Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 01 Oct, 2008, 16:42:03

Title: Κάρολος Τσίζεκ
Post by: wings on 01 Oct, 2008, 16:42:03
Κάρολος Τσίζεκ (1922-2013)

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/03/tsizek.jpg)

[Πηγή για τη φωτογραφία: typologos.com (https://www.typologos.com/%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%83%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%BA-7-%CE%B4%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BD/)]

Γεννήθηκε το 1922 στην Μπρέσια της Ιταλίας από Τσέχους γονείς και από το 1929 ζούσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία, καθώς και Ιταλική γλώσσα και λογοτεχνία στο ΑΠΘ, στο Ιταλικό τμήμα του οποίου δίδαξε μέχρι το 1988 και αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ το 1998. Ήταν αυτοδίδακτος ζωγράφος και γραφίστας, καθώς και μεταφραστής, συγγραφέας και ποιητής, βασικός συνεργάτης των δύο σημαντικότερων περιοδικών της Θεσσαλονίκης «Κοχλίας» (1945-1948) και «Διαγώνιος» (1958-1983). Για τις μεταφράσεις του, έργων Ιταλών και Τσέχων συγγραφέων τιμήθηκε με τα βραβεία «Πόλη του Μονσέλιτσε» (1981) και «Γιαν Μάσαρικ» (2002). Ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Καραγιάννη (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=7311.0). Πέθανε στη Θεσσαλονίκη στις 14 Δεκεμβρίου του 2013.

Ποιητικές συλλογές:
«Στίχοι έρωτα και αγάπης», εκδ. Μπιλιέτο, Παιανία, 2005

Πεζογραφία:
«Η λιμνοθάλασσα της Γεωργικής Σχολής και άλλες αφηγήσεις», εκδ. Κίχλη, Αθήνα, 2013

Μεταφράσεις:
«Γίρζι Βολκρ: Οκτώ ποιήματα», Θεσσαλονίκη, ανάτυπο από το περιοδικό «Διαγώνιος», 1959
«Πετρ Μπέζρους: Τραγούδια της Σιλεσίας», μετάφρ. Κάρολος Τσίζεκ - Γιώργος Ιωάννου, Θεσσαλονίκη, ανάτυπο από το περιοδικό «Διαγώνιος», 1959-1962
«Ίβαν Όλμπραχτ: Ο θάνατος του ληστή Νίκολα Σούγαϊ» (απόσπασμα από μυθιστόρημα), Θεσσαλονίκη, ανάτυπο από το περιοδικό «Διαγώνιος», 1960-1962
«Γιόζεφ Γόρα: Πέντε ποιήματα», Θεσσαλονίκη, ανάτυπο από το περιοδικό «Διαγώνιος», 1961
«Φράνα Σράμεκ: Το φεγγάρι πάνω στον ποταμό» (απόσπασμα από θεατρικό έργο), Θεσσαλονίκη, ανάτυπο από το περιοδικό «Διαγώνιος», 1961-1962
«Αδελφοί Τσάπεκ: Από τη ζωή των εντόμων» (απόσπασμα από θεατρικό έργο), Θεσσαλονίκη, ανάτυπο από το περιοδικό «Διαγώνιος», 1962
«Τρία δοκίμια του Εμίλιο Τσέκι», ιταλικό κείμενο και μετάφραση Γιάννη Ροσολάτου και Καρόλου Τσίζεκ, Τετράδια του Ιταλικού Επιμορφωτικού Ινστιτούτου, Θεσσαλονίκη, 1974
«Ντάλιμπορ Πέσεκ: Ακολουθώντας την συνταγή» (ποιήματα), μετάφραση από το τσέχικο πρωτότυπο: Κάρολος Τσίζεκ - Μαρία Καραγιάννη, Παιανία, Το Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου, τεύχος 32 (2002)
«Jaroslav Seifert: Η γλυκειά συμφορά της ποίησης» (επιλογή από το έργο του) - μετάφραση, εισαγωγή, σημειώσεις: Κάρολος Τσίζεκ, Ποταμός - Ξένη Μούσα, Αθήνα, 2003

Ανθολογημένα ποιήματα:



[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Re: Κάρολος Τσίζεκ
Post by: wings on 01 Oct, 2008, 17:51:51
Καλωσορίζω κι άλλον έναν καταξιωμένο συνάδελφό μας (μεταξύ πολλών άλλων ιδιοτήτων του) στο αφιέρωμα του Translatum στους ποιητές της Θεσσαλονίκης με πολλή συγκίνηση και απόλυτο σεβασμό για το έργο του και τη συνολική του προσφορά σε διάφορους τομείς της τέχνης και του λόγου.

Κάρολε Τσίζεκ, σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά και να συνεχίσεις για πολλά ακόμα χρόνια να μας φωτίζεις με τις γνώσεις σου, να μας διδάσκεις όσα ξέρεις και, πρωτίστως, να μεταφράζεις σε καθημερινή πράξη τις λέξεις: γνώση, ευαισθησία, μεράκι, καλαισθησία, ευγένεια και ήθος!
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Θύμηση
Post by: wings on 16 Oct, 2008, 21:11:20
Κάρολος Τσίζεκ, Θύμηση

Θυμάμαι πώς τα μυστικά σου χείλια
ζάρωναν σαν υγρές βιβλίου σελίδες,
που με βουβή ξεφύλλιζα απληστία,

μαβιά, αφανή, καθώς σε λόχμες ία,
λουσμένα σε αυγινές δροσοσταλίδες,
σε απρόσβατα ορεινά, κρυφά βασίλεια

και κάτω απ’ τις κυρτές σου βλεφαρίδες,
στραφτάλισμα βροχής σε φτέρη ανήλια,
πώς πρόβαλε, με δάκρυα, η ευτυχία.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Γεράματα
Post by: wings on 03 Nov, 2008, 16:06:46
Κάρολος Τσίζεκ, Γεράματα

Απ’ τα τόσα ασυγκράτητα
σκιρτήματα της σάρκας
στο τέλος τίποτα δεν μένει.
Σαν μονοπάτια απάτητα
σβήνουν και δρόμοι πια χορταριασμένοι,
όπως αυλάκι βάρκας
σε ταραγμένο πέλαγο. Αραγμένη
τώρα στον όρμο ανάλαφρα λικνίζεται στο κύμα.
Να χάνονται έτσι οι ηδονές, πόσο άδικο, τι κρίμα,
σε γέλια οι γλάροι ενώ ξεσπούν, αδιάφοροι και ξένοι.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Βαρυχειμωνιά
Post by: wings on 22 Jan, 2009, 23:13:33
Κάρολος Τσίζεκ, Βαρυχειμωνιά

Άνθισε η μυγδαλιά, ή χιονιού νιφάδες
της στόλισαν τη νύχτα τα κλαδιά;
Μου έσβησε το αγριοβόρι τη φωτιά
και μπαίνει κρύο από τις χαραμάδες.

Ζοφερές νύχτες, μέρες αποφράδες
στου χωριού την απόκοσμη ερημιά,
σε άξενα, κακοτράχαλα βουνά,
όπου αργούν οι ανοιξιάτικες λιακάδες.

Λίγοι καπνοί στις γύρω καμινάδες,
κάποιο φως, που προδίδει ζεστασιά.
Πιο ανάλγητη απ’ τη βαρυχειμωνιά
δυο τρυφερές δεν μου ’γραψες αράδες.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Η αλφαβήτα του έρωτα
Post by: wings on 15 Jul, 2010, 13:29:06
https://www.youtube.com/watch?v=s8slzSNazf4

Μυρτιώτισσα & Μάνος Χατζιδάκις, Σ’ αγαπώ
(τραγούδι: Φλέρυ Νταντωνάκη / δίσκος: Ο μεγάλος ερωτικός (1972))


Κάρολος Τσίζεκ, Η αλφαβήτα του έρωτα

Αποστηθίσαμε προσεκτικά
την αλφαβήτα του έρωτα,
ένα προς ένα γράμμα ψηλαφώντας,
σαν τα σουσούμια σε τυφλόμυγας κυνήγι.

Λέξη για τ’ αφανέρωτα
αισθήματά μας δεν αρθρώσαμε καμιά,
πάντα απ’ τον άλλο εκείνη προσδοκώντας
που με άλφα αρχίζει και σε ωμέγα λήγει.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Ανώφελη μεταμέλεια
Post by: wings on 31 Dec, 2010, 01:02:59
https://www.youtube.com/watch?v=srZafJbeBRM

Αντώνης Μιτζέλος & Ελένη Ζιώγα: Πες μου, θάλασσα
(τραγούδι: Άλκηστη Πρωτοψάλτη / δίσκος: Πες μου, θάλασσα (2002)


Κάρολος Τσίζεκ, Ανώφελη μεταμέλεια

Στη μοναξιά μου, σιωπηλή σαν έρημη εκκλησία,
της θύμησής σου το άσβηστο πάντα θα καίει καντήλι
κι αν την καρδιά σου μάτωσα με μια απερισκεψία,
ποτέ μου δεν ανέμισα του χωρισμού μαντίλι.

