Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Βήτα το βοηθητικό

Είμαι βολικό εγώ
Αλλά όχι απλοϊκό
Βάζω στόχους, είμαι βαθύ
Βρίσκω λύσεις στη στιγμή
Έχω βάσεις σταθερές
Οι βραβεύσεις μου ακριβές
Βήμα δίνω σταθερό
Για τη γνώση, το καλό
Κι αν θα πέσεις σε βυθό
Και σε κύμα αγριωπό
Τρέχω και σε βοηθώ
Για να έρθεις στον αφρό
Και να γίνεις πιο σοφό

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Βοήθεια

Η Βοήθεια πηγή βαθιά
Με ευαίσθητη καρδιά
Έτρεχε και μελετούσε
Ποιον θα πρωτοβοηθούσε
Στα καθάρια της νερά
Ξεδιψούσαν τα πουλιά
Κι αυτή γέμιζε χαρά

Στην πλατιά της αγκαλιά
Έβρισκαν ζεστή φωλιά
Όλα του κόσμου τα παιδιά
Και σε δύσκολες στιγμές
Προσκαλούσε τη Βροχή
Βοήθεια ζήταγε κι αυτή
Μη στερέψει, μη σωθεί

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γάμα το γελαστό

Γυροφέρνω γελαστό
Γουργουρίζω, γαργαλώ
Κι αν γκρινιάζω κι ενοχλώ
Λίγη προσοχή ζητώ

Με γλώσσα και φωνή
Γνώση δίνω στη ζωή
Έκφραση και επικοινωνία
Γέφυρες χτίζω στη διαφωνία

Γέλιο φέρνω και χαρά
Γεννητούρια και παιδιά
Που χαρίζουν αρχοντιά
Στα σοφά τα γηρατειά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γέλιο

Το Γέλιο ένα πρωινό, που καθόταν σκεφτικό
Συνάντησε τη Θλίψη, τον Φόβο, τον Θυμό
Σπάραξε η καρδιά του, ένιωσε πανικό
– Πο πο τι θλιβερό! ξεφώνισε
Κάτι πρέπει να κάνω, να συμπαρασταθώ
Χάρισε στη Θλίψη χρώματα φωτεινά
Αγκάλιασε τον Φόβο με έγνοια, τρυφερά
Και άκουσε τον Θυμό πολύ προσεκτικά
– Αγαπημένη μου Χαρά, ικέτευσε
Αγκάλιασέ τους! Έχε τους από κοντά!
Κι άρχισε τα γέλια και τα χαχανητά
Ξεθάρρεψε η Θλίψη και χαμογέλασε δειλά
Κι ο Φόβος κι ο Θυμός εγελάσαν τρανταχτά
Ξάφνου, όλα φανήκαν μικρά και κωμικά
Το Γέλιο, ευτυχισμένο, χαχάνιζε τρελά
– Γελάτε, γελάτε βρε παιδιά!
Το γέλιο κάνει καλό και είναι μεταδοτικό
Γέλαγαν τότε όλοι νέοι, γέροι, παιδιά
Κι απ’ το πολύ το γέλιο τράνταξ’ η γειτονιά
Τα σύννεφα σκορπίσαν, κελάηδησαν πουλιά

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δέλτα το δοτικό

Δέλτα Ρο και Μη και Ο
Και το Σίγμα το σγουρό
Δρόμο απλώνουν ανοιχτό
Όμορφο, εκστατικό

Με λαχτάρα αν τον διαβείς
Δύναμη πολλή θα βρεις
Γνώση, σοφία θ’ αποκτήσει
Δώρα να ’χεις να δωρίζεις

Με θέληση αν οπλιστείς
Και με πάθος προσπαθείς
Νέοι δρόμοι θα ανοίγουν
Κει που όνειρα αχνοσβήνουν

Με ελπίδα και αγάπη
Με χαμόγελο και δάκρυ
Οι δυσκολίες θα μικραίνουν
Και οι δρόμοι θα πλαταίνουν

