Ειρήνη Ιωαννίδου

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου

[Πηγή για τη φωτογραφία: η σελίδα της ποιήτριας στο Facebook]

Γεννήθηκε το 1967 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Είναι απόφοιτος του τμήματος γαλλικής γλώσσας και φιλολογίας της φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα έντυπα και διαδικτυακά περιοδικά.

Ποιητικές συλλογές:
«Ονειροβάτης», εκδ. Tsigaridas, 2000
«Σώμα δρομολόγιο», εκδ. Σαιξπηρικόν, 2016
«τα ρόδα κόβονται στα 2/3», εκδ. Σαιξπηρικόν, 2023

Ανθολογημένα ποιήματα:

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου: [φλεγόμενη βάτος]

Καταφύγιο πυρπολημένο
το μισό πρόσωπο
τοπίο εντός των τειχών
φλεγόμενη βάτος
όσο το άγγιγμα διαρκεί το επισφαλές
και μετά νηνεμία
ώσπου το κουπί να μην μπορεί
να διανύσει την απόσταση
από τα άκρα ως
τον πυρήνα
τον Λίθο

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Βραδινό

Με κρύο νερό
ξεπλένω χλόη για βραδινό
Σ’ ένα μεγάλο μπολ
κόβω καρδιά, μαρούλι, δυόσμο
Στην άκρη του δωματίου
σε βλέπω να με τρως

Εγώ
μικρές μπουκιές
αμάσητα φιλιά
να κατεβαίνω στον λαιμό
Στις σκοτεινές γωνίες σου
Να κρύβομαι
Με καταπίνεις
Σε κατοικώ –

Ποιήματα ανθολογούνται τώρα
πάνω στο σώμα σου

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Ρέκβιεμ

Ο ορίζοντας
ένα ανείπωτο
όχι

Κάτω από το στρώμα
Τα χέρια συναντιούνται ξανά – άγνωστοι κόσμοι
εκλιπαρούν
αθέλητα, αδόκιμα, ανόρεχτα
Οι ήχοι, οι οσμές, οι γλώσσες
ρέκβιεμ
ο ανθόσπαρτος βίος

Τα λόγια
λιπόσαρκα, ασθενικά
Όπως και τα σώματα

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Εαρινή προσδοκία

Να κατασπαράξουμε
Να φάμε σάρκες

Εγώ θα σου χαρίσω τα χέρια μου
αιμοσταγή –
Άλλωστε η Απόσταση
εξουσιάζει το συναίσθημα
σε δρόμο δύσκολο

Κόκκινη παπαρούνα
το πάθος

περιμένω να ανθίσει

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Επιθυμία

Σουρουπώνει

Ξένα φώτα
στοιχειώνουν τη μνήμη

Αναρωτιέμαι τι να κρύβει
αυτό το καλοσχηματισμένο κρανίο
Θέλω να το διαμελίσω
να βρω το ελατήριο
που το απογειώνει
Τα πάντα ναρκώνονται

Πέφτει σκοτάδι

Τώρα το πλατύσκαλο φαντάζει χάρτινο
Αιωρείσαι
φιγούρα ανυπόστατη
στο φύσημα του ανέμου

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Λάφυρο

Στον Βασίλη Αμανατίδη

Ένα μεγάλο φτερό
από παγόνι
πεσμένο στο πάτωμα
Τρυφερής εκδοράς λάφυρο

Λαμπυρίζει ακατέργαστο
στους πολύχρωμους ρόμβους
παλαιού μωσαϊκού
Ορατή απειλή μεταξύ των αρμών

Συνδαιτημόνες
Συνυπάρχοντες στο λεπτό
εκείνο το ήδη υπάρχον και μη
Στο κάδο ριγμένο
στις αποσκευές που ηθελημένα αφήσαμε

στα σκουπίδια

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Στιγμή

Το σώμα γλιστράει
στον υγρό δρόμο
Τα γκάζια πατημένα τέρμα

Στη στροφή
οι κορυφές των δέντρων
αδυνατούν να ρυμουλκήσουν
το φαιό

Τοξικές εκκενώσεις
Παιδικά δάχτυλα
Διαμπερή τραύματα

Στο τραπέζι χορεύουν φράσεις
κάτω απ’ τα μάτια
κάτω απ’ το βάρος

απειλούν, ικετεύουν, σκοτώνουν

Η στιγμή είναι κάθετη και περιεκτική
χωράει μια αιωνιότητα
κορεσμού

Αύριο θα χρησιμοποιώ και πάλι λέξεις
φθόγγους
Θα λέω
Βγάλτε μου τις χειροπέδες
Εξημερώθηκα

