Χαρά Χρηστάρα

[wings]

Χαρά Χρηστάρα (1957-2021)



Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957. Σπούδασε κοινωνιολογία, γλωσσολογία και εθνομουσικολογία στο Παρίσι. Συνέχισε με την εθνομουσικολογία σε επίπεδο διδακτορικής διατριβής πάνω στο παραδοσιακό τραγούδι της Χαλκιδικής στο Παρίσι. Πέθανε τον Δεκέμβριο του 2021.

Ποιητικές συλλογές:
«Στον ύπνο της Αφροδίτης», εκδ. Πάροδος, 1990
«Αναλαμπές σωμάτων», εκδ. Νέα Πορεία, 1991
«Νυχτερινή γραφή», εκδ. Νέα Πορεία, 1994
«Ριψοκίνδυνη άνοιξη», εκδ. Νέα Πορεία, 1997
«Μυστική δίοδος», εκδ. Νέα Πορεία, 1998
«Θέατρο σκιών», εκδ. Νέα Πορεία, 1999
«Το παρασύνθημα ξεχάστηκε», εκδ. Νέα Πορεία, 2002
«Οπτικό πεδίο», εκδ. Νέα Πορεία, 2002
«Το φως τους δικούς του νόμους υπακούει», εκδ. Νέα Πορεία, 2003
«Συντονισμός», εκδ. Νέα Πορεία, 2004
«Κατακόμβη | Ποιήματα 1999-2005» (συγκεντρωτική έκδοση), εκδ. Νέα Πορεία, 2005
«Ασθμαίνοντας τα όνειρα | Ποιήματα 1981-1999» (συγκεντρωτική έκδοση), εκδ. Νέα Πορεία, 2006
«Το χάσμα», εκδ. Νέα Πορεία, 2006
«Υπόγεια ρεύματα», εκδ. Μανδραγόρας, 2008
«Χαρά Χρηστάρα: Ποιήματα 1981-2008», εκδ. Μανδραγόρας, 2008
«Δωρικά», εκδ. Μανδραγόρας, 2010
«παρουσίες απουσίες», εκδ. Μανδραγόρας, 2014
«Χαρά Χρηστάρα: Αυτοανθολόγηση 1981-2010», εκδ. Μανδραγόρα, 2014

Ανθολογημένα ποιήματα:

• Άγομαι και φέρομαι... / περιοδικό «Πάροδος» (1988)
• Άρρυθμα βήματα σε μια αυλή... / περιοδικό «Πάροδος» (1988)
• Η γραφή παίρνει το στόμα... / περιοδικό «Πάροδος» (1988)
• Η νύχτα ανασήκωσε... / περιοδικό «Πάροδος» (1988)
• Η σελίδα όμορφη... / περιοδικό «Πάροδος» (1988)
• Στέφεται η φωνή μου... / περιοδικό «Πάροδος» (1988)
• Συναντήθηκαν και δεν κοιτάχτηκαν... / περιοδικό «Πάροδος» (1988)
• Συχνάζω στο δρόμο και στη σιωπή... / περιοδικό «Πάροδος» (1988)
• Το κοίτασμα του ηφαιστείου μου... / περιοδικό «Πάροδος» (1988)
• Το περασμένο καλοκαίρι... / περιοδικό «Πάροδος» (1988)
• Μοναχικοί περίπατοι / Στον ύπνο της Αφροδίτης (1990)
• Νερό, λίγο νερό / Στον ύπνο της Αφροδίτης (1990)
• Στον ύπνο της Αφροδίτης / Στον ύπνο της Αφροδίτης (1990)
• Ασθμαίνοντας τα όνειρα / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Αχός σωμάτων / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Βλέμματα υακίνθων / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Η νύχτα πάνω μου / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Κλείνω κι ανοίγω / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Μνήμες παιδικές / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Οι λέξεις μου ανασυντάσσονται / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Προσάναμμα της μνήμης / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Σαν θαλάσσια ρεύματα / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Σκαμμένη από σένα / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Στις παραλίες των λέξεων / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Σφρίγος βελούδινο (I) / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Σφρίγος βελούδινο (II) / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Τρέμοντας η σιωπή / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Φράσεις εμπόλεμες / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Musique de chambre / Αναλαμπές σωμάτων (1991)
• Καπνός απ’ την πατρίδα / Νυχτερινή γραφή (1994)
• Διάλειμμα / Μυστική δίοδος (1998)
• Διάψευση / Μυστική δίοδος (1998)
• Η καταπακτή / Μυστική δίοδος (1998)
• Καταρράκτης / Μυστική δίοδος (1998)
• Υπόσχεση / Μυστική δίοδος (1998)
• Αναμονή / Θέατρο σκιών (1999)
• Η μάχη / Θέατρο σκιών (1999)
• Ημερήσια αγρυπνία / Θέατρο σκιών (1999)
• Θέατρο σκιών / Θέατρο σκιών (1999)
• Κυκλώματα της μνήμης / Θέατρο σκιών (1999)
• Πώς βλέπει τον κόσμο / Θέατρο σκιών (1999)
• Οπτικό πεδίο / Οπτικό πεδίο (2002)
• Παλινδρομήσεις / Οπτικό πεδίο (2002)
• Σε σιωπή / Οπτικό πεδίο (2002)
• Αναβρασμός / Το παρασύνθημα ξεχάστηκε (2002)
• Σε σιωπή / Το παρασύνθημα ξεχάστηκε (2002)
• Μ’ όλες τις λέξεις / Το χάσμα (2006)
• Το χάσμα / Το χάσμα (2006)

