Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 12 Dec, 2008, 17:35:53

Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου
Post by: wings on 12 Dec, 2008, 17:35:53
Ιφιγένεια Διδασκάλου (1916-2016)

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/03/didaskalou.jpg)

[Πηγή για τη φωτογραφία: svouranews.blogspot (https://svouranews.blogspot.com/2012/01/blog-post_2671.html)]

Γεννήθηκε το 1916 στην Καστοριά. Έζησε πολλά χρόνια μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Ήταν ποιήτρια, πεζογράφος και λαογράφος. Έχει γράψει και μελέτες. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά της Δυτικής Μακεδονίας. Το 1997 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την πολυετή λαογραφική και πολιτιστική της προσφορά στον βορειοελλαδικό χώρο. Πέθανε το 2016 στη Θεσσαλονίκη.

Ποιητικές συλλογές:
«Άνθινες ώρες», 1959
«Λυρικός Αμφορέας», 1960
«Μνήμες και παρουσίες», 1964
«Παράθυρο στον ουρανό», 1966
«Χρονικά», 1969
«Ελεγείο στον πατέρα», 1976
«Σε τόνο προσωπικό», 1982

Πεζογραφία:
«Καστοριανά» (ηθογραφίες), 1959
«Απλός κόσμος» (διηγήματα), 1963
«Στα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα» (διηγήματα), 1989

Μελέτες:
«Το δημοτικό τραγούδι της Καστοριάς», 1963
«Ο ποιητής Τάκης Γκοσιόπουλος», 1968
«Καστοριά, πατρίδα μου» (λαογραφία), 1976
«Τόποι και τραγούδια της Μακεδονίας» (ανθολογία), 1983

Ανθολογημένα ποιήματα:



[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Ερωτικό...
Post by: wings on 12 Dec, 2008, 17:51:32
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Ερωτικό...

Ιτιές τα φύλλα τους θροούν και λεν και μουρμουρίζουν,
χύνουν τ’ ασήμια τους σωρό, τα κλώνια τους λυγίζουν.
Κι έρχεται και γλυκογελά σαν πούπουλο η σκιά τους
και μας τυλίγει, μας φιλά, μας φέρνει πιο κοντά τους.

Ρυάκι γάργαρους αχούς κυλώντας μουρμουρίζει,
βιολέτες, μοσχολούλουδα δροσίζει και ποτίζει.
Κι απάνω στα μαλλάκια σου διαμάντια στάζει η δρόσο,
δυο, δυο να τα χρυσόδενα, γιορντάνι να σ’ τα δώσω.

Ο ήλιος λες και ζήλεψεν και με περίσσια χάρη
χύνει χρυσάφια από ψηλά και το ’χει για καμάρι.
Τα μάτια σου στα μάτια μου τον ουρανό αγναντεύουν
και παίζουν και γλυκογελούν και χάδια μου γυρεύουν.

Από καιρόν ο πόθος μας τα σωθικά μας λιώνει
κι η δίψα του τυραννική, τρανεύει δεν τελειώνει.
Και σαν μελίσσι χρυσαφί κεντρίζει όλα τα μέλη
και θέλει στα δυο χείλια μας κορφολογήσει μέλι.

Μες στις ιτιές, μες στα νερά, μέσα στο φως του κόσμου,
πάρε μου την ψυχή, καλέ, και γίνε συ δικός μου!
................................................................................................
Πλήθος τ’ αγριολούλουδα σκορπούν ανθούς τριγύρα
νιώσαν τον πόθο μας βουβά, τον έλουσαν με μύρα!

Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Αντιθέσεις
Post by: wings on 09 Apr, 2009, 01:20:40
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Αντιθέσεις

Έξω απ’ το παράθυρό μου στέγες με χιόνια
μια γκρίζα πολιτεία
κι ο θαμπός τρούλος της εκκλησιάς.

Άγγελοι στην κάμαρά μου τραγουδούν.

