Γιώργος Καλιεντζίδης

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=2UBKLEk582g

Μάριος Τόκας & Φίλιππος Γράψας, Το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου
(τραγούδι: Δημήτρης Μητροπάνος / δίσκος: Παρέα μ’ έναν ήλιο (1994))

Γιώργος Καλιεντζίδης, Μικρές σιωπές (10)
 
Σαν όνειρο σε συνάντησα
στις φωνές των ρεμπέτικων.

Σμιγμένος με τον ίδρωτα της αναπνοής
κοίταζα κλεφτά τα μάτια σου,
την ατέλειωτη νευρικότητα 
ως τ’ ακροδάχτυλα,
την κίνηση του χαμόγελου
πλημμυρισμένη στο φως.

Σε χαιρετούσα κι όλο ξεμάκραινα,
ώσπου σηκώθηκα και χόρεψα
ζεϊμπέκικο.
 
Από τη συλλογή Μικρές σιωπές (1981)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=KAueehD-KoY

Δημήτρης Ζερβουδάκης & Μάριος Μήτσιου, Κλείσ’ τα μάτια σου και κοίτα
(με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη / δίσκος: Κλείσ' τα μάτια σου και κοίτα (1998))

Γιώργος Καλιεντζίδης, Άτιτλο (Δεν έχω άλλη θέα από τα μάτια σου...)

Δεν έχω άλλη θέα από τα μάτια σου.
 
Καθρεφτισμένη στην άκρη της σιωπής η απόγνωση.
Στα ασάλευτα χείλη μου ικεσία ανεκπλήρωτη.
Γονυπετής, μέσα στο γόο της θάλασσας, πλαταίνει
ο νους μου και χωρεί τη ζωή μου
κλεισμένη ως ήταν στου κορμιού τον κύκλο.
Ξετυλίγεται και χάνεται.
Κραδαίνοντας... νου και... σώμα!
περνώ στο πλαίσιο της μέρας. Τα μάτια μου
παίρνουν την όψη παράθυρου
ορθάνοιχτου σ’ ανέμου καλέσματα.
 
Σας αναφέρω πως οι ακροβολιστές
βρίσκονται από ώρα στις θέσεις τους.
 
Από τη συλλογή Εσωτερική έφοδος (1989)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=uDYV7jsaiZE

Νίκος Λαβράνος & Βαρβάρα Τσιμπούλη, Μέσα στη βροχή
(τραγούδι: Μίλλη / δίσκος: Μίλλη 2 (1974))

Γιώργος Καλιεντζίδης, Μικρές σιωπές (1)
 
Σα μια σιωπή που ξετυλίγεται
ήρθε η νύχτα.
Η μορφή σου μόνη, περίμενε
μες στη βροχή. Τώρα η βροχή πέρασε.
Μόνο η δροσιά της ανεβαίνει
μέσ’ απ’ τα χώματα και σε κυκλώνει.
 
Είναι τόσο όμορφα τα χείλη σου
και τα μαλλιά σου ξέπλεκα.
Το φεγγάρι παλεύει με τ’ άστρα
κι οι ακτίνες τους αντανακλούν στο πρόσωπό σου.
 
Τα μάτια σου δυο σπίθες χωρίς ταίρι,
ψάχνουν μέσα στη γκρίζα γαλήνη,
ακουμπούν πάνω στην κυματιστή γραμμή
της σκιάς κι αλλάζουν ολοένα πορεία.
 
Με κούρασε η νύχτα, το φως των ματιών σου
κι η σιωπή.
 
Από τη συλλογή Μικρές σιωπές (1981)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=TTSAPYqmaHQ

Μάνος Λοΐζος & Δώρα Σιτζάνη, Σε ψάχνω
(τραγούδι: Δήμητρα Γαλάνη / δίσκος: Για μια μέρα ζωής (1980))

Γιώργος Καλιεντζίδης, Μικρές σιωπές (3)
 
Ψάχνω, τυφλός από τη νύστα,
ανάμεσα σε ανθρώπους
κάποιο ομοίωμά σου.

Στα λεξικά είσαι μια σιωπή.
Σβησμένες λέξεις ίσως απ’ το χρόνο,
ίσως απ’ τη χρήση
στη θέση εκεί που σ’ ερμηνεύουν.