Της νεανικής μου αστοχασιάς, μια ολόκληρη ζωή,
εσύ κι αν με συγχώρεσες, το σφάλμα εγώ πληρώνω,
μα χρόνια πέρασαν πολλά και πια δεν ωφελεί
άσκοπα ν’ απελπίζομαι κι αργά να μετανιώνω.

Αγάπη, τρυφερότητα, στοργή και καλοσύνη,
αυτά που ως τα γεράματα μάζευα ψίχα ψίχα
σαν τον φτωχό που προσδοκά ψωμί από ελεημοσύνη,
μου τα είχες δώσει από καρδιάς, μα εγώ καρδιά δεν είχα.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Αντάμωση
Post by: wings on 03 Aug, 2011, 18:48:48
https://www.youtube.com/watch?v=0VR5XeeikmU

Σπύρος Παπαβασιλείου & Πυθαγόρας, Μη λες τίποτα τώρα
(τραγούδι: Γιάννης Πάριος / δίσκος: Να λοιπόν γιατί σ’ αγάπησα (1978))


Κάρολος Τσίζεκ, Αντάμωση

Η οριζόντια της θάλασσας γραμμή
και η ερημιά της
τέμνονται από την κάθετη, λεπτή
κορμοστασιά της,

καθώς σιμώνει ανάλαφρα και αργά
πάνω στην άμμο,
μαύρα στο φως τα ανάστατα μαλλιά
και η σκιά της χάμω.

Ώσπου να σμίξουν και να φιληθούν
πάντα φοβούνται,
σε αβύσσου χείλος σαν να ακροβατούν
όσοι αγαπιούνται.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Το ποίημα
Post by: wings on 02 Nov, 2013, 15:01:49
Κάρολος Τσίζεκ, Το ποίημα

Όπως το κεντητό έξωμο φουστάνι
σε προκαλεί να φανταστείς
με αυτά που δείχνει εκείνο που δεν φαίνεται,

έτσι και το καλό ποίημα σε κάνει
ανύποπτος να υποψιαστείς
με αυτά που λέει κι εκείνο που δεν λέγεται.

Στον έκπαγλο τον κόρφο που ονειρεύτηκες
το κεφάλι σα να έγειρες μεμιάς
κι όλες γύρω οι φωνές να μοιάζουν ψεύτικες,

καθώς ακούς τους χτύπους της καρδιάς.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Πέθανε ο Κάρολος Τσίζεκ
Post by: wings on 14 Dec, 2013, 22:29:53
Πέθανε ο Κάρολος Τσίζεκ

(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2F3.bp.blogspot.com%2F-vHxnZQ_T-sU%2FUqwuoa8QBYI%2FAAAAAAAADPc%2Fxj2xgE0jKK8%2Fs640%2FScreen%2BShot%2B2013-12-14%2Bat%2B11.43.43%2BAM.png&hash=7c05f1bfb2aae7ec2949d0ef82dd99c7c5d2ddae)

Πέθανε τα ξημερώματα σήμερα ο Κάρολος Τσίζεκ. Γραφίστας, ζωγράφος, μεταφραστής, ποιητής, πεζογράφος, δάσκαλος ιταλικών επί χρόνια στο Πανεπιστήμιο, ο Τσίζεκ αναδείχθηκε σε εμβληματική φυσιογνωμία της καλλιτεχνικής και πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης από τα πρώτα μετακατοχικά χρόνια μέχρι τις μέρες μας.

Το Εντευκτήριο έχασε έναν πολύτιμο συνεργάτη και ο υπογραφόμενος διευθυντής του έναν καλό φίλο.

Θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγό του, ποιήτρια Μαριέττα (Μαρία) Καραγιάννη και στους λοιπούς οικείους του.

Γ.Κ.

Πορτραίτο του Κάρολου Τσίζεκ, όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Θεσσαλονικέων Πόλις, 2011


Δυο άλικα κληματόφυλλα, που ο άνεμος τα κάνει,
στο αμπέλι όπου αγαπιόμασταν, να σείονται στο κρύο,
είναι καρδιές που μάτωσαν σε αθέλητο ένα αντίο.
Τον έρωτά μας θάψαμε, καλή μου, πριν πεθάνει.

[«Χωρισμένες καρδιές», Στίχοι έρωτα και αγάπης. Ποιήματα. Μπιλιέτο, Παιανία 2005]

Γεννήθηκε το 1922, από Τσέχους γονείς, στη Μπρέσια της Ιταλίας, όπου αυτοί είχαν μεταναστεύσει για επαγγελματικούς λόγους. Το 1929 η οικογένεια Τσίζεκ εγκαταστάθηκε οριστικά στη Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος φοίτησε στο Ιταλικό Σχολείο, στο Ιταλικό Ινστιτούτο και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου πήρε πτυχίο ιστορίας-αρχαιολογίας και κατόπιν ιταλικής φιλολογίας. Μετεκπαιδεύτηκε σε διάφορα ιταλικά πανεπιστήμια. Έμαθε από μικρός ιταλικά, ελληνικά, γαλλικά, ισπανοεβραϊκά και αργότερα αγγλικά, καλλιεργώντας ταυτόχρονα και τη μητρική του γλώσσα. Εργάστηκε ως καθηγητής ιταλικών, διερμηνέας και μεταφραστής. Δίδαξε στη Σχολή Ιταλικής Γλώσσας «Ντάντε Αλιγκιέρι», στο Ιταλικό Ινστιτούτο και από το 1961 μέχρι το 1987 στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ.

Το δημιουργικό του ταλέντο αναπτύχθηκε σε τρεις βασικές κατευθύνσεις: τη ζωγραφική, τη γραφιστική και το γράψιμο (μετάφραση, τεχνοκριτική, ποίηση, πεζογραφία).

(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2F2.bp.blogspot.com%2F-3i5nahH9qu0%2FUqwxruxcVOI%2FAAAAAAAADPw%2F539qwdSDnQw%2Fs640%2FScreen%2BShot%2B2013-12-14%2Bat%2B11.46.48%2BAM.png&hash=07549648fff5ea17ba0e9755b8e91a3e73d03e85)

(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2F2.bp.blogspot.com%2F-oncdSDLbkjw%2FUqwyN11IsAI%2FAAAAAAAADP4%2FOpBMv0W0cCk%2Fs640%2Fimages.jpeg&hash=f2b61d33cc3a10ffe8a1d11697e167c1deaa7ba9)

Ως ζωγράφος (με προτίμηση, τα πρώτα χρόνια, στα σχέδια και στις μονοτυπίες-κολλάζ, αργότερα στις μεικτές τεχνικές ― πάντα όμως με χαρακτηριστικούς συνδυασμούς που ξεκινούν από γεωμετρικά σχήματα, αλλά χωρίς να προκύπτουν από αυτά με τρόπο μηχανιστικό) πρωτοεμφανίστηκε το 1944, σε ομαδική έκθεση, μαζί με τους Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη, Νίκο Σαχίνη, Γιάννη Σβορώνο, Τάκη Ιατρού και Γ. Παπαδόπουλο. Το 1967 παρουσιάστηκε η πρώτη του ατομική έκθεση στο Γερμανικό Ινστιτούτο «Γκαίτε». Ακολούθησαν πολλές συμμετοχές σε ομαδικές, κυρίως στη Μικρή Πινακοθήκη «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου, της οποίας υπήρξε καλλιτεχνικός σύμβουλος. Το 1995 η Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης τον τίμησε με μεγάλη, αναδρομική έκθεση του εικαστικού και γραφιστικού του έργου.
Έχοντας την τύχη να συνεργαστεί νεότατος με τον επαγγελματία λιθογράφο και γραφίστα Γιάννη Σβορώνο, ασχολήθηκε με τη γραφιστική κυρίως από τη δεκαετία του ’50 και μετά· δημιούργησε ένα προσωπικό και αναγνωρίσιμο στυλ, που τον καθιέρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς γραφίστες και του απέφερε πλειάδα βραβείων και τιμητικών διακρίσεων (μεταξύ των οποίων και την εκπροσώπηση της Ελλάδας σε διεθνή διαγωνισμό αφίσας της Unesco, το 1962). Επιδόθηκε συστηματικά στην καλλιτεχνική επιμέλεια (εξώφυλλα, σελιδοποίηση, εσωτερική διακόσμηση) του περιοδικού Διαγώνιος (1958-1983) και των Εκδόσεων Διαγωνίου. Το γραφιστικό του έργο χαρακτηρίζεται από ποικιλία υλικών, τεχνικών και θεμάτων, καθώς και ―για μεγάλο χρονικό διάστημα― από τη στενή σχέση της εμφάνισης του εντύπου με το περιεχόμενό του.

