Πασχάλης Παπαβασιλείου, Άτιτλο (Ο καιρός της ανεμελιάς έχει περάσει...)
Ο καιρός της ανεμελιάς έχει περάσει
Η θλίψη με αγγίζει
Στη μνήμη μου άναψαν κεριά
μερικά ευλαβικά με μορφές χαρωπές
και άλλα άτεγκτα
Φοβάμαι να αναλύσω τη διαφάνεια των πραγμάτων
Απλά πράγματα με βρίσκουν δίχως απόκριση
Μια ζωή
ένας ολόκληρος κόσμος
ένα θαύμα τόσο μα τόσο λαμπερό
τόσο μα τόσο σκοτεινό
Δεν κατέρρευσα
αν και εγκλωβίστηκα στις αποφάσεις της ζωής
Οι ναύλοι της καθημερινότητας με ταξίδευαν συνεχώς
Δεν απεμπόλησα την υπαρκτή ομορφιά
των δυνατοτήτων μου
Επεκτεινόμουν στα μήκη των ψυχικών κραδασμών
των αισθημάτων μου
Κράτησα πιστά τη γεύση της ζωής μου
Κρατήθηκα στα θέλω μου και τις επιθυμίες μου
Από τη συλλογή Τέλος εποχής (2013)