουσε
Τους παφλασμούς τα μουγκρητά ή τα κλάματα:
Με τέτοιους ήχους πλάστηκε ο κόσμος. Άκουσε 
Το κρώξιμο — ή το βρυχηθμό
Του λιονταριού που είναι ο κόσμος. Άκουσε
Το βουητό τού ωκεανού· το βουητό·
Κι όχι το αμέριμνο τραγούδι των ψαράδων.

Από τη συλλογή Το θα και το να τού θανάτου (1987)