Οδυσσέας
Σε θυμάμαι κάθε ώρα που περνάει
Απ'το χθες στο σήμερα με φέρνει και με πάει
Κι όλα γυρνάνε γύρω από σένανε ξανά
Όλα είναι εδώ κι εσύ δεν είσαι πουθενά
Δεν λυπάμαι που είμαι μόνη τώρα πια
Ούτε που με πλήγωσες με λόγια που πονάνε
Μα φοβάμαι να μην σε πάνε μακριά
Του καινούργιου σου έρωτα τα χάρτινα φτερά
Κάνε λοιπόν τον κύκλο σου Οδυσσέα
Κι όσο λείπεις θά'μαι εδώ, θα υφαίνω ατέλειωτο πανί
Ώσπου να βρεις τον δρόμο σου μοιραία
Στης Ιθάκης το νησί να ξαναβγείς
Πάλι κοντά σου νά'μαι
Νά'ταν να γινόμουν αεράκι
Να φυσήξω δίπλα σου απαλά
Να σκορπίσω αυτό το συννεφάκι
Που σου σκοτεινιάζει τη ματιά
Νά'ταν να μπορούσα να μαντέψω
Πόσο θα σε πάνε μακριά
Τα χρόνια που περνάνε
Νά'ταν να γινόμουν αγγελάκι
Ν'ανέβω στου ύπνου τα φτερά
Νά'ρθω στα όνειρά σου το βραδάκι
Να τα ζωγραφίσω θαλασσιά
Νά'ταν να μπορούσα να διαλέξω
Αν μαζί σου ακόμα μια φορά
Πάλι κοντά σου νά'μαι
Νά'τανε να γινόμουνα τραγουδάκι
Να μ'έχεις συντροφιά σου όταν μελαγχολείς
Νά'τανε να μπορούσα μ'ένα φιλάκι
Για λίγο να σε κάνω να ξεχαστείς
Νά'ταν να μπορούσα να διαλέξω
Αν μαζί σου ακόμα μια φορά
Πάλι κοντά σου νά'μαι