Σπύρο,
σε ευχαριστώ για τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες.
Σχετικά με τις γλωσσικές κατευθύνσεις και τα γλωσσικά ζεύγη, ήθελα να προσθέσω ότι σε μια από τις πρώτες μου συνεντεύξεις σε μεταφραστικό γραφείο, ο εργοδότης απαιτούσε αναγκαστικά και τις δύο κατευθύνσεις (στην προκειμένη περίπτωση και από γερμανικά προς ελληνικά και αντιστρόφως). Εκτός αυτού, τόνισε ότι δεν υπάρχει μεταφραστής που να μεταφράζει μόνο προς στη μητρική του γλώσσα (???). Κάθε μεταφραστής, είπε, πρέπει να μεταφράζει κανονικά και αντίστροφα, διαφορετικά δεν είναι μεταφραστής. Αρχικά οι απόψεις του μου φάνηκαν αρκετά παράλογες και ακραίες, ωστόσο σκέφτηκα ότι καλώς ή κακώς πρέπει να προσαρμοζόμαστε στις ανάγκες της αγοράς. Εντέλει ακόμα δεν είμαι σίγουρος για το αν οι απαιτήσεις ήταν λογικές ή όχι.
Όσον αφορά τις τιμές ανά λέξη, έχω δύο ερωτήματα:
α) Αν το κείμενο πηγής υπάρχει μόνο σε φαξ, η χρέωση ανά λέξη (και η καταμέτρηση λέξεων) κειμένου πηγής και όχι στόχου δεν είναι λίγο άβολη (και για τον μεταφραστή και για το μεταφραστικό γραφείο)?
β) Η αναγραφή της τιμής ανά λέξη στο βιογραφικό μου φαίνεται λίγο "ριψοκίνδυνη" από την άποψη ότι, αν ο εργοδότης προχωρήσει στην πρόσληψη ενός μεταφραστή με βασικό κριτήριο την τιμή (όταν τα υπόλοιπα προσόντα των υποψήφιων μεταφραστών δεν παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές), τότε ο μεταφραστής κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά σε περίπτωση που η τιμή είναι λίγο "τσιμπημένη" και πιθανότατα το μεταφραστικό να μην επικοινωνήσει καν μαζί του. Αν στο βιογραφικό δεν αναγράφεται η τιμή, σε μια ενδεχόμενη επικοινωνία εργοδότη-μεταφραστή μπορούν να γίνουν διαπραγματεύσεις και τελικά να μην χαλάσει η συμφωνία.
Βεβαίως υπάρχουν και μεταφραστικά γραφεία που ζητούν (εκτός των προσωπικών στοιχείων, των προσόντων κτλ.) και την χρέωση ανά λεξη, οπότε σε αυτή την περίπτωση ο υποψήφιος συνεργάτης πρέπει να την αναφέρει.