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Ημερήσια αγρυπνία

[Ενότητα Όρθιος ο καιρός]
 
Κακοδιάθετη ξεκίνησε η μέρα
την παίρνει στα χέρια της
την πασπατεύει
την πετάει τόπι στον τοίχο
για να την πάρει πάλι πίσω
αποφασίζει να ξεπορτίσει
ν’ αφεθεί στην γκρίζα ατμόσφαιρα
να ξεπλυθεί απ’ τη βροχή
να σπρωχθεί από τον άνεμο
να βγάλει φτερά για απογείωση
να δει τέλος το κίτρινο φως
των ηλεκτρικών λαμπτήρων,
αναμμένο κερί να φέγγει τους νεκρούς της
 
ενώ ο θυμός ζαρώνει
της αφήνει μια ανάπαυλα
βρυχάται υπόγεια, σωπαίνει
 
Από τη συλλογή Θέατρο σκιών (1999)

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Άτιτλο (Άρρυθμα βήματα σε μια αυλή...)

Άρρυθμα βήματα σε μια αυλή
αγωνία σε μια γωνία τριγώνου
ένα ερωτηματικό από αίμα
θυμίζει
πως δεν υπάρχει πρόσωπο
όταν μιλάω μόνο στο πρώτο πρόσωπο

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 5 (Δεκέμβριος 1988)

Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Parodos/5/3.html

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Άτιτλο (Το περασμένο καλοκαίρι...)

Το περασμένο καλοκαίρι
κλαίει μέσα στα δάχτυλά μου
που προσπαθούν να γράψουν
ατέλειωτες σελίδες από μύθους
και αιώνια διακοπτόμενες ιστορίες
χωρίς σπέρματα αλλαγής
αλλά με αμφιβολίες
και δραματικές εντάσεις

Πάντα θέλω κάποιον
να κάνω να πεθάνει για να γράψω

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 5 (Δεκέμβριος 1988)

Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Parodos/5/3.html

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Άτιτλο (Η νύχτα ανασήκωσε...)

Η νύχτα ανασήκωσε
μια κεραία μηνυμάτων
στη γλώσσα των πυγολαμπίδων
που γυρίζουν σαν πλανήτες
σε προκυμαίες
πλήθους πειραματικών σταθμών

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 5 (Δεκέμβριος 1988)

Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Parodos/5/3.html

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Άτιτλο (Η σελίδα όμορφη...)

Η σελίδα όμορφη
αλλά η μέρα χάθηκε
στη βάση της διάρκειας του χώρου
χαρίζει μια στιγμή από αλλαγές στον κόσμο

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 5 (Δεκέμβριος 1988)

Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Parodos/5/3.html

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Άτιτλο (Η γραφή παίρνει το στόμα...)

Η γραφή παίρνει το στόμα
μιας νυχτερίδας
που αλυχτάει πετώντας
για να στήσει το σκηνικό
μιας διερεύνησης
που αναπολεί το χρόνο
σαν χρώμα που αλλάζει
σαν καλπασμό στοιχείου σε ανέμους

διερωτώμαι για τη νύχτα που έρχεται

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 5 (Δεκέμβριος 1988)

Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Parodos/5/3.html

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Άτιτλο (Συχνάζω στο δρόμο και στη σιωπή...)

Συχνάζω στο δρόμο και στη σιωπή
σωπαίνω στο δρόμο και στην ησυχία
σημειώνω την ανατολή του ήλιου
σαν να με κυνηγάει
στο λαβύρινθό μου η γλώσσα της

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 5 (Δεκέμβριος 1988)

Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Parodos/5/3.html

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Άτιτλο (Άγομαι και φέρομαι...)

Άγομαι και φέρομαι
απ’ τις πολλές εικόνες του εαυτού μου
και διαλύω τη συμφιλίωσή τους
χτίζω νέες παρορμήσεις
μέσα στην αναπνοή μου
και φέγγει ο ίλιγγος
μίας ταχύτητας

τα χέρια μου χάνουν την αφή τους

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 5 (Δεκέμβριος 1988)

Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Parodos/5/3.html

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Άτιτλο (Στέφεται η φωνή μου...)

