Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 29 Sep, 2007, 14:27:59

Title: Μίμης Σουλιώτης
Post by: wings on 29 Sep, 2007, 14:27:59
Μίμης Σουλιώτης (1949-2012)

(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fimg37.imageshack.us%2Fimg37%2F3778%2Fsouliotis.jpg&hash=4f1fae0b406673a6aad7761af665b11b17cbceb8)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βουδαπέστη. Έζησε χρόνια στη Φλώρινα και υπήρξε αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας στο πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και υπεύθυνος της βιβλιοθήκης του. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 2012.

Ποιητικές συλλογές:
«Σβούρα», εκδ. Τραμ, Θεσσαλονίκη, 1972
«Ποιήματα εν παρόδω», εκδ. Τραμ, Θεσσαλονίκη, 1974
«Βαθιά επιφάνεια», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1992
«Αβγά μάταια», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1998
«Περί ποιητικής», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1999
«Υγρά», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 2000
«Ήλιος στην Σκοτία», Ερμής, Αθήνα, 2001
«Παλιές ηλικίες», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 2002
«Κύπρον, ιν ντηντ | Περιηγητικές αρπαχτές σε στίχους», εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2011

Ανθολογημένα ποιήματα:


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Μίμης Σουλιώτης, Θλίβομαι
Post by: wings on 08 Jan, 2008, 14:14:47
Μίμης Σουλιώτης, Θλίβομαι

Θλίβομαι όποτε βλέπω τις κερκίδες
ακίνητες χωρίς ωρυόμενες ψυχές απάνω τους.
Μου δίνουν την εντύπωση πως έτυχα
σε θλίψη αρχαίου θεάτρου
που το ερείπωσε η αλλεπαλληλία των αιώνων
και το θρηνούν οι αμφίθυμοι ποιητές. – Και όμως,
εκκρεμούν οι αντερόβγαλτες ιαχές,
το ευάν ευοί και τα Άξιε Ταύρε του μισθωτού πλήθους:
εκεί, έτσι, τα φαντάζομαι και φαντασιοσκοπώ μόνος μου
και μου χαρίζουνε αισθήματα αισιοδοξίας,
σε πλήρη αντίθεση με τις αθλιότητες
της ύστερης καπιταλιστικής ανίας.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Ήλιος στην Σκοτία (11.)
Post by: wings on 09 May, 2008, 14:41:09
Μίμης Σουλιώτης, Ήλιος στην Σκοτία (11.)

Βγήκε το πρωί,
και ξανά το άλλο πρωί, και με το τρίτο χάραμα
το πήρα απόφαση: «Η ανατολή
είναι προβλέψιμη αποβραδίς,
είναι εκκρεμότητα από απόψε».

Από τη συλλογή Ήλιος στην Σκοτία (2001)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')
Post by: wings on 11 Jun, 2008, 19:29:26
Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')

Γράφει σαν βουβός εκ γενετής,
κάτι φαντάζεται, αλλάζει χέρι ή μολύβι,
πετάει τον κόπο του απογεύματος,
βγάζει νέο χαρτί για αλλιώτικους τόνους,
θα γράψει ή καλύτερα ή χειρότερα,
στην απλή τούτη τέχνη δεν ισχύει
το «κάθε πέρσι και καλύτερα».

Από τη συλλογή Περί ποιητικής (1974-1999) (1999)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Εντόπιο τοπίο
Post by: wings on 27 Jun, 2008, 21:12:43
Μίμης Σουλιώτης, Εντόπιο τοπίο

Αρχαιολογική και όλη κόκαλα πατρίδα,
στυγνή οστεοθήκη∙ πληθυσμοί, μετακινημένοι πληθυσμοί,
επιστρώσεις και μαράνσεις μερίδων του πληθυσμού,
διαπιδύσεις αλλόγλωσσων, ρημάγματα
που επονομάστηκαν «λαοί», από επιστημονική ιδεοληψία:
στη Νεβογάνη ακούγονται αρβανίτικα με κοφτό τρόπο,
στη Μελίτη τα εντόπικα γλεντιούνται ως την Ιτιά:
«λιούμπαμ, μούσκεμα λέξη!» γνωμοδότησε ο Λούστας
πατέρας του μικρού Στέργιου απ’ τα ρουμάνια της Νέβεσκας
ορμώμενοι∙ στο διαβαλκανικό Πισοδέρι «νιάο»
λένε το χιόνι με πτωχευμένη προφορά.
Στα Βιτώλια στρατοπέδευε μεγαλύτερο ασκέρι από τη Σαλονίκη,
κι ακόμα λανθάνει η αστική νοοτροπία∙
φάσεις ντόπιες, κειτούκειτες, ευρείες.

Το τοπίο με τα πράσινα πεύκα και τους ασβέστες,
που απεικόνισε τον οργανωμένο τουρισμό,
άλλους να επαναπαύει.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Re: Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')
Post by: lionpsyche on 28 Jun, 2008, 15:08:16
Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')

Γράφει σαν βουβός εκ γενετής,
κάτι φαντάζεται, αλλάζει χέρι ή μολύβι,
πετάει τον κόπο του απογεύματος,
βγάζει νέο χαρτί για αλλιώτικους τόνους,
θα γράψει ή καλύτερα ή χειρότερα,
στην απλή τούτη τέχνη δεν ισχύει
το «κάθε πέρσι και καλύτερα».

Από τη συλλογή Περί ποιητικής (1974-1999) (1999)


Μα, πώς να ισχύσει το κάθε πέρσι και καλύτερα όταν κάθε ποιητής γίνεται όλο και καλύτερος γράφοντας, δευτερόλεπτο το δευτερόλεπτο, λεπτό το λεπτό, ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο και ούτω καθεξής. Από βουβός, αρχίζει να εκφράζεται, γίνεται άνθρωπος με συναισθήματα, αποτυπώνει στο χαρτί αυτά που νιώθει και φυσικά κάθε φορά με αλλιώτικους τόνους, αφού αναλύοντας τη δική του ζωή ή των άλλων, αναλύει τελικά τον ίδιο του τον εαυτό... Όχι, η ποίηση δεν είναι μια απλή τέχνη...
Title: Re: Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')
Post by: wings on 28 Jun, 2008, 20:38:42
Μην το λες. Ασφαλώς μπορεί να ισχύσει. Εξαρτάται από το ταλέντο του κάθε ποιητή και την προσπάθεια που καταβάλλει καθημερινά.
Title: Re: Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')
Post by: lionpsyche on 30 Jun, 2008, 10:12:59
Κάθε ποιητής έχει ταλέντο μέσα του, αρκεί να το αναγνωρίσει ο ίδιος στον εαυτό του, να το καταλάβει μέσα του και τότε μόνο καλύτερα θα μπορεί να γράφει...
Title: Re: Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')
Post by: wings on 30 Jun, 2008, 11:11:29
Θα πρέπει όπως να παραδεχτείς ότι δεν εμφανίζονται Καβάφηδες κάθε μέρα.
Title: Re: Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')
Post by: lionpsyche on 30 Jun, 2008, 19:56:47
Εμφανίζονται ποιητές κι αυτό έχει σημασία. Σημασία δεν έχει πόσο important or famous θα γίνουν. Το έχουν μέσα τους κι αυτό φαίνεται από την ανθολογία σου...
Title: Re: Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')
Post by: wings on 30 Jun, 2008, 20:01:10
Όσο γι' αυτό, δεν μπορώ παρά να είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα διαφωνήσει μαζί σου.

Σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό σου το σχόλιο - εκ μέρους και των ποιητών της πόλης μου. :-)
Title: Re: Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')
Post by: lionpsyche on 30 Jun, 2008, 20:08:13
Παρακαλώ, βγαίνει μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου και το βλέπεις από τα σχόλιά μου. Είναι πολύ κατανοητά τα ποιήματά σας, τουλάχιστον από εμένα...
Title: Μίμης Σουλιώτης, Όσο περνούν τα χρόνια
Post by: wings on 27 Aug, 2008, 20:14:48
Μίμης Σουλιώτης, Όσο περνούν τα χρόνια

Όσο περνούν τα χρόνια περιττεύω,
μου παθαίνει μια επιβράδυνση ο νους,
ξυπνώ και πηγαίνει σ’ άλλα γι' άλλα,
την ώρα που ξυρίζομαι αυτός απασχολείται
με πράγματα που δεν ξέρει, ούτε του ζήτησα
και χυμάει σαν σκύλος που τραβάει το λουρί.
Το βράδυ αργά
πλένω τα δόντια με αλμυρή κρέμα ξυρίσματος
και σχετλιάζω «Χαλάσαν και οι οδοντόπαστες«.
Σώνονται οι μέρες, οι δυνατότητες, οι δρόμοι
κι αυξαίνω σε ισορροπητική σοφία
αλλά το χάνω σε ευφυΐα.
Πού πάει αυτό που χάνεται,
αν είπε αλήθεια ο Λαβουαζιέ
ποιος ωφελείται.

Από τη συλλογή Παλιές ηλικίες (2002)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Απόψεις
Post by: wings on 24 Sep, 2008, 15:32:29
Μίμης Σουλιώτης, Απόψεις

– «Μα υπάρχουν οι πολύ βαθιές καταστάσεις,
που δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις»
είπε η χορεύτρια
και έγινα έξαλλος.

– «Με την ίδια έννοια, υπάρχουν
και οι πολύ βαθιές φράσεις,
που δεν μπορούν να εκφραστούν με καταστάσεις»
της είπα κι έφυγα
αφήνοντας πίσω μου τη σωστή άποψη.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (1-5)
Post by: wings on 21 Oct, 2008, 16:33:23
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (1-5)

1.
Eggs-en-province.

2.
Τ’ αβγά κάθονταν στα κάρβουνα,
«Ποιος θα βγάλει τα κάστανα
από τη φωτιά», έλεγαν.

3.
Αβγά κεφάτα,
ότι καλύτερο έχει μείνει.
κεφάτα: βαρβάτα varia lectio μείνει] απομείνει diminuavit

4.
Αβγά με ώχρα <άχραντα> άσπιλα.
αβγά στην ώχρα τους varia lectio

5.
Κάθεται αργά-αργά, πρεπούμενη
περίληψη των γηρατειών του, στ’ αβγά του.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Συχνές πυκνές
Post by: wings on 26 Oct, 2008, 22:28:20
Μίμης Σουλιώτης, Συχνές πυκνές

Πυκνώσαν οι χριστιανικές κηδείες,
σαν διαστολές της μήτρας.
Βαθύτατες πολιτιστικές εκδηλώσεις, τρίσβαθες.

Και η μήτρα γη ανοιγοκλείνει γρηγορότερα
σκεπάζοντας τα ξεφτιλισμένα κουφάρια
που διακινδυνεύουν, αφημένα
στα δυο τρεμάμενα σχοινιά του νεκροθάφτη.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Το παλιό χιόνι
Post by: wings on 13 Nov, 2008, 20:55:17
Μίμης Σουλιώτης, Το παλιό χιόνι (διασκευή)

Ψηλά και πάνω στο παλιό το χιόνι
έπεσε το πρώτο φρέσικο χιονάκι
κατάξερο σαν κονφετί, σούσλικ
στην παλιά τη γλώσσα. Το σκάψαν
και μέσα στο σκαμμένο βάλαν στρώμα
και πάνω στο στρώμα την αγάπη τους,
αντικρισμένοι στα γόνατα,
λευκόασπρα πρόσωπα στο βουνό,
κι ασημένιες ανταύγειες της αγάπης που έπιασαν,
ο ένας τη φώτιζε εκείνην κι εκείνη τον δικό της,
ένας νέος και μια νέα,
όπως τους ψάλλει το βαλκανικό τραγούδι,
πάνω στο μισοχωμένο στρώμα,
πάνω στο περσινό σκαμμένο χιόνι,
που είχε πέσει πριν από το πρώτο φετινό,
με λόγια κι αξιώσεις για αιωνιότητα
στην κορυφή τού άσπιλου βουνού.