Το μεταφραστικό του έργο είναι αξεχώριστα δεμένο με δύο από τα πιο σπουδαία μεταπολεμικά λογοτεχνικά περιοδικά της Θεσσαλονίκης: τον Κοχλία (1946-1948), όπου δημοσίευσε πεζά, αρκετές μεταφράσεις και μερικά σχέδια, και τη Διαγώνιο, όπου παρουσίασε μεταφράσεις από Τσέχους και Ιταλούς ποιητές και πεζογράφους, καθώς και σειρά κριτικών σημειωμάτων για Θεσσαλονικείς εικαστικούς καλλιτέχνες.

Μέχρι πριν από μια δεκαετία, το λογοτεχνικό του έργο ήταν κατεξοχήν μεταφραστικό. “Γύρισε” στη γλώσσα μας, με μοναδικό τρόπο, από τα μεν τσέχικα, ποιήματα των Γ. Βολκρ, Γ. Σκάτσελ, Π. Μπέζρουτς, Γ. Γόρα, Ντ. Πέσεκ (μαζί με τη Μαρία Καραγιάννη), Γ. Σάιφρτ, πεζογράφημα του Ι. Όλμπραχτ, παραμύθια του Κ. Γ. Έρμπεν, θεατρικά του Φ. Σράμεκ και των αδελφών Τσάπεκ, και από τα ιταλικά, ποιήματα των Λεοπάρντι και Σ. Κουαζίμοντο, πεζά των Μαντσόνι, Τσελίνι, Κ. Αλβάρο, Ε. Πάτι, μονόπρακτο του Πιραντέλο, δοκίμια των Α. Καπιτίνι και Ε. Τσέκι κ.ά. Ακόμη, μετέφρασε Τζον Ντος Πάσος και Χ. Αρπ. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ο πρώτος που μας γνώρισε την τσέχικη λογοτεχνία και συνέχισε να μας ενημερώνει συστηματικά για την εξέλιξή της.

Το κριτικό του έργο δεν είναι ιδιαίτερα εκτεταμένο, ωστόσο το χαρακτηρίζει η ίδια υπεθυνότητα και συνέπεια που διατρέχει και το υπόλοιπο δημιουργικό του έργο.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ξεκίνησε να δημοσιεύει σε λογοτεχνικά περιοδικά μικρά ποιήματα που συνδυάζουν το απόσταγμα της βιωμένης εμπειρίας με την ερωτική διάθεση (το 2005 συγκεντρώθηκαν στο τομίδιο Στίχοι έρωτα και αγάπης), καθώς και πολύ ενδιαφέροντα μικρά πεζογραφήματα (που είναι υπό έκδοση από οίκο της Αθήνας).*

Γιώργος Κορδομενίδης

Πηγή: http://entefktirio.gr/12-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BF/%CF%80%CE%AD%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B5-%CE%BF-%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%83%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%BA/
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Ενδοιασμός
Post by: wings on 26 Dec, 2014, 23:19:10
Κάρολος Τσίζεκ, Ενδοιασμός

Όταν στο ηλιοβασίλεμα νοσταλγικά θα λούσεις
την πρώτη σου και αδιόρατη ρυτίδα να χρυσίζει,
ξάφνου μπορεί τη μοναξιά σαν τρωκτικό ν’ ακούσεις
πώς την ψυχή στα μύχια της κρυφά σου ροκανίζει.

Οι σκιές στον κήπο μάκρυναν, η μέρα πάει να σβήσει,
το χέρι εσύ όμως δίστασες στον κόρφο της να φέρεις,
γιατί ξανά την άτολμη καρδιά σου είχε σφραγίσει
ο φόβος ότι ενδίδοντας στον πόθο, θα υποφέρεις.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Το κύπελλο του έρωτα
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 00:45:38
Κάρολος Τσίζεκ, Το κύπελλο του έρωτα

στη μνήμη της Κορίννας

Αγάπης λόγια αφού είπαν χίλια,
όταν φιλιούνται δυο εραστές
κι αντικριστά, χείλια με χείλια,
σμίγουνε οι δυο κατατομές,

γεμάτο κύπελλο προβάλλει
γλυκό του έρωτα κρασί,
που πίνοντάς το νιώθουν ζάλη,
ώσπου μεθούν από ηδονή.

Μα τώρα μόνος μου κοιμάμαι
κι αυτό μου το είχες πει παλιά,
όταν χαιρόμασταν, θυμάμαι,
καρδιά να σμίγει με καρδιά.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)


Από τις σημειώσεις στο βιβλίο:

Το «Κύπελλο του έρωτα» (σελ. 7) εικονίζεται στο εξώφυλλο της συλλογής.

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/04/tsizek_vivlio.jpg)

[Πηγή για την εικόνα: βιβλιοnet (http://www.biblionet.gr/book/98150/%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%BA,_%CE%9A%CE%AC%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%82/%CE%A3%CF%84%CE%AF%CF%87%CE%BF%CE%B9_%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7%CF%82)]
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Νυχτερινό καθρέφτισμα
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 00:55:48
Κάρολος Τσίζεκ, Νυχτερινό καθρέφτισμα

Δες, τα φώτα της πόλης καθρεφτίζονται
στου κόλπου τ’ ακυμάτιστα νερά,
όπως γυναίκα και άντρας που σχετίζονται
και σμίγουνε τη νύχτα ερωτικά.

Όμως το αρμονικό τους το ζευγάρωμα
βαρδάρης το ρημάζει, όταν φυσά,
γεύση έχει αλμύρας, πελαγίσιο άρωμα
και φέρνει δάκρυα ερωτικού καβγά.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Παραίνεση
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 00:59:10
Κάρολος Τσίζεκ, Παραίνεση

Γονατισμένη κάτω απ’ το καντήλι,
στις εικόνες μπροστά, την προσευχή σου
ψιθυριστά πριν πεις, αναλογίσου
τι ηδονές σού μάτωσαν τα χείλη.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Η καλύβα
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 01:04:13
Κάρολος Τσίζεκ, Η καλύβα

Η καλύβα, όπου πήγαμε μαζί
και γίναμε —ήταν Αύγουστος— ζευγάρι,
μοιάζει πιο μαύρη τώρα τον Γενάρη,
που καυτός ήλιος δεν μεσουρανεί.

Γυμνά τα δέντρα, όπου σπουργίτια σμάρι
κουρνιάζουν, λες κι είναι όψιμοι καρποί,
των αγρών γύρω αδιάλειπτη η σιωπή,
μπροστά στην πόρτα απάτητο χορτάρι

και στο κατώφλι το ασημένιο χνάρι
που αφήνει, όπου περνά, το σαλιγκάρι.
Πόσες νύχτες δεν έχω κοιμηθεί

ποθώντας σε! Ποιος ξέρει αν θα με πάρει
ύπνος. Θολό είναι απόψε το φεγγάρι
κι εσύ ποτέ δεν μ’ έχεις θυμηθεί.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Σημάδια
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 01:08:48
Κάρολος Τσίζεκ, Σημάδια

Όταν κόβεις στα δυο ένα αχλάδι
και παρασέρνει η λεπίδα τον σπόρο,
αυλακώνεται η σάρκα του καρπού.
Έτσι χαράζονται στον ύπνο και οι γλουτοί σου
απ’ το τσαλακωμένο σεντόνι
και το μονοπάτι του δάσους
από το σύρσιμο των σκουληκιών, όταν λασπώνει
μετά τις ανοιξιάτικες βροχές.
Έτσι τυχαίνει κι ένα χάδι,
μια χειρονομία, μια ματιά
ν’ αφήνουν στην καρδιά
ένα ανεξάλειπτο σημάδι.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Ισοπαλία
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 01:12:22
Κάρολος Τσίζεκ, Ισοπαλία

Βράδιασε, σμίξαμε και η νύχτα
αργά γινόταν πελιδνή.

Λες και μας χώρισε σφυρίχτρα
σε στόμα δίκαιου κριτή.

Έληξε ισόπαλος ο αγώνας.
Όμοια χαρήκαμε και οι δυο μας.

Χάραζε. Στο παράθυρό μας
του δρόμου ξέσπαγε η βοή.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Καμένα δάση
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 01:15:48
Κάρολος Τσίζεκ, Καμένα δάση

Στα δάση όπου ονειρεύτηκα
τα πιο κρυφά σου κάλλη
χτες ξαναπήγα πάλι,
μα τα έκαψε η φωτιά.

