Translation - Μετάφραση

General => General Discussion => Topic started by: wings on 20 Dec, 2020, 15:28:40

Title: Ποιος είναι ο «άνθρωπος» των δικαιωμάτων του ανθρώπου; (άρθρο του Κώστα Δουζίνα)
Post by: wings on 20 Dec, 2020, 15:28:40
Ποιος είναι ο «άνθρωπος» των δικαιωμάτων του ανθρώπου; (άρθρο του Κώστα Δουζίνα)

(https://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2020/51/331331-frankieleon-flickr_edited.jpg)

Τον Απρίλη του 1872 μια κυρία με το ψευδώνυμο «Σοβαρή Αγγλίδα» δημοσίευσε γράμμα στους Times του Λονδίνου με τίτλο «Είναι οι Γυναίκες Ζώα;». Απευθυνόταν στους Βρετανούς βουλευτές: «Το κατά πόσο οι γυναίκες είναι ίσες με τους άνδρες έχει συζητηθεί ατέρμονα χωρίς απάντηση. Το κατά πόσον έχουν ψυχή παραμένει βαθιά αμφισβητούμενο θέμα. Θα ήταν όμως υπερβολικό να σας ζητήσουμε να αναγνωρίσετε ότι τουλάχιστον οι γυναίκες είναι ζώα; Ότι οι γυναίκες δεν είναι νομικά πρόσωπα είναι γνωστό. Αλλά δεν υπάρχει κάποιος βουλευτής να εισάγει ένα νομοσχέδιο που να λέει οπουδήποτε εμφανίζεται στον νόμο η λέξη ζώο θα θεωρείται ότι συμπεριλαμβάνει και τις γυναίκες. Έτσι θα απαγορευτεί εξίσου η ανελέητη σκληρότητα προς σκύλους, γάτες και γυναίκες».

Μέχρι το 1929, Βρετανικά δικαστήρια είχαν αποφανθεί επανειλημμένα ότι όταν νόμοι για τα πολιτικά δικαιώματα περιέχουν τη λέξη πρόσωπο, αυτή δεν περιλαμβάνει τις γυναίκες. Μόνο οι άνδρες είναι πρόσωπα, υποκείμενα δικαίου. Η Εταιρία εναντίον της Σκληρότητας προς τα Ζώα ιδρύθηκε το 1824 και προώθησε σχετικούς νόμους. Αλλά όλο τον 19ο αιώνα, οι γυναίκες θεωρούνταν ιδιοκτησία των πατεράδων τους που είχαν δικαίωμα να τις βασανίζουν και συζύγων που μπορούσαν μέχρι το 1995 να τις βιάζουν ατιμώρητα.

Δεύτερη ιστορία. Ο Άλαν Τούρινγκ ήταν μία από τις σημαντικότερες μεγαλοφυίες του αιώνα. Έφτιαξε το πρώτο computer και αποκωδικοποίησε το Αίνιγμα, τον Γερμανικό στρατιωτικό κώδικα, συνεισφέροντας στην νίκη κατά του Άξονα. Ο Τούρινγκ που ήταν gay καταδικάστηκε για «άσεμνες» πράξεις το 1952 και αυτοκτόνησε το 1954.

Τρίτη ιστορία. Σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις, μια υπόγεια ανθρωπότητα χωρίς στέγη, τροφή ή το δικαίωμα στην εργασία επιβιώνει με λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα.  Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι πρόσφυγες στα στρατόπεδα «υποδοχής», οι άνεργοι νέοι και ηλικιωμένοι, οι κρατούμενοι στα διάφορα Guatanamo Bay. Σε ένα βίντεο μιας Αγγλικής οργάνωσης για μετανάστες, ο Τζάμι, που κοιμάται σε ένα πάρκο του Λονδίνου, συγκρίνει τον εαυτό του με τους φίλους του που έχουν «χαρτιά» και με τους υπόλοιπους εμάς. «Έχουμε όλοι δύο χέρια, δυο μάτια, δυο πόδια. Είναι κι εκείνοι άνθρωποι, σαν κι εμένα». Απευθυνόμενος α’ αυτούς που από την άνεση της πολυθρόνας τους διακηρύσσουν την  πίστη τους στα «ανθρώπινα» δικαιώματα προσθέτει: «Πού είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα για εκείνους που ζητούν άσυλο και κοιμούνται σε παγκάκια;»
[...]
Πηγή: https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/poios-einai-o-anthropos-ton-dikaiomaton-toy-anthropoy-toy-kosta-doyzina
Title: Ποιος είναι ο «άνθρωπος» των δικαιωμάτων του ανθρώπου; (άρθρο του Κώστα Δουζίνα)
Post by: spiros on 20 Dec, 2020, 15:34:16
Τα «ανθρώπινα δικαιώματα» είναι ένας ευφημισμός των ισχυρών για να διαιωνίζεται η ανά τον κόσμο απανθρωπιά προς όλους τους μειονεκτούντες... είτε είναι άνδρες, είτε γυναίκες, είτε ζώα, είτε παιδιά.
Title: Ποιος είναι ο «άνθρωπος» των δικαιωμάτων του ανθρώπου; (άρθρο του Κώστα Δουζίνα)
Post by: wings on 20 Dec, 2020, 15:38:34
Έτσι είναι, Σπύρο. Και έτσι το θέτει κι ο Κώστας Δουζίνας στον επίλογο του άρθρου του:

[...] Κάθε ιστορική εποχή έχει χρησιμοποιήσει τον δικό της (φιλοσοφικό ή εμπειρικό) ορισμό της ανθρωπότητας για να διαχωρίσει τους κυρίαρχους, τους υποτελείς και τους αποκλεισμένους.

Εκείνοι που δεν μιλάνε τη γλώσσα μας, δεν μοιράζονται τη θρησκεία μας, ανήκουν στη λάθος τάξη, έχουν λάθος φύλο, χρώμα ή σεξουαλικότητα μένουν πάντα έξω από την «ανθρωπότητα», όπως ορίζεται στην κάθε χώρα και εποχή. Όλες οι παλιότερες κατηγορίες αποκλεισμού παραμένουν ενεργές σήμερα. Έχουν προστεθεί σ’ αυτές οι «οικονομικά ανενεργοί», τα «ανθρώπινα σκουπίδια», οι απόβλητοι του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Παρά τους ισχυρισμούς περί του αντιθέτου, η ανθρώπινη ιδιότητα δεν αποτελεί το κανονιστικό θεμέλιο των δικαιωμάτων. Το νόημα που παίρνει σε κάθε ιστορική περίοδο και χώρα είναι αποτέλεσμα ιδεολογικής διαπάλης και πολιτικών μαχών, που επεκτείνουν τα δικαιώματα σε κάποιες κατηγορίες (κάνοντας τα μέλη τους περισσότερο «ανθρώπους») και τα περιορίζουν από άλλες. Τα ανθρώπινα δικαιώματα λοιπόν δεν «ανήκουν» στους ανθρώπους. Αντίθετα  συνιστούν μια διαβαθμισμένη «ανθρωπότητα», με πλήρεις ανθρώπους στο ένα άκρο, τους αποκλεισμένους στο άλλο και την μεγάλη μάζα των υπηκόων στο μέσο.