Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 26 Nov, 2019, 19:29:21

Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 19:29:21
Γιώργος Λ. Οικονόμου (1960-2024)

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/11/oikonomou-1.jpg)

[Πηγή για τη φωτογραφία: fractal.gr (https://www.fractalart.gr/ena-me-ti-skoni/)]

Γεννήθηκε το 1960 στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται ως δημόσιος υπάλληλος. Το πρώτο του βιβλίο με τον τίτλο «Prova Generale» εκδόθηκε το 1984 και περιλάμβανε ποιήματα και πεζά. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη στις 20/01/2024.

Ποιητικές συλλογές:
«Prova Generale» (ποιήματα & πεζά), 1984
«Κόντρα» (ποιήματα – ημερολόγιο), 1988
«Γιος δασκάλας» (τραγούδια), 1988
«Prima Vista» (ποιήματα & πεζά), 1989
«Στρωμνίτσης 6», εκδ. University Studio Press, 1991
«Flash Back» (ποιήματα – επιλογή), το οκτασέλιδο του Μπιλιέτου, αρ. 66, 2010
«Ένα με τη σκόνη», εκδ. Τύρφη, 2017
«για το Άλφα της στέρησης», εκδ. κύμα, 2019
«15 νέα ποιήματα», Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου, αρ. 103, 2020
«Η σιωπή της κερκίδας», εκδ. Τύρφη, 2021

Ανθολογημένα ποιήματα:



[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Προς εαυτόν
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 19:30:48
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Προς εαυτόν

Ένα πρωί θα σηκωθώ
χωρίς τσιγάρο κι αναστεναγμό
ήρεμα, δίχως βιασύνες
θα φορτωθώ
όλα τα απαραίτητα υλικά
ένα χαμόγελο, μια καλημέρα
κι ύστερα
μια μια με τη σειρά
όλες του κόσμου
τις κλειδαμπαρωμένες φυλακές
θ’ ανατινάξω.
Φυλάξου!
από σένα θ’ αρχίσω.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου
Post by: spiros on 26 Nov, 2019, 19:35:57
Παρόμοιο ξεκίνημα, διαφορετικό τέλος:
https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=53028.msg339977#msg339977
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 19:42:10
Καμία σχέση, ωστόσο, γιατί το ποίημα του Γιώργου είναι αμιγώς κοινωνικό.
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου
Post by: spiros on 26 Nov, 2019, 19:43:30
Μοιάζουν ρυθμικά.
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα κομμάτια μου
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 19:44:32
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα κομμάτια μου

Σπασμωδικές κινήσεις
τα κομμάτια του μυαλού μου
να μαζέψω
μέσα από φωτογραφίες
τραγούδια, μουντζουρωμένα χαρτιά
για πρώτη δόση.
Κι άμα με το καλό τα καταφέρω
για τα υπόλοιπα θα ψάξω
σ’ ερειπωμένα δωμάτια
και στοιχειωμένους δρόμους.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Κάθοδος
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 19:47:56
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Κάθοδος

Με περισσή φροντίδα
τον εαυτό μου καλλωπίζω
για την κάθοδο στο γραφείο –
όπως οι αρχαίοι μας πρόγονοι
πριν τη μάχη με τον εχθρό.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Εργαλεία φυτά και ζώα
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 19:50:42
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Εργαλεία φυτά και ζώα

Δεν έμαθα να χειρίζομαι εργαλεία
φυτά και ζώα άγνωστα μου είναι,
φύγαμε νωρίς απ’ το χωριό βλέπεις.
Μόνο καλά γράμματα
έμαθα να κάνω
μα κι αυτό τι να βοηθήσει
τώρα που δεν έχω τι να πω;

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα τσιγάρα
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 19:52:22
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα τσιγάρα

Δυο δυο
ανάβω τα τσιγάρα
όπως τα κεριά –
ένα για τους ζωντανούς
ένα για τους πεθαμένους.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Λευκά κελιά
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 19:58:33
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Λευκά κελιά

Απ’ τα χρώματα
προτιμούσα το άσπρο
μέχρι που έμαθα
για τα λευκά κελιά.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μικρή αγγελία
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:00:47
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μικρή αγγελία

Από ερασιτέχνη ηθοποιό
ζητείται ρόλος ανδρικός.
Όχι γιος, απέτυχα.
Μήτε γονιός, δεν θα γίνω ποτέ.
Ρόλος ζητείται υπηρέτη
από άνθρωπο
που μεγάλωσε σαν βασιλιάς.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Αδέσποτο
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:23:29
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Αδέσποτο

Σαν τα αδέσποτα γυρίζω
από τραπέζι σε τραπέζι
κι όπου δεν με κλοτσήσουν
κάθομαι
γιατί κι από φαΐ περισσότερο
την παρέα τους έχω ανάγκη.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ξόρκι
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:26:52
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ξόρκι

Ξορκίζω τη μοναξιά μου
γιομίζοντας αράδες γράμματα,
όπως ο προληπτικός
τις τσέπες του με σκόρδα
μπας και την γλιτώσω τουλάχιστον
από το μάτι...

