Πάντειο Πανεπιστήμιο: Θύτες και θύματα

[jglenis]

Καλημέρα,

Θα ήθελα να σχολιάσω εδώ ένα άρθρο τής χθεσινής Ελευθεροτυπίας με το οποίο διαφωνώ αρκετά και το οποίο αναφέρεται στις ποινές των εμπλεκόμενων στο σκάνδαλο του Παντείου. Γιατί, από τα λίγα πράγματα που γνωρίζω εκ των έσω, όπως η επηρμένη συμπεριφορά μερικών καθηγητών, η παντελής έλλειψη ενδιαφέροντος για οποιαδήποτε προσφορά γνώσης αλλά και η μετατροπή ενός πανεπιστημιακού χώρου σε κομματικό στρατόπεδο - με ίντριγκες βυζαντινής «ποιότητας» (και ποσότητας), αναρωτιέμαι με ποιο σκεπτικό το άρθρο εστιάζει μόνο στην αυστηρότητα των ποινών ενώ δεν κάνει καμία αναφορά στο αξιόποινο των πράξεων των κατηγορουμένων.
Μήπως τελικά πρόκειται για αθώα θύματα μιας καλά στημένης πλεκτάνης; Ή μήπως είναι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι ενός ούτως ή άλλως σάπιου συστήματος; Εγώ πάντως, έχω αποκλείσει την πρώτη εκδοχή. Και, για να γίνω πιο σαφής, είμαι πεπεισμένος πως δεν πρόκειται για αθώους, αλλά για ανθρώπους που με έπαρση θεώρησαν πως έχουν το ακαταλόγιστο και έκαναν ένα ολόκληρο πανεπιστήμιο τσιφλίκι τους. Και νομίζω ότι θα έπρεπε να γίνει κάποια αναφορά και σε αυτό.
Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο να προσθέσω πως, όπως ανέφερα προηγουμένως, τυγχάνει να γνωρίζω λίγα πράγματα παραπάνω από συζητήσεις και προβληματισμούς τόσο με έναν πρώην πρύτανη του Παντείου και εξαίρετο πανεπιστημιακό όσο και με πολλούς αξιόλογους φοιτητές τού χώρου. Επίσης, να διευκρινίσω πως τα όσα σημείωσα παραπάνω, πέραν του ότι αποτελούν προσωπικές απόψεις και ερμηνείες, σίγουρα δεν αφορούν το σύνολο του Παντείου – ούτε καν την πλειοψηφία του. Τέτοια περιστατικά όμως, που αποτελούν τροχοπέδη σε οποιαδήποτε έννοια προόδου δεν παύουν να είναι λυπηρά ακόμη και όταν είναι μεμονωμένα.   

[psifio]

Άσχετα με το άρθρο, τους συγκεκριμένους και την βλακεία (understatement) που κάνανε, εμένα μου φαίνεται αδιανόητο να ρίχνουν τρις ισόβια στον ένα και είκοσι πέντε χρόνια στους υπόλοιπους για ποιο λόγο; Επειδή έφαγαν λεφτά. Νομίζω ότι όσο βαρύ και να είναι το αδίκημα, δεν είναι δυνατόν να καταδικάζεις κάποιον να περάσει την υπόλοιπη ζωή του στη φυλακή για κάτι που διορθώνεται (ή και για όσα δεν διορθώνονται, υπό προϋποθέσεις πάντα). Δηλαδή, αν ρίχνουν ισόβια στους καταχραστές, τους βιαστές και τους δολοφόνους τι πρέπει να τους κάνουν; Να τους κρεμάνε με συνοπτικές διαδικασίες;

[mousafiris]

Πολύ εύστοχο το σχόλιο σου και για να βοηθήσω στη συζήτηση, παραθέτω το δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας εδώ.

