Πολύ σωστά αυτά για το διαδίκτυο και το διαδικτυακός, αλλά σε επίπεδο καθημερινής ομιλίας
γιατί λέτε ίντερνετ; Αν μιλάτε ελληνικά, τότε ιντερνέτ. Αν αγγλικά, ίντερνετ. Παρόμοια, αν
μιλάτε ή γράφετε ελληνικά, τότε Γκράχαμ. Αν μιλάτε αγγλικά, Γκρέιαμ ή όπως αλλιώς
προφέρεται.
Κατά τα άλλα, η γλώσσα δεν δυσκολεύεται περισσότερο σήμερα να πλάσει νέους όρους,
είναι όμως τεράστιο το πλήθος των λέξεων που συνωθούνται στο τελωνείο με αποτέλεσμα
να περνάνε τελικά οι περισσότερες ατελώνιστες. Καλώς ή κακώς, η ελληνική γλώσσα
έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό, ήδη μετά τη βυζαντινή εποχή, την ικανότητα να δανείζεται
(με λόγιο δανεισμό, όχι με λαϊκό δανεισμό) λέξεις λατινικής προέλευσης. Κι έτσι, εκεί που ο άγγλος λέει
transfection και όλοι οι άλλοι απλώς αλλάζουν την κατάληξη (transfektion, transfezione,
transfeccion, transfektie) και καθαρίζουν, εμείς και κάτι φιλανδοί και ούγγροι, είμαστε
καταδικασμένοι να ψάχνουμε αν είναι διαλοίμωξη -και όχι τρανσφεκτίωση.
ν.