Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Το χέρι της Φατμά*
[Α' Μέρος: Ο δραπέτης στο δέντρο (1965-1972)]
Δίπλα στη θάλασσα
σ’ ένα απίστευτο περιβόλι
μ’ ανθισμένες μουσμουλιές, νεραντζιές
και πυκνές μολόχες
που γλυκαίνουν το βλέμμα
χάθηκε
το χέρι της Φατμά
για πάντα μες στους θάμνους.
Έμεινε όμως πίσω το βραχιόλι της
το θρόισμα από το φόρεμά της
κάτω απ’ την πέργκολα
την καλυμμένη απροσπέλαστα
με γλυσίνες και κισσό.
Στην απέναντι όχθη, πάνω απ’ τα έλη
τρεις αλεξιπτωτιστές πηδούν αθόρυβα
κι ολοένα πέφτουν απ’ τον ουρανό.
Τα σώματά τους μοιάζουν από μακριά
σαν τρία μικρά βαρίδια.
Κι εγώ, μέσα στο ανύπαρκτο πρωινό
βαδίζω
μόνο
με μιαν αφή από τριφύλλι
στο μάγουλο.
* Μουσουλμανικό σύμβολο ευτυχίας.
Από τη συλλογή Ο δραπέτης στο δέντρο (1972)
Πηγή: συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (1997)