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Το φιλί
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:29:16
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Το φιλί

Έγειρε να τη φιλήσει
στη μέση του δρόμου
μα απ’ την πολλή λαχτάρα τους
ένα φιλί τους ξέφυγε.
Το μάζεψα προσεκτικά,
κι όταν έφτασα σπίτι
κάτω απ’ το μαξιλάρι μου το έκρυψα –
για το όνειρο της αγάπης.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Επιστροφή
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:30:52
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Επιστροφή

Σαν τον κλέφτη
στο πατρικό μου
πάλι επιστρέφω

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Εκπαίδευση
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:32:32
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Εκπαίδευση

Νοσηλεύτηκε στο ψυχιατρείο
πάνω από δέκα φορές.
Δύσκολες μέρες.
Όφειλε βλέπεις
να συμπληρώσει
την εκπαίδευσή του.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παραμύθι
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:38:13
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παραμύθι

Το παραμύθι
που άκουγα μικρός
το πίστεψα μεγάλος.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ενηλικίωση
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:39:36
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ενηλικίωση

Τώρα όμως πάει ο καιρός
που χωρούσα
στα παιχνίδια μου.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο μπαμπάς
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:42:27
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο μπαμπάς

Δεκαετία του ’60
Μας κυνηγούσε ο μπαμπάς
για τ’ αναμμένα φώτα.
Γκρίνιαζα τότε
τον είχα για τσιγκούνη.
Τώρα
καθώς το χέρι
ακουμπάει διακόπτη ηλεκτρικού
χαμογελαστή εμφανίζεται
η μορφή του να λέει:
«Το ’κανα για να με θυμάσαι
ρε μπαγάσα!»

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ποίημα έγινα
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:44:40
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ποίημα έγινα

Σαν τον Οδυσσέα
βρήκα τρόπο
στα άδυτά σου να χωθώ.
Δούρειος ίππος-ποίημα έγινα,
τρύπωσα σε ένα περιοδικό.
Και να με τώρα!
στο κομοδίνο σου
μαζί με τις ασπιρίνες
και τα προφυλακτικά.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι λέξεις μου
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:46:36
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι λέξεις μου

Δεν έχει θάλασσες εδώ
μήτε ποτάμια.
Σταγόνα σταγόνα
τις λέξεις μου μαζεύω.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παύλου Μελά και Τσιμισκή
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:49:24
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παύλου Μελά και Τσιμισκή

Παύλου Μελά και Τσιμισκή γωνία
ένα με τα σκουπίδια
οδοκαθαριστής φέρων σάρωθρον
ποιητή ανακαλύπτει
τον εαυτόν του ν’ αρνείται.
Φίλος με μια στραπατσαρισμένη αφίσα
προσπαθούσε, λέει, να γίνει.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μάνα μου
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:52:08
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μάνα μου

Καλοκαίρι. Θυμάμαι τη μάνα μου.
Παρατημένο κασετόφωνο
καταμεσής του δρόμου. Κόκκινο.
Ο ταξιτζής βλαστημάει,
οι περίεργοι συνωστίζονται
μην τους ξεφύγει το θέαμα.

Ξεβράζει η Εγνατία
όνειρα-φίλους-αγάπες.
Κυνηγημένοι χέρι-χέρι
στην Παύλου Μελά.
Οι αλυσίδες έλειπαν
ήμασταν έξω μ’ αναστολή.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Έγινα ένα με τη σκόνη
Post by: wings on 26 Nov, 2019, 20:54:19
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Έγινα ένα με τη σκόνη

Δεν είπα τίποτα.
Άφησα μόνο
ο κουρνιαχτός να κοπάσει
κι έγινα ένα με τη σκόνη.

Στο πεζοδρόμιο ύστερα περίμενα
να φυσήξει ο Βαρδάρης
να με ξυρίσει.

Από τη συλλογή Flash Back (2010)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Όπως οι φυλακισμένοι]
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 00:05:25
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Όπως οι φυλακισμένοι]

Όπως οι φυλακισμένοι
σβήνουν μέρες στο μπετόν,
οι ποιητές
τη μοναξιά τους σβήνουν
στο πίσω μέρος
από ’να πακέτο τσιγάρα.

7.Χ.1989

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μνήμη Vincent Van Gogh
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 00:09:57
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μνήμη Vincent Van Gogh

Νύχτα
όταν με βλέπεις
να φορώ μαύρα γυαλιά
μη βιαστείς
είναι το μαύρο της ματιάς,
το μαύρο της ζωής,
σ’ όλης της γης τα εργοστάσια...

1990

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Απ' τα χρώματα...]
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 00:13:03
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Απ’ τα χρώματα...]

Απ’ τα χρώματα
προτιμούσα το άσπρο.
Μέχρι που έμαθα
για τα λευκά κελιά.

1989

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Συμβουλή, προς γερο-ποιητάς
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 00:42:13
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Συμβουλή, προς γερο-ποιητάς

Άτια ατίθασα οι λέξεις
κι εσύ
να φυλακίσεις προσπαθείς
σ’ ένα
«ποίημα-κλουβί»;

Απρ. ’88

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Σαν τον Οδυσσέα...]
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 00:55:06
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Σαν τον Οδυσσέα...]

Σαν τον Οδυσσέα
βρήκα τρόπο
τ’ άδυτά σου να κυριεύσω.
Ποίημα έγινα –Δούρειος ίππος–
τρύπωσα σ’ ένα περιοδικό
και
να με τώρα!
στο κομοδίνο σου
μαζί με τις ασπιρίνες
και τα προφυλακτικά...

Ιούν. ’91

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στο καφενείο
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 00:59:24
Γιώργος Λ. Οικονόμου, στο καφενείο

Έπλυνες το κορμί σου
με καυτό νερό.
Με προσοχή ξυρίστηκες
ντύθηκες ρούχα καθαρά
να πας κι εσύ «σαν άνθρωπος»
στο καφενείο.

Γι’ άλλη μια φορά
ούτε λαχειοπώλης δεν πλησίασε.
Μύριζε από μακριά η αφραγκιά σου.

Ιούν. ’88

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στίγμα
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 01:01:30
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στίγμα

Ανάμεσα
Ελύτης και αλήτης
διαλέγω / το δεύτερο κρατώ,
για το Άλφα της στέρησης.

Δεκ. ’89

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Είδαν...]
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 01:09:14
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Είδαν...]