Κατεβαίνω στην αγορά. Βρέχει κιόλας.
Τόμοι βιβλία, λεξικά
στοιβαγμένα στο πεζοδρόμιο
– εκατό δραχμές το κιλό.
Ψάχνω τόσα χρόνια. Ακόμα ψάχνω.
 
Από τη συλλογή Μικρές σιωπές (1981)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=m2ltpKS-J4Y

Μάνος Χατζιδάκις & Ιάκωβος Καμπανέλλης, Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι
(ερμηνεία: Λάκης Παππάς / δίσκος: Ματωμένος Γάμος | Παραμύθι χωρίς όνομα (1965))

Γιώργος Καλιεντζίδης, Ανεμόεσσα (7)
 
Το παιδί σαν πήρες
στα χέρια σου
άνοιξε ο δρόμος την αγκαλιά του
και χαμογέλασε.
 
Από τη συλλογή Ανεμόεσσα (1986)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=p44JqJHI5sc

Γιώργος Ανδρέου & Παρασκευάς Καρασούλος, Σελίδα λευκή
(τραγούδι: Μάριος Φραγκούλης / δίσκος: Φεγγάρι ερωτευμένο (1999))

Γιώργος Καλιεντζίδης, Μικρές σιωπές (6)
 
Στις λέξεις αντιγράφω τη φωνή σου,
το φως της πυγολαμπίδας που τρεμοπαίζει τη νύχτα
αμφισβητώντας τους νόμους,
τα ηλιοτρόπια που μένουν γερμένα στην ανατολή,
ενώ ο ήλιος δύει χρυσίζοντας,
το φως των αστεριών.

Μια νύχτα τα βλέμματα μας συναντιόνται
κάπου εκεί που η λογική και η αρίθμηση
χάνουν τον έλεγχο και ξεδιπλώνονται άπραγες
σαν πόρνη πάνω στο κρεβάτι.
Τη σιωπή της αγάπης που μίλα χωρίς ν’ ακούγεται
καθώς οι καρδιές μας χτυπάνε.

Είμαστε φτιαγμένοι όλοι σε μιαν άσημη μέρα
που κανείς δεν την πρόσεξε. Ο πόνος της μάνας
και ίσως η αγωνία του πατέρα, μοναδικοί
μάρτυρες μιας επανάληψης.

Επαναλαμβάνω τη σιωπή μου.
Κάθε μου επανάληψη μια αόρατη πεταλούδα.
Κόκκινη αυγή πού χαράζεις σήμερα,
μάρτυρας μιας εικασίας που βρίσκεται
στο τέλος της.
Όλα μαζί με πολιορκούσαν. Τώρα το κενό.
 
Από τη συλλογή Μικρές σιωπές (1981)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=5F4K2_00F4w

Παντελής Θαλασσινός & Ηλίας Κατσούλης, Ο χρόνος του Γενάρη
(τραγούδι: Παντελής Θαλασσινός / δίσκος: Καλαντάρι (2006))

Γιώργος Καλιεντζίδης, Αναχώρηση I & Σονάτα I

Αναχώρηση I
 
Στις παρυφές του χωριού κυλούσαν τα ποτάμια και αλυχτούσαν τα σκυλιά, πληθαίνανε οι ίσκιοι, σφίγγανε τις λαβές των μαχαιριών.

Το είχαν πει οι γεροντότεροι πως όλα θα γίνουν νύχτα του Γενάρη φεγγαρόφωτη, τότε που το κρύο δε συμπονά τα τρυφερά χέρια και το φως του φεγγαριού γυμνώνει τις πίκρες.

Οι χωριανοί στα μονοπάτια κρύβανε την ανάσα στις φούχτες τους και κοίταζαν ως εκεί που μαύρο σκοτάδι μόνο. Κακότυχοι όσοι δεν ήρθαν, ψιθύριζαν αυτοί που πίσω τους άφησαν ζεστό κορμί, φιλήδονο, έτοιμο να γευτεί τις θωπείες των αιώνων∙ αφρισμένο ποτάμι να ξεχειλίζει, αψηφώντας νουθεσίες και απαγορεύσεις, γιατί το κορμί, το κάθε κορμί, έχει άλλα μέτρα να νικά το χρόνο και να δίνει νόημα στις ανατολές που έφυγαν κι εκείνες που θα έρθουν.