Κανένας δεν κυκλοφορεί στο χιονισμένο αυλόγυρο.
Φοβούνται οι άνθρωποι τα χιόνια;
Κι ωστόσο κάποιες μνήμες προφταίνουν
ν’ αμαρτήσουν την καρδιά μου
που επιμένει να κρατεί
στα χέρια της τη λευκότητα χιονιού.

Ήλιος πουθενά.

Πώς τσούζουνε τα μάτια μου απ’ τη λάμψη;

Τα τζάμια μας είναι θολά.

Εγώ γράφω απάνω τους τ’ όνομά σου
κι εκείνο φέγγει... φέγγει... φέγγει...

Από τη συλλογή Μνήμες και παρουσίες (1964)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Θέατρο
Post by: wings on 03 Oct, 2009, 21:47:14
https://www.youtube.com/watch?v=ADSou3bHuHY

Θόδωρος Δερβενιώτης & Κώστας Μάνεσης, Άλλα μου λεν τα μάτια σου (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2011/06/04/kostas-papadopoulos-alla-mou-len-ta-matia-sou-thodoros-derveniotis-kostas-manesis-poly-panou-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%B5%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%B1/)
(τραγούδι: Πόλυ Πάνου & Αντώνης Κλειδωνιάρης / δίσκος 45 στροφών του 1959)


Ιφιγένεια Διδασκάλου, Θέατρο

Δεν έχεις δίκιο.
Επιτέλους υπάρχει κάποιο θέαμα.
Διασκεδάζω μπρος στην ανοιχτή αυλαία της καρδιάς σου
με τη σκηνή την τελευταία.
Προσωπίδες.
Προσωπίδες πολλές ταίριαξες
στο χώρο της μορφής σου.
Δε θα μπορούσαν οι άνθρωποι
να υποψιαστούνε τ’ αληθινό σου πρόσωπο.
Ν’ ανέχονται συνήθισαν το πλαστό τους γέλιο.
Εγώ όμως με τούτη την ψυχή
που δοκιμάστηκε καθώς παιχνίδι πάνω στον τοίχο,
δε ζητώ πια να σε γνωρίσω...

Από τη συλλογή Μνήμες και παρουσίες (1964)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Άδεια εποχή
Post by: wings on 13 Jan, 2010, 17:37:04
οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο - πυξ λαξ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=_AlUJ7rJn6A)

Φίλιππος Πλιάτσικας & Μάρω Βαμβουνάκη, Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο
(τραγούδι: Πυξ Λαξ / δίσκος: Ο μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις νύχτες... (1996))


Ιφιγένεια Διδασκάλου, Άδεια εποχή

Ήρθε η πλήξη
δίχως αφή
με βάρος μολυβιού
και θρόνιασε ακίνητη
στ’ άδεια μου χέρια.
Μια πλήξη δίχως απόκριση
με την όψη της αμετανόητη
στο χώρο τής μοναξιάς,
δίχως μνήμη
με τις παλάμες της γεμάτες
απουσία
στην καρδιά μου.

Τίποτε να μην έρχεται
τίποτε να μη φεύγει
κι εγώ με τα μάτια
γεμάτα σιωπή.

Από τη συλλογή Παράθυρο στον ουρανό (1966)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Διαπιστώσεις
Post by: wings on 23 Mar, 2010, 19:43:00
https://www.youtube.com/watch?v=r05xblv25oI

Σταύρος Ξαρχάκος & Λευτέρης Παπαδόπουλος, Δε σου χρωστάω τίποτα (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2016/06/10/de-sou-hrwstaw-tipota-1964-stavros-xarhakos-lefteris-papadopoulos-grigoris-bithikotsis-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%83%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CF%89%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%89-%CF%84%CE%AF%CF%80%CE%BF%CF%84/)
(τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης / δίσκος 45 στροφών του 1964)


Ιφιγένεια Διδασκάλου, Διαπιστώσεις

Κάποτε ανοίγουμε τα παραθυρόφυλλα
και βλέπουμε
πόσο ο τόπος μας έχει στερέψει
πόσο τα σπίτια μας ξέβαψαν
στον πρώιμο ήλιο.