Είδαν
τα γόνατά μου / ματωμένα
κι ανακάλυψαν το κόκκινο

Φλεβ. ’90

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Δύο μέσα μία έξω...]
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 01:11:08
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Δύο μέσα μία έξω...]

Δύο μέσα μία έξω
η αγάπη μου.
Κι εσύ να με ρωτάς
απολυτήριο αν θέλω.

11.XI.88

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Σαν τον λαχειοπώλη...]
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 01:13:34
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Σαν τον λαχειοπώλη...]

Σαν τον λαχειοπώλη
της Παύλου Μελά, αργά
σέρνω το βήμα
μπροστά σου στέκομαι
προτείνοντας την καρδιά μου
«Πάρτε, Κυρία
είναι το νούμερό σας...»

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Σε κάθε γωνιά...]
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 01:16:20
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Σε κάθε γωνιά...]

Σε κάθε γωνιά
τα ίδια φαντάσματα
να εκλιπαρούν
τώρα
που σέρνομαι
στους δρόμους
της γενέτειρας.

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Βάζο η αγάπη μου...]
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 01:20:17
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Βάζο η αγάπη μου...]

Βάζο η αγάπη μου
ένα παλιό κρυστάλλινο βάζο
σαν αυτά που συναντάμε
το βράδυ στα μπαράκια.
Κι όσες φορές –από απροσεξία– έσπασε
τόσες κι εγώ το κόλλησα για σένα.

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Κοκκινίζω. Τα μάτια...]
Post by: wings on 08 Nov, 2020, 01:22:58
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Κοκκινίζω. Τα μάτια...]

Κοκκινίζω. Τα μάτια
ρίχνω χαμηλά
στ’ αντικρινό τραπέζι
δυο έφηβοι
αγνοώντας την παρουσία μου
γεύονται την γλύκα των φιλιών τους.

VIII.88

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Απορία ζωής
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 19:17:11
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Απορία ζωής

Μια ζωή
δεν μπορέσαμε να βρούμε
τη δασκάλα να ρωτήσουμε.
Τι ’ναι αγάπη κυρα-δασκάλα;
Αυτό σε ρωτούσαμε στα εφτά μας
αυτό και στα δεκαεφτά μας
αυτό στα εικοσιεφτά μας.
Θα μας πεις;

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στην έξοδο
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 19:23:29
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στην έξοδο

Περιφέρω το κορμί μου στους δρόμους.
Αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός κυοφορείται
πλάι-πλάι με τα σπλάχνα μου.
Η ματιά ντυμένη χίλιες δύο ικεσίες
εκπέμπει ολοένα και πιο έντονα το μήνυμα
Απασφαλίσατε
Γύρω μου κόσμος ανυποψίαστος
μ’ ακουμπάει, σπρώχνει, προσπερνά.
Μια φωνή βραχνή κι αδέξια
ζητάει «ακρόαση Θεού»
– σημάδι πως η ώρα κόντεψε
...................................................................
... όπου να ’ναι τα τηλέτυπα του κόσμου / πυρετωδώς
θα κροταλίζουν / για «τ’ άνθος που γεννήθηκε
εντός χειροβομβίδος».

1982

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Κι ύστερα δεν είπα...]
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 19:27:28
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Κι ύστερα δεν είπα...]

Κι ύστερα δεν είπα τίποτα.
Άφησα μόνο ο κουρνιαχτός
να κοπάσει
κι έγινα ένα με τη σκόνη. Ένας
αέρας να φυσήξει
και θα σηκωθώ.

Ιούν. ’91

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Βαριά η νύχτα...]
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 19:33:44
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Βαριά η νύχτα...]

[Ενότητα Στιχουργικές απόπειρες]

Βαριά η νύχτα / μόνος γυρνάω
φίλο δεν πρέπει να ξυπνήσω
πόνος βουβός / γυμνός περπατάω
δεν ξέρω ποιον να βρω να ξενυχτήσω.

Βαθιά η νύχτα / μόνος γυρνάω
φίλο δεν έχω να ξυπνήσω.

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Κάθομαι εδώ και περιμένω...]
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 19:37:27
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Κάθομαι εδώ και περιμένω...]

[Ενότητα Στιχουργικές απόπειρες]

Κάθομαι εδώ και περιμένω
η μηχανή να καίει στο ρελαντί
Το πρόσωπό μου απ’ τον ήλιο χαραγμένο.

Σ’ ακολουθώ και προσπερνάω
πάντα θα βγαίνω πρώτος στη στροφή.
Τι κι αν πονώ; Θα σ’ αγαπάω.

Δεκ. 89.19/Εστιατόριο

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Αίμα, φωτιά, χώμα, νερό...]
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 19:43:58
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Αίμα, φωτιά, χώμα, νερό...]

[Ενότητα Στιχουργικές απόπειρες]

Αίμα, φωτιά, χώμα, νερό
να κάνω –ψάχνω– ένα χαρμάνι
τραγούδι νά ’βγει λαϊκό
για ’να χαμένο αλάνι.

Να ’χει ψευτιά, πολύ κλεψιά
χρήμα και προδοσία
Τραγούδι –ψάχνω– για να βρω
γι’ αυτήν την κοινωνία.

Ψεύτη ντουνιά / γλυκιά ζωή
να κάνω ψάχνω ένα χαρμάνι
να βγει τραγούδι λαϊκό
για το Πασαλιμάνι.

Θα ’χει αγάπη και καημό
κι ας μας τραβάν τα ζόρια
τραγούδι ψάχνω για να βρω
για ματωμένα αγόρια.

1983. Νεράιδα

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ρεζουμέ
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 20:20:24
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ρεζουμέ

[Ενότητα Στιχουργικές απόπειρες]

Δώσε ρε φίλε μια φωτιά
κάτσε κοντά και πες μου
«Πώς χάθηκαν εκείνα τα παιδιά;»
– Γιατί δεν βρήκαν παρηγοριά...