Από τη συλλογή Υγρά (2000)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Χιόνισε
Post by: wings on 29 Jan, 2009, 22:36:20
Μίμης Σουλιώτης, Χιόνισε

Ξημερώσαμε κάτασπρα και συνέχιζε να το ρίχνει,
το ’χει στρώσει χοντρά, η φθινοπωρινή μετάβαση έληξε
και ξαναεγκαταστάθηκαν τ’ αρθριτικά,
διανύουμε τον χειμώνα.
Ο τελευταίος μάγος του Νομού μας Ζούμπος
πρόβλεψε χιόνι 25 Νοεμβρίου,
και χιόνισε στις 24 στα ψηλά.
Σήμερα πρώτη Δεκεμβρίου είμαστε στ’ άσπρα,
κρύο για σταφίδες, οικονομημένες Καλημέρες
και λιγότερες διενέξεις, λευκάνθηκε και η πρασιά.
Μετά βγήκε ένας άνεμος
από τη Μπάνιτσα ως τα τελειώματα της περιοχής
τσάκισε δέντρα, στο Κλειδί έσπρωχνε τα σκυλιά,
θαφτήκαν γιωταχί και πέφταν μύτες.
Μέσα στο Αμύνταιο πήρε παντζούρια
τα σπίτια είχαν ανάψει φώτα αυτοάμυνας,
σε ολόκληρη κωμόπολη
δεν περπατούσε ψυχή.

Από τη συλλογή Παλιές ηλικίες (2002)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Ο χιονάνθρωπος
Post by: wings on 20 Jan, 2010, 23:48:05
https://www.youtube.com/watch?v=kNI74VoSBJ0

Τάκης Μουσαφίρης, Χιονάνθρωπος
(ερμηνεία: Δημήτρης Μητροπάνος / δίσκος: Εμείς οι δυο (1989))


Μίμης Σουλιώτης, Ο χιονάνθρωπος

Με υπαρκτά συναισθήματα
πλάθανε τον χιονάνθρωπο της ενορίας τους
πατικώνοντας το ουρανοκατέβατο χιόνι
στη στρογγυλή πλατειούλα
και τον τριγυρίζαν σαν αδιάφορα
παρατηρώντας πιο πολύ τους περαστικούς
παρά αυτόν τον ίδιο,
με τα χέρια στα βάθη της τσέπης
αφή ξυλιασμένη.
Ύστερα, τον ρίξαν με κλοτσιές,
τον χαλάσαν με το ένστικτο του θανάτου,
τον τσαλαπατήσαν όλα μαζί
σα μαύρη μαγεία,
σαν πολιτικό κρατούμενο:

τα άταχτα, αθώα, ζωηρά παιδάκια.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Θα πάμε τους χειμώνες μαζί
Post by: wings on 25 Mar, 2010, 16:10:18
https://www.youtube.com/watch?v=tsPNmfMv3kI

Γιάννης Μαρκόπουλος & Οδυσσέας Ιωάννου, Θα σε βρω όπου και να ’σαι
(τραγούδι: Βασίλης Λέκκας / δίσκος: Αθέατος σφυγμός (1997))


Μίμης Σουλιώτης, Θα πάμε τους χειμώνες μαζί

Θα πάμε τους χειμώνες μαζί
εσύ τους καινούριους κι εγώ τους παλιούς
τους κουβαλώ σαν σκληρό κέλυφος, που ασπρίζει
στην άκρη των κυρτών κεραμιδιών της Αχρίδας,
ξερό λευκό σαν ίχνη αγριόπαπιας. Στο μεταξύ
τ’ αποδημητικά πουλιά θα είχαν παλιώσει
όποτε εμφανίζεσαι εσύ
στην καταθλιπτική φάση,
παίρνουμε μία από τις εποχές
που μας βγάζει στα ξακρίσματα του τοπίου.
Γονατίσαμε εκεί, αντικριστήκαμε
και τα μέτωπά μας λάμπαν στο αεράκι,
τα χέρια μας λυτά σαν μαλλιά λίγο φυσημένα
κι οι είκοσι ρώγες στ’ ακροδάχτυλα
βάραιναν από έρωτα.

Από τη συλλογή Υγρά (2000)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Πρέσπες
Post by: wings on 12 Jul, 2010, 20:32:10
https://www.youtube.com/watch?v=iKC8EguIqQo

Μεγάλη και Μικρή Πρέσπα

Μίμης Σουλιώτης, Πρέσπες

Είναι ώρες-ώρες θάλασσα κι οι Πρέσπες,
μεγάλη, πρασινο-γάλαζη και γκρίζα,
δεν την περνάς με καντιλλάκ ούτε με βέσπες∙
εδώ λόγια πολύγλωσσα και τ’ άλογο πειθήνιο
σέρνει το κάρο με γκιούμια από αλουμίνιο
σύρριζα στων βράχων την ξέξασπρη μαρκίζα.

Τόπος τερματικός. Παλιές σκιές
από φως πλάγιο και πιωμένο
περιπολούν άοπλες. Βαραίνουν οι φασολιές,
το νερό αραίωσε, γδέρνεται η βάρκα
στην περιττή ακρογιαλιά∙ τα βράχια πέτρινες μασέλες,
τα οστά του Σαμουήλ γδυτά χωρίς τη σάρκα.

Γελάδια βόσκει στ’ αναδυμένα μέρη
το παιδόπουλο∙ προσεχής Έλλην από χέρι,
αξύριστος, λιγνός, λείψανο αχνό στ’ αγέρι
τα σαλαγάει σφυρίζοντας με το στόμα και το χέρι.

Από τη συλλογή Παλιές ηλικίες (2002)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Ήλιος στην Σκοτία (22.)
Post by: wings on 30 Dec, 2010, 17:53:33
Μίμης Σουλιώτης, Ήλιος στην Σκοτία (22.)

Ο ήλιος ανατέλλει εδώ και δύει στην Αλαμπάμα,
τονώνοντας ξελιγωμένα μάτια:
Αλλού το όνειρο κι αλλού το θάμα,
στενάζει ο βετεράνος μετανάστης, Στα κομμάτια!
Οι σκέψεις του κατσιάζουν στο υποτιθέμενο χθες,
πτώμα εαυτού τού πλακώνει τη μνήμη–
ο κορμοράνος βολτάρει πάνω απ’ τη λίμνη
και ας το σήκωνε το ειδεχθές.

Από τη συλλογή Ήλιος στην Σκοτία (2001)
Title: Πέθανε ο Μίμης Σουλιώτης, ένας ακρίτας των γραμμάτων (εφημερίδα «Το Βήμα»)
Post by: wings on 28 Nov, 2012, 14:24:45
Πέθανε ο Μίμης Σουλιώτης, ένας ακρίτας των γραμμάτων

Υπέκυψε ύστερα από εξάμηνη μάχη με τον καρκίνο


Πέθανε ο Μίμης Σουλιώτης μετά από εξάμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Γεννημένος το 1949 με καταγωγή από την Πελοπόννησο και το Μοναστήρι της πρώην Γιουγκοσλαβίας είχε επιλέξει να ζει στη Φλώρινα και να «φροντίζει» τα γράμματα. Είχε σπουδάσει Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης. Μεταπτυχιακά έκανε στη  Βυζαντινή Φιλολογία στη Βουδαπέστη ενώ εκπόνησε το Διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Είχε περάσει από πολλές δουλειές, μανάβης, φορτωτής ξυλείας, τυπογράφος αλλά βασικά ήταν ένας  ακρίτας, ένας πολιτιστικός πόλος από μόνος του. Πνευματικό τέκνο του Γ. Π. Σαββίδη και λάτρης του Καβάφη είχε  ιδρύσει το «Βαλκανικό Άσυλο Ποίησης στις Πρέσπες», εξέδιδε περιοδικά, βιβλία για τη Φλώρινα αλλά και την ποίηση, έκανε διαλέξεις, καλούσε συγγραφείς να μιλήσουν. Παράλληλα ήταν αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και υπεύθυνος της βιβλιοθήκης του.

Στη Φλώρινα στο πλαίσιο του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας οργάνωσε το πρώτο πιλοτικό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής στα αγγλοσαξονικά πρότυπα με δίδακτρα και πολλούς καλεσμένους.
Είχε εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: «Σβούρα»,( Τραμ, 1972), «Ποιήματα εν παρόδω», (Τραμ, 1974), «Βαθιά επιφάνεια», (Κέδρος, 1992), «Αβγά μάταια», (Ερμής, 1998), «Περί ποιητικής»,( Ερμής, 1999), «Υγρά», (Ερμής, 2000), «Ήλιος στην σκοτία», (Ερμής, 2001), «Παλιές ηλικίες», (Ερμής, 2002).   Τελευταία ποιητική του συλλογή ήταν η «Κύπρον , ιν ντηντ» (Μεταίχμιο, 2011). Στα  μη ποιητικά του έργα  περιλαμβάνονται τα : «58 σχόλια στον Καβάφη»,( Ύψιλον, 1993), «Οχτώ παραμύθια της Φλώρινας», (Φλώρινα, 1994), «Φλώρινα, μια πόλη στη λογοτεχνία», (Μεταίχμιο, 2002), «Αλφαβητάριο για την ποίηση», (Α.Π.Θ., Επίκεντρο, 1995), «Σκόρπια», (Gutenberg, 2001).

Ήταν υπεύθυνος της σειράς «Ανθολόγος Ερμής» των εκδόσεων «Ερμής», ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Δυτικής Μακεδονίας και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Ανακοίνωση εξέδωσε η Εταιρεία Συγγραφέων, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος,  εκφράζοντας τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους του. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο το μεσημέρι στη Φλώρινα.

Πηγή: Πέθανε ο Μίμης Σουλιώτης, ένας ακρίτας των γραμμάτων - πολιτισμός - Το Βήμα Online (http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=485846)
Title: Πρώτη συνεργασία του Μίμη Σουλιώτη με το περιοδικό «Εντευκτήριο» το 1990
Post by: wings on 30 Nov, 2012, 11:50:04
Μίμης Σουλιώτης (1949-27.11.2012)

Ένας καλός ποιητής και φίλος αγαπημένος πέρασε σήμερα απέναντι. Θα τον θυμόμαστε, όσο ζούμε, με αγάπη.

Στη μνήμη του, αναδημοσιεύεται εδώ ένα από τα έξι ποιήματα που έδωσε, ως πρώτη συνεργασία, στο Εντευκτήριο το 1990.

(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fimg138.imageshack.us%2Fimg138%2F81%2Fsoyliothsmayremoy.jpg&hash=aaa2b105cc162481fdd36877f7884924475f4edd)

Πηγή: περιοδικό «Εντευκτήριο» (http://entefktirio.blogspot.gr/2012/11/m-1949-27112012.html)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Περί ποιητικής, α'
Post by: wings on 12 Nov, 2013, 15:53:25
Μίμης Σουλιώτης: Περί ποιητικής, α'

Ορισμένοι παίρνουν την ποίηση πολύ στα σοβαρά,
επενδύουν και μιζάρουν μόνο σ’ αυτήν. Για παράδειγμα,
δεν παντρεύονται ή, κι αν παντρεύτηκαν πριν,
τραβιούνται μην κάνουν παιδί∙ αμολάν προκατειλημμένη γενειάδα
ξεχνώντας ότι ο Μπαχ τεκνοποίησε μια εικοσάδα
και δήλωσε μετά: «Όποιος δουλέψει όσο εγώ, θα γράψει το ίδιο καλά
με μένα» ξεσκίζοντας ευαισθησίες, ταλέντα και ύφη. Αποξεχνιούνται
στην πλήξη των καλών και των κακών τους στίχων
και προσπαθούν να σκέφτονται με ποιητικό τρόπο.

Τόση εμπαθής σοβαρότητα
παράγει ποιητές με ποιητικό ύφος, ποιητικούς στίχους
και μπόσικα ποιήματα.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Μερικές είναι όμορφες
Post by: wings on 23 Dec, 2014, 10:00:05
Μίμης Σουλιώτης, Μερικές είναι όμορφες

Μερικές είναι παντοτινά όμορφες
μια ομορφιά ψυχής τις γλυκαίνει
παθαίνουν την εσωτερική φύτρωση του φωτός
που τις κάνει λιγότερο γερασμένες
κι όσα χρόνια τις συναντώ στον δρόμο μου
προσέχω ότι το φως ισοφαρίζει με την υγράδα τους
και δεν διακρίνεται το χνούδι ή μόλις.
Όταν είμαστε καλοπροαίρετοι, το φως μαλακώνει
και μαλακώνει κι εμάς.