[mavrodon]

Μάλλον είστε νέοι και δε θυμάστε τι τράβηξε ο Χρήστος Γιανναράς από το κατεστημένο της σοσιαλοκρατούμενης Παντείου (τότε) Σχολής. Η Ελευθεροτυπία είναι επιεικής για ανθρώπους που ανήκουν στον ιδεολογικό χώρο που κινείται. Τα οικονομικά εγκλήματα πρέπει να τιμωρούνται αυστηρότατα -- στην Κίνα τους εκτελούν. Μην ξεχνάμε ότι ο Aλ Καπόνε πέθανε στη φυλακή όπου τον έκλεισε η IRS (Internal Revenue Service) για φοροδιαφυγή!
Η χώρα μας έχει από τους υψηλότερους δείκτες διαφθοράς στην Ευρώπη. Το πρώτο μέλημα μιας κυβέρνησης είναι η άμεση πάταξη της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας που ενθαρρύνει, σε κάποιο βαθμό, τη διαφθορά. Δυστυχώς, ο λαϊκισμός και η ψηφοθηρία δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για τη χώρα μας. Συνέπεια των αυστηρών ποινών για τη διαχείριση των διαφόρων ευρωπαϊκών προγραμμάτων θα είναι η αύξηση της γραφειοκρατίας και καθυστερήσεις στην απορρόφηση των κονδυλίων.

[stathis]

Τα οικονομικά εγκλήματα πρέπει να τιμωρούνται αυστηρότατα -- στην Κίνα τους εκτελούν.

Και στο Ιράν απαγχονίζουν τους ομοφυλόφιλους... Ας μην υπερβάλλουμε.

Μην ξεχνάμε ότι ο Aλ Καπόνε πέθανε στη φυλακή όπου τον έκλεισε η IRS (Internal Revenue Service) για φοροδιαφυγή!

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα οικονομικά του εγκλήματα θεωρήθηκαν βαρύτερα από τα άλλα, απλώς ότι δεν μπορούσε να στηριχθεί κατηγορία για τα δεύτερα.

[jglenis]

Γενικά, συμφωνώ πως οι εξαιρετικά αυστηρές τιμωρίες υποδηλώνουν μη ευνομούμενο κράτος και ότι θα έπρεπε να αποφεύγονται. Όπως επίσης θα έπρεπε να αποφεύγεται (είναι ευνόητο φαντάζομαι) κάθε είδους θανατική ποινή για οποιονδήποτε άνθρωπο και οποιονδήποτε λόγο. Και το τρις ισόβια μου φαίνεται υπερβολικό – όμως πιστεύω αν η κοινωνία πρέπει να δείξει κάπου κατανόηση είναι σε ναρκομανείς, ή ανθρώπους στερημένους που η ανάγκη ή τα άθλια παιδικά χρόνια και συνθήκες τούς οδήγησαν σε εγκληματικές πράξεις. Όχι σε ανθρώπους που διαπράττουν εγκλήματα χάριν απληστίας και μάλιστα εκμεταλλευόμενοι εξουσίες που τους έχει εμπιστευθεί το κράτος. Εν πάση περιπτώσει, πιστεύω κι εγώ πως κάποιες από τις ποινές ήταν βαριές, αλλά ήθελα να εστιάσω κυρίως στο ότι αυτοί οι άνθρωποι γνώριζαν πολύ καλά τι έκαναν και δεν ήταν άμοιροι ευθυνών.

[mavrodon]

Πρέπει να ξεχωρίζουμε τα θεωρούμενα "εγκλήματα" χωρίς θύματα (victimless crimes), όπως η ομοφυλοφιλία, η χρήση ναρκωτικών, η απιστία, από τα πραγματικά εγκλήματα που έχουν θύματα άλλους ανθρώπους και γενικότερα στην κοινωνία. Οι φυλακές μας είναι, στο μεγαλύτερο ποσοστό, γεμάτες από ανθρώπους που είναι θύματα της απαγόρευσης της χρήσης και εμπορίας εξαρτησιογόνων ουσιών -- ο καπνός και το αλκοόλ ενώ είναι κατ' εξοχήν τέτοιες ουσίες, και η χρήση τους έχει τεράστιες επιπτώσεις στην υγεία των χρηστών και των άλλων μη-χρηστών (πάνω από 20.000 νεκροί το χρόνο από τη χρήση του τσιγάρου και περίπου 2.000 νεκροί και αναρίθμητοι τραυματίες από τροχαία, που σε μεγάλο βαθμό είναι συνέπεια της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ) και όμως δεν αποτελούν εγκλήματα. Οι διαπράττοντες οικονομικά εγκλήματα είναι οι χειρότεροι εγκληματίες γιατί αποτελούν τροχοπέδη στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας και, κατ' επέκταση, στην ευημερία της.
 Κατά βάση συμφωνώ με τον jglenis.