Πιάσε ρε μάγκα τον καπνό
κι έχε κλειστές τις πόρτες
οχτώ καράβια φούνταραν
μα γλίτωσαν οι μόρτες.

R

«Τα ζάρια παίζαν οι εφτά
ο ένας πάντα μόνος»
– Τι κάθεσαι τώρα και κλαις;
– Να μου περάσει ο πόνος...

8.XI.89
«Αλέξανδρος» 04.30


Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Στιγματισμένος μια ζωή...]
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 20:27:37
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Στιγματισμένος μια ζωή...]

[Ενότητα Στιχουργικές απόπειρες]

Στιγματισμένος μια ζωή
απ’ τα δικά σου χάδια
μονάχος τώρα / τριγυρνώ
στης πίκρας τα σκοτάδια.

Ρώτησα για το στίγμα σου
να ’ρθω να σε γλιτώσω
Γέλασα με το σίγμα σου
φεύγω / θα σε πληγώσω.

Κατατρεγμένος μια ζωή
απ’ τις κρυφές ματιές σου
Άδικα τώρα προσπαθείς
να σβήσεις τις φωτιές σου.

22.XII.89

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Τα μάτια μου έχουν στερέψει...]
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 20:32:13
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Τα μάτια μου έχουν στερέψει...]

[Ενότητα Στιχουργικές απόπειρες]

Τα μάτια μου έχουν στερέψει
τα στόμα μου έμεινε κλειστό
τα χέρια μου σ’ είχαν πιστέψει
έμεινα μόνος και σ’ αγαπώ.

Το γέλιο σου πώς να ξεχάσω
το σώμα σου πώς ν’ αρνηθώ
τα λόγια σου θα τα ξεγράψω
έμεινα μόνος και σ’ αγαπώ.

1988

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Αθήνα 1989
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 20:40:27
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Αθήνα 1989

[Ενότητα Στιχουργικές απόπειρες]

Στο φως του ήλιου ο βασιλιάς παίζει κρυφτό
στα κεραμίδια του Μήλιου, πάντα εγώ θα σ’ αγαπώ.

Στο φως της μέρας / οι ποιητές παίζουν κουτσό
γράφουν πως ζούμε «Ημέρες χολέρας» /
Εγώ; Μόνο «Θα σ’ αγαπώ...»

Στο φως το γκρίζο – ο ηθοποιός μελαγχολεί
πάλι ξανά εγώ γκρεμίζω
για της δασκάλας το κορμί.

Στο φως το μαύρο / ο ποιητής βρίσκει χαρά.
Άδικα / θέλω να ξανάβρω
«της καληνύχτας τα φιλιά».

Σε φόντο άσπρο πάντα εγώ θα νοσταλγώ
για μια χαμένη περηφάνια / εγώ;
Αυτοκτονώ
------------------------------------------------------------
Κι απ’ της μιζέριας το μπαράκι
έχω κρατήσει φυλαχτό ένα σκαστό,
κρυφό φιλάκι, απ’ της Αννέζας τον ανθό.

Δεκ. ’89
ERA.2


Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τρυφερό
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 20:47:07
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τρυφερό

[Ενότητα Στιχουργικές απόπειρες]

Αντικρισμένοι καθιστά
να κλέβω τις ματιές σου
να σου χαρίζω μυστικά
ν’ ανάβω τις φωτιές σου

Κι εσύ να μου χαμογελάς
με σκέρτσο και με νάζι
τα σπίρτα ήσυχα μετράς
τσιγάρο και μαράζι

R
Αντικρισμένοι καθιστά
ν’ ακούς για την αγάπη
για την γιαγιά που άφησε
ξεθωριασμένο χάρτη
να ταξιδεύουν τα παιδιά
να βρίσκουν παραμύθια
να μεγαλώσουν τα παιδιά
ν’ αντέξουν την αλήθεια...

... Κι εσύ να μου χαμογελάς
χωρίς να με τρομάζεις
να μου γιατρεύεις τις πληγές
τσιγάρο και μαράζι

Ιαν. ’90

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Ελλάδα 1989
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 20:53:24
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Ελλάδα 1989

[Ενότητα Στιχουργικές απόπειρες]

Γκρίζα τα σπίτια στο κέντρο της πόλης
άδειοι οι δρόμοι της χώρας αυτής
άγνωστοι φίλοι / κρεμάστηκαν όλοι
ούτε μια αλήθεια να κρατηθείς...

Άσπρο κελί το πρώτο μου βράδυ
μαύρη χαρά η πρώτη ματιά
Ζω / και διαλέγω –για πάντα– σκοτάδι
«αλήτες-ξενύχτες» στολίζουν γιαπιά

Άσπρο χαρτί η πρώτη μου μέρα
κρύα ματιά / στην πρώτη χαρά
Ζω / Ζω και διαλέγω
ποτέ «καλημέρα»
«αλήτες εμπόροι» γκρεμίζουν γιαπιά.

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: 10.200 σιγαρέτα «Έθνος εξαιρετικά» (α)
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 21:13:57
Γιώργος Λ. Οικονόμου: 10.200 σιγαρέτα «Έθνος εξαιρετικά» (α)

[Ενότητα 10.200 σιγαρέτα «Έθνος εξαιρετικά»]