Από τη συλλογή Παλιές ηλικίες (2002)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Βαθιά επιφάνεια
Post by: wings on 21 Sep, 2019, 21:33:37
Μίμης Σουλιώτης, Βαθιά επιφάνεια

Τα χρόνια περνούν και δείχνω γριπωμένος,
κι ίσως γι’ αυτό μου φαίνονται πιο ανούσια τα αναγνωστικά κοινά
που ιχνηλατούν τις βαθύτερες σκέψεις του ποιήματος –
πράγμα που εργολαβικά έχουν αναλάβει
άλλοι αποσχισμένοι κλάδοι του λόγου. –
Η επιφάνεια είναι το βάθος,
τα ακροπέταλα στη φλόγα της φωτιάς,
η ορθοπεταλιά στα χάη.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Σαρδελών ανάβαση
Post by: wings on 21 Sep, 2019, 21:39:19
Μίμης Σουλιώτης, Σαρδελών ανάβαση

Στα βορειοδυτικά της επικράτειας του Φιλίππου, όπου διαμένω
μονιμότερα από προσωρινά, στη χαραδρούπολη που πλαντάζει από σινιάκι κι από χιόνι,
χιλιόμετρα μακριά απ’ όλες τις θάλασσες, αλλά κοντά στο Μοναστήρι,
έχωσα τη μύτη μου στις είκοσι έξι τέλειες σαρδέλες
που άστραφταν στο τάπερ της γυναίκας μου
ερήμην της∙ και με λαρύγγι στερημένο από ιώδιο και κίνδυνο για βρογχοκήλη,
«Θάλαττα! Θάλαττα!» αναστέναζα ειλικρινά∙
και τις άπλωσα πάνω στη μασίνα
για να τις μύριζα καθώς θα ψήνονταν και θα θόλωνε η γυαλάδα τους:
οχτακόσια μέτρα ψηλότερα από την επιφάνεια του Αιγαίου,
κουτσοπίνοντας να παραμιλάω μασουλώντας τες.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 15:21:42
Μίμης Σουλιώτης, Σαρδελών ανάβαση

Στα βορειοδυτικά της επικράτειας του Φιλίππου, όπου διαμένω
μονιμότερα από προσωρινά, στη χαραδρούπολη που πλαντάζει από σινιάκι κι από χιόνι,
χιλιόμετρα μακριά απ’ όλες τις θάλασσες, αλλά κοντά στο Μοναστήρι,
έχωσα τη μύτη μου στις είκοσι έξι τέλειες σαρδέλες
που άστραφταν στο τάπερ της γυναίκας μου
ερήμην της∙ και με λαρύγγι στερημένο από ιώδιο και κίνδυνο για βρογχοκήλη,
«Θάλαττα! Θάλαττα!» αναστέναζα ειλικρινά∙
και τις άπλωσα πάνω στη μασίνα
για να τις μύριζα καθώς θα ψήνονταν και θα θόλωνε η γυαλάδα τους:
οχτακόσια μέτρα ψηλότερα από την επιφάνεια του Αιγαίου,
κουτσοπίνοντας να παραμιλάω μασουλώντας τες.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Κίρκη!
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 15:41:04
Μίμης Σουλιώτης: Κίρκη!

Φαντάσου, πεζοπορώντας στην οδό Ακαδημίας
με απροσανατόλιστα ποδάρια σαν τους περισσότερους,
να σου ’ρθει η Κίρκη στον εγκέφαλο∙ η θεά
της παιδικής ηλικίας που ορέχτηκε επανάδραση του μύθου.

Μας είδε που σερνόμασταν έτσι όπως σερνόμασταν
χωρίς καν άγγιγμα ραβδιού φτυστοί σύντροφοι,
γι’ αυτό επανατροφοδοτήθηκε η θεά και ξεσήκωσε τις ομηρικές σκόνες
στα Αρχεία. Ξεσκίζοντας μια γιγαντοαφίσα
στάθηκε στο πεζοδρόμιο σαν στημένη εκεί πριν από το πεζοδρόμιο,
και πριν απ’ όλα τα κτίσματα του δρόμου,
ανάμεσα στα καυσαέρια και τους απασχολημένους
που γραπώνονταν από το ρούχο του πλησίον τους
για να προφτάσουν τον ηλεκτρικό ή να μην πέσουν.
Εκείνη τη μη αναστρέψιμη στιγμή
εγώ βάδιζα στα διάκενα του δημοκρατικού λαού μας
προς το τέλος του Εικοστού Αιώνα
και την αντίκρισα κατάματα, αλλά δεν μπόρεσα ν’ ακούσω τη φωνή της.
Θεά αυτή, θνητός εγώ αναμφισβήτητα
κι από τους δυο γονέους που με σπείραν στον Εμφύλιο,
επίγονος του Οδυσσέα με πιο πρώιμες οσφυαλγίες από κείνον,
ένιωσα τις γάμπες μου να φλοισβίζουν
από το μυθικό βλέμμα της: «Τι παιδιά θα κάνουμε,
θα μας βγουν ημίθεα και θα υποφέρουν στη ζωή τους∙
παντρέψου καλύτερα τον Μάικλ Τζάκσον που κατάκτησε λεφτά και φήμη»
της λέω στύβοντας θάρρος από την πρωτοφόρετη καμπαρντίνα μου
με τα δυνατότερα χομφρεϊκά πέτα.
Εκείνη –που την τρέμιζε ο λογισμός μου– κοίταξε με ευρυγώνιο βλέμμα
που περιτύλιγε τους θνητούς ώμους μου
και χάιδευε το ραβδί με τ’ άλλο χέρι (τι χέρι∙ έπιπλο)
σα φροϋδικό σύμβολο μεταφρασμένου συγγράμματος.
Ταράχτηκα πιο πολύ κι έκανα να ξανανοίξω τα στόμα μου,
αλλά επικέντρωσε το βλέμμα της σα να με ρωτούσε, Ναι ή Ου.
Είχε γείρει το κεφάλι μ’ ένα χαμόγελο μύριων αεροσυνοδών
και με μιαν αλαφιασμένη φράντζα, που τη ζαχάρωνα
παρότι από τις ναφθαλίνες. Οι λοβοί των αφτιών μου πρήστηκαν
από τα αίματα που μαρσάραν μες στις αρτηρίες, και με λυκαυγή βλέφαρα
έβλεπα το κορμί της που έρεε και συγχεόταν με το αραχνοΰφαντο
αρχαϊκό συνολάκι, όπου υπέθετες κι έρεβες. – Την πιο κρίσιμη στιγμή
της λέω «Μια στιγμούλα, να πεταχτώ να κάνω ένα τηλεφώνημα,
να πω να μη σε περιμένουν» κι έδειχνα με το χέρι
στ’ αόριστα βάθη του δρόμου
πάνω από τα κινούμενα κεφάλια της ανθρωπότητας που περνοδιάβαινε.

Ε, εξαφανίστηκε, αυτό είπαν. – Ώρες ώρες
μου πονάει το μυαλό από την αμφιβολία, είμαι άραγε
ή δεν είμαι ένας μίνιμουμ επίγονος του πολυμήχανου Οδυσσέα∙
μήπως κατάντησα ένας τέως αλαφροΐσκιωτος στα ζεστά καυσαέρια
της οδού Ακαδημίας που ξελιγώνουν τις αισθήσεις,
ένας πραγματιστής με το ραβδί στο χέρι.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Δούναι και λαβείν
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 16:28:54
Μίμης Σουλιώτης, Δούναι και λαβείν

Διαπίδυε την λανγκ στον παρόλ της
η μπαμπα-Λένα από το Πέρασμα, την ώρα που διαλαλούσε
τα πρασινοκίτρινά της μήλα∙ αλίπαντα και σαν μαραμένα, δεν γυάλιζαν
από γεωργική χημεία. Αντιεμπορικά συνεπώς και αντοπάριστα,
ηδυσμένα από το μαγνήσιο της γης και υπόξινα για λόγους διαλεκτικής,
σεμνά πονεμένα μήλα χειροποίητα
της καλής γριάς που όσην ώρα δεν πουλούσε
έθαβε τα χέρια στην ολόμαυρη ποδιά της,
μουρμουρίζοντας μονάχη, και τα ’βγαζε για να φουχτώσει
το παγωμένο ζύγι.

Εκφώνησε φράσεις βγαλμένες από τη Φεουδαρχία της,
απ’ όταν οι άνθρωποι ασπάζονταν το γράμμα του ξενιτεμένου
και το σιτεύαν κάτω από το στρώμα μέχρι να τους το ξαναδιαβάσουν∙
και ξανακούγαν την τρίτη, και ερμηνευτικότερη, ανάγνωση
όρθιοι και καθιστοί, κούροι όλο το σόι.
Αποτινάζοντας λες τη ναφθαλίνη αιώνων,
ξεστομίζονταν με προφορά που σύριζε
παραβίαζαν ή εκβίαζαν την λανγκ με τον παρόλ
και πλάνταζαν μες στη γραμματική δομή τους,
πιο σημαντικές από την τέλεση της αγοραπωλησίας.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Συμβαίνουν βραδιές
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 16:42:25
Μίμης Σουλιώτης, Συμβαίνουν βραδιές

Συμβαίνουν βραδιές όπου η ζωή μας γίνεται
πανάγαθος γαμηστερεώνας. Τη βυζαίνουμε χωρίς να απογαλακτιζόμαστε
όπως λιανοτρέμουλη αναδεύει
με λυρική έκλυση ορμονών και ηθών
από τις απορρώγες ρώγες της, που εκκρεμούν
δίδυμες με το κάτι άλλο τους,
ανάγλυφες πάνω στα ηθοποιά σου κρέατα, σε αντιστοιχία
με τα χλιδανά μου παροράματα
και τις αλταμίρικες, ανιστόρητες τελείως, ονειρώξεις μου.

Σπρωγμένος έξω σε ώρα περασμένη,
όπου ολόκληρη επαρχία ονειροτρίβεται
σαν το πουλί του Παλαμά, που ονειρεύονταν πως είναι αηδόνι∙
λύνω αλλού το δημογραφικό πρόβλημα της μισοέρημης χώρας
κι αλλού ικανοποιώ τις διεγέρσεις μου, όχι
στον κάμπο της οικογενειακής ψυχασφάλειας.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Η θεωρία του συντακτικού
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 17:08:44
Μίμης Σουλιώτης, Η θεωρία του συντακτικού

«Κορέστηκα από το συντακτικό και τις ποικιλίες του,
δεν αντέχω άλλη νεκρή ούτε ζωντανή γλώσσα», υπεραμύνθηκε
κι επέμεινε στις τεχνολογίες που κάτεχε καλά,
χρόνια στοιβαγμένα στην κοιλάδα του Εριγώνα
που γεωργούνταν και κτηνοτροφούνταν ανεκμηχάνιστη.
Βασάνιζε τις σχολικές τεχνικές τόσο
ώστε ισοδυναμούσε με ακέραιο πολίτη της Ευρώπης –
ανεπηρέαστον από αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά.
Κάτσιαζε στα προφορικά του μόνιμου καφενείου του
και στα βιβλία πριν τη φωτοσύνθεση. Στενάχωρος
μέσα σε τόση ξέχειλη παγκοσμιότητα,
διακύμαινε το διατηρητέο ύφος.

Και απαρχαίωνε τις φράσεις των άλλων θαμώνων
ταχταρίζοντας τις συσχετίσεις και τα έτυμα στο στόμα του,
παθαίνοντας εξάψεις κι ακαμψίες όψιμης ιδεοληψίας,
όταν τα ηλεκτρικά παρουσιάζουν έξαρση.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Περί ποιητικής, κβ'
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 18:11:33
Μίμης Σουλιώτης: Περί ποιητικής, κβ'

Τελείωσαν τα μεγάλα ψέματα,
τα γενναιόδωρα συναισθήματα,
τα μεγαλειώδη λάθη.