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Δυσκολία

Η κυρία Δυσκολία
Κάλεσε την Επιτυχία
Να της λύσει μια απορία:
Πώς μπορεί να αγνοεί
Μια κυρία σαν κι αυτή;
Κι η Επιτυχία
Με ευγένεια απάντησε
Και προθυμία:
– Αχ κυρία Δυσκολία
Ποιος μπορεί να σ’ αγνοεί

Είσαι και σημαντική
Πρόκληση είσαι φοβερή
Πετυχαίνω στη ζωή
Γιατί σε σέβομαι πολύ
Σε κοιτώ και σ’ εξετάζω
Δέος νιώθω και τρομάζω
Σ’ αποδέχομαι, πλησιάζω
Πειραματίζομαι, σπουδάζω
Και στο τέλος σε δαμάζω!

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Έψιλον το ενθαρρυντικό

Αν πολύ επιθυμείτε
Με κουράγιο προσπαθείτε
Και μ’ ελπίδα οπλιστείτε
Ό,τι θέλετε θα βρείτε

Ταπεινός εθελοντής
Στις κακουχίες της ζωής
Ενθαρρύνω, ενδυναμώνω
Έλεος δείχνω και φιλιώνω
Δίνω ελπίδα στα παιδιά
Για επιτυχία και χαρά

Κι αν καμιά φορά εκραγώ
Κατανόηση ζητώ
Πείτε μου σας παρακαλώ
Να σιωπώ στην αδικία;
Ν’ αντέχω την ανελευθερία;
Σ’ όλους μας είναι γνωστό
Ότι το επιθυμητό, το πιο ιερό
Είναι η ελευθερία
Η ειρήνη, η φιλία
Για να νιώσουμε ευτυχία

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ελευθερία

Η Ελευθερία η γλυκιά
Είναι μια αγκαλιά πουλιά
Καραβάκια με πανιά
Π’ αρμενίζουν στ’ ανοιχτά
Την ποθούμε, την λαχταρούμε
Μπορούμε και να τη γευτούμε;

Όπως λέει και το Σίγμα
το σοφό
Θέλει εκτίμηση θαρρώ
Και μεγάλο σεβασμό

Στους άλλους και στον εαυτό μας
Μ’ ευθύνη και αυτοπειθαρχία
Κατακτάμε αυτονομία
Και νιώθουμε ελευθερία
Έλεγχος, πίεση, ενοχές
Δε μας χρειάζονται μαθές
Να μικραίνει ο εγωισμός
Που ’ναι τύραννος τρανός
Ελεύθεροι και φιλιωμένοι
Τι ευτυχία! Αγαπημένοι!

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ζήτα το ζωντανό

Ζήτω ζήτω η ζωή
Ζήτω η ζωή κι η ξεγνοιασιά
Η μελέτη κι η χαρά
Είμαστε τυχεροί παιδιά
Μας δωρίθηκε η ζωή
Ας την έχουμε ακριβή

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ζήλια

Ζήλευα καιρό κι εγώ
Κι ήταν τόσο οδυνηρό
Πιο πολύ το Ο-μικρό
Που ήταν τόσο στρογγυλό
Το Γιώτα το σπαθωτό
Και το Θήτα και το Ρο
Ζήλευα το Άλφα της πρωτιάς
Και το ωμέγα της αντρειάς
Αβέβαιο και ασταθές
Πώς να φτάσω τις πρωτιές;
Ζικζακωτό και στραβωμένο
Αισθανόμουν μειωμένο

Μα σαν ένιωσα για μια στιγμή
Πώς είμαι αξιαγάπητο πολύ
Ζήλια δεν ξέρω τι θα πει

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ήτα το ήσυχο

Τον Ήλιο έχω πατέρα
Γι’ αυτό λάμπω, όλη μέρα
Έχω μέσα μου φωτιά
Που ζεσταίνει την καρδιά

Αν και ήσυχο πολύ
Ήχους φέρνω, μουσική
Τι αρμονία; Τι ηδονή;
Μελωδίες και ρυθμοί
Γαληνεύουν την ψυχή

Κι όταν ήττες συναντώ
Κλονίζομαι κι υποχωρώ
Η ηχώ μου αντηχεί
Κουράγιοοοοοοοοο!
Θά ’ρθουν και νίκες, υπομονήήήήήή!