«... Δεν λιγοστεύει η συμφορά
όσο κι αν την λέγεις...»
Κ. Π. Καβάφης


Στην είσοδο της πολυκατοικίας είχε μαζευτεί ολόκληρο γήπεδο. Με γουρλωμένα μάτια οι πιτσιρικάδες, το σούσουρο έβγαινε απ’ τους μεγάλους. Το μυαλό ξανάρθε στα εγκόσμια. Ντράπηκα.
Έκρυψα την γύμνια μου στην κουβέρτα που κάποιος –απ’ όσους μπήκαν στο σπίτι, κι ήταν πολλοί Θε μου!– φρόντισε να μου ρίξει, λίγο πριν με κατεβάσουν κάτω. Το κεφάλι όμως δεν κρυβόταν με τίποτα. Τα ’χα κόψει όλα, γουλί, ούτε τα φρύδια δε γλίτωσαν...
... Απ’ το πρωί η μάνα είχε κόψει το πόδι της σε κάτι γυαλιά, αλαφιασμένα γυρνώντας από δωμάτιο σε δωμάτιο, γέμισε ο διάδρομος κι οι σκάλες του σπιτιού ματωμένα χνάρια, φίλε...
Κόκκινο / πληγωμένο αίμα / μαύρο...
Ο πατέρας έμεινε μόνος, με τους άλλους. Γι’ άλλη μια φορά δε βρήκε το θάρρος να μας συνοδέψει...
... Το ασθενοφόρο περίμενε με τις πόρτες ανοιχτές, λίγο δεξιότερα το περιπολικό. Το σούσουρο έφτανε όλο και πιο δυνατό στ’ αυτιά μου.
Μας έβαλαν πίσω. Η μάνα κι εγώ. Ήμουν ήσυχος. Μισός εδώ, μισός αλλού. Το ’βλεπα κάτι σαν την περιφορά του Επιτάφιου... Παρασκευή 19 Απριλίου 1985. Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει.

«... Μερικοί δεν τρελαίνονται ποτέ.
Τι φριχτή ζωή θα πρέπει να ζουν...»
Barfly


Πρώτος σταθμός το εφημερεύον νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ. Έδωσαν προτεραιότητα στο περιστατικό. Μπήκαμε απ’ την πίσω πόρτα, ούτε λεπτό αναμονή.
Η μάνα σε μια καρέκλα, οκλαδόν σ’ ένα απ’ αυτά, τα γνωστά καφέ ιατρικά κρεβάτια. Μια γιατρέσα προσπάθησε να πάρει τα στοιχεία μας. Δε μιλούσα, κοίταζα μόνο(;). Στράφηκε προς τη μητέρα, κατάφερε να βγάλει άκρη ύστερα από κάνα τέταρτο. Η κυρα-δασκάλα ήταν απόλαυση!
Δε θυμάμαι να ρώτησαν κάτι άλλο. Στοιχεία, μοναχά στοιχεία. Αυτό τους ένοιαζε, τ’ άλλα δεν ήταν δικιά τους δουλειά...
Στα χέρια του νοσοκόμου το παραπεμπτικό κι η τύχη μας μαζί, σ’ ένα κομμάτι χαρτί αυτή τη φορά.
Ξανά ασθενοφόρο, τώρα τρέχει πιο γρήγορα, βιάζεται, έχει προορισμό να μας ξεφορτώσει χωρίς άλλες διαδικασίες. Όπως ήμουν ξαπλωμένος –κάτι φωτεινές επιγραφές που μου ’κλειναν το μάτι πονηρά– ατονική προσπάθεια να καταλάβω πού πηγαίνουμε, όχι πως μ’ ένοιαζε, το ’βλεπα για βόλτα ακόμα...

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Κάτι σαν επίλογος
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 21:26:15
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Κάτι σαν επίλογος

Στον στρατό, κάθε πρωί λίγο πριν την αναφορά λόχου όλοι εμείς «οι νέοι» καθαρίζαμε βλαστημώντας το προαύλιο απ’ τις γόπες.

Στο τρελάδικο κάθε ώρα και στιγμή όλοι εμείς «οι παλιοί» ψάχναμε για καμιά ξεχασμένη γόπα, στριφτό να κάνουμε με τα κομμάτια της προπέρσινης εφημερίδας που μας έφερνε το «φιλόπτωχο» κοινό για ενημέρωση, λέει, να μην κόβουμε τις γέφυρες με τον έξω κόσμο και ιδρυματοποιούμαστε.

Πρώτα σε κλείνουν μέσα –ενοχλητική βλέπεις η διαφορά σου– κι ύστερα... Ύστερα τι; Ενοχές; Τύψεις; Ή μήπως ευκαιρία για επίδειξη φιλεύσπλαχνων αισθημάτων;

... Δώσ’ του τσιγάρο τώρα, ρε φίλε, δυο-δυο τρία-τρία κι όλα τα δάκτυλα κίτρινα και καμένα απ’ τις γόπες...

Θεσσαλονίκη 1986

Από τη συλλογή Στρωμνίτσης 6 (1991)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένα με τη σκόνη
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 21:31:59
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένα με τη σκόνη

Ύστερα
δεν είπα τίποτα.
Άφησα μόνο
ο κουρνιαχτός να κοπάσει
κι έγινα ένα με τη σκόνη.

Ένας αέρας να φυσήξει
και θα σηκωθώ.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Gisela
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 21:37:59
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Gisela

Μ’ αγάπησε.
Είδα πόσο τρυφερά
απίθωνε το χέρι της
στην κεφαλή
της μάνας μου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι πληγές μου
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 21:41:36
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι πληγές μου

Γι’ αυτό σου λέω.

Μην τις λυπάσαι
τις πληγές μου
σημάδια είναι.

Να με αναγνωρίζει
η αγάπη μου
όταν –κατά καιρούς–
χάνομαι.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η δίκη
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 21:44:10
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η δίκη

Έπαψα να διαβάζω γράμματα
λόγια κι υποσχέσεις
αδιάφορο με βρίσκουν.

Τώρα πια
άηχες φωνές
και ταπεινά σημάδια
με οδηγούν
στην κάθαρση της δίκης.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Ωδή στο Rock 100
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 21:48:12
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Ωδή στο Rock 100

Είκοσι χρόνια τώρα
βραδυφλεγής πυροκροτητής
έμπλεος χρωμάτων

τοποθετηθείς παραπλεύρως
του περιπτέρου της Αγγέλας
–Παύλου Μελά και Τσιμισκή γωνία–
παραμένει αθέατος
και ανενεργοποίητος εισέτι.