Ματώνουμε ως τις ρίζες
για τούτη τη γη
για τούτο το λάθος
για την καρδιά μας
για ένα απλό αύριο.
Αμφιβάλλουμε για τ’ όνομά μας
ψάχνουμε για τα χέρια μας
γυρεύουμε τα δάκρυά μας
ή το χαμόγελο.

Δεν προφτάσαμε να τ’ αγαπήσουμε.

Είναι μια μέρα χωρίς όνειρα
είναι μια μέρα χωρίς άνοιξη
μέσα στο αίμα μιας προσμονής.

Είμαστε εμείς και το κενό.

Από τη συλλογή Χρονικά (1969)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Διάφραγμα
Post by: wings on 09 Jul, 2010, 15:02:06
Το μέτρημα-Νατάσσα Μποφίλιου - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=u-8DsEozq2k)

Θέμης Καραμουρατίδης & Γεράσιμος Ευαγγελάτος, Το μέτρημα
(τραγούδι: Νατάσα Μποφίλιου / δίσκος: Εισιτήρια διπλά (2010))


Ιφιγένεια Διδασκάλου, Διάφραγμα

Άλλοτε μας ήταν δύσκολο
να μετρήσουμε είδωλα και πράξεις.
Τώρα καινούργια μέτρα και σταθμά
στη ζυγαριά
και δεν υπάρχει τίποτε:
μια δροσιά στα δάχτυλα
τ’ ανάγλυφα του πόθου
κι οι πρώτες εντυπώσεις
στην κορφή της αποθέωσης.

Στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού
μένουν τα σημάδια που αφήσαμε
κάτω απ’ το τραγούδι της θάλασσας
κι ένα κοχύλι κλειστό.
Τη χαρά που μας έδωσαν να τη χαρούμε
τη χαρήκαμε.
Τώρα μια νέα πραγματικότητα
το θέλημά της γυρεύει
κι ούτε κανείς ξέρει πώς θα τελειώσει
για τις ψυχές που γνώρισαν
γυμνό το πρόσωπό τους
στην επιφάνεια του νερού.

Δε σώνει μια μνήμη.
Είναι πολλές οι πληγές
ανάμεσα στον άνθρωπο
και στην ανάμνηση
του ανθρώπου...

Από τη συλλογή Παράθυρο στον ουρανό (1966)


Σπύρο, για σένα. :-)
Title: Re: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Διάφραγμα
Post by: spiros on 09 Jul, 2010, 15:09:37
Εξαιρετικό -:)
Title: Re: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Διάφραγμα
Post by: wings on 09 Jul, 2010, 15:10:42
Λιτό και μεστό με εξαιρετικό επίλογο.
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Σε τόνο απολογίας
Post by: wings on 12 Nov, 2010, 20:12:44
Δημήτρης Λάγιος, Να ονειρεύομαι
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας / δίσκος: Ερωτική πρόβα (1991))


Ιφιγένεια Διδασκάλου, Σε τόνο απολογίας

Αν συχνά σου μιλώ
για μια φωνή
κάποιο τραγούδι
για τη σελίδα του βιβλίου που ξέσχισες,
κλαίω
γιατί είχα γράψει τ’ όνομά σου...

Αν συχνά σου μιλώ
για κάποιο τρόμο
μια μνήμη που αντιπαλεύει μ’ ένα θάνατο
γι’ ανάπηρες αισθήσεις,
θρηνώ
γιατί δε με γυρεύεις...

Αν συχνά σου μιλώ
για κάποιο παιδί
μια κλειστή γρίλια
κι ένα φεγγάρι περίεργο
να παίζει στα σγουρά μαλλιά σου,
χαίρομαι
γιατί δεν έπαψα να ονειρεύομαι...

Αν συχνά σου μιλώ
για την ξένη πολιτεία
τους άγνωστους περαστικούς
τ’ οργισμένο ποτάμι με τις σπασμένες γέφυρες,
τρομάζω
γιατί κρεμάστηκε η καρδιά μου
απελπισμένη...

