Ανδρέας Καρακόκκινος

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Μια ώρα χαμένη

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Μια ώρα χαμένη
φτάνει
να κλέψει το φως
της ανατολής
και ν’ αφήσει τη μαύρη ομίχλη
να ζωγραφίσει τη μέρα.
Μια ώρα χαμένη
φτάνει
να κρύψει το χαμόγελο
μιας όμορφης κόρης
που τη λένε Μαρία, Κατερίνα,
Σοφία, Ελένη.
Μια ώρα χαμένη
φτάνει
να σκοτώσει τη μέρα
με μια χαρακιά βαθιά
ως την άκρη της άνοιξης
και το μίσχο του λουλουδιού.
Μια ώρα χαμένη
φτάνει
να σβήσει τη λάμψη των ματιών,
να πληγώσει τον έρωτα
να σκοτώσει τη ζωή.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Μελαγχολικό δειλινό

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Ο ήλιος αργά αργά
σβήνει τη λάμψη του
αφήνοντας πίσω του
ένα ξεθωριασμένο
κόκκινο χρώμα
σημάδι πως
έρχεται η νύχτα
να βάψει στα μαύρα
γη και ουρανό
όπως τα όνειρα
που ξεθωριάζουν
και σβήνουν την ομορφιά
του λαμπερού χαμόγελου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Στα μάτια σου αντίκρισα

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Στα μάτια σου αντίκρισα
τη λάμψη των αστεριών
μιας νύχτας σιωπηλής
γεμάτης όνειρα για ένα ταξίδι.
Στα μάτια σου η ομορφιά της άνοιξης
χαμογέλασε το μπλε της θάλασσας
και στο καράβι που αρμένιζε
σε πέλαγα απάνεμα, γαλήνια.
Στα μάτια σου η μουσική
άπλωσε τις νότες της
κι αγκάλιασε τρυφερά
τη μέρα που έρχεται.
Στα μάτια σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Μάζεψα τα χαμόγελα

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Μάζεψα τα χαμόγελα
να χτίσω έναν πύργο
μέσα να κλείσω
όλα τα χρώματα
της γης και τ’ ουρανού
της μέρας και της νύχτας.
Το κόκκινο, το κίτρινο
το μαύρο και το άσπρο
θα ’ναι εκεί κάθε πρωί
να ντύνουνε την κάθε μέρα
με ζωγραφιές χρωματιστές
αυτές που η ψυχή λαχταρά
να χρωματίζει το παιχνίδι
των λέξεων.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Το πρόσωπο του ποιητή

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Να δανειστείς το πρόσωπο
του ποιητή
όταν στα χέρια του κρατά
σφικτά και τρυφερά
το τελευταίο του γραπτό
σαν το παιδί του το μικρό.
Το πρόσωπο του ποιητή
που λάτρεψε
το γέλιο των παιδιών
το πρώτο φιλί του έρωτα
τη γεύση της ζωής
μ’ ένα χαμόγελο γλυκό
κι ένα λουλούδι.
Αυτού του ποιητή τα όνειρα
δε σβήνονται τη νύχτα
γιατί η μοίρα τον έταξε
με λέξεις να κλείνει τις πληγές
και να χαρίζει φως.
Θα βρεις το πρόσωπο αυτό
σ’ έναν καθρέφτη
σαν να κοιτάξεις βαθιά
ως την ψυχή του μέσα
ως την ψυχή σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Φτιάξε τα τραγούδια σου

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Φτιάξε τα τραγούδια σου
με νότες βουτηγμένες
στο χαμόγελο
ενός μικρού παιδιού
στο γέλιο
δυο ερωτευμένων χελιδονιών
που χαίρονται την άνοιξή τους.
Κάνε τον στεναγμό σου
τραγούδι ερωτικό
τα δάκρυά σου
πηγή χαράς.
Άγγιξε με τα δάχτυλα
έναν μικρό καθρέφτη
αυτόν που βλέπουν τα παιδιά
σαν είναι ερωτευμένα
και κοίταξε στα μάτια για να δεις
όλη του κόσμου τη χαρά
που σε τυλίγει
και σε οδηγεί εκεί που είναι το φως
και η ζωή.
Κοίταξε τα μάτια που θα δεις
είναι τα μάτια τα δικά σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Στη μοίρα σου

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Στη μοίρα σου
βάλε μια πινελιά χαμόγελο
κι ύστερα ζωγράφισε σ' αυτήν
τη θάλασσα
τον ήλιο το φεγγάρι
τον έρωτα
το πρώτο σου φιλί.
Δέσε τη ζωγραφιά
σε μια κορνίζα
από στίχους ποιητών
κι ένα κομμάτι άνοιξης.
Και τότε κοίταξε μπροστά
και δες το αύριο
μέσα στον πίνακά σου της ζωής
χωρίς απόγνωση
χωρίς το βάρος των ποδιών σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Τα θλιμμένα μάτια σου

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Ακούμπησε τη μελαγχολία σου
στο περβάζι ενός πρωινού
κι η πρώτη αχτίδα του ήλιου
θα σε ξυπνήσει από θαμπά όνειρα.
Η λάμψη των ματιών σου καθάρια
θα αντικρίσει το ξάστερο
γαλάζιο πεπρωμένο
χωρίς προκαταλήψεις κι ενοχές.