Στην αγκαλιά σου σκέφτηκα
να γείρω το κεφάλι,
να διώξουν την αιθάλη
δυο χέρια στοργικά.

Μα τα φιλιά σου αν γεύτηκα,
φλόγα με τύλιξε άλλη
και τώρα, αγάλι αγάλι,
μου τρώει τα σωθικά.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Σταλαγματιές βροχής
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 01:20:12
Κάρολος Τσίζεκ, Σταλαγματιές βροχής

Θυμάμαι τη μελιά σου επιδερμίδα,
που στις πτυχές της κρύβονται βαθιά,
γραφή σε ανεπανάληπτη σελίδα,
τα πιο πρωτόγνωρά σου μυστικά,

τώρα που ξεμακραίνει η καταιγίδα
και στάλες πέφτουνε απ’ τα φύλλα αργά
σαν παλιές αναμνήσεις στην παγίδα
του χτες, που το αύριο αδιάφορο κοιτά.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Περασμένα ξεχασμένα
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 01:24:42
Κάρολος Τσίζεκ, Περασμένα ξεχασμένα

Διαβάζω τα παλιά σου ημερολόγια
τώρα που μ’ έχεις βγάλει απ' την καρδιά.
Πως μ’ αγαπάς είναι μονάχα λόγια,
αν δεν σμίξουν τα χείλη ερωτικά

και βρίσκω τ’ όνομά μου στις σελίδες
ίδιο μη με λησμόνει ξεραμένο
που ρούφηξε εαρινές δροσοσταλίδες
πριν μαραθεί στα φύλλα ξεχασμένο,

ενώ τα κούφια λόγια είναι σταγόνες
βροχής σε φύλλα φθινοπωρινά
που σε άκαρπους σαπίζουνε οπωρώνες
και τα έχει σαβανώσει η παγωνιά.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Η μαύρη κάλτσα
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 01:30:12
Κάρολος Τσίζεκ, Η μαύρη κάλτσα

Ψηλά, εκεί όπου η μαύρη κάλτσα δεν την σκιάζει,
πιο τρυφερή και γαλατένια η σάρκα μοιάζει
του ακάλυπτου μηρού.

Σαν τη λάμψη αυγουστιάτικου πρωινού,
πάνω στο ξύπνημα, αιφνιδιάζει,
με γοερά των γλάρων φτερουγίσματα
κι ένα κύμα από μυστικά θροΐσματα.

Μοιάζουν με αυτά που κάνει
σάρκα μεστή όταν τρίβεται
σε εφαρμοστό μετάξινο φουστάνι.

Καθώς μιλάτε, η μαυροφόρα ανέμελα σταυρώνει
τις γάμπες κι άθελά της φανερώνει,
για λίγο, ό,τι βαθιά συνήθως κρύβεται,

χωρίς να προκαλεί, μα ούτε να θλίβεται,
με μια νωχέλεια που αφοπλίζει.
Η αναλαμπή της σάρκας της στο μαύρο, όμως, τονίζει
πως αύριο θα πενθείς για ό,τι δεν γίνεται.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Η μασχάλη
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 01:35:17
Κάρολος Τσίζεκ, Η μασχάλη

Όταν πας ν’ αναγείρεις κι ακουμπάς
στο ανεστραμμένο μπράτσο το κεφάλι
κι επίμονα στα μάτια με κοιτάς,
φιλώ τη γυμνωμένη σου μασχάλη.

Οι τρίχες της χωρίζουνε στη μέση,
σαν σελίδες βιβλίου που μου αρέσει
στο ίδιο σημείο να το ανοίγω πάλι
όπου πριν από λίγο το είχα κλείσει.

Για να θυμάμαι πού έχω σταματήσει,
για σημάδι το δάχτυλο έχω βάλει,
γιατί έχω αρχίσει να ονειροπολώ
κρυφές σαν την μασχάλη σου ηδονές.

Όμως ποιος ξέρει, όταν σε ξαναδώ,
αν θα ’ναι η ίδια αυτή η νύχτα με την άλλη.
Το αύριο ποτέ δεν μοιάζει με το χτες.
Μπορεί να ’χεις ξυρίσει τη μασχάλη.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Φευγαλέες στιγμές
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 01:41:31
Κάρολος Τσίζεκ, Φευγαλέες στιγμές

Η δροσερή πνοή
φρεσκοπλυμένου φουστανιού
που κυματίζει,

βιαστικά βήματα,

άρωμα επιδερμίδας που νοτίζει
στην κάψα του καλοκαιριού
από την ταραχή,

χτύποι καρδιάς σαν σιωπηλά μηνύματα

που τα ένιωθα, θαρρείς, πριν σε αντικρίσω,
στην αγκαλιά μου πριν βρεθείς
και τίποτα μη θέλοντας να πεις,
το στόμα σου φιλώντας να σφραγίσω,

οι φόβοι σου της ύστατης στιγμής,
μήπως δεν σ’ αγαπώ, μήπως σ’ αφήσω,

όλα, μα και η βουβή μου προσμονή,
ο κόμπος στο λαιμό από τη λαχτάρα,
σα να ήτανε ευλογία και κατάρα
ό,τι και οι δυο μας είχαμε αισθανθεί,

αλίμονο, για πάντα έχουν χαθεί
και πια ποτέ δεν θα τα ξαναζήσω.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Χωρισμένες καρδιές
Post by: wings on 28 Jan, 2016, 01:45:21
Κάρολος Τσίζεκ, Χωρισμένες καρδιές

Δυο άλικα κληματόφυλλα, που ο άνεμος τα κάνει,
στο αμπέλι όπου αγαπιόμασταν, να σείονται στο κρύο,
είναι καρδιές που μάτωσαν σε αθέλητο ένα αντίο.
Τον έρωτά μας θάψαμε, καλή μου, πριν πεθάνει.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Το άθραυστο ποτήρι
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 19:43:49
Κάρολος Τσίζεκ, Το άθραυστο ποτήρι

Το πράσινο ποτήρι, όπως και τ’ άλλα σκεύη
με το ίδιο χρώμα, που είχανε πρόσφατα αγοραστεί,
ήταν άθραυστο, ωστόσο, το αδόκητο συνέβη:
έσπασε. Χτες τη νύχτα, ενώ έπινα κρασί,
ξάφνου με πήρε ο ύπνος και μου έπεσε απ’ το χέρι.

Θέλω να πω ότι, όσο κι αν πιστεύει,
αυτός που ξέρει
επαγρυπνεί.

Θαρρώ πως συμφωνείς με αυτό που λέω:
δεν αναιρεί την πίστη το τυχαίο,
απλώς συμβαίνει ξαφνικά.

Ό,τι κι αν κάνεις είναι ανώφελο μετά,
ήταν της μοίρας, το τυχαίο, η μαρτυρία.
Ποτέ σου δεν θα βρεις άλλη ευκαιρία
αν και η καρδιά σου, μια ζωή, θα την αναζητά.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Διακοπείσα συνάντηση
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 19:59:27
Κάρολος Τσίζεκ, Διακοπείσα συνάντηση

Θα ερχόταν να σε πάρει η αδελφή σου
κι έπρεπε να ντυθείς.

Δεν σκέφτηκες να δικαιολογηθείς.

Ρούφηξες τον καφέ ως το κατακάθι
και δίχως να νοιαστείς αν σε κοιτώ,
πέταξες στο σουτιέν τα δυο βυζάκια σου
σαν γινωμένα μήλα σε καλάθι.

Άφησες να γλιστρήσει το κορμί σου
μες στο λευκό καινούριο σου φουστάνι,
σαν γράμμα σ’ έναν φάκελο ανοιχτό.

Σε αντίκρισα μετά μες στον καθρέφτη
στο χέρι να κρατάς ένα άσπρο χτένι,
να βγάζεις απ’ την μπλούζα κάποιο ξέφτι,
στον εαυτό σου ολότελα δοσμένη.

Κοίταζες σε απροσδιόριστα σημεία,
θαρρείς και ακολουθούσες νοερά,
σε μια άγνωστη για μένα, πια, πορεία,
κάποιο κρυφό σου νόημα κι εγώ

την άλω από τις ρώγες σου ξανά
στο νου μου έφερνα, εφήμερη οπτασία,
που δεν είχα προλάβει να χαρώ.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Ερημιά
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 20:03:09
Κάρολος Τσίζεκ, Ερημιά

Σαν ανώφελο δάκρυ από κρυφό
καημό, που χρόνια την καρδιά σου λιώνει,
πέφτει στην γκρίζα θάλασσα το χιόνι
και σκεπάζει τον έρημο γιαλό.