Με κάθε ειλικρίνεια: αποψιλωθήκαμε,
φευγαλέες ατονικότητες,
πρόσωπα απισχνασμένα
από τον τρόπο που αξιοποιούμε την τεχνολογία.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Αν πράγματι υπήρχε
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 18:15:17
Μίμης Σουλιώτης, Αν πράγματι υπήρχε

Αν πράγματι υπήρχε ποιητής,
τότε η σύζυγός του δεν θα τον εξόντωνε
με το αντεπαναστατικό τάκλιν «Σήκω να στρώσω!»
και στη συνέχεια «Σήκωσ’ τα πόδια σου να σκουπίσω!»
όπου τι να πρωτοβρίσει κανείς. – Αλλά
αν υπήρχε ποιητής κατά βάθος,
θα στένευαν τα μήκη και τα πλάτη
και θα εξαφανιζόντουσαν αύτανδροι και έντρομοι
οι ύποπτοι πόνοι στην ωμοπλάτη.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Εκόντες-άκοντες οι Μακεδνοί
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 19:38:11
Μίμης Σουλιώτης: Εκόντες-άκοντες οι Μακεδνοί

Ο θείος του είχε ανώτερη θέση
και τον διόρισε στα βορειοδυτικά.
Εκείνος δεν αρκέστηκε στον θείο:
μετά από πολύμηνη επιδίωξη,
πήρε το χρώμα του νέου περιβάλλοντος, εντόπισε σύζυγο
κι εκτράφηκε σώγαμπρος σε αργόσυρτο σόι της Υδρούσας,
μια ζάντρουγκα ξεκινημένη πριν το 1900, η οποία
πάντρεψε και ξενίτεψε δύο δεκαεξάχρονους
που της απέφεραν τα μυριοτύλιχτα δολάρια,
υπερατλαντικά από την Ατλάντα,
κι επεκτάθηκε στα γειτονικά κτήματα με κιτάπι.

Χρόνια μισθοκοπώντας στις Πρέσπες, στ’ άχραντα χιόνια του υψόμετρου,
στον ήλιο με δόντια, στις στριφτές γλίτσες,
τρώγοντας και χοντραίνοντας στις Κάτω Κλεινές,
στυφίζοντας από μπρούσκο στη Μελίτη, ασήκωτος
από πέστροφες στο Πάτελε, στον Νομό γενικά
με τις περισσότερες λίμνες της χώρας,
τελικά ταχτοποιήθηκε απόλυτα
κι άρχισε να σιτεύει στα γραφεία της Διοίκησης
στοιβάζοντας τα αλιτήρια άλατα στις αρθρώσεις
κι άναρχα ζάχαρα στην πρωτεύουσα του ακριτικού μας Νομού –
χωρίς να επεξεργαστεί ενδόμυχα την εκδοχή
ότι ένα ιστορικό ζήτημα μπορεί να γίνει τόσο πολυσήμαντο,
ώστε να εκχωρηθεί στη δικαιοπραξία της ποίησης.

Ήμασταν βέβαιοι πως έχει λάθος άποψη
και υστερόβουλα παινεύει τις ψητές πιπεριές,
που είναι νόστιμες από το έμφυτο μαγνήσιο
της μακεδονικής γης, χωρίς τη δική του έγκριση.
Γιατί από πού κι ως πού ένας ξιπόλητος,
ένα παρακατιανό ανεψούδι, πώς να ’χει φαντασιοσκοπήσει
για τα λαντόνια του βόρειου αστισμού,
που τριπόδιζαν στα καλντιρίμια των Βιτωλίων
κι αντιλαλούσαν τα χοντρόλαλα λάμδα τους
από εμποροϋπαλληλικά ελληνικά του 1900, κάτι
προφορικά ολόμαλλα του τότε Οκτωβρίου,
ανήμερα του Αγίου Δημητρίου με τα χρυσάνθεμα.
Τον διόρισαν για να φάει λίγο ψωμί,
και η μόνη σχετική εμπειρία που μας κουβάλησε ήταν
να παθαίνει επιτραπέζιες εξάψεις για τον Μεγαλέξανδρο
και για τον Φίλιππο βούβα. Κοπανούσε τσίπουρα,
έσφιγγε ένα ακόμα τελευταίο τσίπουρο, και πείσμωνε
κοιτάζοντας τους μακεδνούς με τα συμφωνικά επώνυμα
που τα φωνήεντά τους δεν είναι εδώ: Βέρτκας,
καμία αναστήλωση, ηχοποίηση όμως,
τα πήρε ο χρόνος: ζουλήχτηκαν και πατικώθηκαν
Βέρτκας, Μόμτσης, Γλούφτσης, Τράιτσης, Πετκάνης, Σκενδέρης, ’Βλες
από κυνηγημένα στόματα
κι από αγχωμένην ακοή, προσχώσεις επιμειξιών,
αυτά προέκυψαν. Και σα να μην έφθανε αυτό,
τα χτυπήσαν άτσαλα οι λινοτυπίες του έθνους,
στις παλιοελλαδίτικες μήτρες τους. – Άυλες υποψίες φωνηέντων
σε φρέσκους ουρανίσκους, τελικά. Ενώ ο διορισμένος
είναι, υποτίθεται, πληρεξούσιος από πρώτο χέρι
για όλα όσα έχουν ανασκαφεί ή περιμένουν
ή ζουν λανθάνοντας.

Τέτοιος φτωχός και στενοκέφαλος που μας ήρθε,
άνθρωπος χωρίς πεδιάδα στις παιδικές αναμνήσεις του,
δεν είχε καν υπόνοιες για την άλλη επιχωμάτωση:
ότι στη σλαβοφανή Κρουσιοράδδεα
υπόκειται –βαθυτυπία– η αρχεία Χρυσορύττεια,
που το ποτάμι της κυλάει ακόμα
αμυδρό ρυάκι. Οι καφενόβιοι της κοινότητας
μου έδωσαν την τεκμαρτή πληροφορία
ότι αυτή η κοίτη στα παλιά χρόνια έβγαζε χρυσάφι,
η κειτούκειτη κοίτη τους,
και με άφησαν άναυδο.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Οντέντοφμε
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 19:49:16
Μίμης Σουλιώτης, Οντέντοφμε

Ποιος θα το ’λεγε και ποιος να με εμπιστευτεί
ότι ο μιλητός αναδιπλασιασμός επιβιώνει
μες στην λατινο-σλαβο-καναδέζικη φράση
που πρόφερε ένας ιθαγενής από Κλαδορράχη χρόνια μετανάστης
φέτος ξαφνικά, που ήρθε να παραθερίσει
μαζί με τις πολιτισμικές διαχύσεις του.
Στη φράση που εκστομίστηκε εδώ πέρα,
«Οντέντοφμε να ρίβερο ι σβάντοφμε πικτσιορίνες»
(: είχαμε πάει στο ποτάμι και βγήκαμε φωτογραφίες),
σφύζει χαριτωμένα τα αταρίχευτο φαινόμενο
στην υπερσυντέλικη εκφορά του ρήματος odam,
που έχει ελληνορωμαϊκή υποδομή.

«Γνωρίζαμε τον αττικό αναδιπλασιασμό από τα βιβλία
νεκτροτομημένον, αλλά αυτός ο σλαβοφανής μετανάστης
τον έχει προσχωμένο στα ναφθαλίνια προφορικά του, οπότε
τέτοια γραμματικά κόλπα
τα προσυπογράφουμε και μεις, άμα είναι»
είπαμε με τη Μεκάση όρθιοι στην κουζίνα,
ψιλοκοπώντας τον επένθετο μαϊντανό για τη σαλάτα εκείνη,
κόβοντας φέτες το ορεινό τυρί εγώ.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, 25η Μαρτίου
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 22:20:42
Μίμης Σουλιώτης, 25η Μαρτίου

Ανήμερα 25η εκφωνήθηκαν οι απονενοημένοι πανηγυρικοί,
κι αυτό που επικρατούσε ήταν
η ασημόχρυση επέτειος της Παλιγγενεσίας,
εις δόξαν του παλίμπαιδος έθνους της Τρίτης Ηλικίας:
πορφυρογέννητες, χαριτωμένες, ευήλιες αναπετάσεις.
Τα αγήματα παρήλασαν, η σημαία υπεστάλη,
και οι εξοδούχοι χυμήξαν από τα στρατόπεδα
στις γκόμενες έστω και με δίωρη, όσοι χτυπούσαν
νούμερο το βράδυ, γιατί ένιωθαν
παρ’ όλα αυτά και από αυτά,
κάτω από τα προπετάσματα των Ημερήσιων Διαταγών,
την εθνική επιταγή ότι
Καταπολεμήστε την υπογεννητικότητα
γιατί χαθήκαμε απ’ τον χάρτη ξανά,
και τα υπόλοιπα τα βρίσκομε μετά.

Ελληνίδες, Έλληνες εκ Πανσπερμίας ορμώμενοι,
πηδάτε και γεννάτε γιατί χανόμαστε
και ποιος μετά θα φλυαρεί
πλάι σε κυκλοδίωκτο φραπέ τα αμπλαούμπλικα ελληνικά μας. –
Είμαστε οι ζωντανοί που μας φασκιώνει η νεκρή μας γλώσσα,
όχι οι νεκροί που συλούν τη ζωντανή λαλιά.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Κραχ
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 22:28:13
Μίμης Σουλιώτης, Κραχ

Σκαμπανεβάζαμε στο ανθεκτικό μονόκλινο
και μόλις φάνηκε ξεθεωμένη από την άλλην άποψη,
«Μίλα», της είπα, «πες μου ό,τι σου βγει από το λαρύγγι,
κάτι από το δημοτικό∙ κάτι να μιλιέται,
την προπαίδεια και όχι άφθογγες ανάσες
των γυναικών που δεν διαπιδύονται σε αξίες.»

Εκτράχυνε τους πολλαπλασιασμούς, αλλά τους άφηνε
στη μέση διότι δεν ήταν σε θέση
να συνειδητοποιήσει το γινόμενο,
και ψέλλιζε «Εξ οι εννιά..., πέντε εννιά..., Πενήντα –
ξεφλούδιζέ με. Μην το σταματάς.»
φράσεις σαν ζεστό ψωμί που σέρνεται στο φτυάρι
και ζεματάει, και την εμψύχωνα,
μέχρι που φλέγονταν αργά σαν να Εάλω,
παραφέρθηκε παραδομένη στο κορμί της∙ επέμεινα
να συνεχίζει να παραμιλάει,
ν’ απογειώνεται και να με λέει τρεμαντάχειλο
με την ανατομική σημασία,
και να χρησμοδοτεί ως τα όρια
της λεκτικής απόλαυσης.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Το βαρύτερον του αέρος
Post by: wings on 28 Oct, 2019, 22:36:16
Μίμης Σουλιώτης, Το βαρύτερον του αέρος

Μπήκε μία ψηλή – και ξέρομε τις ψηλές τι είναι.
Σε πρώτη φάση μας το ’παιζε όρθια, ώστε να κάτσει
με άνω κάτω άκρα άωτα∙ λεπτεπίλεπτη επί δύο λεπτά
και προσοχή εύθραυστη, με το αμετάβατο βλέμμα
που μετράει σήμερα, και μίλημα ισόπεδο
χωρίς πρόταση στήθους. Κι όταν απόπιε
και ξεμάκρυνε με βάδισμα που δεν επέμενε
κι ούτε εκτόπιζε απολύτως τίποτα,
«Κίνηση ούτε μπροστινή ούτε πισινή,
φτέρνα και δάχτυλα εξίσου απάνεμα στον δρόμο»
συνόψισε ο κορυφαίος της βασικής πελατείας της καφετέριας.

Κι όμως θα μείνω υποστηρικτής της θεωρίας του βαρύτερου,
γιατί επηρεάζομαι από μία τριαντάρα,
που όποτε διασχίζει τον αέρα με τα κιλά της,
τα τέλεια με το παραπάνω μάλιστα,
που εξοικονομούν τις ταλαντώσεις τους
τακούνι το τακούνι, πιάνει τόπο και με κάνει
να βρίσκομαι σε ετοιμότητα.