Ακούμπησε τα θλιμμένα μάτια σου
στην ασάφεια του δειλινού
να ταξιδέψεις πέρα από τη γραμμή
του γκρίζου ορίζοντα.
Οι λαμπερές κόκκινες ανταύγειες
του φεγγαριού χρόνια τώρα
περιμένουν να ελευθερώσουν
την αύρα ενός αληθινού χαμόγελου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Αν μπορέσεις

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Αν μπορέσεις να ονειρευτείς
το χαμόγελο της ανατολής
ο ήλιος θα σου χαρίσει
μια μέρα λαμπερή
και θα ζεστάνει την ψυχή σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Μοναχικός δρόμος

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Το φεγγάρι συνεχίζει το μοναχικό του δρόμο
και στέλνει το λαμπερό του φως
ν’ αγκαλιάσει τις καρδιές μας.
Να φωτίσει τη σκέψη μας.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Ανοίγω τις σελίδες

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Ανοίγω τις σελίδες
της χαράς μου
της λύπης μου
της ευτυχίας μου
και πέφτουνε λέξεις
γεμάτες έρωτα
και είναι όλες
βουτηγμένες στο άρωμα
της άνοιξης
και της καρδιάς σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Στο μονοπάτι του έρωτα

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Όταν έχεις περπατήσει το μονοπάτι του έρωτα
δεν κλείνεις μάτι τη νύχτα.
Μέσα στο μαύρο σκοτάδι ξαγρυπνώ
και το μόνο που υπάρχει στη σκέψη μου
είναι η μορφή σου.
Εσύ είσαι η ατέλειωτη αγάπη.
Εσύ είσαι το ουράνιο τραγούδι.
Εσύ είσαι το ταξίδι σ' ένα άσπρο σύννεφο.
Εσύ είσαι η μοναδική.
Και τα λόγια μου είναι λόγια της καρδιάς
και της ψυχής.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Νύχτα αγάπης

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Απόψε ας είναι μια νύχτα αγάπης
κάτω απ’ το χαμόγελο της πανσέληνου.
Απόψε ας μιλάμε για έρωτα.
Απόψε ας γράψουμε για έρωτα.
Απόψε ας τραγουδήσουμε τον έρωτα.
Απόψε ας κρύψουμε τη μελαγχολία μας
κάτω από την άμμο
κι ας κρατήσουμε το πιο ζεστό χαμόγελό μας
μοναδική αποσκευή
σ’ ένα ταξίδι σε άσπρο σύννεφο.
Απόψε ας ταξιδέψουμε
στους δρόμους της αγάπης
σαν να ’ναι το τελευταίο μας ταξίδι.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Ημερολόγιο καρδιάς

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Το βράδυ αυτό θα γράψω
στο ημερολόγιο της καρδιάς σου
σε σελίδες λευκές
ανέγγιχτες από το χρόνο
και φτιαγμένες να δεχτούν
τις όμορφες στιγμές
των ονείρων σου.
Το βράδυ αυτό θα γράψω
λέξεις πρωτόγνωρες
σμιλευμένες από τις αχτίνες
των αστεριών του πρώτου γαλαξία.
Λέξεις που θα μιλάνε
για το πρώτο χαμόγελο
του μικρού παιδιού
τον πρώτο έρωτα
το πρώτο φιλί.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)

[wings]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Συνένοχος στα όνειρά σου

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Συνένοχος στα όνειρά σου
και στα κρυφά ταξίδια της ψυχής
στην απαγορευμένη πλευρά του φεγγαριού,
δε θα μαρτυρήσω τη λάμψη απ’ το χαμόγελό σου
κι ούτε θα πω τον όρκο σου στ’ αστέρια.
Θα παίρνω μόνο τις λέξεις σου
όταν θ’ απλώνονται στον αγέρα που αναπνέω
και θα στολίζω τα μονοπάτια της ψυχής
για να είναι τα φιλιά σου πιο γλυκά.
Κι όταν κουρασμένη απ’ το μυστικό του φεγγαριού
θα γέρνεις τρυφερά στις αχτίνες του
εγώ θα σε σκεπάζω με φιλιά
και θα σε κρύβω στην καρδιά μου
μην και φανερώσεις την ενοχή
για τα κρυφά τα όνειρά σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)