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Ηρεμία

Ο φίλος μου ο Κωστής
Ήταν πρώτος μαθητής
Διάβαζε πρωί και βράδυ
Την πρωτιά για να την πάρει
– Νιώθω μεγάλη ανησυχία
Φόβο νιώθω κι αγωνία
Είπε μέσα του ο Κωστής
Ας γινόταν να ξεφύγω
Να χαλαρώσω, να ηρεμήσω

Κι η ηρεμία με στοργή
Του ψιθύρισε στ’ αυτί:
– Αχ! Καλέ μου μαθητή
Μ’ αποζητάς, με νοσταλγείς
Όμως δεν με διεκδικείς
Σε κυρίεψε ανησυχία
Μήπως χάσεις τα πρωτεία;
Αν πολύ μ’ επιθυμείς
Μες σε κήπους θα με βρεις
Στο παιχνίδι, στη χαρά
Όπου κελαηδούν πουλιά

Η μελέτη, η δουλειά
Θέλουνε και ξεγνοιασιά

Η μελέτη και η γνώση
Για να γίνουνε σοφία
Σκέψη θέλουν και ηρεμία

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Θήτα το θαρραλέο

Θαρραλέο, τολμηρό
Χρέος μου να βοηθώ
Θέρμη δίνω στην ψυχή
Ν’ αγαπά, να συμπονεί
Ενθαρρύνω τα παιδιά
Ν’ αντιδρούνε θετικά
Θάρρος να ’χουν στη ζωή
Θέληση και αντοχή
Κι ο θυμός ο ταπεινός;
Ας γίνει αποδεκτός
Κατανοητός κι αυτός
Όταν είναι μαλακός
Ήπιος, περαστικός

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Η Θυμιώ

Όλο θύμωνε η Θυμιώ
Πείσμα είχε, εγωισμό
Πάντα σήκωνε παντιέρα
Κι όλοι οι άλλοι «ας κάνουν πέρα»

Ώσπου ήρθε μια στιγμή
Και μια αχτίδα λαμπερή, της θύμισε
Πως στη ζωή δεν υπάρχει μόνο αυτή
Και πως φρόνιμο θα ήταν
Με προσπάθεια μεγάλη
Και με θέληση ισχυρή
Με θάρρος, με υπομονή
Να ψάχνει την χρυσή τομή
Να εκφράζει το δικό της
Μα ν’ ακούει τον διπλανό της

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)

[wings]

Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Γιώτα το ικανό

Τον ιστό μου τον ορθώνω
Τα ιστία μου απλώνω
Και σαλπάρω στ’ ανοιχτά
Με πυξίδα τη χαρά
Βάζω πλώρη στη ζωή
Με σημαία κυματιστή

Επιλέγω, ιεραρχώ
Βιώνω και δημιουργώ
Με ευγένεια και ιπποτισμό
Προστατεύω το ιδιωτικό

Ιδιοφυές και ικανό
Ισορροπίες εγώ κρατώ
Με υπομονή και επιμονή
Χαρίζω ισότητα ακριβή

Ιδέες εμπνέω εγώ πολλές
Σπουδαίες και τρανές
Πιστεύω και ιδανικά
Για να πάμε πιο μπροστά

Γιατί οι ιδέες μας ορίζουν
Και τον κόσμο μας τον χτίζουν

Από τη συλλογή Συναισθηματικό αλφαβητάρι (ποίηση για παιδιά, 2009)