Από τις δυο αντίθετες, αλλά όχι αντιφατικές θεωρίες
που είχε παρουσιάσει ο Βερν στο «Αλμπατρός», δεν τάσσομαι
με την αέρινη υφολογία της ψηλής,
ίσως και λόγω αγροτικής περιοχής,
όσο κλίνω προς το «βαρύτερον του αέρος» με τον Βερν:
χωρίς καθόλου ν’ αποκλείουμε
ούτε τα αερόστατα,
μήτε τα ανεμόπτερα,
ούτε τίποτε.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Νοξ, νόκτις
Post by: wings on 04 Nov, 2019, 20:47:50
Μίμης Σουλιώτης: Νοξ, νόκτις

«Νοξ εστ περπέτουα ούνα ντορμιέντα», καθώς άκουσες.
Η νύχτα είναι περπέτουα και άρα ντορμιέντα,
να την κοιμηθούμε απόψε για πάντα. Η νοξ, η νυξ, η νύχτα –
κάτι ίνοξ, μεξ και ζέροξ που ήξερες – ξέχνα τα.

Ξαναπές τον στίχο μέχρι να σ’ επηρεάσει,
πιπίλισ’ τον, πρόφερέ τον με όρεξη, αφέσου στο νόημα∙
μην τον απαγγέλλεις, ανάγγειλέ τον,
κάν’ τον προπαίδεια αποστηθισμένη με περιπάθεια.
Βιδώσου τον∙ ξεφορτώσουν τον. Μάσησ’ τον
φύλλο δάφνης που θα σε ντοπάρει, δυνάμωσέ τονα
χωρίς τσιρίγματα της βιοπάλης.

Μίλα τον για να τον εντοπίσεις. Παραμίλα τον,
μέχρι να αντηχήσει σύγκορμος,
πιο προφορικός από το εφικτό της εποχής.
Το νόημα θα βγαίνει με τις επαναλήψεις,
με το πες πες,
με την εύσπλαχνη έμπνευση που δεν διονυσιάζεται απόλυτα.

Μην περιμένεις τυφλοσούρτη: Καμιά μετάφραση του 20ού
δεν μπορεί να μεταγράψει
τη στιχηρή μονοκοντυλιά του Λατίνου,
που μέσα σ’ εκείνο το χειροπόδαρο μισοσκόταδο
αποσυναρτήθηκε από τα συμφραζόμενα,
και ακουγόταν μεταφυσική.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Ισόβια Λεσβία
Post by: wings on 04 Nov, 2019, 20:58:43
Μίμης Σουλιώτης, Ισόβια Λεσβία

Τριάντα ενός∙ ήρθε ο καιρός να αντλήσω λίγο απ’ την παράδοση,
με θέμα τον Κάτουλλο και την ισόβια Λεσβία του:
Αγάπαγε και μισούσε και αυτό τον συμπληγάδιαζε.
Για το ’καμνε δεν ήξερε,
τον σταύρωνε η βάραθρη αμφιθυμία του.
Της ζήταγε χίλια φιλιά κι άλλα χίλια,
και την περιέλουζε με τα νευριασμένα του βρισίδια,
αλλά δεν την παράταγε∙ της παρεπιδημούσε
με κλάψες κι απειλές συνέχεια, τη φλόμωνε
με παραληρήματα, το γύριζε στους γόους,
της γάνωνε τ’ αφτιά να ξαναγυρίσει κοντά του –
γενικά της φερόταν σαν άντρας, παίρνοντας κουράγιο
από την πύρρεια λατρεία που της είχε.

Ο έρωτάς του σχολιάστηκε στα χρόνια της Δημοκρατίας:
σαδομαζοχίζονταν στ’ αλσύλλια της Ρώμης
όπου εικάζομε τη Λεσβία να δίνει όλες τις στροφές
για να στύψει τα ερέβη των ετρουσκικών της σώψυχων.

Και δεν του ’φτανε όλη αυτή η αντιφατικότητα,
του πέθανε κι ο σύντροφος σπουργίτης, αλλά τον απαθανάτισε
με υπέρμετρο ρέκβιεμ. Ώσπου
«Πεθάναν πια και δεν έμαθαν» τι έγινε,
τόσα χρόνια «εμίσησαν ή αγαπηθήκαν».

Η δαιμονισμένη Λεσβία δε θέλει καινούρια ανάγνωση,
ισχύει εκείνη από φοιτητής.
Τώρα που επανήρθε σε καλόγλωσση ώρα,
θα της φιλοτεχνήσω μια αναπαλαίωση και θα το στείλω
σε πολίτες της μέσης ηλικίας, που έχουν θαυμάσει
το λατινικό πρωτότυπο και ευελπιστούν
για το υστερότοκο∙ θα το εμβάσω και στη Λίτσα,

μ’ εύγλωττο σάλιο σ’ όλα τα γραμματόσημα.

Αφού τυπώνονται που ξανατυπώνονται
κι εκδίδονται που επανεκδίδονται τέτοιες ιστορίες,
ας ακουστεί και το δικό μου ξαναγράψιμο,
η κλεψιμαίικη ηχοληψία μου.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Μου ρέκοφτε να πόπο
Post by: wings on 04 Nov, 2019, 21:44:00
Μίμης Σουλιώτης, Μου ρέκοφτε να πόπο

Να πάρουμε, για παράδειγμα, τον ξαφνικό θάνατο
στη γεωργική κοινότητα της Άνω Καλλινίκης,
όπου λίγην ώρα μετά το συμβάν (όλα ανάστατα –
ο θάνατος δεν είχε προλάβει να καταλαγιάσει
στην εντροπία του περιβάλλοντος), το σχολίαζαν όρθιοι
ο πρόεδρος, ο υπενωμοτάρχης και ο δάσκαλος:
πώς δεν ανασαίνει και άρα είναι πτώμα
πώς πέρασε αντίπερα με μια λίρα στα δόντια,
που δε θα τραβιέται με όση δύναμη. – Βγαίνει οπότε
η παλιά γριά από την κουζίνα, χωματένιο δάπεδο
με βαθύτυπες σκιές των αιμάτων πατικωμένο,
από τόσους που είχαν κρυφτεί για να διανυκτερεύσουν,
και ρωτάει τον δάσκαλο «Μου ρέκοφτε να πόπο»
ξεχνώντας τους υπόλοιπους, για να προχωρήσει η διαδικασία.
Εκείνος ένιωσε ότι τον εκθέτει η σλαβοφάνεια
που ξένισε τ’ αφτιά του υπενωμοτάρχη,
κι απάντησε: «Μάλιστα! Ειδοποιήθη ο ιερεύς» δυνατότερα
ώστε να αποσβέσει. Αλλά αν τον είχαμε ενημερώσει
ότι το «ρέκοφτε» είναι μετατροπία του «ερέξατε»
της Ιλιάδας και ταυτόσημο με το καυκάσικο «ερούξεν»,
κι ότι απηχούν τις διαφοροποιήσεις των αιώνων,
τότε θα μπορούσε να αυτοκυριαρχηθεί
και να περιμένει τον παπά απτόητος, όχι ανιστόρητος.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Φόρτσα Ιτάλια
Post by: wings on 04 Nov, 2019, 21:50:28
Μίμης Σουλιώτης, Φόρτσα Ιτάλια

κύπ. Εθνών 1980

Άμα σου λέω: συρτό παιχνίδι η Σκουάντρα
ενάντια στις μπαλαρίνες της Αγγλίας,
οι βασιλόφρονοι Εγγλέζοι
βαράγαν μελό σέντρες, πάσχιζαν
για τρικυμίες στα ιταλικά καρέ –
οι χαφ χαφιεδίζαν μάταια
έξω από την περιοχή του Τζοφ,
σήκωναν την μπάλα όλο ανεδαφικότητα.

Ο μόνος, ιλ σόλο, ο μοναδικός Εγγλέζος
που θα απαθανατιστεί στην ποίησή μου
ήταν ο αέναα ωκύπους Κίνγκαμ.
– Γι’ αυτόν, ναι. Οι υπόλοιποι
πελαγοδρομούσαν στο γρασίδι
τζαρτζάροντας τη Σκουάντρα
γιατί δεν ήξεραν πως αυτή
ήταν η Αγγλία των ονείρων τους.

– Όσο πιο χορταρένιο το παιχνίδι,
όσο η μπάλα εγγίζει τις ακρίδες του χόρτου
pede libero,
τόσο πιο Κάουζιο και πιο Σιρέα,
για παράδειγμα.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Αλετάσκα
Post by: wings on 04 Nov, 2019, 21:58:00
Μίμης Σουλιώτης, Αλετάσκα

Μακεδόνες μακρουλοί, Μακεδνοί δηλαδή,
θέλοντας και μη∙ η εθνική μου συνείδηση αλάλιασε ακροβατώντας
στην ακμή της ετυμολογικής ψύχωσης, φαντασιοκοπημένη
από γραμματικές, παραγωγικές χορδές και λεξικές ορδές
για το ευεπίφορο εκείνη τη μέρα αφτί μου που αλήτευε
πάνω από τις επιχωματώσεις των αλλεπάλληλων αιώνων,
στο ομιλούμενο ρευστό της Νότιας Μακεδονίας που σλαβοκοπάει
κειτούκειτο στην ελληνορωμαϊκή κοίτη του,
επηρεάζοντας τις αφετηριακές λέξεις
όλυνος, σμερδνός, τρέσσας, ους. Τις βγαλμένες
από το στόμα της στεγνωμένης μπάμπουσκας,
δυόμισι χιλιάδες χρόνια ταυτόσημες,
λάινο, σμίρδεν, τρέσας, ουSH
των Ελλήνων και Ινδοευρωπαίων ιερές.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Τα άσεμνα σχέδια
Post by: wings on 04 Nov, 2019, 22:03:57
Μίμης Σουλιώτης, Τα άσεμνα σχέδια

Γελοιογραφούν το ενιαίο της συνουσίας
τα χοντροκομμένα σχέδια στις τουαλέτες
γιατί απομονώνουν τη μηχανιστική της όψη.
Μια μέρα που κατουρούσα αντικρίζοντας ένα τέτοιο προσχέδιο, ούριος
χωρίς σαφείς πέτρες στα νεφρά μου, ένιωσα πιο ώριμος
σε σύγκριση με την υποτυπώδη αποτύπωση του έρωτα,
η οποία έφερε στυγερούς υπότιτλους, ωμές προσταγές
με βίαια κεφαλαία γράμματα, ή εξωθούσε στ’ αγγλικά
με χιούμορ τύπου FUCK ’N’ ROLL.

Στη συνέχεια άρχισα να αντιμετωπίζω με πολύ λιγότερη μεροληψία
τα ανώνυμα και ανιστόρητα σχέδια των τοίχων,
ως αναζωπύρωση της Αλταμίρας.

20.11.1990

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Τετράστιχο
Post by: wings on 04 Nov, 2019, 22:06:51
Μίμης Σουλιώτης, Τετράστιχο

Απόψε η πανσέληνος έχει την πιο ακριβή χρώση χρυσαφιού,
και μαλακή, ολοστρόγγυλη όπως είναι
μου φέρνει την προαιώνια λαχτάρα:
να πεθάνω αργά, γέρος, όχι γέρικος.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Η μέρα των ψυχών
Post by: wings on 04 Nov, 2019, 22:44:14
Μίμης Σουλιώτης, Η μέρα των ψυχών

Επισκέφτηκα τον ελληνιστή Σάμπο στον τάφο του∙
έζησε 1940-1990, μηδενικοί λήγοντες.
«Κάθε μέρα που επιβιώνω, κερδίζω μια μάχη»
έλεγε ασπρίζοντας περισσότερο,
αγιάτρευτα καζαντζακικός.
Δεν διαψεύστηκε για πολύ: στο βάθος του κοιμητηρίου
τρεμόπαιζαν εβραίικοι πυρσοί και ψαλμοί
κι από τον ουρανό έπεφτε όξινη βροχή,
κάθε άλλο παρά για το σκηνικό,
Παρασκευή, Πρώτη Νοεμβρίου, Ημέρα των όποιων Ψυχών.

Η χήρα τού άλλαξε τα χρυσάνθεμα,
κλαίγοντας κλάμα διψασμένο για τη ζωή.
Οι θυγατέρες του έστεκαν όρθιες
κι επηρεάζονταν από τα νεοελληνικά έθιμα,
χωρίς να δείχνουν τι θα κάνουν ως το τέλος.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Περί ποιητικής, κ'
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 17:48:54
Μίμης Σουλιώτης: Περί ποιητικής, κ'

Οι αρχαίοι Έλληνες δε μεταχειρίζονταν τη γλώσσα με οικειότητα:
δε βρίσκομε καταχρήσεις στα ερωτύλα γραπτά που σώθηκαν,
διότι τα πάθη και οι πόθοι αναπτύσσονταν από συγγραφείς-πολίτες
ως θέματα και ζητήματα της δημόσιας ζωής. Στον Αριστοφάνη
τα λογοπαίγνια και τα υπονοούμενα
δεν προκύπτουν από δωματίσιες ονειρώξεις, όπως σήμερα
που διατυμπανίζουμε την κλεισούρα μας, ορισμένοι.