Τυχεροί όσοι ευρισκόμενοι
–εξ ενστίκτου–
την στιγμήν της εκτινάξεως

θα εμβαπτισθούν
σε πρωτοφανή σμίξη
μουσικής και χρωμάτων.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Αλί Αχμέτ
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 21:50:39
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Αλί Αχμέτ

Κι αν το ποίημα αυτό
ήταν καλύτερο
σε τι θα άλλαζε
η τύχη του ζητιάνου;

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένα σημάδι
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 21:54:11
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένα σημάδι

Ένα σημάδι
ν’ αφήσω θέλω
ένα –μικρό κι ασήμαντο
για τους πολλούς– σημάδι.

Σαν τα τραγούδια
που ακούγονται απ’ τα μεγάφωνα
κάθε Κυριακή στα στρατόπεδα
κάθε γιορτή στο Ψυχιατρείο.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια συνάντηση
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 21:58:01
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια συνάντηση

Αφγανός
λαθρομετανάστης στο Μπάρι
το ποίημά μου

γαντζωμένο σε φορτηγό
ψάχνει να βρει τρόπο
απέναντι να περάσει

με τον ποιητή Χρίστο Λάσκαρη
στην Πάτρα να συναντηθεί.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Βαμμένα νύχια
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 22:00:10
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Βαμμένα νύχια

Καμιά τους ξύλο δεν έφαγε
για τα βαμμένα νύχια.

Έφαγες εσύ
για τα βρόμικα,
οχτώ χρονών παιδί.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Επιμονή
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 22:02:28
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Επιμονή

Έγραφε από μικρός
στην άμμο, στο χώμα
στο χαρτί, στον μαυροπίνακα
κι αργότερα στους τοίχους.

Μεγάλος πια
συνεχίζει να γράφει
κι ας μην απάντησε κανείς τους.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τραύμα παλιό
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 22:04:06
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τραύμα παλιό

Άραγε είδε κανείς
την άδολη ψυχή σου
όταν σε λοιδορούσαν
για τη γύμνια του κορμιού;

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο χαμένος
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 22:06:28
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο χαμένος

Τον συμπαθούσα πολύ
μέχρι που κέρδισε.

Ανέκαθεν βλέπεις
η καρδιά μου ήταν
με τον χαμένο της υπόθεσης.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παράπονο
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 22:23:14
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παράπονο

Έβαλα τέσσερις πέτρες για εστίες
χάρισα και την μπάλα μου

μόνο να παίξω ήθελα
αυτοί μ’ άφησαν έξω

μόνο να παίξω ήθελα
χάσω κερδίσω ένα και το αυτό

μόνο να παίξω ήθελα.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η αρρώστια
Post by: wings on 05 Jan, 2021, 22:27:34
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η αρρώστια

Μήνες κυκλοφορούσε
η αρρώστια μέσα του.

Τρελαινόταν.
Γιατρό να εμπιστευτεί δεν έβρισκε.
Κιτρινισμένης εφημερίδας το απόκομμα θυμήθηκε
«Πρακτικός οδηγός για την αντιμετώπιση δήγματος οχιάς».

Έσκισε τα ρούχα, έκαψε την ταυτότητα
βγήκε γυμνός στον δρόμο.

Στις λοιδορίες δοκιμάστηκε
το γέλιο τους πονούσε.

Καιρό μετά τον σταματούν με σεβασμό
για την περίπτωσή τους συμβουλή ζητώντας.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια σκέψη
Post by: wings on 07 Jan, 2021, 01:15:03
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια σκέψη

Κάθε που έφευγες
δυο τρεις γλάστρες
που είχαμε στο μπαλκόνι
μαραίνονταν

μαζί μ’ αυτές κι εγώ.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο διάδρομος
Post by: wings on 07 Jan, 2021, 01:18:50
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο διάδρομος

Μας χωρίζει ο διάδρομος
διάδρομος μακρύς
κι οι καθαρίστριες
κάθε πρωί ρίχνουν νερά
να περάσω δε μ’ αφήνουν
όσο δε λέει να στεγνώσει.

Αυστηρές μαζί μου
ούτε περνάει απ’ το μυαλό
να τις παρακούσω.

Άλλωστε ποιος είμ’ εγώ;
Ένας ακόμα τρόφιμος.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα ποιήματά μου
Post by: wings on 07 Jan, 2021, 01:22:39
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα ποιήματά μου

Τα ποιήματά μου μοναχικά
και λυπημένα
μα η ψυχή μου ήσυχη

αφού κατάφερα
και τα ’βγαλα στο φως.

Με τον καιρό
θα βρουν κι αυτά
τον άνθρωπό τους.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Για ένα χάδι
Post by: wings on 07 Jan, 2021, 01:44:30
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Για ένα χάδι

Ένα αόρατο χέρι
βουτάει μέσα μου
κι ανασύρει

απ’ τα μύχια της ψυχής.

Ένα αόρατο χέρι
βάλθηκε σώνει και καλά
να με γυμνώσει μπροστά σας
προσμένοντας απόκριση.

Γιατί
για ένα χάδι
γράφονται τα ποιήματα
για μια αγκαλιά οι ζωγραφιές.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Για μια φανέλα
Post by: wings on 07 Jan, 2021, 01:50:02
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Για μια φανέλα

Παίζω
με τα χώματα
παίζω με το νερό
παίζω με τον αέρα
με τις μπάλες, τα μολύβια, τα χαρτιά.

Μεγαλώνοντας με τον καιρό
παίζω με τις λέξεις.

