Μία εβδομάδα μετά την επιστροφή μου και είναι ώρα να γράψω τον απολογισμό της συνάντησης. Ας ξεκινήσω αποδίδοντας χαιρετισμούς και ευχαριστίες σε όσους με είδαν εκείνο το φοβερό διήμερο και κυρίως γιατί ήταν δύο μέρες που τις είχα "φλου" δηλαδή ήμουν ανοιχτή και όποιος έπαιρνε τηλέφωνο πετάγαμε τη σκούφια μας να τον/την δούμε. Όσοι δε προλάβατε να με δείτε, ατυχήσατε ... χάσατε το θέαμα της κορμάρας μου :) ...
Το ταξίδι ξεκίνησε Σάββατο 6 πμ όπου η Βίκυ έφριξε γιατί λίγο πριν φύγω μπήκα στο φόρουμ και άφηνα απαντήσεις (χχεχε ... εγώ εθισμένη; ... ποτέ! .... never!)
Ξεκινήσαμε με τη φίλη Ελένη (το "φίλος / φίλη Χ" είναι πλέον ο νέος χαιρετισμός χχεχεχε) και με παρέα πολλά Σιντί αρχίσαμε την ανάβαση. Κάπου στου Λεβέντη θέλαμε να εξερευνήσουμε πώς είναι η περιοχή τώρα που έγιναν τα νέα έργα, χαθήκαμε κάπου μέσα στα Καμένα βούρλα (όχι δεν υπήρχαν και ξανθιές - ψάξαμε! χαχαα). Συνεχίσαμε προς τα πάνω με στάσεις για φωτογραφίες. Πρώτη στάση Όλυμπος >
Εν παρόδω πήραμε φωτό από Τέμπη (τα είχαμε δει παλαιότερα οπότε είπαμε να "κρατηθούμε" για να ποτίσουμε τη φύση πιο πάνω :))
Στάση δεύτερη Παλαιός Παντελεήμων. Η θέα υπέροχη (δείτε τις φωτό από το κάστρο και από το χωριό). Οι άνθρωποι υπέροχοι. Σκάσαμε στα ψώνια (γιατί ως γνωστό ψώνιο εγώ πρέπει να πάρω οτιδήποτε τοπικό). Μέχρι τσίπουρο από κούμαρα πήρα για το καλό θειούλη μου :)
Μετά από δύο ώρες "στάσης" συνεχίσαμε προς Θεσσαλονίκη όπου φτάσαμε κατά τις 2μμ. Εκεί διαπιστώνουμε ότι η Θεσσαλονίκη έχει βίτσιο με τα βενζινάδικα, δηλαδή ότι για να βρεις βενζινάδικο πρέπει να έχεις κάποιο ντόπιο, είναι κάτι σα τα fight clubs, θέλει να ξέρεις το συνθηματικό για να τα βρεις (χαχαα). Αφού η φίλη Ελένη διαπίστωσε πόσο καλό είναι το Μακεδονία Παλλάς, είχε έρθει και η Βίκυ και είπαμε με μια φωνή εγώ και Ελένη " ΠΕΙΝΑΜΕ!" όπου η Βίκυ μαζί με την φίλη Έλενα (φίλη της δικής μου Ελένης) μας πήγαν στο Ντορέ ....
Μετά από ένα θεσπέσιο γεύμα χωριστήκαμε .. οι Ελένες (Ελένη και Έλενα) πήγαν να δουν δικούς τους φίλους και εγώ με τη Βίκυ πήγαμε στο σπίτι της Βίκυς όπου δε βάλαμε γλώσσα μέσα μας ... Όσοι νιώσατε ένα βάρος στη πλάτη ήταν γιατί ΕΙΧΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΦΤΥΑΡΙ .. το ΠΛΑΤΙΝΕΝΙΟ κιόλας ... είπα να βγάλω το γκρέιτερ αλλά άντε ... φτυαράκι να κάνω και γυμναστική μετά το φαγητό.
Οι επόμενες 48 ώρες ήταν υπέροχες .. είδαμε πολύ κόσμο .... έφαγα τζιγεροσαρμά (συνταγή
εδώ ιδού και φωτό:
.... είχα καημό εν τω μεταξύ για παστουρμά που ο φίλος ιδιοκτήτης του "κήπος του κουφού" μας έφτιαξε και η παρέα τον "ανέπνευσε" .... Οι περιπέτειες πολλές... υπήρξαν και κάναδυο απουσίες που .. ξέρετε ποιοί είστε και θα σας μαστιγώσω την επόμενη φορά.
Τη καθαρά δευτέρα τη περάσαμε στη Νέα Ποτίδαια με μία στάση στο Σάνι μπιτς. Εκεί, και για να λύσω το μυστήριο για το παγκάκι, υπάρχει ένα καστράκι όπου πήγαμε με τη φίλη Ελένη για φωτογραφίες. Εγώ λοιπόν ήθελα να ποζάρω αλλά το παγκάκι είχε άλλες απόψεις και ιδού το αποτέλεσμα:
Από φαγητό φάγαμε ό,τι υπάρχει στο βυθό και στον αφρό της θάλασσας (γυαλιστερές, κυδώνια, χτένια, χταπόδια, καλαμαράκια) και μετά γυρίσαμε για καφέ στον πύργο για καλή θέα
και κατά τις 8μμ αρχίσαμε το δρόμο της επιστροφής ....
Καλή σαρακοστή να έχουμε και την επόμενη φορά υπόσχομαι να κάτσω περισσότερο αφού έχω ειδοποιήσει βέβαια τον Ντορέ, τον κήπο του κουφού και το Wolves' για να έχουν τα κατάλληλα αποθέματα :)