Τόλης Νικηφόρου, κορίτσια με αστραπές και καταιγίδες
γράμματα οικεία σε γλώσσες που κανείς δεν μίλησε, ζωγραφισμένα μ’ ένα μαύρο ρούχο που γιορτάζει, με την ουρά του ανέμου στα μαλλιά τους, κάτω απ’ το δέρμα αστραπές και καταιγίδες, μάτια ιστιοφόρα που αποπλέουν για το νυχτερινό ταξίδι στο άπειρο. στις απαλές καμπύλες των χειλιών του, κρατάει ένα κορίτσι την καρδιά μου, που ονειρεύεται με δάκρυα από χώμα κι ουρανό
(1998)
Από τη συλλογή ρίγος αιχμάλωτο στον ήχο της φωνής σου [63 ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη (1966-2015)] (2015)