Δεν κυνηγάω τίποτα σπουδαίο
παίζω μ’ ότι μπροστά
μου φέρνει η ζωή
παίζω

όπως ο Βασίλης Μποτίνος
όπως ο Μανώλης Ρασούλης
για μια φανέλα.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στην παραλία
Post by: wings on 07 Jan, 2021, 01:56:54
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στην παραλία

για τον Τόλη

Περπατώ στην παραλία
κι έχω τον μου
μήπως σε συναντήσω.

Πολλοί σου μοιάζουν
κανείς τους εσύ.

Είπαν πως βούτηξες από τον πέμπτο
μα εγώ που σ’ ήξερα καλά
λέω πως ακολούθησες
κάποια μικρή και νόστιμη
στον ουρανό.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Δεν είναι ποιήματα αυτά
Post by: wings on 07 Jan, 2021, 02:00:23
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Δεν είναι ποιήματα αυτά

Δεν είναι ποιήματα αυτά
θα τα πετάξω όλα.

Δεν δείχνουν την αλήθεια μου.

Όσο κι αν προσπαθώ
πεισματικά αρνείται αυτή
σε λέξεις να εγκλωβιστεί.

Προτιμάει ένα χάδι
ένα φιλί, μια αγκαλιά.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Γράμμα στον πατέρα
Post by: wings on 07 Jan, 2021, 02:03:49
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Γράμμα στον πατέρα

Έβαλα τη φωτογραφία σου
στο γραφείο μου
για να δουλεύουμε μαζί

μπας και συμπληρώσεις
εκείνα τα ένσημα που σου έλειπαν
κι ας πάνε τριάντα χρόνια τώρα
που είσαι εκεί πάνω.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Γράμμα στον κύριο Λεωνίδα
Post by: wings on 07 Jan, 2021, 02:07:49
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Γράμμα στον κύριο Λεωνίδα

Διάδοχο δεν έβγαλα
δεύτερη φορά
το όνομά σου δεν ακούστηκε
ούτε πρόλαβες να δεις τον μονάκριβό σου
αποκατεστημένο
με γυναίκα και δουλειά
«Τι θα κάνει ο Γιώργος, Βασιλεία;»
ρωτούσες.

Τριάντα χρόνια τώρα ο Γιώργος σου κάνει
πέφτει σηκώνεται, πέφτει σηκώνεται

κι έχω στην καρδιά μου
μια τρύπα τόση δα
από την απουσία σου.

Θα σου στείλω τα ποιήματά μου
κι ένα κεράκι να τα βάλεις φωτιά

τα βραδινά σου να ζεσταίνεις.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Πανοπλία από άμμο
Post by: wings on 07 Jan, 2021, 02:11:04
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Πανοπλία από άμμο

Σε είδα στον ύπνο μου χτες βράδυ.

Γυμνός και για να προφυλαχτείς
είχες κάνει πανοπλία από άμμο.

Δεν μου μίλησες, δε σε ρώτησα.

Σε είδα στον ύπνο μου χτες βράδυ
μόνο τα μάτια σου βαθιά
τρυπούσαν τα δικά μου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια συνηθισμένη μέρα
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 00:29:31
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια συνηθισμένη μέρα

Δεν έκανα κάτι σπουδαίο.

Πήγα με τη μαμά στη λαϊκή
με τον μπαμπά επίσκεψη στη γιαγιά
κι ύστερα συνάντησα τους φίλους μου
να παίξουμε μπάλα.

Δεν έκανα κάτι σπουδαίο
κοιμήθηκα παιδί δέκα χρονών
και ξύπνησα μεσήλικας πενήντα πέντε.

Στο μεταξύ πρόλαβα και σου ’δωσα ένα φιλί.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο κουρέας
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 00:33:03
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο κουρέας

Στην κατοχή
παραλίγο να τον εκτελέσουν
ένας γείτονας κουρέας τον γλίτωσε.

Χρόνια μετά, όταν πέθανε
στα πράγματά του βρήκαμε
πολλά καινούρια ξυραφάκια.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όπως η Πηνελόπη
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 00:35:45
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όπως η Πηνελόπη

Χρόνια με περίμενες
όπως η Πηνελόπη τον Οδυσσέα

και τώρα που μ’ έχεις
στο διπλανό δωμάτιο
λύνεις σταυρόλεξα

κι ένα γέλιο μυστικό
χαράζει στο πρόσωπό σου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα ονόματα
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 00:39:22
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα ονόματα

Στο πρώτο σπίτι σ’ έλεγαν Μυρτώ
στο σχολείο κύριο Σταμάτη
τις μέρες του στρατού Ηλία, Κώστα, Ισαάκ.

Κι ύστερα στους δύσκολους καιρούς
Θεοδώρα-Αναστασία.

Στα νοσοκομεία ήσουν ο Γκίμας, ο Στράτος,
η Σοφία, η Μαίρη, ο Γιώργος.

Καθημερινά στον δρόμο, στη δουλειά
παίρνεις καινούριο όνομα.

Α! Πόσα πρόσωπα αλλάζεις
κοντά μου Κύριε!

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ίδιος ο πατέρας μου
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 00:43:30
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ίδιος ο πατέρας μου

Σε μάλωνα που έπεφτες νωρίς να κοιμηθείς
που είχες κλειστεί μ’ ένα βιβλίο στο σπίτι
και μόνο για τα απαραίτητα
έβγαινες έξω.

Μα τώρα που έρχομαι στα χρόνια σου
τον ίδιο δρόμο ακολουθώ.

Κι έτσι –αβίαστα– ομολογώ.

Αχ, αγαπημένε μου πατέρα!

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο κύριος Χριστιανόπουλος
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 00:46:18
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο κύριος Χριστιανόπουλος

Δεν έχει μπλε ποδιές τώρα πια
ούτε φαντάρους με δίκοχα
και μπερέδες.