Τη γλώσσα τη χρεωνόμαστε ως ισόβια ύλη –
και τα ενδιάμεσα σ’ εκείνην και την αφασία της,
και τις ανισορροπίες της απομόνωσης, που ωστόσο
πρέπει να κατονομάζονται με δημόσιους τρόπους.

Όποτε ασελγούμε με τη γλώσσα ως ιδιώτες,
επέρχεται το επιμύθιο της μισής ντροπής
και της έκδηλης χαλάρωσης.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Υπόλοιπα
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 17:52:34
Μίμης Σουλιώτης, Υπόλοιπα

Υπολείπονται τα σκαληνά αισθήματα
που σφαδάζουν και χτυπιούνται
σαν σφαγμένες και σταγμένες κότες,
και μετά νεκρώνονται, ύπτιοι
σκαραβαίοι και τερακότες.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Αύτανδροι
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 17:54:47
Μίμης Σουλιώτης, Αύτανδροι

Βυθίστηκα στον διαμπερή μου ύπνο, αύτανδρος∙
βυθίστηκες και συ μαζί μου, αύτανδρη –

και φολέγανδρη.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Βάδην
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 18:00:08
Μίμης Σουλιώτης, Βάδην

Για να κάνει τον μικρό περίπατο στην πόλη
φορούσε το ασήκωτο παλτό
της προηγούμενης εικοσαετίας, και την μπόλικη ρεπούμπλικα∙
τα χέρια θαμμένα στις τσέπες γυρεύοντας την ανύπαρκτη λύση
και χοντρό περιφρακτικό κασκόλ,
από πουθενά μη σκάει σάρκα.

Ύστερα από το ξύλο που τον τσάκισαν στην εξορία
βάδιζε με τα υπέρβαρα παπούτσια, δηλωσίας
αλλά και ψηφοφόρος παντοτινός, κορδωμένη
πανοπλία του μαρξισμού-λενινισμού,
ενάλλαζε τα ποδάρια του στο πεζοδρόμιο με τις παγίδες
λες και τον πέμψαν σε κομματική δουλειά∙
πορευόταν (ενώ θα έπρεπε να βαδίζει) άγαμος
και στυγερά ανέραστος, ρυθμολογώντας την ιστορία του Κόμματος –
αφού δεν είχε τίποτε καλύτερο είτε προτιμότερο
ώστε να το βαδίσει.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Μαύρε μου
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 18:03:21
Μίμης Σουλιώτης, Μαύρε μου

«Μαύρε μου, γοργογόνατε κι ανεμοκυκλοπόδη»:
αξίζει τον κόπο
να περάσεις μ’ αυτήν τη φράση αντίπερα,
αντί γι’ ασημένιο νόμισμα στα χείλη.

Θα είναι μια όχι βυθισμένη,
αλλά γρήγορη, σαν καταδιωγμένη από την κεκτημένη της,
προπάντων αξιοπρεπής περασιά.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Τι εμπάθεια
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 18:09:47
Μίμης Σουλιώτης, Τι εμπάθεια

Τι ανασκουμπωμένος πόθος τα χέρια σου,
τι απόκρημνες γίνονται οι ρώγες σου
όταν έχεις γυρίσει νηστική από τη δουλειά,
με κορμί ακροτελεύτιο της ψυχής σου
και το φιλί να τεντώνεται ως το αναφιλητό∙
τι προσχωσιγενές πάθος σε πυρώνει ως το κόκαλο,
τι εμπάθεια φυλαγμένη από τις περασμένες δεκαετίες,
όταν η ζωή παιζόταν με ιδεολογίες.

Τι ποσοστώσεις να ’χει η φύση σου,
τι τα επίκτητά σου, οι πολιτισμικές αναστολές και συστολές,
πόσο μετράει καθαυτό το κορμί
και πόσο το επιδοτεί η κεκτημένη ιδεοληψία μας
με την θετική σημασία του όρου.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Η κατάρρευση του υπαρκτού
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 18:14:01
Μίμης Σουλιώτης, Η κατάρρευση του υπαρκτού

Μια γυναίκα κομμουνίστρια κι όμορφη
θα εξακολουθήσω να τη βλέπω σαν κουμμούνα,
για να αντιστίζω την κατάρρευση της ιδεοληψίας
που υποκαθίσταται από ένα πραγματιστικό ιδεολόγημα,
από έναν δυισμό
ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Zorba, the Greek
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 19:05:44
Μίμης Σουλιώτης: Zorba, the Greek

Με την πέτσινη τσάντα και ψυχή φορτισμένη ευγλωττία, κίνησα
να μιλήσω στους λαούς της Σκανδιναβίας, ειδικότερα
σε φιλολογικό τμήμα της Χερσονήσου:
Δύναμη δεκατρείς, παρόντες οχτώ και μία όμορφη,
και από το παράθυρο εκκρεμούσε το προϊστορικό απολίθωμα,
μονό φανάρι αυτοκινήτου που χαρχάλιζε τα νεύρα μου.
Την απίθωσα δεόντως∙ με χειρονομία που εμπέδωνε πολλά,
έβγαλα τα χειρόγραφα με πλεονασματικό τρόπο,
και έλεγξα τη δημόσια φωνή με κουτοπόνηρες αυξομειώσεις,
την πιο αντικειμενική από την εγγαστρίμυθη,
μέχρι που συντονίστηκα με το αξιοθέατο ακροατήριο:
ο ένας με γραβάτα πάνω από την μπλούζα επένθετη,
ο άλλος κοίταζε πίσω μου, πέρα από το μεσοβραχυπρόθεσμο εγώ του,
ένας τρίτος έξυνε κάτι κάπου στη γάμπα του, παλίμψηστος,
κι ο τέταρτος αντιδρούσε στο σκηνικό
κροτώντας διπλή μπότα: μύτη-τακούνι. Ήμασταν έτοιμοι όλοι.
Πάσχιζα να στήσω τον καβαφικό Φερνάζη
όπως στο σέρφινγκ, μη μου αναποδογυρίσει.

Ξεχνάω το χαϊδευτικό της,
αλλά είχε μουλιάσει στην μπανιέρα για να βγάλει
τη φθαρτότητα της ύλης από πάνω της
κι αχνίζαν οι άδηλοι πόροι. Με τέχνασμα που έπιασε τόπο
καθίσαμε μετωπικά στην ταβέρνα∙ πλάι μου
ένας υπερκινητικός απόδημος άνδρας εκτόνωνε την ιδεοληψία του
τριάντα χρόνια μούτος ανάμεσα στους βαρύγλωσσους του Βορρά.
Με χειρονομία από φεουδαλικό γλέντι τον ανέβασα ηθικά,
ξεθηλύκωσα τη γραβάτα μου και του έχυσα το κρασί
στη φάση που με γάνωνε με την «Ασκητική» του Καζαντζάκη,
λες και Μόλις εκυκλοφόρησε. Δεν περισπάστηκα από τα γεγονότα,
παρά μεθόδευσα ένα άφιλτρο στην εντροπία της ταβέρνας
και η υστεροβουλία μου κουφόβραζε∙ αναρωτιόμουν
και δεν σιγουρευόμουν. Εμφάνιζε και συμπτώματα
και αντενδείξεις. – Τι θρονιάστηκε χωρίς ελληνικά στη διάλεξη
και γιατί σιαχνόταν ασταμάτητα σαν οδοντίατρος πρόσφατος;
Κανένας δε σκιζόταν για το δίλημμα του Φερνάζη. Αντίθετα,
ριχτήκαν στις εθιμοτυπίες με τα μούτρα,
στις φραστικές υστερίες και στα ξεσπάσματα των χεριών,
σύμφωνα με τον νεοελληνικό τρόπο του σκέπτεσθαι.

Μόλις βγήκαμε έξω δεν άντεξα την απροσδιοριστία της
και την πλησίασα με αβάσταχτες προθέσεις,
όπου η Σκανδιναβή με καταψύχει, του τύπου «Ας μείνουμε φίλοι.»
Τότε εγώ έφριξα: «Χωρίς κοινές υπέρτατες αξίες, τι φίλοι,
του λόγου μη εόντος ξινού, κουτοπόνηρη μία,
φίλοι σε ποιαν αριστοτελική κλίμακα∙ του ηδέος
του χρήσιμου ή του κοινού ιδανικού; εγώ σε γουστάρω για το ηδύ,
ειδικά για το ηδύ. Μη μου επαναπαύεσαι. Κοινή είναι η τύχη
και το μέλλον αφόρητο, ενώ γι’ απόψε
έχουμε το ηδύ. – Ζορμπάς!, την παρότρυνα,
όπως Σουσάμι άνοιξε. Ζόρμπα δι γκρικ, ανούσια Κέλτα μία.» –
οπότε υπαναχωρεί για ηδύποτο σε μπαράκι. Πίναμε,
Ζορμπά εγώ, Ζόρμπα αυτή, ο μίτος,
πήρε κι έδενε το πράμα,
αφηνόμασταν σταδιακά και τα χνότα μας ανέβαιναν από βαθύτερα,
ξεχνούσαμε ημέρα, ώρα και χρονολογία,
μέχρι που γίνηκε από Σουηδέζα Σουηδεία.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης, Ποδοσφαιρικό
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 20:24:07
Μίμης Σουλιώτης, Ποδοσφαιρικό

Με την πενθέκτη, κυνηγετική αίσθηση στη ράχη του
και με ευρυγώνιο βλέμμα, γύρευε άνοιγμα για να σεντράρει
και διόρθωνε την τροχιά του τρέχοντος
με επιταχύνσεις και κρατήματα αντιληπτά μόνο από τους ειδικούς∙
κι ενώ όλοι νόμισαν εκείνο που όντως πήγε να κάνει,
ξαφνικά σούταρε και έβαλε γκολ.

Ο τερματοφύλαξ του ’ριξε μετά
τις βρυχηθμένες χριστοπαναγίες.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Σύλβια!
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 20:30:21
Μίμης Σουλιώτης: Σύλβια!

Σύλβια, είσαι ξεκινημένη
κι ανάσκελα εμμένω στις απορρώγες ρώγες σου.
Με τόσο αλτρουιστικό πιπίλισμα –
η Αρχή της Πραγματικότητας εκθηλύνεται
και η έμφυτη περιφρόνηση που μας συνέχει γίνεται αμελητέα,
με χάδια, χνότα, και τα συναφή
της άδηλης αναπνοής που διαδηλώνει.
Τήξη των κορμιών, ξεπήξιμο ψυχών∙
εμείς πάντα επιφέρουμε βελτιώσεις,
γι’ αυτό και δε σ’ έχω βαρεθεί ήδη,
γυναίκα των νιοστών μου αξιοποιήσεων
σε κρεβάτι που δεν έγινε πειραματόζωο. – Κάμαν!
ως έθνος, ως πολίτες και ως σάρκα μία
να πάρουμε ό,τι απομένει από την έκλυτη εποχή
όπου το Κέρδος έφτασε στα Άγραφα

και οι κιρσοί φεγγρίζουν αβρά στο μισοσκόταδο.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Περί ποιητικής, 2
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 20:33:40
Μίμης Σουλιώτης: Περί ποιητικής, 2

Και βέβαια,
στην εποχή του ακροτελεύτιου καταναλωτισμού
οι ποιητές έχουν να γράψουν τη μη αναλώσιμη ποίηση:
όχι οπτικές μανίες, μήτε επιμονή στη μελοποιία –
τα ’χει δεσμεύσει η τέχνη της διαφήμισης.
Χωρίς πολλή θέα και θέαμα, με θέμα οπωσδήποτε,
όχι άναρχη,
με συναισθηματική υποτονία.

Μήτε όμορφη μήτε άσχημη: στην ώρα της,
όπως μεταρσιώνεται από την καθημερινή κουβέντα.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Adios!
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 20:36:02
Μίμης Σουλιώτης: Adios!

