Robert Graves, Perfectionists (Ρόμπερτ Γκρέιβς: Τελειομανείς, απόδοση: Σπύρος Δόικας)

[spiros]

Perfectionists Robert Graves Interalienation of their hearts It was not, though both played resentful parts In proud unwillingness to share One house, one pillow, the same fare. It was perfectionism, they confess, To know the truth and ask for nothing less. Their fine-eyed guardians watched from overhead: ‘These two alone have learned to love,’ they said, ‘But neither can forget They are not worthy of each other yet.’

Τελειομανείς Ρόμπερτ Γκρέιβς (απόδοση: Σπύρος Δόικας) Αμοιβαία η των ψυχών των αποξένωσις Δεν ήτο ο λόγος, παρότι αμφότεροι συνέβαλαν τα μάλα Αρνούμενοι να μοιραστούν με επηρμένην απροθυμίαν Την ιδίαν οικίαν, την ιδίαν κλίνην, τα ίδια ναύλα. Ήτο λόγω τελειομανίας, ομολόγησαν, μιαν ωραίαν πρωίαν, Να ζητά κανείς την αλήθειαν και μόνον την αλήθειαν. Οι φύλακες άγγελοί των παρακολουθούσαν από ψηλά: «Μόνον ετούτ’ οι δυο έμαθαν ν’ αγαπούν», είπαν σοφά «Αλλά κανείς τους δεν είναι ικανός να λησμονήσει Ότι άξιος ουδείς είναι ακόμη τον άλλο ν’ αγαπήσει».

Σύνδεσμοι

— Robert Graves biography, works and poetry index

Robert Ranke Graves (24 July 1895 – 7 December 1985) was an English poet, translator and novelist. During his long life, he produced more than 140 works. He was the son of the Anglo-Irish writer Alfred Perceval Graves and Amalie von Ranke, a niece of historian Leopold von Ranke. He was the brother of the author Charles Patrick Graves and half-brother of Philip Graves.

Πολυτονική εκδοχή:

Ἀμοιβαία ἡ τῶν ψυχῶν τῶν ἀποξένωσις
Δὲν ἦτο ὁ λόγος, παρότι ἀμφότεροι συνέβαλαν τὰ μάλα
Ἀρνούμενοι νὰ μοιραστοῦν μὲ ἐπηρμένην ἀπροθυμίαν
Τὴν ἰδίαν οἰκίαν, τὴν ἰδίαν κλίνην, τὰ ἴδια ναύλα.
Ἦτο λόγῳ τελειομανίας, ὁμολόγησαν, μιὰν ὡραίαν πρωΐαν,
Νὰ ζητᾶ κανεὶς τὴν ἀλήθειαν καὶ μόνον τὴν ἀλήθειαν.

Οἱ φύλακες ἄγγελοί των παρακολουθοῦσαν ἀπὸ ψηλά:
«Μόνον ἐτούτ᾿ οἱ δυὸ ἔμαθαν ν᾿ ἀγαποῦν», εἶπαν σοφά,
«Ἀλλὰ κανεὶς τοὺς δὲν εἶναι ἱκανὸς νὰ λησμονήσει
Ὅτι ἄξιος οὐδεὶς εἶναι ἀκόμη τὸν ἄλλο ν᾿ ἀγαπήσει».