déculturation → αποπολιτισμός, αποπολιτισμοποίηση

[spiros]

déculturation → αποπολιτισμός

Περιορίζει τους μηχανισμούς πολιτισμικής αλλαγής στο δίδυμο «υποταγή/προδοσία». Ξαναβρίσκουμε αυτή τη λογική μέσα στο, με φροντίδα διατηρημένο, αμάλγαμα μεταξύ επιπολιτισμού (acculturation) και αποπολιτισμού (déculturation), ή στο μονοσήμαντο ορισμό της αφομοίωσης. Για τους οπαδούς της «πολυπολιτισμικότητας», ο αλλοδαπός που υιοθετεί νέες πολιτισμικές πρακτικές (επιπολιτισμός), είναι «υποχρεωτικά», «οπωσδήποτε», ένα πλάσμα που χάνει – ή του στερούν – τον πολιτισμό του (αποπολιτισμός). Γι’ αυτούς είναι πάντα η κοινωνία υποδοχής που αφομοιώνει τον (παθητικό) αλλοδαπό και ποτέ δεν είναι αυτός που (ενεργητικά) αφομοιώνεται.
https://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:SI709wqgFPIJ:https://eclass.uop.gr/modules/document/file.php/TS163/%25CE%259D%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25BF%25CF%2585_%2520%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B1.doc&cd=6&hl=en&ct=clnk&gl=gr