Δημήτρης Λαμπρέλλης, Η κάθοδος
Όταν καμιά φορά τα μάτια του ανέβαιναν από τους γκρεμούς αναστημένα
έβλεπες μέσα τους έβλεπες
Πρόβατα σφαγμένα
Παλιές ημερομηνίες
Κι έλεγες
Στο κρεοπωλείο του πόθου
Έλεγες
— Με λένε Τειρεσία
Σε λένε Πασιφάη.
Τις λέξεις του μάζευε να κάνει Πάσχα
Μα αυτές γλιστρούσαν έφευγαν
σαν μεθυσμένες γάτες έπεφταν
στο ματωμένο φράχτη.
Γίνονται κι έτσι, χωρίς ρομφαία, Αποκριές.
Από τη συλλογή Ο δίσκος με τα στίγματα (1991)