[psifio]

...πιστεύω αν η κοινωνία πρέπει να δείξει κάπου κατανόηση είναι σε ναρκομανείς, ή ανθρώπους στερημένους που η ανάγκη ή τα άθλια παιδικά χρόνια και συνθήκες τούς οδήγησαν σε εγκληματικές πράξεις. Όχι σε ανθρώπους που διαπράττουν εγκλήματα χάριν απληστίας και μάλιστα εκμεταλλευόμενοι εξουσίες που τους έχει εμπιστευθεί το κράτος. Εν πάση περιπτώσει, πιστεύω κι εγώ πως κάποιες από τις ποινές ήταν βαριές, αλλά ήθελα να εστιάσω κυρίως στο ότι αυτοί οι άνθρωποι γνώριζαν πολύ καλά τι έκαναν και δεν ήταν άμοιροι ευθυνών.

Συμφωνώ απολύτως. Αλλά δεν είναι δυνατόν να παίρνει ο δολοφόνος ισόβια και ο κλέφτης τρις ισόβια, ακόμα κι αν τα κίνητρά του είναι ποταπά. Τι λογική είναι αυτή; Τα λεφτά ξαναγίνονται (κι εμένα, άμα με κλέβανε, δε θα μ' ένοιαζε τόσο να τιμωρήσω όσο να πάρω πίσω τα κλεμμένα), τη ζωή δεν τη φέρνεις πίσω.

Επιπλέον, έχω την υποψία ότι τις ποινές τις βάλανε για το θεαθήναι, με σκοπό να τα βρούνε στο εφετείο, πράγμα που κάνει την όλη υπόθεση ακόμα πιο σιχαμερή.

[kapa18]

Επιπλέον, έχω την υποψία ότι τις ποινές τις βάλανε για το θεαθήναι, με σκοπό να τα βρούνε στο εφετείο, πράγμα που κάνει την όλη υπόθεση ακόμα πιο σιχαμερή.

Συμφωνώ απόλυτα με το Πσηφίο. Την ίδια συζήτηση είχαμε χθες με την Chris. Στοίχημα ότι παίζει προεκλογικός δάκτυλος!

[elena petelos]

Η χώρα μας έχει από τους υψηλότερους δείκτες διαφθοράς στην Ευρώπη. Το πρώτο μέλημα μιας κυβέρνησης είναι η άμεση πάταξη της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας που ενθαρρύνει, σε κάποιο βαθμό, τη διαφθορά. Δυστυχώς, ο λαϊκισμός και η ψηφοθηρία δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για τη χώρα μας. Συνέπεια των αυστηρών ποινών για τη διαχείριση των διαφόρων ευρωπαϊκών προγραμμάτων θα είναι η αύξηση της γραφειοκρατίας και καθυστερήσεις στην απορρόφηση των κονδυλίων.

Αν και δεν πιστεύω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό είναι το πρώτο μέλημα της κυβέρνησης και χωρίς να θέλω να πολιτικολογήσω, ναι και πάλι ναι.

Αλλά ισχύει αυτό (και ακόμα πιο μειωμένη στην Ελλάδα), όχι;

Eκ του ΠΚ.

ΙΙ. Απόλυση του κατάδικου υπό όρο

Άρθρο 105 Κατάδικοι που δικαιούνται να απολυθούν

1.                  Όσοι καταδικάστηκαν σε ποινή στερητική της ελευθερίας, αφού εκτίσουν τα τρία πέμπτα (3/5) της ποινής τους και πάντως τουλάχιστον ένα έτος και προκειμένου για ισόβια κάθειρξη, 20 έτη, μπορούν να απολυθούν υπό τον όρο της ανάκλησης κατά τις κατωτέρω διατάξεις. <<Για τη χορήγηση της απόλυσης υπό όρο δεν απαιτείται να έχει καταστεί αμετάκλητη η καταδίκη>>.