Σονάτα I

Ήρθε μες στη βροχή. Ποιο ήταν τ’ όνομά της;
Τα στήθη της στο ύψος των χειλιών μου
κι εκείνη –πώς να εξηγήσεις τα θαύματα;–
με κράτησε κρυφά στην αγκαλιά της
και σμίξανε τα χείλη μας στα σκοτεινά,
δίπλα σ’ ανάσες βρομερές, σε μια γιορτή
σα φύσηξε και πλάκωσε σκοτάδι.
Και έτρεχα ξοπίσω της
σε πανηγύρια και γιορτές
κι όλοι μαντέψανε απ’ το θολό μου βλέμμα.
 
Από τη συλλογή Η ένδοξη αναχώρηση του Αϊ-Φωτιά (2008)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=CUvn53MfrRs

Γιάννης Ν. Ζουγανέλης, Οι θεοί του Ολύμπου (ορχηστρικό)
(δίσκος: Ατρείδες (1979))

Γιώργος Καλιεντζίδης, Αναδρομή I & Σονάτα II

Αναδρομή I
 
Οι θεοί ζητούσαν θυσίες κι εκδίκηση στα μέτρα και σταθμά των ανθρώπων, που, ερμηνεύοντας κατά πώς τους βόλευε της φύσης τα καμώματα, ρίζωναν τις ημέρες με προσταγές και νουθεσίες. Κι ήρθαν άλλοι στη θέση τους με τα ίδια πάθη. Δικαστές στήθηκαν ψηλά στους θώκους, χαράζοντας όρια στου κόσμου τα περάσματα. Μα εκείνα μεγάλωσαν σαν ήρθαν οι θεοί που αγαπούσαν το κορμί, αλλάζοντας όψη κατά περίσταση. Το αίμα περίσσεψε, όπως κι εκείνοι που μιλούσαν για δικαιοσύνη και πήρανε αυτοί τη θέση των ζώων κι οι διώκτες τους πιο πολλοί, γιατί ο λόγος αντάμωνε την κόψη του σπαθιού και το στόμωνε.

Μαζεύτηκαν, τότε, όλοι οι προύχοντες κι αναθεμάτιζαν τους κονδυλοφόρους, που σπέρναν την αμφιβολία στον ήσυχο ύπνο των υπηκόων τους.

Σονάτα II

Εκείνη, πού είναι άραγε;
Σε ποια σύννεφα ταξιδεύει ολομόναχη
και κρατεί για μένα τον κρυφό της πόθο,
τώρα που μεγάλωσα
και μπορώ να την κοιτάξω στα μάτια;
 
Από τη συλλογή Η ένδοξη αναχώρηση του Αϊ-Φωτιά (2008)

[wings]

Γιώργος Καλιεντζίδης, Πορεία I & Σονάτα III

Πορεία I
 
Τα ποτάμια σιγότρωγαν τις κοίτες. Με χέρια απλωμένα στον καιρό ένα σύννεφο ακόνιζε το αύριο, για νά ’ρθει ο Αϊ-Φωτιάς, με μυρωδιές και μουσικές της Άνοιξης, να μας γνέψει, όπως η μάνα τον πατέρα σαν έφευγε στην ξενιτιά, βαστώντας δυο βαλίτσες πάνινες, με το λουρί στη μέση τους δεμένο, κρατούσε μια ανείπωτη υπόσχεση, πως τάχα τ’ αύριο το δικό μας θα ’ναι.

Κι εκείνο να κυκλώνει το χρόνο και να καρφώνει τα δόντια του στο χθες. Να ερμηνεύει με το σάλιο του τις μνήμες, π’ αναζητούν μικρές χαραματιές, να δώσουν χρώματα στο γκρίζο που περίσσευε.

Σονάτα III

Ένας κόμπος να πνίγει το αύριο.
Ποιος άνεμος φωλιάζει στα όνειρά σου
και παίρνει μαζί του τόσους καημούς
και τόσα μικρά και μεγάλα αχ;
 
Από τη συλλογή Η ένδοξη αναχώρηση του Αϊ-Φωτιά (2008)