Γιάννης Γ. Μασμανίδης

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Στα καλντερίμια...]

Στα καλντερίμια
κηλίδα ήλιου
τη νοσταλγία
των αποκαμωμένων
θερμαίνει

Σχέδια σε κόκκινο
και η μελαγχολία
σε βαθύ μελάνι
πάγκος φιλόξενος
σ’ ερημική πλατεία

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Ήτανε σχήματα...]

Ήτανε σχήματα
πάνω στο πρόσωπο
παράξενα

Ασήκωτο το βάρος
της φωνής του
φίλοι και συγγενείς
παρασταθήκανε
πέτρινες δεήσεις στα ουράνια
στα τζάμια σμήνη πουλιών
ανάσαιναν μηνύματα
μέσα στη νύχτα

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Ντύνομαι δήθεν...]

Ντύνομαι δήθεν
στα χέρια μου κρατώ
κατεστραμμένο εισιτήριο
στου χρόνου τ’ ακροδάχτυλα
νησίδα ακατοίκητη
στο πέλαγος

Για τους βυθούς
ανέμελο τριαντάφυλλο

Στην αταξία της νύχτας
η αλήθεια των εικόνων
κι ένας πνιγμένος ψίθυρος
ελπίδα που χαράζει κύκλο
και οπισθοχωρεί

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Σκιαμαχούσε...]

Σκιαμαχούσε
στις παγωμένες γειτονιές
στα ερείπια αυτά
των άδειων δρόμων

Κι ύστερα
το ξαναδίπλωμα
με την ανάμειξη εικόνων

Στα πόδια του μνημείου
γράμματα ανεπίδοτα
στις παλιές λέξεις
στο κόκκινο φεγγάρι
μαντίλι άγνωστης γυναίκας
ανεμίζει

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Αποχαιρετισμός...]

Αποχαιρετισμός
στα σκουριασμένα όπλα
που στις βαριές του φόβου
τις ανταύγειες
θα ’ναι πια τίποτα
αδύναμα
σκυλιά που η βροχή
αγριεμένα θα ριπίζει

Λειαίνοντας στην άκρη
των χειλιών τις λέξεις
στέκει με πρόσωπο χλωμό
και σε κοιτά
εκείνος με την πένθιμη
χλαμύδα

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Έγραφε...]

Έγραφε
για τη ζωή
με ανάσα κομμένη
μεγάλες παλίρροιες
κύκλωναν
το μελανοδοχείο
σύννεφα λόγια
στο πέρασμά τους

Κι ο ταχυδρόμος θάνατος
πάντα εκεί
χωρίς αποσκευές
χαμογελώντας

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Ναι, η σκέψη...]

Ναι, η σκέψη
να απαλείψει
το προσφιλές προσφωνούμενο
της απουσίας να ανοίξει
τη βαριά πόρτα
σαν σκηνικά κατεστραμμένα
απ’ της βροχής
το σιγανό ψιθύρισμα
κι ύστερα
ας αποδράσει

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Σμιλεύει ακατάπαυστα...]

Σμιλεύει ακατάπαυστα
κρίματα αρρώστιες
σε μια απρόσμενη εξίσωση
μεσάνυχτα γυρνώντας

Ρίγη διατρέχουν τα μέλη

Αναθυμήθηκε

Το φωτισμένο παραθύρι
στην απόμερη κόγχη του νου
το παλιό εκκρεμές
το άγγιγμα στον καθρέφτη
που μας βουλιάζει
αναθυμήθηκε

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Νυχτοφύλακας εκσκαφών...]

Νυχτοφύλακας εκσκαφών

Σε αδειανά καθίσματα
σημειώνει
απουσίες...
τα τελευταία λόγια

Πλατιά
σκοτεινή αγκαλιά
ενθυμήματα παλιά
φωτογραφίες και άλλα

Σε ώρες μικρές
το όνειρο λιποψυχούσε
στις όχθες του παραμυθιού

Λέξεις απλές ξεθωριάζουν
παγωμένη σιωπή
σφραγίζει τον ύπνο
με συγκατάβαση
έστω
για λίγο...

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Έγειρα αργά...]

Έγειρα αργά
στο γκρίζο της παλιάς φωτογραφίας
ακίνητο δένδρο
κοιτάγματα παράξενα στα μάτια

Είμαι χωρίς φως
σε κέρινα ομοιώματα
και ξύλα

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Αδιέξοδη γραμμή...]

Αδιέξοδη γραμμή
το σχήμα ξαφνιάζοντας
στο ίδιο σταυροδρόμι
ασυνάρτητα λόγια
μες στο σκοτάδι

Μετράω
τις διαστάσεις της περιπέτειας
τους ψίθυρους της προσευχής
πλάι στα χαμηλωμένα φώτα
το χθεσινό άγγιγμα
στο λίγο μιας νύχτας

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Ορεινή χώρα...]

Ορεινή χώρα
στην είσοδο πεδιάδας
πικρό χαμόγελο συναίνεση
να ατενίζει σιωπηλός
των απογυμνωμένων
τη μυστηριώδη φλόγα
το μισό που λείπει

Αναδύεται απ’ το πρωινό σκοτάδι
συγκεχυμένο άρωμα
κατάνυξη
ψίθυροι απόμακροι

Κοκκίνιζε κι ο καθρέφτης
μετεωρίτης
στον ήλιο άλλου σώματος

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Κι ύστερα...]

Κι ύστερα
τρίκλιζε πόνο
μεγάλο κύμα στην προβλήτα
ξεπηδούσε αβίαστα απόγνωση

Αυτονομήθηκαν οι σκέψεις
στο πλακόστρωτο

Αχτίδες θολές
στο σκοτεινό δωμάτιο

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Θα ’ρθουν...]

Θα ’ρθουν
μηνύματα από λιμάνια
μακρινά
από σταθμούς
πεθαμένα κοχύλια λαμπερά
σκόρπια
ενθύμια στα χέρια

Σιωπηλή διαμαρτυρία
κολόνα πάγου
σιγολιώνει

Ξεχασμένα φτερουγίσματα
νεύμα ματιού ακαθόριστο
σκουπίδι θαρρείς
που λοξοδρόμησε ηθελημένα
ή μήπως
αιχμηρές προεξοχές
στην απύθμενη νύχτα

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)

[wings]

Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Νόμισμα αστραφτερό...]

Νόμισμα αστραφτερό
στο νερό

Αγαπά τα αργύρια
και τα χρώματα
προσδοκά θαυμάσιο

Πληγώνει
έζησε και στη Γερμανία

Από τη συλλογή Χωρίς αποσκευές (1999)