2.                  Το χρονικό διάστημα των τριών πέμπτων περιορίζεται στα δύο πέμπτα της ποινής που επιβλήθηκε και προκειμένου για ισόβια κάθειρξη, τα είκοσι έτη περιορίζονται σε δεκαοκτώ, αν ο κατάδικος έχει υπερβεί το 70ο έτος της ηλικίας του. Η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται σε καταδίκους για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας, για τους οποίους εξακολουθεί να ισχύει η παρ.2 του άρθρου 105 του ν. 1499/1950 <<Κύρωση του Ποινικού Κώδικα>>.

3.                  Στην περίπτωση που συντρέχουν σωρευτικά περισσότερες ποινές, ο κατάδικος μπορεί να απολυθεί υπό όρο αν έχει εκτίσει το άθροισμα των τμημάτων των ποινών που προβλέπεται στην παραγρ. 1. Σε κάθε περίπτωση ο κατάδικος μπορεί να απολυθεί αν έχει εκτίσει είκοσι πέντε έτη και όταν το παραπάνω άθροισμα υπερβαίνει το όριο αυτό.

4.                  Αν απολυθεί υπό όρο κατάδικος, ο οποίος μετά την έκτιση της ποινής πρέπει να υποβληθεί σε στερητικό της ελευθερίας μέτρο ασφαλείας ο χρόνος της δοκιμασίας αρχίζει μετά τη λήξη του μέτρου αυτού.



Επίσης, το τι «τράβηξε ή δεν τράβηξε» ο Γιανναράς -δεν βλέπω πώς έχει σχέση -ανεξαρτήτως της ηλικίας των μελών- με το τι έγινε χθες. Αν πάλι περνάμε σε βασίλειο τρομοκρατίας (δηλ. αντίποινα μέσω ποινών), τότε δεν αντιλαμβάνομαι τι σχέση έχει η αρχική σας θέση.

@Γιάννη
Γνώριζαν ή δεν γνώριζαν, αδιάφορο -δυστυχώς. Όφειλαν να γνωρίζουν.

@Στάθη
Τι ποινές να ρίξουν; Πενταετία; Για να βγει και η αναστολή στο επιτόπου (και χωρίς καθυστερήσεις);

[jglenis]

Αλλά δεν είναι δυνατόν να παίρνει ο δολοφόνος ισόβια και ο κλέφτης τρις ισόβια

Φυσικά και είναι δυνατόν, μια και υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις: κάθε ζωή είναι - ή θα έπρεπε να είναι - το ίδιο πολύτιμη, όμως όλες οι ενέργειες που οδηγούν σε ανθρώπινες απώλειες δεν επιφέρουν ίδιες ποινές. Το ίδιο είναι ένα τροχαίο ατύχημα και το ίδιο μια εκ προ μελέτης δολοφονία; Γιαυτό και πολύ σωστά υπάρχουν διαφορετικές ποινές. Εκτός αν εδώ με το δολοφόνος εννοούμε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, που και πάλι είναι κάπως ασαφές. Είναι οι στρατιώτες δολοφόνοι, οι αστυνομικοί, ο πρόεδρος των ΗΠΑ όταν διατάζει επίθεση; Θέλω να πω ότι είναι αρκετά πιο περίπλοκο το θέμα και όχι απλός διαχωρισμός δολοφόνου-κλέφτη.

[mavrodon]

Δυστυχώς, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Ν.Δ. για την πάταξη της διαφθοράς, δεν έχουν γίνει και σπουδαία πράγματα, δικαιολογώντας τη λαϊκή ρήση "όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουν". Βέβαια, στην περίπτωση του Παντείου, πρόκειται για απόφαση της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, που αποτελεί το στήριγμα της δημοκρατίας. Όσο για την περίπτωση του Γιανναρά και τη σύνδεση με το γεγονός, πράγματι δεν υπάρχει άμεση σύνδεση. Απλώς ήθελα να υπενθυμίσω ότι στο Πάντειο, αλλά και σε όλα σχεδόν τα ΑΕΙ υπήρχε, και σε κάποιο βαθμό ακόμη υπάρχει, κάποια ιδεολογική τρομοκρατία, με διαχωρισμό των "προοδευτικών" από τους "συντηρητικούς" όπως ο Γιανναράς, που δεν τον ήθελε το τότε "προοδευτικό" κατεστημένο της Σχολής, αποκαλώντας τον θεολόγο.