Με ακολουθείς βουβή και σε ρωτώ:
«Θυμάσαι που ξανάρθαμε εδώ; Πες μου.»
Μα βλέπω μόνο τις πατημασιές μου
στο χιόνι, όταν γυρίζω να σε δω.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Δύσκολα χρόνια
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 20:07:46
Κάρολος Τσίζεκ, Δύσκολα χρόνια

Στο πάτωμα, όλο ρήγματα,
του πατρικού σπιτιού σου,
θυμάμαι που ανακούρκουδα
καθίσαμε μαζί.

Είχες λουστεί με πράσινο
σαπούνι της μπουγάδας
κι εγώ, καθώς μιλούσαμε,
το είχα αντιληφθεί.

Το πατρικό ετοιμόρροπο,
μα τα μικρά ντουβάρια
δε ρίχναν στην κουβέντα μας
σκιά λυπητερή.

Η ανεμελιά της νιότης μας,
η αλκή με τη λαχτάρα,
ήλιος δειλός, που χρύσωνε
όσα είχανε φθαρεί.

Ξέχασα τόσα αρώματα
όσα περάσαν χρόνια,
μα όχι πώς, τότε, θέλησες
να μου είσαι ποθητή.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Στην κλινική
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 20:10:36
Κάρολος Τσίζεκ, Στην κλινική

στη μνήμη της Κορίννας

Είχε αρχίσει από μήνες να αργοσβήνει
και αδύναμη η φωνή έβγαινε απ’ τα στήθια
καθώς έσκυβες πάνω της με οδύνη,
φτιασιδωμένη από παλιά συνήθεια,
κρυφά ένα θαύμα ελπίζοντας να γίνει:

«Βάφεσαι; Τι τα θέλεις τα ψιμύθια;
Έχεις καρδιά γεμάτη καλοσύνη»

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Προσδοκία
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 20:13:03
Κάρολος Τσίζεκ, Προσδοκία

Οι λουλουδένιες πατημασιές ενός σκύλου στα χιόνια
φέρνουν πριν την ώρα στην καρδιά σου την άνοιξη.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Πικρό φθινόπωρο
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 20:24:30
Κάρολος Τσίζεκ, Πικρό φθινόπωρο

Στον μαυροπίνακα της νύχτας,
στα λευκά φύλλα της σιωπής,
με αργές κινήσεις χαρτορίχτρας
γράφουνε οι στάλες της βροχής

όσα κρυφά με βασανίζουν
και δεν τα ξέρει άλλος κανείς,
καθώς τα τζάμια κροταλίζουν
κι εσύ, μακριά μου, αδιαφορείς.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Αγρύπνια
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 20:28:00
Κάρολος Τσίζεκ, Αγρύπνια

Δεν λέει ο ύπνος να με πάρει,
σώνεται η νύχτα, η αυγή ζυγώνει
κι έχει χαλάσει η διάθεσή μου,

μα χέρι αργό, στη θύμησή μου,
τον κόρφο σου ξεθηλυκώνει,
όμοιο με δίδυμο φεγγάρι,

παρηγοριά στη λύπησή μου,
σαν του θηράματος το χνάρι
που ο κυνηγός είδε στο χιόνι.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Αντιστροφή
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 20:31:25
Κάρολος Τσίζεκ, Αντιστροφή

Κορμί ζεστό πλάι στο δικό σου,
πάθη που η νύχτα αναμοχλεύει
και αψύ κροτάλισμα από σκεύη
διέκοπταν πάντα τ’ όνειρό σου.

Τώρα που το αύριο λιγοστεύει,
άλλος δεν στέκει στο πλευρό σου
κι ό,τι λαχτάρησες στερεύει,
κλωθογυρίζει στο μυαλό σου

ό,τι είδες, είχες, σου συνέβη
και πώς παρήλθε, αλίμονό σου,
όραμα αχνό που σε παιδεύει,
θύμηση που έγινε όνειρό σου.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Το κόκκινο χαλί
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 20:35:56
Κάρολος Τσίζεκ, Το κόκκινο χαλί

Πάνω στο κόκκινο χαλί,
όπου ξυπόλητη πατούσες
κι είχαμε σφιχταγκαλιαστεί
ενώ φυσούσε, έξω, βοριάς,

σαν απαλές πατημασιές
από τις άσπρες σου πατούσες,
άστατες ρίχνουν τώρα σκιές
τα στιλπνά φύλλα της μουριάς

κι ας δώσαμε όρκο∙ μα ήταν ψέμα,
λύχνος που σβήνει την αυγή:
με αληθινής αγάπης αίμα
βάφουν τα μούρα στην αυλή.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Παλιά συνήθεια
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 20:40:13
Κάρολος Τσίζεκ, Παλιά συνήθεια

Στο ίδιο τραπέζι, όπου ακουμπούσε
τα δίδυμά σου, σαν πεπόνια,
ήσυχα τρώμε∙ θα μπορούσες
να δείξεις λίγη, έστω, συμπόνια.

Ούτε όταν πιεις σου κάνει κέφι
όπως παλιά ν’ αγκαλιαστούμε,
το δείπνο ο έρωτας δεν στέφει,
σου αρέσει μόνο να μιλούμε

Μα, όσο καλά κι αν μαγειρεύεις,
αφού πια το έβαλες γινάτι,
τι τα ζητάς, τι τα γυρεύεις,
εμένα μου έλειψε το αλάτι

κι αν με κρατά η παλιά συνήθεια
και συνεχίζω την παρέα,
νιώθω η καρδιά μου ότι είναι ηλίθια
που δεν υπέστειλε σημαία.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Παραλληλισμός
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 21:07:17
Κάρολος Τσίζεκ, Παραλληλισμός

Κάθομαι στην πλατεία του χωριού,
κοιτάζοντας τη σκύλα με τον σκύλο
που, λίγο αδέξια, ό,τι απαιτεί το φύλο
επιχειρεί, με πείσμα αρσενικού.

Όμως η σκύλα, ολότελα απαθής,
προκλητικά αγνοεί τον ερωτύλο
και ανάλγητη μπροστά σε τόσο ζήλο
σε κάνει τελικά να αγανακτείς.

Ώστε ούτε εδώ τα πράγματα είναι απλά,
δεν παιδεύουν μονάχα τους ανθρώπους:
σε ό,τι μου αρνιέσαι εσύ, με χίλιους τρόπους,
δεν μ’ ενθαρρύνουν μήτε τα σκυλιά.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Μηροί
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 21:09:43
Κάρολος Τσίζεκ, Μηροί

Κάθισες ανακούρκουδα∙ οι μηροί σου
μοιάζουν φτερά κατάλευκα πιερίδας
που σε λουλούδι επάνω ανοιγοκλείνουν
δείχνοντας κάθε τόσο αυτό που κρύβουν,
κρύβοντας κάθε τόσο αυτό που δείχνουν.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Δύσκολη σχέση
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 21:13:43
Κάρολος Τσίζεκ, Δύσκολη σχέση

Απέχει λίγο απ’ τη βρομιά,
όσο και η έκσταση απ’ τη ζάλη,
αυτή η αλλοπρόσαλλη ευωδιά
της ιδρωμένης σου μασχάλης.

Μα εσύ επιμένεις φορτικά
απλώς να λες τι δεν σου αρέσει,
είτε σε αγγίζω στοργικά
είτε σε κάνω να πονέσεις.

Ενίοτε η αμφίεση η πολλή
θυμίζει λίγο πανοπλία
και η τροχοπέδη μ’ ενοχλεί
μιας ακατάσχετης φλυαρίας.

Σαν ακροβάτης η ηδονή
να φτάσει αντίπερα πασχίζει
σ’ ένα ετοιμόκοπο σχοινί
κι άδικα εσύ την ταλανίζεις.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Η κοτόσουπα
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 21:17:47
Κάρολος Τσίζεκ, Η κοτόσουπα

Η άρθρωση πίσω από το γόνατό σου
με σχισμένο στομάχι κότας μοιάζει,
τραχύ, όταν δεν το φας καλοβρασμένο.

Τι σκέψεις να περνούν απ’ το μυαλό σου;
Σκύβεις πάνω στη χύτρα που κοχλάζει
κι εγώ να με φιλέψεις περιμένω.

Όχι, ασφαλώς, αυτές που ο νους μου βάζει:
σαν να μου τάζει κάτι αόρατό σου
το φόρεμά σου, το ανασηκωμένο.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Νύχτα με φεγγάρι
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 21:20:35
Κάρολος Τσίζεκ, Νύχτα με φεγγάρι

Στις κόρες των ωραίων σου ματιών
καθρεφτιζόταν χθες το φεγγαράκι
σαν δόλωμα μοιραίο για τη λεία
που, έκθαμβη, αδυνατεί να κάνει πίσω.

