Ανέστης Ευαγγέλου, Νύχτα περίλαμπρη
[Ενότητα Το κακό παιχνίδι]
Νύχτα περίλαμπρη με τα βεγγαλικά,
με φωταψίες, τραγούδια, μέθη και χορούς,
ωραία παγίδα στολισμένη μ’ άνθη,
δόκανο σίγουρο κι αλάθητο για τους αθώους,
μην ανυπομονείς, λοιπόν, μη βιάζεσαι —
τον έχεις στο χέρι σου κι αυτόν.
Ήτανε βέβαια λίγο δύστροπος, σε κούρασε,
όμως δε σου ξεφεύγει πια είναι δικός σου
— και ποιος σου ξέφυγε, άλλωστε, ποτέ —
μόνο που δε σου δίνει τώρα τη χαρά του θρίαμβου —
μόνος του σου προσφέρεται, σπεύδει σχεδόν,
έτοιμος για όλα τα ενδεχόμενα, αποφασισμένος,
βεβαιωμένος, πια, βεβαιωμένος,
κάτοχος του πολύπλοκου μηχανισμού της σκευωρίας.
Από τη συλλογή Αφαίμαξη ’66-’70 (1971)