Πολύνεκρε αναγνώστη της όποιας ποίησης
ποικιλόχρονε, νοερέ και συνεπώς ευνουχισμένε ακροατή,
τώρα περνάμε φάση όπου εξαχνώθηκε
κι η πιο μύχια απαγγελία που φαντάζεσαι.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (6-10)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 20:46:45
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (6-10)

6.
Οι γενναίοι διαβάζουν όρθιοι.
όρθιοι στα όρθια conjecit     δειλοί στον καναπέ] erasum

7.
Αβγά της νεκρής θείας φύσης.

8.
Αβγά με μπέικον,
μελιχρή κροκοχαίτη.
μελιχρή: πενιχρή damnavit

9.
Αβγά, να περνά η μπόρα.
μπόρα: ώρα restituit

10.
Τσακισμένα αβγά χυμένα
στο πάνθεο των αφανών συγκεχυμένα.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (11-15)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 20:51:42
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (11-15)

11.
Αβγά δίκροκα, λόγια δίγλωσσα,
αβγά πολύκροκα, λόγια πολύτροπα.
πολύτροπα: πολύπροκα conjecit

12.
Αβγά <φευ>γαλέα στο βούτυρο:
σκιές στα μάτια της μαγείρισσας.

13.
Αβγό ελαφρό, φωτοστάλαχτο,
χωρίς τύψη, λίγο ανάλατο.
τύψη: [πολλή] τύψη

14.
Γαργάρες με αβγά.

15.
Γκραβούρες στον άνεμο.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (16-20)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 21:02:09
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (16-20)

16.
Στην κουζίνα του σπιτιού με δημόσιο ήθος.
ήθος: στήθος delevit

17.
Τα χείλη σου γέρνουν στις άκρες
σαν γκρεμοί.
σέρνουν τον χρόνο σα γκρεμοί: ante correctionem
γκρεμοί: γκέμι emendavit


18.
Αβγά με την οικογένεια φαμελάτα.

19.
Αβγά από τη μητέρα,
της γιαγιάς πιο άσπρα.

20.
Περπατάει σαν ανάμνηση
παλιών βημάτων, καλών βημάτων—
όσο πατά η γάτα
ή σιγά τ’ αβγά.


Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (21-25)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 21:05:57
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (21-25)

21.
Ακατοίκητα αβγά.

22.
Δεν μπορείς να τηγανίσεις δύο φορές
το ίδιο αβγό.

23.
Χοχλακιστό, κλωθογυρίζεις,
μετά έχεις βράσει, σε στριφογυρνώ,
σα σβούρα κοιμάσαι, νυστάζω κι εγώ.

24.
Αβγό στο αβγό,
χιόνι στο χιόνι.

25.
Σφαγμένα αβγά.
σφαγμέν’ αβγά defendit

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (26-30)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 21:10:47
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (26-30)

26.
Αβγά πάπιας με αβγά απλά.

27.
Ο κ’αβγάς για το πτίλωμα.
κ’αβγάς: καβγάς codices recentiores

28.
Κατοχική αβγόσκονη σε ράφι της χώρας.

29.
Εκτός τ’ αβγά—
έπεφτε ένα χιόνι ξέξασπρο
από παλιές στιγμές.
εκτός] εκτός από omisit
ξέξασπρο] ξέσκεπο ex correctione


30.
Poems to let,
dans le toilette.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (31-35)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 21:14:38
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (31-35)

31.
Άβγαλτο αβγό <ασβούριχτο>.

32.
Πατάτες, για αχινοί;

33.
Γερνούν τα χρόνια που δεν ζεις.

34.
Ατσούγκριστα αβγά,
βλέμματα γέμουν πάθος.

35.
Φουρτουνιασμένη ομελέτα
με τα καψαλισμένα κρόσια,
κάνε την τούμπα σου και ξαναπέτα.
κάνε: πάρε subscripsit
και ξαναπέτα: λύσε τα παραπέτα explevit
του Πέτα inseruit


Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (36-40)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 21:17:59
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (36-40)

36.
Αβγηλαλίτσα το [π]ουλί,
κι ονειρεύτηκε πως έγινε <π>ουλί.

37.
Θείος, παππούς παρά κάτι, μετάβαση.

38.
... και στριφογυρνάει το βλέμμα,
σα Γύρος του Θανάτου που χαμηλώνει.

39.
Αβγό καλό κι αξάκριστο,
αβγό καλό μαντάτο.
κι αβγό σα μαντολάτο erasum

40.
Αβγό κατάρα αγέραστου τενόρου.
τρόχισμα τορναδόρου in margine

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (41-45)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 21:32:01
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (41-45)

41.
Αβγό ριγμένο στο λάδι
μποτίλια στο πέλαγο.

42.
Αβγά usque ad mala: αβγάμηλα.

43.
Σε γνωρίζω απ’ το προσόψι,
που μ’ αυτό έχεις τριφτεί.

44.
Στων αβγών την ολόσπαστη ράχη
ξεχειλίζουν τ’ ασπράδια όπως λάχει,
κιτρινίζουν τα τσόφλια έτσ’ ανάρια
και η μύξα του κρόκου εκκρεμεί,
γιναμένη στης κότας τ’ αμπάρια
που τα ζέσταινε πούπουλων θροή.

45.
Αβγό χτυπητό με θλίψη
παραμύθι και ζάχαρη.
θλίψη: στύψη restituit

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (46-50)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 21:36:58
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (46-50)

46.
Μαύρη γριά σε μαύρο φόντο,
μαύρη από τους πεθαμένους της.
φόντο: κάμπο codd. deteriores

47.
Θλίψη αβγολέμονου —verso—
Χαρά αβγολέμονου —recto—

48.
Ρόδισε στον ορίζοντα
ωσάν αβγού ιδέα.

49.
Αβγό άσπρο λικνίζεται στο ανάλατο κύμα
καταυγάζοντας, βρέφος παλιό της Λυχνιδού.

50.
Με τέτοιο πρόσωπο εσύ, στεριωμένο
στην ολονυκτία του ουρανού,
τέτοια γεράματα ωραία!
γεράματα: χαράματα erasum

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (51-55)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 21:41:42
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (51-55)

51.
Σ’ αυτόν τον δρόμο τριγυρνάω
κι όλο <εδώ> γερνάω.

52.
Εκτυφλωτικό αβγό.

53.
Το αβγό ή το τσίπουρο
ευωδιάζει καλύτερα, ή η άνοιξη.

54.
Βγάλ’ το κεφάλ’ απ’ τ’ αβγόφυλλο.

55.
«Η ποίηση πάντα
θα προπορεύεται απ’ την πράξη»,
είπε ο Ρεμπό.
«Το πολύ σα σκιά της∙
σκίστηκες στην απροσεξία»,
του λέω, άλλος πάλι εγώ.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (56-60)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 21:45:05
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (56-60)

56.
Αβγό της ροδαυγής.

57.
Πολ Νιούμαν: πενήντα. Αβγαλοίας.
Τζιν Χάκμαν πόσα supra versum

58.
Τσαλαπετεινάρια του ουρανού.

59.
Ένα πουλί φοβήθηκε,
Μήπως είμαι αηδόνι έλεγε.

60.
Αβγοφέτες στην εντέλεια.
ολομέλεια erasum

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (61-65)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 21:48:30
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (61-65)

61.
Κλούβιο κι ακακάριστο, για κράχτης,
ξύλινο μες στην κάλτσα για καρίκωμα.

62.
Να κάνω τη ζωή μου όπως θέλω,
αφού κι αυτή με κάνει ό,τι θέλει.

63.
Σχήμα προσώπου διαυγές,
ήθος προσώπου μελάτο.

64.
Σεξ δύο ατόμων, εντατικό,
με πνεύμα ομαδικό,
κρόκος μ’ ασπράδι.

65.
Ένας εναντίον αβγών.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (66-70)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 22:09:18
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (66-70)

66.
Ήταν ένα αβγό
στα πούπουλα, για μέρες.

67.
Βαθιές παθιασμένες ανάσες
με φοβερό ξεφύσημα του Αιόλου.

68.
Πρόσωπο χωρίς σύνορα, χωρίς τσίνορα.
τσίνορα] ματοτσίνορα conjecit

69.
Άλλο το βραστό αβγό
και άλλο το βρασμένο:
το ένα είναι μελλούμενο,
το δεύτερο κι αχνίζει.
κι αχνίζει: είναι συντελεσμένο explevit

70.
Αβγά κεσάτια.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (71-75)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 22:15:25
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (71-75)

71.
Ο κρόκος του Αυγεία.

72.
Και ποιος σ’ το ’πε πως αυτά τ’ αβγά
είναι κότας κι όχι άλλου,
έγκριτου θηλαστικού.

73.
de banque
<Την ημέρα είναι τσιφ-τέλερ
και τη νύχτα τσιφτετέλερ.>

74.
Παίρνει τα μήλα και τ’ απιθώνει
στον πάτο της χαρτοσακούλας,
με λύπη, υπερηφάνεια και στοργή,
και ουράνιο ρίγος στις δαχτυλόρρωγες,
σαν απ’ τον ίδιον γεννημένα αβγά.
γεννημένα: ζεσταμένα varia lectio

75.
Το αβγό δεν έχει χαραμάδα, δεν είναι φυσερό.
φυσερό: φθισικό emendavit

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (76-80)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 22:19:10
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (76-80)

76.
Μονάχο αβγό λυπημένο,
να υπάρχει κι αύριο έτσι θέλω.

77.
Αβγό με αγίνωτο τσόφλι.

78.
Το κροκάδι του αχινού.

79.
Με μαυροπίπερο, μπούκοβο και πιπεριά,
αβγά φλεγόμενα και μη καιόμενα,
αβγά πυρπολημένα,
αβγά κατακαμμένα, αλλά—
όπου σώζεται ο καλόγερος.

80.
Ανώτερο αβγό η αβγομάνα.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (81-85)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 22:24:23
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (81-85)

81.
Αβγό μ’ αβγό, face to face,
τσικ του τσικ.
ρχαμινάδος, καφέις του καφέις erasum

82.
Ραμφί, ραμφάκι που κροτείς
στο ντελικάτο τσόφλι.
κροτείς: βαρείς erasum

83.
Ovi candidum το ασπράδι:
ξέραν να εκτιμήσουν.

84.
Quid paras, poeta?
Paro cenam lectoribus:
ab ovo usque ad mala.
prima manus

85.
Κότα αφράτη και αβγάτη,
την αβγώνει ο κόκορας,
την καυλώνει ο αλέκτορας.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (86-90)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 22:28:19
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (86-90)

86.
Γέρασα∙
σηκώνω μόνο δύο αβγά.
γέρασα] πέρασα conjecit    όχι πάνω από δύο varia lecto

87.
Πριν πεθάνεις να φας άλλο ένα.

88.
Πουρνό-πουρνό αβγολογεί
την κότα της που αβγοβολεί.

89.
Αβγάερος, αβγήλιος
ο Μάρκος ο Αυρήλιος.

90.
Κομμάτια Χάρου.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (91-95)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 22:32:03
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (91-95)

91.
Ανατρίχιασε το αβγό.

92.
Αβγά επτασφράγιστα.

93.
Αβγά θαμπά, κρόκοι μουγκοί.
μουγκοί: βουβοί emendavit
Κρόκοι θαμποί σα βράγχια in margine


94.
Φύλλα πίτας φασκιές [αβγού] τυριού.

95.
Φτερωτό αβγό, βάστα γερά το νόημα!
φτερωτό: βουθρωτό emendavit

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (96-100)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 22:35:27
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (96-100)

96.
Τι βάζεις <θαυμαστικό>
ποιον θαυμάζεις.

97.
Τρυπούλες χάρου <αντιύλης> στο αβγολέμονο:
Χάρε, του λέω, αβγόκοψη,
τι βόσκεις στο παχνί μου.

98.
Υγρή μαύρη γριά στο σκοτάδι,
βγαλμένη από παλιότερη εποχή.
Οι γριές γίναν τώρα ανταλλάξιμες.

99.
Η κρίσιμη αβγομάνα.

100.
Αβγά σχήμα οβάλ.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (101-105)
Post by: wings on 05 Nov, 2019, 22:38:56
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (101-105)

101.
Αβγά μπαμπέσικα.

