Τον παρακολούθησα και ξέρεις τι ένιωσα; Ο άνθρωπος προσπαθεί να πει όσες περισσότερες αλήθεις δεν θα τον φέρουν σε ανοιχτή σύγκρουση με τους πωλητικούς. Για παράδειγμα, είπε π.χ. ότι συχνά οι επιταγές της Επιστήμης είναι ανέφικτες για την πολιτική-οικονομική πραγματικότητα και έφερε το παράδειγμα ότι δεν θα μπορούσαν να ελεγχθούν όλοι οι τουρίστες με τεστ, διότι κάτι τέτοιο θα απαιτούσε π.χ. 10.000.000 ευρώ. Αλλά εγώ λέω: Και λοιπόν; Μήπως δεν τα έχει αυτά τα ποσά το κράτος; Μήπως δεν θα πάρουνε ένα κάρο βοήθεια από την ΕΕ; Αλλά πώς θα μείνει για να τσεπώσουν οι παρεούλες, ύστερα; Και αυτή την ελεεινή συμπεριφορά, εννοείται, θα την είχε -πιστεύω- οποιαδήποτε κυβέρνηση (άλλο το γεγονός ότι τα άλλα κόμματα τώρα, που είναι αντιπολίτευση, λένε και τα σωστά).
Με άλλα λόγια, ο κ. Τσιόδρας είναι σίγουρα ευσυνείδητος και ηθικός άνθρωπος -και εξαίρετος επιστήμονας. Αλλά στη θέση που είναι τα χέρια του είναι, σε μεγάλο βαθμό, δεμένα, αν λάβουμε υπόψη μας όσα ξέρουμε ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗ ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ για τη λογική των υπόγειων διαδρομών σε οτιδήποτε σχετίζεται με την πολιτική εξουσία στην Ελλάδα...
Θλίψη μου προκάλεσε και ο εξίσου αγαθών προθέσεων κ. Χαρδαλιάς, που ικέτευε, ουσιαστικά, τους νέους να σεβαστούν τα μέτρα, μέσα από κλισέ συμπάθειας προς αυτούς του τύπου "βράζει το αίμα τους...". Αυτό που... βράζει είναι το αίμα των ασθενών στις ΜΕΘ, και όχι το... αίμα των νέων... Λυπηθείτε τον κοσμάκη, τι ζητάμε πια;