Αν συχνά σου μιλώ
για τον ήλιο που βλέπω στα μάτια σου
τα κοχύλια στ’ αυτιά
τις σταγόνες της αυγής πάνω στα μάγουλα
για τ’ όνομά σου που γλυκαίνει τον ήχο,
χαμογελώ
γιατί δεν τελείωσα ακόμα το τραγούδι...

Αν συχνά σου μιλώ
για μια ταπείνωση
κάποιο συμβιβασμό
μια δυσπιστία
κάποιο σημάδι βαθιά αναφαίρετο
για χίλια δυο πράγματα,
πονώ
γιατί η σιωπή με τη σιωπή της
μ’ απαντάει...

Αν συχνά σου μιλώ
για μια οδύνη
το σχήμα μιας μόνιμης μοναξιάς
τη νυχτερινή αγωνία
για τ’ αλλαγμένο πρόσωπο
το πρόσωπό σου,
ψάχνω
αγωνίζομαι
κάτω από τόσες προσωπίδες.

Πού ’ναι το χέρι σου;...

Από τη συλλογή Χρονικά (1969)
Title: Re: Ιφιγένεια Διδασκάλου
Post by: yiannispodinaras on 12 Nov, 2010, 21:32:03
Βίκυ, εξαιρετικά τα ποιήματα της Ιφιγένειας Διδασκάλου που ανάρτησες στο ανθολόγιο. Λυπάμαι γιατί υπέροχοι ποιητές μάς είναι άγνωστοι. Αν έχεις επαφή με την ποιήτρια να της δώσεις τα θερμά μου συγχαρητήρια για τη δουλειά της.
Title: Re: Ιφιγένεια Διδασκάλου
Post by: wings on 12 Nov, 2010, 21:37:08
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, Γιάννη.

Δυστυχώς, δεν έχω γνωρίσει ποτέ προσωπικά την Ιφιγένεια Διδασκάλου που μαζί με τον Τάκη Βαρβιτσιώτη είναι οι μεγαλύτεροι ηλικιακά εν ζωή ποιητές της ανθολογίας μου. Είναι άτομο με μεγάλη προσφορά στις τέχνες και τα γράμματα της Μακεδονίας, όπως θα είδες στο βιογραφικό της, δυσκολεύτηκα πολύ να βρω τα βιβλία της (όχι όλα) και ειλικρινά χαίρομαι πολύ που την ανακαλύπτουμε εσείς κι εγώ μαζί σιγά σιγά.
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Απουσία
Post by: wings on 19 Apr, 2013, 22:07:14
https://www.youtube.com/watch?v=MbufTqUXODE

Σταύρος Ξαρχάκος & Βαγγέλης Γκούφας, Τα τρένα που φύγαν (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2011/10/20/kostas-papadopoulos-agnes-baltsa-ta-trena-pou-fygan-stavros-xarhakos-vangelis-goufas-%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CE%B3/)
(τραγούδι: Αγνή Μπάλτσα / δίσκος: Agnes Baltsa / Songs my country taught me (1986))


Ιφιγένεια Διδασκάλου, Απουσία

Στο τρένο που σε παίρνει
μετρώ την απουσία σου.
Δεν έχει μέτρο.

Άδεια τα χέρια
σε ψάχνουν
σε γυρεύουν.

Πικρό το στόμα
τα μάτια θολά
σωσμένη η ανάσα.

Πίσω απ’ το γυαλί του τρένου
–ανώφελη διαφάνεια–
αδύνατο να μαντέψεις
την τραγική απουσία σου.

Ποτέ να την αντέχω δε θα μάθω...