102.
Αβγά της ίδιας τεχνοτροπίας.

103.
Αβγά αμορτί.
αμορτί: ζευγαρωτά, ταιριαστά σαν ομοιοκατάληκτα
explicavit


104.
Αβγά ασορτί.

105.
Αβγά εσφιγμένα.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (106-110)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 18:27:07
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (106-110)

106.
Ν’ απαγγέλλεις και κάπου-κάπου, αχώνευτε∙
μας φλόμωσες με στείρα κριτική.

107.
Η ταραχή των ψαραβγών,
το σπιρούνισμα των χερσαίων απλών.
σπιρούνισμα: πιρούνιασμα emendavit

108.
Αβγά ελζεβίρ.
ελζεβίρ: απλά ή ελζεβίρ exclusii tertii putavit

109.
Ξέσπασαν τ’ αβγά μέσα στην οικογένεια.

110.
Αβγά γαμάτα, γιλγαμάτα.
Αβγουλιέρες με πέταλα, σέπαλα,
αβγουλιέρα γκόμενας.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (111-115)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 18:44:05
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (111-115)

111.
Γαργ<αρ>αντούας και παντωμαβγέλ.

112.
Σούπα λεμονοστύφτρα,
χύτρα αβγοσφίχτρα.
χύτρ’ mutavit

113.
Ψόφια βαμμένο αβγό— Χαίρε αδελφή!,
μ’ αρέσουνε της όψης σου οι χλομάδες.

χλομάδες: πομάδες varia lectio

114.
Θα βγω αβγούτσικα.

115.
Το φεγγάρι, ώρες ώρες, υπερθερμαίνεται.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (116-120)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 19:02:17
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (116-120)

116.
Ομελέτα μετά τα μεσάνυχτα...

116α.
... και ξάπλωσε τ’ αβγά στο τηγάνι...

116β.
... ποσέ μες στη νύχτα!

117.
Πρέπει να βγεις ν’ αγοράσεις:
δε μπορείς να καπνίσεις δύο φορές
το ίδιο άφιλτρο.

118.
Βούτα στον κρόκο, σπάσ’ του την κρούστα.

119.
Βγαίνεις με τέτοιο πρόσωπο,
που δε χρειάζεσαι τον κάμπο εσύ.
κάμπο: φόντο explicavit

120.
Ποίηση για τους φιλόλογους
με πτυχίο ή χωρίς—
κόφ’ τις μπούρδες με την Κινέζικη φιλοσοφία,
καμπίσιε αγρότη ποιητή.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (121-125)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 19:07:31
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (121-125)

121.
Εδώ απαθανατίζουμε τον άμουσο γλωσσολόγο
που κόβει τ’ αβγά του σε μικρά τετραγωνάκια
με μαχαιροπίρουνο εξ εφέδρων,
σαν ψυχρό ψητό με κρύο αρακά.

122.
Αβγά ζυγά, ζεματιστά,
περιεχόμενα παλιά,
περασμένα ξεχασμένα.

123.
Να και το αβγόου
του Εδγάρδου Άλαντος Πόου.

124.
Σου ήρθε μια αβγόβραση στου Μόλχο,
μήνα Ιούλιο∙ ψαχνόμουν αν καλμόλ ’χω.

125.
Έφτιαξα την ομελέτα
και κατέστρεψα τα υπόλοιπα.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (126-130)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 19:11:14
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (126-130)

126.
Μυριάδες, αβγοθάλασσα,
από εκατοντάδες κοτέτσια,
τερπνή ασπρίλα ως τα τέρματα.

127.
«Μια εικόνα χίλιες λέξεις»,
λέει ο ηδονοβλεψίας.

128.
Αβγουλιέρες ολόσωμες,
μισοφόρια ή περασμένες βέρες.

129.
Τρία αβγά, των φρονίμων [ολίγα].

130.
Αβγουλινίτσα.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (131-135)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 20:56:23
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (131-135)

131.
Αχτύπητα αβγά στο πλάι του τηγανιού,
πιτσιλισμένα από το λάδι.

132.
Τρίψ’ το στη φούχτα, κάν’ το σβούρα,
χτύπα το στα μπροστινά δόντια,
ζύγισ’ το, ζύγιασ’ το και βάρα.

133.
Αν ένας απάγγελνε τα ποιήματά μου
θα παρουσίαζαν αισθητή βελτίωση.

134.
Ένα αβγό τηγανιτό
είναι πιο υποκειμενικό,
μας δίνουν τη λύση
δύο συμβατά αβγά.

135.
Αβγοκτόνος, αβγομίχτης, αβγοντίχτουνγκ,
αβγαλοίας.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (136-140)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 21:00:48
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (136-140)

136.
Κλώσα με να σε κλωσώ,
για να βγούμε από τ’ αβγό.

137.
Ογδόντ’ αβγά στην καθισιά— ωουτοπία.

138.
Λόγια εσύ, πράξη εγώ,
πράξη εσύ, λόγια εγώ,
και γ[αμώ] την εξειδίκευση.

139.
Αβγά ζαχαρωμένα από αγάπη.

140.
Ζεστό αβγό της ροδαυγής,
καλό είναι τ’ άσπρο τσόφλι σου,
το τρεμιστό κροκάδι.
τρεμιστό: ξέχειλο cod. deterior

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (141-145)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 21:06:58
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (141-145)

141.
Αβγά, σπασμένα μια για πάντα
από αιτία χωρίς δικαιολογία.

142.
Αβγοστεριωμένα, ευχή.

143.
— Ομελέτα ή «μάτια»;
— Αβγοκλωθογυρίσματα.
— Ομελέτα ή «μάτια»;
— «Μάτια» αμάτιαχτα.
— Ομελέτα ή «μάτια»;
— Ματαιότατα.
— Ομελέτα ή «μάτια».
— Κομμάτια.

144.
Αβγά πολλαπλών χρήσεων.

145.
Πεθαίνω
συναχωμένος μια ζωή,
όλο το [ ] από παλιότερα.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (146-150)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 21:19:04
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (146-150)

146.
Με μιξοκρόκο και με τσόφλι
απ’ τη ζέστη της μάνας βγαλμένα.

147.
Ραγισμένα χωρίς αμυχή.

148.
Λ. ρχαμινάδος
Αν θέλουμε εκατό αβγά εβραίικα,
να τα πουλήσουμε λιανική στο μπεζεστένι,
ρίχνουμε σε τενεκέ μισογεμάτο με νερό
απλά αβγά αύλειας άσπρης κότας
φασκιωμένα με κρεμμυδόφυλλα
(της εξωτερικής στιβάδας),
υπολογίζουμε μια κουταλιά
σούπας αλάτι, μισή πιπέρι,
μια ξέχειλη καφέ και μισή λάδι
κι αφήνουμε να σιγοβράζουν όλη νύχτα,
να κλωθογυρίζουν, με ιώβεια υπομονή,
για να διαπιδυθούν μέχρι το πρωί,
να γίνει το ασπράδι καφετί
σαν πολύ παλιό ξεραμένο αίμα.

149.
The husbands
hommage à J. Kassavetis


Σ’ έν’ αβγό τη ματιά μου να γείρω,
σ’ έν’ αβγό ξαπλωτό, χωρίς μέση,
στη ζωή μου, όχι!— εσύ δεν έχεις θέση,
θα σου φτιάξω ομελέτα και μετά θα γιαγείρω.

150.
Ανεβοκατέβηκε στο ασανσέρ
με την εσάρπ της ηλικίας:
Ανιούσκα, Κατιούσκα.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (151-155)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 21:22:22
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (151-155)

151.
— Τι είναι το φεγγάρι;
— Πιο γέρικο.

152.
Γερνώ, δεν γέρνω.

153.
Αβγά από κλώσα
άδενδρη και ξεχασμένη.

154.
Βασανιστήρια αβγά.

155.
Σαν αβγά που τα φάγαν οι αχάριστοι.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (156-160)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 21:27:16
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (156-160)

156.
Αβγό σφριγηλό, σφιχτό, φεγγερό.

157.
Η γοργή Αργώ, η αργή Γοργώ,
γιατί άραγε αργεί;

158.
Νύχτα, με χίλια δυο αβγά στο στομάχι,
«μάτια», βραστά, στραπατσάδα κι ό,τι άλλο,
πρήστηκα, μ’ έσφιξε και το καβάλο
γιατί τα ’φαγα όλα ενώ είχα συνάχι.
4 τα ’φαγα φρέσκα από την Κλαδορράχη varia lectio; ex editione provinciana

159.
Την αγαπούσες, θα πει δεν ξερνούσες
χαλασμένα αβγά στο πρόσωπό της.

160.
Αβγό ρουφηχτό φιλί της ζωής.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (161-165)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 21:35:08
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (161-165)

161.
Αβγά διαφορετικής ευποιίας.

162.
αλλά ιδέαι πλούσιαι, πτωχά ενδεδυμέναι,
δεν είναι δι’ αθάνατον ζωήν προωρισμέναι.

Δέκα αβγά και πώς τ’ αντέχει
η καημένη η ομελέτα.
καημένη: παρμένη ceterus codex
στενή μου] στενή και παρμένη rell.


163.
Οι περιποιημένες του απογεύματος,
που πολύ παλιά φορούσαν
κορδελίτσα στον λαιμό,
τώρα γίναν θείες του ενός και του άλλου.
(Δε θα ξαναφάν ποτέ αβγό.)

164.
Αβγοσαλάτα της στιγμής
με μαγιονέζα διαρκείας.

165.
Αβγά γίγαντες.
Καλοαμελέτητα κι έρχονται.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (166-170)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 21:38:24
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (166-170)

166.
Όσην ώρα μιλώ σε σένα, να νιώθεις εσένα.

167.
Αβγά στη σκιά σου, μάτια μου.

168.
Για την εκτίμηση της αβγοτόκου:
«Τ’ αβγά περνούν
η κότα μένει».

169.
Κανένα αβγό δεν επιστρέφει.

170.
Αβγό της ημέρας
και αυτής της στιγμής.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (171-175)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 21:44:10
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (171-175)

171.
Αβγά ενσταντανέ.

172.
Φου, φου, η φωτιά.
Χου, χου, ο Χάρος.
Αχαχούχα, ο Χουιζχού.

173.
Χάρος ήλθε χαριέντως,
Χάρος> Χαρλεΰστερος> Χαρλεΰστατος,
Χάριν παιδιάς,
Χαίρε Χάρε, Αντίχαρε,
Χαίρε Χάρε, Αντίχαρε.
Χάριν: Μπουχάριν erasum

174.
Στραπατσάδα με αβγά,
το σμπαράλιασμα των κρόκων,
το παρτάλιασμα ονείρων.

175.
Αβγά τσακισμένα με αχρείαστη ορμή.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (176-180)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 21:47:46
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (176-180)

176.
Πρωτότοκο αβγό στιβαρότερο τσόφλι.

177.
Αβγά περιωπής.

178.
Να ξεφλουδίσεις προσεχτικά
το βρασμένο αβγό,
να κόψεις το ασπράδι ως κάτω,
να παραχώσεις μέλι με τριμμένο καρύδι,
να κλείσεις, και να το ράψεις
με λυγερές κλωστές από κανταΐφι.
(Ή να το δέσεις
με τρία γλυκοβρασμένα μακαρόνια.)

179.
Της ζωής αραμπαντόν και γοερός παρωδίτης.

180.
Αβγά παντελή.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)
Title: Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (181-185)
Post by: wings on 11 Nov, 2019, 21:52:29
Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (181-185)

181.
Κομμάτια Χάρου στο πάτωμα.
Μαύροι ίσκιοι χαρωποί.

182.
Πόσο τάφο μου χωράει ο τάφος σου,
πόσο θάνατό σου η ζωή μου.

183.
Για να λέμε πάντα
κάτι που περισσεύει στη ζωή.

184.
Τι έχει να πει η Ποίηση:
Χωράει ο πλανήτης Γη
τόσα περίεργα όντα, επαναλήψεις, γεγονότα,
έντυπα, συνθετική μεταφυσική,
New York–LONdon,
τους φιλελεύθερους και τους μη,
σε τόσο μικρό κομπιουτεράκι;
μικρό: λιλιπούτειο delevit

185.
Πότε δεν θα πεθαίνεις,
έστω για μία στιγμή.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)