Στέφεται η φωνή μου
από ανέμους της βροχής
που γράφουνε ως το απομεσήμερο
και τραγουδάνε

Η συνέχεια της νύχτας επαφίεται
στο φεγγαρόφωτο
των σταγόνων που με περιορίζουν
πριν κατεβώ στη θάλασσα
που τυλίγει τα φώτα του δρόμου

Η νεροποντή κατεβαίνει σαν κεραυνός
και αναδύεται καπνός
από τις διχασμένες σάρκες
της συνέλευσης

Ήμουνα σε μια νύχτα
που βύθιζε το πλοίο της

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 5 (Δεκέμβριος 1988)

Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Parodos/5/3.html

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Άτιτλο (Το κοίτασμα του ηφαιστείου μου...)

Το κοίτασμα του ηφαιστείου μου
αναδεύεται αριστοτεχνικά
κάτω από νέα πρόσωπα
κι αγκυλωτούς σταυρούς της γλώσσας

η γλώσσα μου αναδιαρθρώνεται
μέσα σε ασυλλόγιστη σιωπή

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 5 (Δεκέμβριος 1988)

Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Parodos/5/3.html

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Η μάχη

[Ενότητα Κυκλώματα της μνήμης]
 
Επίνειο των δυνάμεών μου η κραυγή μου
η σύγχυση όμως πλήρης
Σε ποιο απ’ τα δύο κομμάτια μου να ενδώσω
Το ένα ανελέητος θυμός
το άλλο τρυφεράδα απέραντη
Η μάχη δίνεται και πέρα από τον έλεγχό μου
και το καθένα απ’ τα δύο διεκδικεί τη νίκη

Ασπρίζουν τα μαλλιά μου από την ένταση
οικοδομώ το μέλλον μου μέσ' στην αβεβαιότητα
δεν ξέρω αν πάλι θα φανείς κοντά μου
ή αν η θύελλά μου θα τυλίξει στο σκοτάδι
τη μορφή σου
 
Από τη συλλογή Θέατρο σκιών (1999)

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Διάψευση

Το τοπίο μπροστά μου με ξαφνιάζει
Είχα καιρό ν’ ανοίξω τα μάτια μου
να το κοιτάξω
Οι βροντές της μπόρας που έρχεται
τα σύννεφα που σκέπασαν τον ήλιο
ο θόρυβος του δρόμου
που συνεχίζει ανεπηρέαστα
η φλόγωση των δαχτύλων μου
καθώς περιμένει τις σταγόνες της βροχής
για να καλμάρει
ο πυρετός μου τέλος ακατέβατος
σχηματίζουν ένα παλιρροϊκό κύμα
έτοιμο να πνίξει τις ακτές μου
να πλημμυρίσει τα κατώγια μου
έτσι που θέλησε η τύχη ν’ αντιστρατευθεί
τις προσδοκίες μου

Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1998)

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Πώς βλέπει τον κόσμο

[Ενότητα Όρθιος ο καιρός]
 
Βουλιάζει στο σκοτάδι
Σιγά-σιγά τα μάτια της ανασύρουν
κάτι σαν κλεφτοφάναρο, σαν πρωινό άστρο
Αφουγκράζεται κάποια φωνή,
φωνές που την περιπαίζουν και την λοιδορούν
Τα σανίδια στο πάτωμα βγάζουν αγκίδες
που πληγώνουν τα πόδια της
Αυτό το αποκρουστικό πλάσμα
που κολλάει επάνω της
γίνεται ένα με το κορμί της,
είναι το κορμί της
της ορίζει πού θα σταθεί, πού θα κατευθυνθεί
κόβει στα δύο την ύπαρξή της
Ίσως ένα χέρι,
αν ένα χέρι μπορούσε να την τραβήξει
από αυτήν την καθημερινότητα.
 
«Ορφανή, ορφανή» της φωνάζουν οι κάτω όροφοι
«Έλα μαζί μας σ’ αυτό το κρεβάτι των οργίων»
επιμένουν έξω απ’ το παράθυρο της οι σειρήνες.
 
Από τη συλλογή Θέατρο σκιών (1999)

[wings]

Χαρά Χρηστάρα, Αναμονή

[Ενότητα Κυκλώματα της μνήμης]
 
Κλωθογυρίζω στα στενά και στ’ αδιέξοδα
Οι πλάκες του δρόμου ξεκολλημένες
μου πετάζουν λάσπες
Περιμένω την ανάμνηση να σπινθηροβολήσει
να τυλίξει στη γοητεία της το νου μου
ν’ ανάψει φώτα γιορτινά στην πόλη
η επιθυμία να ορθωθεί
το πρόσωπο του παρελθόντος χρόνου
να μου γνέφει στις στροφές
μάρμαρο σμιλεμένο από τα αισθήματα
με χαμόγελο αρχαίου αγάλματος
όπου σιγοκαίει μια κρυφή ζωή
σαν μουσική οργάνου της ανατολής
με ήχους μιας ακραίας λεπτότητας
ίδιους με κείνους από τις χορδές
που πάλλουν στην ψυχή
στις κορυφαίες στιγμές της
 
Από τη συλλογή Θέατρο σκιών (1999)