Καθώς πρόβαλε η ρίζα των σμιχτών
δάχτυλων του ποδιού σου απ’ το γοβάκι,
τα απόκρυφα μου θύμιζε σημεία
του κορμιού σου, που θέλω να φιλήσω.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Θύμηση
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 21:27:19
Κάρολος Τσίζεκ, Θύμηση

«Δεν σε κακίζω» —κι έκλαιγε—
«που πια δεν μ’ αγαπάς:
αν πρώτα ο ήλιος έκαιγε,
τώρα φυσάει βοριάς.»

Πέρασαν χρόνια, βρέθηκα
κι εγώ στην ίδια μοίρα:
πώς, τότε, την βαρέθηκα;
Γιατί την αποπήρα;

Τα αγύριστα φουντώσανε
στη μνήμη, ξαφνικά.
Μια μαχαιριά μου δώσανε
πισώπλατα, κρυφά.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Πόθοι στον καθρέφτη
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 21:50:19
Κάρολος Τσίζεκ, Πόθοι στον καθρέφτη

Με εξάρες μοιάζανε, στα ζάρια,
τα δυο σου ολόγιομα φεγγάρια,
καθώς σε χέρια ανάξιου παίκτη
γυμνά προβάλλαν στον καθρέφτη.

Τώρα στα κρύα τα σεντόνια,
σαν χνάρι εφήμερο στα χιόνια,
ούτε η λακκούβα πια δεν μένει
απ’ το κορμί σου νοτισμένη.

Μα εγώ βαθιά μέσα μου νιώθω
πάντα να καίει τον ίδιο πόθο,
μ’ όλο που χρόνια έχουν περάσει
κι έχουμε, χώρια, οι δυο γεράσει.

Όταν τη νύχτα δεν κοιμάμαι,
το λάγνο σύμπλεγμα θυμάμαι,
ενώ αμυδρό ένα φέγγος πέφτει
στο ασήμι του άδειου, πια, καθρέφτη.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Εν τω ευ
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 21:54:26
Κάρολος Τσίζεκ, Εν τω ευ

Του ματιού η αστραπιαία αναλαμπή
μιας θελκτικής γυναίκας που θαυμάζει,
καθώς με πάθος την κρυφοκοιτάζει,
λέει πιο πολλά στον τυχερό εραστή

από ένα πολυσέλιδο βιβλίο,
σαν αυτά που τις νύχτες πάντα ανοίγω
πριν πέσω μόνος σε κρεβάτι κρύο.

Ποιητή, πού νάβρεις που με τόσο λίγο
τόσα πολλά και ωραία θα σου πει.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Χηρεία
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 21:57:34
Κάρολος Τσίζεκ, Χηρεία

Χήρεψα και η γειτόνισσα νομίζει
ότι άγρια πείνα τώρα με θερίζει
γι’ αυτό και κάθε τόσο με φιλεύει
κι είναι αλήθεια ότι εξαίσια μαγειρεύει.

Πότε θα βρω αφορμή να της ανοίξω
την καρδιά μου και πώς να ομολογήσω
ότι έχω πάντα κάτι να τσιμπήσω,
αλλά σχεδόν ποτέ κάτι να γλείψω.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Προσήλωση
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 21:59:40
Κάρολος Τσίζεκ, Προσήλωση

Χωρίζουν δρόμοι που είχαν σμίξει
όμως δεν φεύγει το μεράκι.

Αφού έφαγε ό,τι του είχαν ρίξει
ο σκύλος γλείφει το τσανάκι.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Δόντια
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 22:06:22
Κάρολος Τσίζεκ, Δόντια

Τα δόντια μας, θυμάμαι, πώς τσουγκρίσαμε
όταν ήρθε η στιγμή να φιληθούμε

στο χαμηλό περβάζι όπου καθίσαμε
νύχτα δυο λόγια φιλικά να πούμε

με ευωδιαστή από κήπους αίγλη ολόγυρα
στην ξένη, παραλίμνια πολιτεία

κι εγώ βουβός στην αγκαλιά σου απόγειρα
προσμένοντας μια ανέλπιστη ευτυχία.

Τα δόντια μας, θυμάμαι, πώς τσουγκρίσανε,
χειλιών, σάλιου και γλώσσας στη σαγήνη.

Τη μνήμη αυτή τα χρόνια δεν την σβήσανε
ενώ δόντι σχεδόν δεν μου έχει μείνει.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Παλινδρόμηση
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 22:11:15
Κάρολος Τσίζεκ, Παλινδρόμηση

Έλεγα χθες να σε ξεχάσω
σήμερα τρέμω μη σε χάσω.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Η τσούσκα
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 22:14:55
Κάρολος Τσίζεκ, Η τσούσκα

Σ’ ένα ουγγρικό, θυμάμαι, οβελιστήριο
μια πιπεριά, που μοιάζει με καρδούλα
μα αν τη γευτείς σου κατακαίει τα ούλα,
μου έκανε την μπουκιά σωστό μαρτύριο.

Μ’ έχουν και τα φιλιά σου έτσι ρημάξει
μου άναψες μια φωτιά που θα με κάψει.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Χαλασμένη σχέση
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 23:35:44
Κάρολος Τσίζεκ, Χαλασμένη σχέση

Σαν φαγητό που τσίκνωσε
κι έπαψε να μου αρέσει,
έτσι ο καιρός συρρίκνωσε
και τη δική μας σχέση.

Το χτες δεν ανασταίνεται
με ευχές, όνειρα ή μάγια
μα ούτε η καρδιά μου ευφραίνεται
πια τώρα με αποφάγια.

Αλλού όμως δεν βολεύομαι
όσο κι αν προσπαθήσω
κι έτσι, καθώς παιδεύομαι,
κοντεύω ν’ αρρωστήσω.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Αναπόληση
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 23:42:24
Κάρολος Τσίζεκ, Αναπόληση

Γερατειά χωρίς συμπόνια
και χαρά, μα οι μνήμες πλήθος.
Ας γινόταν να μπορούσα
κάτι ωραίο να ξαναζήσω.

Αν και πέρασαν τα χρόνια,
γύρισε το νου μου πίσω
στην χορεύτρια που αγαπούσα
το μικρό, σφιχτό σου στήθος.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Μέθη
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 23:48:28
Κάρολος Τσίζεκ, Μέθη

Σε αναπολώ εντονότερα όταν πίνω
μα ούτε το ξέρεις ούτε, ίσως, σε νοιάζει.

Ας ήταν να βρισκόμουν στο Λονδίνο
στον δρόμο σου την ώρα που βραδιάζει

κι εσύ να είχες φροντίσει να διακρίνω
ότι έβαλες το ΟΜΟ στο περβάζι.

Καθώς το νου μου έτσι να τρέχει αφήνω
ο ύπνος με παίρνει όταν η αυγή χαράζει

και στ’ όνειρό μου, ό,τι κι αν σου προτείνω,
δεν μου αρνιέσαι πια ούτε σε ξαφνιάζει.

Φιλιά, σε χείλη μυστικά, σου δίνω
ψηλαφώ τη σχισμή σου που σπαράζει

γεύομαι φύκια, λόγια σου απευθύνω
αισχρά, στυφό το σάλιο μου σταλάζει,

το κορμί σου τσακίζεται σαν κρίνο
στα χέρια μου, νοτίζει κι ευωδιάζει

κι όταν ξυπνώ είμαι ανίκανος να κρίνω
αν μια τέτοια ηδονή με όνειρο μοιάζει.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Σκόνη
Post by: wings on 25 Feb, 2017, 23:55:35
https://www.youtube.com/watch?v=mB8JJvLTvoA

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Νίκος Μαρματάκης, Σκόνη
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας / δίσκος: Η αμαρτωλή Μαρία (1984))


Κάρολος Τσίζεκ, Σκόνη

Με τις πρώτες του Μάρτη λιακάδες
πάνω στα έπιπλα φάνηκε η σκόνη.
Τον χειμώνα τον πέρασα μόνη
όταν ήρθες κοντά μου, έτσι τα ’δες.

Θα ξανάρθεις; Φοβάμαι, έχω χάσει
κάθε ελπίδα και το αύριο πληγώνει.
Απ’ τα χρόνια κανείς δεν γλιτώνει
είσαι νέος κι εγώ έχω γεράσει.

Χρυσαφίζουν του Οκτώβρη οι λιακάδες
ξαναγέμισαν τα έπιπλα σκόνη.
Αδιαφόρησα, ανήμπορη, μόνη
ενώ εσύ, που δεν ήρθες, δεν τα ’δες.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Ένα όνειρο
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 00:24:34
Κάρολος Τσίζεκ, Ένα όνειρο

Είχαν σμίξει απαλά τα μάγουλά μας,
λόγια γλυκά ψιθύριζες στο αυτί μου
κι ό,τι ευχόμουν να γίνει ανάμεσά μας
γέμιζε ευδαιμονία την ύπαρξή μου.