Από τη συλλογή Μνήμες και παρουσίες (1964)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Προσμονή
Post by: wings on 11 Oct, 2014, 23:43:20
https://www.youtube.com/watch?v=-cw300vhWzI

Βασίλης Δημητρίου, Θα ’ρθεις (http://thepoetsiloved.wordpress.com/2010/06/20/kostas-papadopoulos-vassilis-dimitriou-tha-rtheis-%CE%B8%CE%B1-%CF%81%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85/)
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας & Χρυσούλα Χριστοπούλου / δίσκος: Βαμμένα κόκκινα μαλλιά (1993))


Ιφιγένεια Διδασκάλου, Προσμονή

Θα σε περιμένω.
Θ’ ακούω τη βροχή
μες στο σκοτάδι της μοναξιάς
ώσπου να ’ρθεις
για να δεχτώ το φως του χαμογέλιου σου.
Τότε μπρος στον καθρέφτη της επιστροφής
θα γδύσω την ψυχή μου απ’ τη θλίψη
να την κερδίσεις χαρούμενη.
Και στη γωνιά της κάμαρας
οι πρώτες μας τρυφερές συνήθειες
θα ξεφωνίσουν έξαλλες στο ξύπνημά τους.

Πίσω απ’ το τζάμι θα ’ναι καλοκαίρι...

Από τη συλλογή Μνήμες και παρουσίες (1964)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Το δρόμο μας
Post by: wings on 26 Sep, 2015, 16:48:05
https://www.youtube.com/watch?v=CnE5CbcA8nk

Αλκίνοος Ιωαννίδης, Ο δρόμος σου είσαι εσύ (δίσκος: Νεροποντή (2009))

Ιφιγένεια Διδασκάλου, Το δρόμο μας

Το δρόμο μας τον βρήκαμε ξανά
σ’ ένα κομμάτι γης
χωρίς απειλές
με τη γεύση της εποχής
με τις ώρες που σωπαίνουν.

Ένα βήμα ήταν η αγάπη.

Κρατώντας τα λιγοστά μας λόγια
με το πρόσωπο να παραλλάζει
στο φως και το πάθος
πλουτίσαμε κάτω απ’ τα χέρια μας.

Από ποια κρήνη κρυμμένη
θαυματουργήσανε οι φωνές
κι είδαμε κάτι παραπάνω απ’ την ανάμνηση;

Ελεύθεροι
με τη χαρά της γνώσης και της όρασης
με την καρδιά τόσο μεγάλη
νιώσαμε τη δύναμή μας
να υψώνεται στο κορμί
κρατήσαμε μια θέση στη γη.

Κάτω απ’ τα μάτια μας
γελαστός ο δρόμος για τη συνέχεια...

Από τη συλλογή Χρονικά (1969)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Άνθινες ώρες
Post by: wings on 25 Dec, 2015, 23:45:19
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Άνθινες ώρες

Άνθινες ώρες να χαρώ, αγάπη, μ’ έχει στείλει
τριαντάφυλλα ανοιξιάτικα, ήλιο λαμπρό τ’ Απρίλη
κι εγώ, κοντά στην τόση τους αμέτρητη λαμπρότη,
ανθίζω σαν τη μυγδαλιά στη ζεστασιά την πρώτη.

Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Στοχασμοί
Post by: wings on 26 Dec, 2015, 00:01:28
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Στοχασμοί

Εσένα συλλογίζομαι, την ανθισμένη ιτιά,
που σκόρπιζα στην άνθινη γιορτή σου με καμάρι,
τον πρώτο πρώτο στοχασμό, μια τρυφερή ματιά
από κλαδάκι σε κλαδί τ’ αγέρι να τα πάρει.

Και να τα φέρει μακρινά σε μια γωνιά της γης
ψηλά από δάση και βουνά, σ’ ενός γιαλού την άκρια
εκεί που κάθε ξύπνημα γλυκόλαλης αυγής
θα ’φερνε αγάπη στην καρδιά κι όχι του πόνου δάκρυα.

Ο αχός απ’ τα τραγούδια μου —αχ! πόθος μου κρυφός—
στα κλώνια σου ν’ αντάμωνε τον μυρωμένο αγέρα
και να ’φτανε ο αντίλαλος του φεγγαριού το φως,
να γίνονταν και ο γιαλός γαλάζιος πέρα ως πέρα.

