papotage → κουτσομπολιό, κουβέντα, κουβεντούλα, ψιλοκουβεντούλα, συζήτηση

[socratisv]

paptotage → κουβέντα, κουβεντούλα, συζήτηση, ψιλοκουβέντα, χαλαρή κουβέντα, κουβεντολόι, (κουτσομπολιό)

Το papotage (<papoter: syn: potin, causerie, causette, bavarderie etc): φλυαρία, κουβεντολόι, κουβεντούλα, πάρλα κλπ, προέρχεται από το λατινικό pappare (τρώω) και η ρίζα papp- δηλώνει την κίνηση των χειλιών. Οπότε πολύ σωστά ο ιστότοπος του Εθνικού κέντρου λεξικολογικών πηγών και κειμένων αναφέρει ότι το εν λόγω ουσιαστικό χαρακτηρίζει την κίνηση των χειλιών:
papotage est un mot fort expressif qu'a emporté le dix-huitième siècle, et que je veux maintenir... N'est-il pas charmant, ce mot?); 1866 (Delvau: Papotage. Causerie familière; bavardage d'enfants ou d'amoureux −dans l'argot des gens de lettres); 1869 plur. (A. Daudet, Lettres moulin, p.142). Dér. de papoter*; suff. -age*.
Synon. bavardage, parlote (fam.).
Η λέξη δεν έχει απαραίτητα αρνητική σημασία ούτε χρησιμοπποιείται απαραίτητα για να περιγράψει κακόβουλα σχόλια:
Υπάρχει η κουτσομπόλα (το έπιπλο που έβλεπε κανείς στις εισόδους των σπιτιών της δεκαετίας 50 ή τις επόμενες 10ετίες), το κρασοκουτσομπολιό (φλυαρία και χαλαρή κουβεντούλα σε συνδυασμό με οίνο και μεζέ, Αντίστροφο λεξικό (Αναστασιάδη-Συμεωνίδη)....