Μα, όπως τυχαίνει να κοπεί η ταινία
κι ανάβουνε στην αίθουσα τα φώτα,
ξύπνησα∙ αμέσως χάθηκε η μαγεία
κι όλα γίναν πάλι άχαρα όπως πρώτα.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Πνεύμα οικονομίας
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 00:33:17
Κάρολος Τσίζεκ, Πνεύμα οικονομίας

Νιώθω μια τύψη όταν πετώ κάτι που περισσεύει,
έστω και λίγα ψίχουλα μετά το φαγητό,
λες κι ένας κίνδυνος κρυφός στην πράξη μου ελλοχεύει,
μήπως αυτό που πέταξα αύριο το στερηθώ.

Όμως ποτέ δεν έτυχε απ’ τη μοίρα να ζητήσω
ό,τι από αγάπη δόθηκε να μου το φέρει πίσω,
ή μια φορά να λυπηθώ, μες στης ζωής τον σάλο,
τον χρόνο που μου στέρησε η αγάπη για τον άλλο.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Εγκατάλειψη
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 00:39:30
Κάρολος Τσίζεκ, Εγκατάλειψη

Στον ξάστερο ουρανό λάμπει η σελήνη,
ολόφωτη, όπως χθες το πρόσωπό σου:
χαιρόμουν να απαλύνω τον καημό σου,
μου ορκιζόσουνα αιώνια ευγνωμοσύνη.

Της αγάπης μου, ωστόσο, η ανταύγεια μόνο
στης θλίψης σου ήταν τον θαμπό καθρέφτη
και η σκιά μιας μοναξιάς άστοργης πέφτει
σήμερα επάνω στον δικό μου πόνο.

Καθώς βουλιάζω σε μια μαύρη δίνη,
όλο πιο ξένο νιώθω τον εαυτό σου
και ούτε πια προσδοκώ απ’ τον ερχομό σου
παρηγοριά, ν’ αντέξω την οδύνη.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Εφήμερο πάθος
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 00:45:59
Κάρολος Τσίζεκ, Εφήμερο πάθος

Πώς τανιζότανε, θυμάμαι,
κρυφά, και λίγο χασμουριόταν
στο αντίκρισμά μου, ιδίως όταν
με άλλους μαζί τύχαινε να ’μαι.

Λάγνες στιγμές ξαναθυμόταν,
που είχαμε οι δυο μας δοκιμάσει
κι άλικο, η ρώγα της, κεράσι
στ’ άπληστα χείλια μου τριβόταν.

Τώρα, αν τη δω να έχει περάσει
με άλλον απ’ το ίδιο πεζοδρόμιο,
δεν θα ’ναι δα σα να ήπια κώνειο
κι αυτή κρυφά ίσως θα γελάσει.

Τρέπουν το εφήμερο σε αιώνιο
πάντα αλλοπρόσαλλες οι μοίρες:
ψίθυροι όσα έδωσες και πήρες,
σβήνουν σ’ ένα άθλιο πανδαιμόνιο.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Φαύλος κύκλος
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 00:59:05
Κάρολος Τσίζεκ, Φαύλος κύκλος

Λες συνεχώς τα ίδια και τα ίδια
σα να κρυώνεις σφίγγεσαι στη ρόμπα
σε νιώθω πλάι μου σαν σβησμένη σόμπα
όπου μείναν μονάχα αποκαΐδια.

Κι αν απλώσω δειλά δειλά το χέρι
το απομακρύνεις απ’ το πρόσωπό σου.
Το να μένω επί ώρες στο πλευρό σου
σε αλγεινό καταλήγει χασομέρι.

Μα όσο κι αν λέω να σε παρατήσω
αρκεί ένα μόνο τηλεφώνημά σου
για να τρέξω ασυλλόγιστα κοντά σου
τον φαύλο κύκλο αυτόν να ξαναρχίσω.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Δάκρυα
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 01:02:01
Κάρολος Τσίζεκ, Δάκρυα

στη μνήμη της Κορίννας

Η μαύρη γη που σε σκεπάζει
άσπρισε σήμερα απ’ το αγιάζι

κι εγώ φοβάμαι μην κρυώσεις.
Μα δεν μπορείς πια εσύ να νιώσεις

μήτε τ’ αγιάζι μήτε εμένα
που κάθε νύχτα κλαίω για σένα.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Θρήνος
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 19:06:04
Κάρολος Τσίζεκ, Θρήνος

στη μνήμη της Κορίννας

Ανθίσαν τα ασφοδίλια,
το φως στο κύμα πάλλει,
κροτούν άδεια κοχύλια
στο ασίγαστο ακρογιάλι,
μα εσύ σε άδυτα ανήλια
κοιμήθηκες βαθιά.

Σε βλέπω στα τριφύλλια
να τρέχεις και προβάλλει
στη θύμησή σου, αχίλλεια
φτέρνα, ο καημός και πάλι
δάκρυ αλμυρό στα χείλια,
τα αμίλητα, κυλά.

Στον φράκτη η μπουκαμβίλια
και η πασιφλόρα θάλλει,
μα οι μέρες σαν καντήλια
σβήνουν, σε ανεμοζάλη.
Μήτε σε χρόνια χίλια
δεν θα σε δω ξανά.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Αναρωτιέμαι
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 19:09:08
Κάρολος Τσίζεκ, Αναρωτιέμαι

Αναρωτιέμαι, όταν νυχτώνει,
αν σαν κι εμένα νιώθεις μόνη
και, με τη μέρα που τελειώνει,
πως φεύγει λίγο και η ζωή.

Την ώρα αυτή θα ήθελα τόσο
πολύ να ’ρθω να σε ανταμώσω,
τον χρόνο δίπλα σου να νιώσω
να σταματάει για μια στιγμή.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Κρυφοκοιτάγματα
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 19:12:33
Κάρολος Τσίζεκ, Κρυφοκοιτάγματα

Τα πόδια σου όταν πλένεις στον μπιντέ,
σκύβοντας, αφού μου έστρεψες τα νώτα,
κοιτάζω πώς διαγράφεται η κιλότα
κάτω απ’ το φόρεμά σου, το εμπριμέ

κι όταν κόβεις, γυρτή στον καναπέ,
προσεκτικά τα νύχια των ποδιών σου,
νιώθω σχεδόν το βάρος των βυζιών σου
απ’ το ξεχειλωμένο ντεκολτέ.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Νοικοκυροσύνη
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 19:15:18
Κάρολος Τσίζεκ, Νοικοκυροσύνη

Πατημασιές γατίσιες στο καπό
μου φέρανε στο νου το σπιτικό σου,
όπου κάθε φορά νυχοπατώ,
την γκρίνια να αποφύγω ή τον θυμό σου.

Τα πολλά σου τα «μη» μ’ έχουν ταράξει,
ούτε που ξέρω πια πώς να φερθώ:
πρωτεύουν καθαριότητα και τάξη,
μου τα φοράς με το νοικοκυριό.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Κίβδηλη λαγνεία
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 20:36:00
Κάρολος Τσίζεκ, Κίβδηλη λαγνεία

Αφού τον βράχο νότισε με αφρούς,
στο πέλαγος το κύμα αποτραβιέται.
Με παλίνδρομη κίνηση εκκρεμούς,
το κορμί σου γυρεύει ό,τι μου αρνιέται.

Σκούζουν οι γλάροι κοροϊδευτικά,
καθώς φεύγει το πλοίο απ’ το λιμάνι
και στην προβλήτα εγώ, άπρακτος ξανά,
στέκω με πείσμα τυχερού που χάνει.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Κρυμμένα κάλλη
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 20:39:58
Κάρολος Τσίζεκ, Κρυμμένα κάλλη

Ο στραβισμός την δείχνει ονειροπόλα
και τα στρεβλά γυαλάκια της μου αρέσουν,
κάπως τραχιά τα χέρια απ’ την ποτάσα
στο ανοιχτό μου πουκάμισο σκαλώνουν.

Δειλά χάδια ατελή, που με λιγώνουν,
κάποια υπόνοια σκορδίλας στην ανάσα,
εσώρουχα ευτελή, που αργούν να πέσουν,
χυτό κορμί και τα ξεχνάς πια όλα.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Αγάπη
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 20:43:01
Κάρολος Τσίζεκ, Αγάπη

Πόσο εύκολα κάποια στιγμή
η αγάπη θάβεται, όπως σφάζει
ένα κοτόπουλο κανείς, μα στάζει
αίμα μια ολόκληρη ζωή.