Τώρα, καθώς σ’ αντίκρισα, δεν πίστευα πως θα ’σαι
γριά, γυμνή σαν φάντασμα, με κλώνια ξεραμένα∙
τι γίναν τα τραγούδια μου που τ’ άκουγες; Θυμάσαι
τους παιδικούς μου στοχασμούς που πήρες από μένα;

Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Αγάπη...
Post by: wings on 26 Dec, 2015, 00:50:07
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Αγάπη...

Δεν μπόρεσα ποτέ να ξεχωρίσω
και να μετρήσω πόσο σ' αγαπώ.
Πρωτόγνωρη αγάπη νιώθω,
πώς να σ’ το πω;

Πότε σαν λούλουδο γεμάτο μύρο
πότε σαν ρόδο του Μαγιού κλειστό
πότε σαν χείμαρρος με σέρνει,
πού να πιαστώ;

Και κάθε μέρα κι ώρα που περνάει,
σαν να ’ναι πρώτη μου φορά τρελή,
ξεχνώ τον κόσμο κι ό,τι θέλω
σ’ ένα φιλί.

Κι έτσι ποτέ μου δεν μαθαίνω τόσο
μήτε κι αν άλλο πόσο σ’ αγαπώ.
Γλυκά πά’ στο κορμί σου γέρνω
για να σου πω:

Καλέ μου, την καρδιά μου πέρα ως πέρα
αγάπης φλόγα καίει και διαπερνά.
Αστείρευτα να λάμπει κάνε
ως τα στερνά!

Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Επίκληση...
Post by: wings on 26 Dec, 2015, 00:56:09
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Επίκληση...

Η νύχτα θάμπωσε κάθε γωνίτσα κι άκρια
σ’ όλη την πόλη, στην ακρολιμνιά
κι άρχισαν απ’ τον ουρανό να πέφτουν δάκρυα,
γύρω ψυχή δεν φαίνεται καμιά.

Κι εγώ, στη διάθεση του σκότους αφημένη
με τ’ όνειρου και της αγάπης τα φτερά,
νιώθω πως είμαι για τον έρωτα πλασμένη
για την κρυφή που πρόσμενες χαρά.

Έλα πριν η βροχή ξεπλύνει τ’ όνειρό μου,
τ’ αχνάρια σου θα σβήσουνε στη γη,
έλα και σίμωσε κοντά μου, στο πλευρό μου,
κι αμαρτωλούς ας μας ξυπνήσουν την αυγή.

Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Φαντασία
Post by: wings on 26 Dec, 2015, 01:05:05
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Φαντασία

Ας ήταν, λέει, να ’ρχόσουνα
σαν μες στα παραμύθια
σε άτι χρυσοκάπουλο
με γυμνωμένα στήθια
μ’ ανάκατα σγουρά μαλλιά
στ’ αντρίκειο σου κεφάλι
και να με σέρναγες με βια
μες στη ζεστή σου αγκάλη.

Να μ’ έπαιρνες, να μ’ έφερνες
σε ξένα μονοπάτια,
μ’ αντρειωμένο το κορμί
με θολωμένα μάτια,
να μάτωνες τη σάρκα μου
με νύχια και με χέρια
κι ας ήταν νύχτα του χαμού,
νύχτα χωρίς αστέρια!

Τα χείλια σου απ’ τα χείλια μου
τον πόθο να ρουφούσαν
κι αντάμα με τον έρωτα
τον ίλιγγο να ζούσαν,
τη σάρκα σου στη σάρκα μου
επάνω να ’χα νιώσει
και στων κορμιών μας τον ρυθμό
να ’χε η ζωή τελειώσει!

Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Φτωχός πραματευτής
Post by: wings on 26 Dec, 2015, 01:10:32
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Φτωχός πραματευτής

Ο ήλιος στα μαλλάκια της σκορπιέται κι αναλυέται
κι η θάλασσα ξαπλώνεται στα μάτια της τα δυο,
τριαντάφυλλων στα μάγουλα το μύρο τους σκορπιέται
κι όταν μιλά κι όταν γελά, μου παίρνει όλο το βιο.