[psifio]

Φυσικά και είναι δυνατόν, μια και υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις: κάθε ζωή είναι - ή θα έπρεπε να είναι - το ίδιο πολύτιμη, όμως όλες οι ενέργειες που οδηγούν σε ανθρώπινες απώλειες δεν επιφέρουν ίδιες ποινές. Το ίδιο είναι ένα τροχαίο ατύχημα και το ίδιο μια εκ προ μελέτης δολοφονία; Γιαυτό και πολύ σωστά υπάρχουν διαφορετικές ποινές. Εκτός αν εδώ με το δολοφόνος εννοούμε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, που και πάλι είναι κάπως ασαφές. Είναι οι στρατιώτες δολοφόνοι, οι αστυνομικοί, ο πρόεδρος των ΗΠΑ όταν διατάζει επίθεση; Θέλω να πω ότι είναι αρκετά πιο περίπλοκο το θέμα και όχι απλός διαχωρισμός δολοφόνου-κλέφτη.

Σαφώς και είναι πολύ πιο περίπλοκο το θέμα. Και προφανώς υπάρχουν διαβαθμίσεις και ελαφρυντικά (εξάλλου μίλησα για δολοφόνους, όχι για φονιάδες και οι ευθύνες στα παραδείγμα που φέρνεις είναι αρκετά μπλεγμένες και χωρούν πολλή συζήτηση).

Αν και κάπως απλουστευτικός, ο συλλογισμός μου είναι ο εξής: αν υποθέσουμε ότι η βαρύτερη ποινή που μπορούμε εκ των πραγμάτων να επιβάλλουμε σε κάποιον είναι τα ισόβια (δηλαδή να παραμείνει στη φυλακή ώσπου να πεθάνει - ή ώσπου να συμπληρώσει το 70ο έτος της ηλικίας τέλος πάντων), θα έπρεπε να τη φυλάξουμε για κάποιον που κάνει έγκλημα ανεπανόρθωτο και ειδεχθές και δεν ξέρω πώς αλλιώς να το χαρακτηρίσω. Με τα δικά μου τα κριτήρια, τα οικονομικά εγκλήματα δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία γιατί οι συνέπειές τους μπορούν να διορθωθούν, αν όχι βραχυπρόθεσμα, τουλάχιστον μακροπρόθεσμα. Τέλος πάντων, εμένα με προβληματίζει πολύ αυτό.

[jglenis]

Αγαπητή Νίνα, η βασική μου ένσταση είναι η εξής: ο δολοφόνος (ο «κακός», κατά τα χολιγουντιανά πρότυπα) είναι πολύ συχνά ένας άνθρωπος άρρωστος. Κάποιος που διαπράττει ένα οικονομικό έγκλημα είναι πολύ συχνά ένας άνθρωπος άπληστος. Η φυλάκιση ενός δολοφόνου ασφαλώς επιβάλλεται, δεν θα θεραπεύσει όμως ούτε τη ρίζα του κοινωνικού προβλήματος ούτε τον ίδιο αφού το σύστημα δεν σωφρονίζει∙ αντίθετα, πιστεύω ότι ο περιορισμός ανθρώπων που θυσιάζουν κάθε ιερό και όσιο (ας αναλογιστούμε στη συγκεκριμένη περίπτωση πόσοι αγώνες γίνονται για περισσότερες δαπάνες στην παιδεία!) στο βωμό του χρήματος είναι κατά πολύ αποτελεσματικότερος συνολικά. Επομένως, κοιτάζουμε από διαφορετική σκοπιά το θέμα: φυσικά είναι αποτρόπαια κάθε δολοφονική πράξη, είναι όμως εξίσου αποτρόπαιες ενέργειες που δημιουργούν ανισότητες και κατά συνέπεια δημιουργούν τις συνθήκες για να ευδοκιμήσουν εγκληματικές συμπεριφορές.