Σαν νεκρό σώμα που δεν λιώνει,
χρόνια στη μνήμη η αγάπη κείται,
κρυφό μαχαίρι, που σκληρά εκδικείται
και κάθε τόσο σε πληγώνει.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Περιστέρια
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 20:46:28
Κάρολος Τσίζεκ, Περιστέρια

Είναι γλυκά και τρυφερά πουλιά τα περιστέρια,
μα είναι σκληρά, όταν ξεραθούν, τα περιττώματά τους.
Τυχαίνει έτσι και πλάσματα, που τα θεωρούμε αιθέρια,
να μας αφήνουν έκπληκτους με τα καμώματά τους

και όταν στο τέλος βαρεθούν και κάνουνε φτερά,
ένα πικρό παράπονο καιρό μέσα μας μένει,
που ενώ πριν φτερουγίζοντας γρούζαν ερωτικά
γύρω μας, τώρα νιώθουμε σαν προτομή χεσμένη.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Ρεμβασμός
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 20:50:03
Κάρολος Τσίζεκ, Ρεμβασμός

Η Μοναξιά και η Ερημιά, και οι δυο άξιοι σκηνοθέτες,
ανέβασαν το «Τι θα..., αν...» Απέραντη η σκηνή,
φωτεινή και άδεια η αίθουσα, λείπουνε οι ταξιθέτες,
σαν την Αριάδνη η Θύμηση μας πάει όπου χρειαστεί.

Το θέατρο μια απόμερη, γυμνή θαλάσσια ακτή,
όπου με τη γυναίκα μου σπάνια για μπάνιο πάμε,
μα ένα «Κοντεύει δυόμιση, πότε θα ’ρθεις να φάμε;»
διακόπτει την παράσταση την τελευταία στιγμή.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Οι σκύλοι του χειμώνα
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 20:52:43
Κάρολος Τσίζεκ, Οι σκύλοι του χειμώνα

Όταν το θέρετρο ερημώνει,
κάτισχνοι σκύλοι τριγυρνάνε
στα άδεια σοκάκια και αλυχτάνε,
σέρνονται ανήμποροι στο χιόνι

με το πετσί γεμάτο ζάρες
από την πείνα που τους λιώνει,
σαν ανεκπλήρωτες λαχτάρες
γέρων ανθρώπων, που ζουν μόνοι.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Η άσπρη τρίχα
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 20:55:14
Κάρολος Τσίζεκ, Η άσπρη τρίχα

Τη μέρα που στην ήβη σου
είδα μιαν άσπρη τρίχα,
με πήρε το παράπονο,
λες ξαφνικά πως είχα
αντιληφθεί τον άπονο
χρόνο, που μας παιδεύει,
να λέει: «Το χθες περίσσεψε
και το αύριο λιγοστεύει.»

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Η διχτυωτή κάλτσα
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 20:58:53
Κάρολος Τσίζεκ, Η διχτυωτή κάλτσα

Η διχτυωτή σου κάλτσα κάνει
να μοιάζει η γάμπα σου με ψάρι
που δεν ψαρεύεται, ψαρεύει

κι είναι ο γλουτός σου ίδιο φεγγάρι,
που το είδωλό του ταξιδεύει,
άσπρο, σε κύμα από μελάνη.

Μονάχα αυτό με συντροφεύει,
καθώς απόψε απ’ το λιμάνι
φεύγει το πλοίο που έχω πάρει

και πριν ακόμα βγω απ’ την πλάνη
πως για όλα φταίει το άτυχο ζάρι,
το χέρι μου άδικα σου νεύει.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Χαρτί
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 21:00:19
Κάρολος Τσίζεκ, Χαρτί

Ένα φύλλο χαρτί
μπορεί να κόβει σαν ξυράφι
κι ένα απαλό χέρι να γράφει
λόγια που κόβουν σαν ξυράφι
σε μια κόλλα χαρτί.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Μακαρόνια
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 21:03:18
Κάρολος Τσίζεκ, Μακαρόνια

«Είναι οι γυναίκες σαν τα μακαρόνια:
τα σχήματα πολλά, μα η γεύση μία,
al dente νέες, πλαδαρές στα χρόνια,
αν και διαφέρουν, μοιάζουν στην ουσία,
πάντα το ίδιο ζυμάρι, αλλιώς πλασμένο,
κάτι ξέρω κι εγώ, γι’ αυτό επιμένω...»

λέει φίλος γυναικάς, διαβόλου κάλτσα,
σαν να ξεχνάει τι ρόλο παίζει η σάλτσα.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Θερισμός
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 21:05:03
Κάρολος Τσίζεκ, Θερισμός

Θερίσαν το σιτάρι,
φωτιά στις καλαμιές

κι εσύ, που όρκο είχες πάρει,
άλλες καρδούλες καις.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Αύγουστος
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 21:25:08
Κάρολος Τσίζεκ, Αύγουστος

Πέφτουν τα σύκα απ’ τη συκιά,
κανείς δεν τα μαζώνει,
πλήττει στο σπίτι η κοπελιά,
νιώθει έρημη και μόνη,

σαν ώριμος καρπός μεστή,
που αν δεν τον δρέψει κάποιος,
στο χώμα αύριο ίσως κυλιστεί,
αχρείαστος και σάπιος.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Χαμένη φίλη
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 21:28:42
Κάρολος Τσίζεκ, Χαμένη φίλη

Δεν ξέρω αν πέθανες ή αν ζεις κι αν θα ξαναϊδωθούμε,
το πλοίο μας, πριν βυθιστεί, μια νύχτα άλλαξε ρότα,
μας χώρισαν ο αγκυλωτός σταυρός και η μαύρη μπότα
και δεν μπορέσαμε, μαζί, απ’ το κύμα να σωθούμε.

Σε άλλη στεριά, ο καθένας μας, έτυχε να βρεθούμε
και τίποτα δεν έγινε μετά όπως ήταν πρώτα.
Θυμάμαι, ένα καρίκωμα μικρό είχες στην κιλότα
κι έπνιξε μιας ζωής σιωπή όσα είχαμε να πούμε.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Από μακριά
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 21:37:17
Κάρολος Τσίζεκ, Από μακριά

Με αποφεύγεις, μα ξέρεις πως μου αρέσεις
κι έχω αγωνία
μήπως σε δω σε διάλεξη, σε εκθέσεις,
γάμο ή κηδεία.

Προχτές κηδεύαν έναν συγγενή σου
κι είχα μια ελπίδα
να ανταλλάξω δυο λόγια εκεί μαζί σου,
μόλις σε είδα.

Όμως εσύ, ασυγκίνητη και πάλι,
μαύρα φορώντας,
χάθηκες σαν τη σπίθα στην αιθάλη,
αδιαφορώντας.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Προμήνυμα χειμώνα
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 21:52:51
Κάρολος Τσίζεκ, Προμήνυμα χειμώνα

Έπεσε μήλο απ’ τη μηλιά
στα φύλλα χάμω τα ξερά
και λιώνει.
Το καλοκαίρι πέρασε, δε μου ’γραψες
και το φθινόπωρο τελειώνει.

Με τον χειμώνα που αρχινά,
η θάλασσα χλιαρή
μα κρύος ο αέρας που φυσά
την ρυτιδώνει.
Με αφρό τα κυματάκια της στριφώνει
σαν ράφτης μερακλής που μπιρμπιλώνει
ολημερίς μια νταντελένια νυχτικιά
για τη σελήνη. Αυτή όμως κρύβεται στα νέφη,
στρυφνή ερωμένη που της πέρασε το κέφι
και του κόρφου της παίρνει το σιντέφι
από τ’ άπληστα χέρια του εραστή.

Έπεσε μήλο απ’ τη μηλιά
στη γη, στα ξερά φύλλα επάνω
και λιώνει μες στην ερημιά
σαν την καρδιά μου.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Καταχνιές
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 21:56:43
Κάρολος Τσίζεκ, Καταχνιές

Εδώ ξεσπούν την άνοιξη συχνά και καταιγίδες,
ομίχλες ζώνουν τις ψηλές κορφές ως τον Απρίλη,
στήνουν στη θύμηση οι βροχές επίβουλες παγίδες,
καθώς ηχούν στις φυλλωσιές όπως στο αυτί κοχύλι
και μοιάζουν οι ώρες που περνούν με αδιάβαστες σελίδες
βιβλίου που χάρισες παλιά σε μια νεκρή σου φίλη.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Title: Κάρολος Τσίζεκ, Η τελευταία λέξη
Post by: wings on 26 Feb, 2017, 21:59:14
Κάρολος Τσίζεκ, Η τελευταία λέξη

Σαν να ’σαι ηθοποιός επί σκηνής,
χωρίς φώτα, κοινό και υποβολέα,
την ώρα που θα πέσει η μαύρη αυλαία,
η τελευταία λέξη που θα πεις

στο αδιάβαστο κατώφλι της σιωπής,
αν θέλεις να μην είναι η τελευταία,
πρέπει να μοιάζει με αίμα στη σημαία
που σφίγγει ο σκοτωμένος μαχητής.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)