Μίμης Σουλιώτης

[wings]

Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (156-160)

156.
Αβγό σφριγηλό, σφιχτό, φεγγερό.

157.
Η γοργή Αργώ, η αργή Γοργώ,
γιατί άραγε αργεί;

158.
Νύχτα, με χίλια δυο αβγά στο στομάχι,
«μάτια», βραστά, στραπατσάδα κι ό,τι άλλο,
πρήστηκα, μ’ έσφιξε και το καβάλο
γιατί τα ’φαγα όλα ενώ είχα συνάχι.
4 τα ’φαγα φρέσκα από την Κλαδορράχη varia lectio; ex editione provinciana

159.
Την αγαπούσες, θα πει δεν ξερνούσες
χαλασμένα αβγά στο πρόσωπό της.

160.
Αβγό ρουφηχτό φιλί της ζωής.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)

[wings]

Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (161-165)

161.
Αβγά διαφορετικής ευποιίας.

162.
αλλά ιδέαι πλούσιαι, πτωχά ενδεδυμέναι,
δεν είναι δι’ αθάνατον ζωήν προωρισμέναι.
Δέκα αβγά και πώς τ’ αντέχει
η καημένη η ομελέτα.
καημένη: παρμένη ceterus codex
στενή μου] στενή και παρμένη rell.

163.
Οι περιποιημένες του απογεύματος,
που πολύ παλιά φορούσαν
κορδελίτσα στον λαιμό,
τώρα γίναν θείες του ενός και του άλλου.
(Δε θα ξαναφάν ποτέ αβγό.)

164.
Αβγοσαλάτα της στιγμής
με μαγιονέζα διαρκείας.

165.
Αβγά γίγαντες.
Καλοαμελέτητα κι έρχονται.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)

[wings]

Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (166-170)

166.
Όσην ώρα μιλώ σε σένα, να νιώθεις εσένα.

167.
Αβγά στη σκιά σου, μάτια μου.

168.
Για την εκτίμηση της αβγοτόκου:
«Τ’ αβγά περνούν
η κότα μένει».

169.
Κανένα αβγό δεν επιστρέφει.

170.
Αβγό της ημέρας
και αυτής της στιγμής.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)

[wings]

Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (171-175)

171.
Αβγά ενσταντανέ.

172.
Φου, φου, η φωτιά.
Χου, χου, ο Χάρος.
Αχαχούχα, ο Χουιζχού.

173.
Χάρος ήλθε χαριέντως,
Χάρος> Χαρλεΰστερος> Χαρλεΰστατος,
Χάριν παιδιάς,
Χαίρε Χάρε, Αντίχαρε,
Χαίρε Χάρε, Αντίχαρε.
Χάριν: Μπουχάριν erasum

174.
Στραπατσάδα με αβγά,
το σμπαράλιασμα των κρόκων,
το παρτάλιασμα ονείρων.

175.
Αβγά τσακισμένα με αχρείαστη ορμή.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)

[wings]

Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (176-180)

176.
Πρωτότοκο αβγό στιβαρότερο τσόφλι.

177.
Αβγά περιωπής.

178.
Να ξεφλουδίσεις προσεχτικά
το βρασμένο αβγό,
να κόψεις το ασπράδι ως κάτω,
να παραχώσεις μέλι με τριμμένο καρύδι,
να κλείσεις, και να το ράψεις
με λυγερές κλωστές από κανταΐφι.
(Ή να το δέσεις
με τρία γλυκοβρασμένα μακαρόνια.)

179.
Της ζωής αραμπαντόν και γοερός παρωδίτης.

180.
Αβγά παντελή.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)

[wings]

Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (181-185)

181.
Κομμάτια Χάρου στο πάτωμα.
Μαύροι ίσκιοι χαρωποί.

182.
Πόσο τάφο μου χωράει ο τάφος σου,
πόσο θάνατό σου η ζωή μου.

183.
Για να λέμε πάντα
κάτι που περισσεύει στη ζωή.

184.
Τι έχει να πει η Ποίηση:
Χωράει ο πλανήτης Γη
τόσα περίεργα όντα, επαναλήψεις, γεγονότα,
έντυπα, συνθετική μεταφυσική,
New York–LONdon,
τους φιλελεύθερους και τους μη,
σε τόσο μικρό κομπιουτεράκι;
μικρό: λιλιπούτειο delevit

185.
Πότε δεν θα πεθαίνεις,
έστω για μία στιγμή.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)