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Θήραμα

Τρεις το πρωί
Σμήνος ακαθόριστης σύστασης
Εισβάλλει εχθρικά
Στα ύδατά μου

Η γλώσσα ασφυκτιά
αναστατώνει το πέλμα
των νυχτερινών μου εξορμήσεων

Μυρωδιά αγνώστου θηράματος
με προσελκύει
ενδόμυχα σχεδόν

θα ενδώσω

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Γαμήλια τούρτα

Νήματα,
στρόβιλος λευκού
γάμος
κάτι θα στάξει
από τις άκρες των χειλιών
βατόμουρο
χαμογελά
στα δόντια σου

Μην πέσεις τώρα,
θα λερώσει το νυφικό
Κατάμαυρος διάσχισέ με

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Ανομβρία

Την ώρα του ύπνου
σε καταλαμβάνει άθελα η εγρήγορση
Όμως τεχνάσματα τα θεωρείς αυτά του νου
ακολουθείς το ευκόλως εννοούμενον:

Η ζύμη και η δοσολογία ακριβής
Όμως η πείνα πάντα ίδια

Μικρά αρτοσκευάσματα
οι σκέψεις
μπορεί και να σε θρέψουν σε ανομβρία

όχι γιατί η τροφή δεν είναι αρκετή
αλλά γιατί ο φόβος περισσεύει

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Φοβού τους λωτοφάγους

Η μνήμη απωλέσθη
καρπός ώριμος και γευστικός
Έγκαιρα από κοπτήρες καταναλώθηκε
στα σπλάχνα πλέον
περιφέρεται

Η γνώση και αυτή θα υποκύψει
η γλώσσα θα πλαταγίζει άσκοπα
αναζητώντας την εκφορά

εκεί που τώρα άνθη φύονται

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Εσωστρέφεια

Πρωί, μα όχι ακριβώς
ήχος καλωδιακής
μέσα από ξεχασμένη ωτοασπίδα
Ο δεξιός μηρός
δρασκελίζει
λόφους, αποξηραμένα, εύφορες κοιλάδες

Εσύ σε μυωπική αστάθεια
μεταξύ νιπτήρα και καθρέφτη —
απρόσμενη διαθλαστική ικανότητα

Το σώμα διαιρείται,
Θραύσματα
λιγότερο ή περισσότερο αιματηρά

Επιταχυνόμενη επαναφορά —
όλα έγχρωμα ξανά
και σε διαστάσεις 3-D

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Σύμπαν

Κάθε που το μάτι στρέφεται
μην και χαθεί το αυθαίρετο της ύπαρξης
Ίσαμε να πιεις μια γουλιά και να αφουγκραστείς
από πού αυτές οι αχτίνες φωτός
Το σύμπαν καταγράφεται

Το συναίσθημα της πρόωρης διεκπεραίωσης
καταγράφεται
με κάτι σκούρα πέταλα τριαντάφυλλου
εκφυόμενα τώρα στο τραπέζι, σκληρό υλικό
με ρίζες στο υπέδαφος

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)

wings

Ειρήνη Ιωαννίδου, Ύπαρξη

Ευτυχώς τώρα έχεις χέρια
αντί για εκείνα τα φύλλα
με τις νευρώδεις παραχαράξεις
που ορίζουν τη μοίρα

Τώρα σου είναι
πιο εύκολο να τα μετατρέψεις
σε βατήρα εκτόξευσης
ή απλά σε ένα σχοινί για να κρατηθείς

Θα αναληφθείς όμως

Προς εκείνο το μη μετρήσιμο
Αναδεύοντας πλέον απαλά τα άκρα σου
τα αυτόνομα μέλη

καθόλου κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν
μόνο ως ύπαρξη
της οποίας ουκ έσται τέλος

Από τη συλλογή Σώμα δρομολόγιο (2016)