[psifio]

Αγαπητή Νίνα, η βασική μου ένσταση είναι η εξής: ο δολοφόνος (ο «κακός», κατά τα χολιγουντιανά πρότυπα) είναι πολύ συχνά ένας άνθρωπος άρρωστος.

Όχι απαραίτητα. For what is worth, δεν πιστεύω ότι το σύστημα πρέπει να εξαντλεί στην αυστηρότητά τους σ' αυτούς που σκοτώνουν επειδή είναι άρρωστοι, αλλά σ' εκείνους που σκοτώνουν για να εξυπηρετήσουν άλλους σκοπούς.

Κάποιος που διαπράττει ένα οικονομικό έγκλημα είναι πολύ συχνά ένας άνθρωπος άπληστος.

Καμία αντίρρηση.

Η φυλάκιση ενός δολοφόνου ασφαλώς επιβάλλεται, δεν θα θεραπεύσει όμως ούτε τη ρίζα του κοινωνικού προβλήματος ούτε τον ίδιο αφού το σύστημα δεν σωφρονίζει∙ αντίθετα, πιστεύω ότι ο περιορισμός ανθρώπων που θυσιάζουν κάθε ιερό και όσιο (ας αναλογιστούμε στη συγκεκριμένη περίπτωση πόσοι αγώνες γίνονται για περισσότερες δαπάνες στην παιδεία!) στο βωμό του χρήματος είναι κατά πολύ αποτελεσματικότερος συνολικά.

Κατά βάση συμφωνούμε, αλλά το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση των οικονομικών εγκλημάτων: αφού το σύστημα δεν σωφρονίζει, και είναι σαφές πιστεύω ότι δεν παραδειγματίζει λόγω της ελληνικής νοοτροπίας (του δεν πειράζει να παρακάμπτεις λίγο τους κανόνες πού και πού, αρκεί να μη σε πιάσουν), τότε η τιμωρία μεμονωμένων προσώπων δεν είναι και τόσο αποτελεσματική. Οι ίδιοι ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να το ξανακάνουν, βασικά επειδή δεν πρόκειται να τους ξαναδωθεί η ευκαιρία. Όσο για τους υπόλοιπους, όσοι είναι να το κάνουν, αν δεν τους αποτρέψει το σύστημα με αποτελεσματικότερους τρόπους από την απειλή της τιμωρίας, θα το κάνουν.

Επομένως, κοιτάζουμε από διαφορετική σκοπιά το θέμα: φυσικά είναι αποτρόπαια κάθε δολοφονική πράξη, είναι όμως εξίσου αποτρόπαιες ενέργειες που δημιουργούν ανισότητες και κατά συνέπεια δημιουργούν τις συνθήκες για να ευδοκιμήσουν εγκληματικές συμπεριφορές.

Καταλαβαίνω πώς το βλέπεις, και όντως, από αυτή τη σκοπιά έχεις δίκιο. Αλλά, όπως μάλλον θα κατάλαβες, δεν έχω μεγάλη πίστη στο σωφρονιστικό συστήμα ως έχει. Οι λόγοι που στέλνουμε κάποιον φυλακή μου φαίνονται κάπως σκοτεινοί: αποδίδεται δικαιοσύνη; σωφρονίζονται; τιμωρούνται; παραδειγματίζεται η κοινωνία; προστατεύεται; όλα τα παραπάνω; ή τίποτα απ' αυτά;

[Μη νομίζεις κιόλας ότι τα 'χω ξεδιαλύνει όλα μέσα μου και σου πουλάω καμιά άποψη ως θέσφατο. Απλώς προβληματίστηκα πολύ όταν άκουσα τις ποινές γιατί η πρώτη μου σκέψη ήταν "λεφτά φάγανε, όχι άνθρωπο" -- μου φάνηκαν ανεπίτρεπτα εκδικητικές. Αυτό μόνο. Αλλά άλλα ήθελες να πεις εσύ κι εγώ κάθομαι και σου λέω διάφορα... :)]