Φτωχός εγώ πραματευτής στην πόρτα της γυρίζω
κι όλη την πραμάτεια μου στα πόδια της σκορπίζω.

Αλλάζω στράτες και χωριά στολίδια να της φέρω,
απ’ τα μαλλιά της πιο χρυσά φλουριά, διαμαντικά,
μήτε μπορώ, κι όλο γυρνώ, πού να τα βρω δεν ξέρω
κι ένας φτωχός πραματευτής είμαι παντοτινά.

Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Παραπονιέμαι τώρα
Post by: wings on 26 Dec, 2015, 01:18:15
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Παραπονιέμαι τώρα

Αγάπης λόγια θάθελα
σαν πριν να σου μιλήσω,
τα μάτια σου βαθιά να δω
γλυκά να τα ρωτήσω
κι ενώ λαχτάρα φώλιαζε
στα χείλια, στην ψυχή μου,
ένα πικρό παράπονο
έπνιγε τη φωνή μου.

Ας ήτανε να μου ’δινες
να μου ’ταζες και πάλι
ό,τι πανώριο κι ακριβό
μι’ αγάπη πιο μεγάλη,
να μη παραπονιόμουνα
να μη ξαναζητούσα,
γλυκά να μ’ αποκοίμιζες
σαν σ’ όνειρο να ζούσα.

Κι ως θα ’ρχονταν τριγύρω μου
οι χάρες σου κοντά μου,
να με τυλίξουν στοργικά
να γιάνουν την καρδιά μου
το ξέρω, δε θα μου ’φταναν
τα τόσα τους τα δώρα∙
αχ, μη με συνερίζεσαι
παραπονιέμαι τώρα!

Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου, Νανούρισμα
Post by: wings on 26 Dec, 2015, 01:24:32
Ιφιγένεια Διδασκάλου, Νανούρισμα

Γείρε κι αποκοιμήσου
χρυσόνειρα καρτέρει
πόσες χαρές θυμήσου
το ξύπνημα θα φέρει.

Πέτα με τ’ αγγελούδια
σ’ αγάπης, φως μου, μέρη
ξύπνα με τα λουλούδια
στη δρόσο και στ’ αγέρι.

Γείρε κι αποκοιμήσου
στη μητρική μου αγκάλη
κι άνθια θα σου σκορπίσω
να τα ’χεις προσκεφάλι.

Κι έλα, γλυκιά μορφή μου,
στον κόρφο μου και στάσου
ζέστανε την ψυχή μου
και γλυκοξαποστάσου!

Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)
Title: Ιφιγένεια Διδασκάλου: Ύπνε, στα δυο παιδάκια μου
Post by: wings on 26 Dec, 2015, 01:35:56
Ιφιγένεια Διδασκάλου: Ύπνε, στα δυο παιδάκια μου

Ύπνε, στα δυο παιδάκια μου —της νιότης μου βλαστάρια—
έλα με ονείρατα γλυκά τα βλέφαρα να κλείσεις∙
έλα με πούπουλα κι ανθούς την κούνια να στολίσεις
και μες στη νύχτα κάνε τα μεγάλα παλικάρια.

Σεργιάνισε τα στους αγρούς, στις λαγκαδιές, στα δάση,
κει που το κρίνο της χαράς φυτρώνει μια φορά,
να τόβρουν, να το κόψουνε —θεέ μου, τι χαρά!—
μην τη ζωή του αδάμαστο κι αμύριστο τη χάσει.

Κι όταν εδώ γυρίσουνε απ’ τ’ όνειρου τη στράτα
θα ’χουν γλυκά, γελούμενα τα ρόδινά τους χείλη,
και με κρινάκια της χαράς, ροδόφυλλα τ’ Απρίλη,
θα στρώνουν, θα στολίζουνε τα τρυφερά τους νιάτα.

Από τη συλλογή Άνθινες ώρες (1959)