Philip Larkin, Nothing To Be Said (Φίλιπ Λάρκιν, Δε μένει τίποτα, απόδοση: Νίκος Φωκάς)

[spiros]

Nothing To Be Said Philip Larkin For nations vague as weed, For nomads among stones, Small-statured cross-faced tribes And cobble-close families In mill-towns on dark mornings Life is slow dying. So are their separate ways Of building, benediction, Measuring love and money Ways of slow dying. The day spent hunting pig Or holding a garden-party, Hours giving evidence Or birth, advance On death equally slowly. And saying so to some Means nothing; others it leaves Nothing to be said.

Δε μένει τίποτα Φίλιπ Λάρκιν, απόδοση: Νίκος Φωκάς Για έθνη αχνά σα χόρτο Νομάδες μέσ’ στις πέτρες Μικρόσωμες φυλές με χαρακιές Και φαμελιές σαν τα πλακάκια κολλητές Κάποια μουντά πρωινά σ’ εργατουπόλεις. Πεθαίνει η ζωή αργά. Το ίδιο κι οι ιδιαίτεροι τους τρόποι Στο χτίσιμο, την ευλογία Μέτρημα αγάπης και χρημάτων Τρόποι θανάτου αργού. Η μέρα η προορισμένη για τη θήρα Ή για ένα γκάρντεν-πάρτυ Οι ώρες για την ένορκη κατάθεση Ή για τη γέννα, το ίδιο αργά Βαδίζουν προς το θάνατο. Σε μερικούς αν τους το πεις Τίποτα δε σημαίνει, σ’ άλλους Δε μένει τίποτα να πουν.