Τίποτα δεν έμεινε
απ’ τα χρόνια τα δικά μας.

Μόνο τις αρβύλες συναντώ
στα ποιήματα του κυρίου
Χριστιανόπουλου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η κρυψώνα
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 00:48:40
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η κρυψώνα

Το καταφέραμε κι αυτό
αγαπημένη

όταν φύγει
ο ένας απ’ τους δυο μας
ο άλλος θα γελάει

γιατί θα ξέρει
την κρυψώνα του!

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Γυφτοπούλα στο χαμάμ
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 00:54:58
ΓΥΦΤΟΠΟΥΛΑ, 1934, ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=YVVitN-n6aA)

Γιώργος Μπάτης, Γυφτοπούλα στο χαμάμ (1934)

Γιώργος Λ. Οικονόμου, Γυφτοπούλα στο χαμάμ

Τα μεγάφωνα σκορπούν το τραγούδι
σ’ όλους τους εγκλείστους.

Είναι Κυριακή
έξω από το εκκλησάκι
του Αγίου Αντωνίου
ένα σκουρόχρωμο κορίτσι χορεύει.

Αν προσέξετε καλά την εικόνα
κάπου θα πάρει
το μάτι σας
και μένα

να σβήνω τις μέρες μου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Να προσέχεις
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 00:57:52
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Να προσέχεις

Να προσέχεις την καρδιά σου
μου είπε ο γιατρός
γιατί μ’ αυτήν
γράφεις

μακριά από συγκινήσεις
και λόγια περιττά.

Απλό πρέπει να ’ναι το ποίημα
όπως κι ο χτύπος της.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μόνος
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 01:01:25
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μόνος

Είχε σουρουπώσει
μόνος περπατούσε στον δρόμο
κλοτσούσε πέτρες, απέφευγε σκυλιά

κι είχε τα μάτια χαμηλά ώσπου
από ένα τρανζιστοράκι ακούστηκε
ο Ακάθιστος Ύμνος.

Έτσι θυμήθηκε στο σπίτι να γυρίσει.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Υπομονή
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 01:03:29
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Υπομονή

Κάνε υπομονή χαρά μου
θα σηκωθούμε

μας περιμένει
η Τοσκάνη, η Βαρκελώνη,
η Αίγινα

κι ένα κελί
μπροστά στη θάλασσα.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όλο το βράδυ έσκαβα
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 01:05:46
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όλο το βράδυ έσκαβα

Αν καμιά φορά
με πιάνεις με ρούχα βρόμικα
και μαυρισμένα νύχια

μη βιαστείς να με κακολογήσεις.

Είναι που όλο το βράδυ έσκαβα
με τους αγαπημένους μου
ν’ αγκαλιαστώ.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Το τρανζιστοράκι
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 01:08:20
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Το τρανζιστοράκι

Κι ήρθαν
τόσο δύσκολες μέρες
που το τρανζιστοράκι πρώτη φορά
με λυπήθηκε.

Βουβό παρέμενε στην άκρη του
και μοναχά κάτι αργόσυρτα παράσιτα
έβγαζε απ’ τα σπλάχνα του.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στο όνειρο
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 01:10:34
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στο όνειρο

Στο όνειρο ζωγράφιζα σε βράχια
μορφές, μάτια, μαλλιά.

Κάποιοι κινήθηκαν απειλητικά εναντίον μου
ο φίλος μου με υπερασπίστηκε

τυφλός είναι
τυφλός που ζωγραφίζει.

Έτσι κέρδισα τη ζωή μου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Το καρφί
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 01:12:47
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Το καρφί

Κι εκείνο το καρφί στον τοίχο
τώρα που ξεκρεμάσαμε την εικόνα

έμεινε απαρηγόρητο.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Καλοκαίρι στην πόλη
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 01:15:05
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Καλοκαίρι στην πόλη

Περπατούσε μόνος
στον άδειο δρόμο
της πόλης
παραμιλώντας.

Διασταυρώθηκαν τα μάτια μας
«Είναι μακριά η θάλασσα;» με ρώτησε
«Στην άλλη γωνία», του απάντησα
για να τον ενθαρρύνω.

Μου χάρισε ένα χαμόγελο
και συνέχισε το παραμιλητό.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όλα τα παλιά μαζεύω
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 01:21:46
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όλα τα παλιά μαζεύω

Όλα τα παλιά μαζεύω
δασεία, ψιλή, περισπωμένη
μπλε ποδιές, λευκά γιακαδάκια

λέξεις όπως απηνής, αδήριτος
τηλέγραφος.

Ο κουτσός βηματισμός της φιλολόγου
οι ωραίες της γάμπες
άλφα το στερητικόν

καρτελάκια με τα γράμματα της αλφαβήτου
κρυμμένα κουτιά τσιγάρα
φακέλους υπηρεσιακούς
αναρρωτικές άδειες
λόγω μελαγχολίας

η υπογεγραμμένη
το ποίημα Ματρόζος
«Ποιος είσαι, καπετάνιο μου; Και ποιο ’ναι το νησί σου;»

στρατιωτικές κουβέρτες, ξυραφάκια Astor
εκθέσεις για τη σημασία της αποταμίευσης
μεταλλικοί κουμπαράδες

Άννα, Μίμης, η γιαγιά Ζαφείρω
το τζάκι που την έκαψε
κι άλλη φωτιά
στο πλοίο.

Δεν ήρθε ποτέ
το τρένο που λαχτάρησα
Χαρτάκια, χαρτάκια με ποδοσφαιριστές
κι ομάδες της Α' Εθνικής.

Σκευοφύλαξ, Αγανιάν, Σάκης Κουβάς
τζάμια σπασμένα από αδέξια κλοτσιά

η γκαζιέρα κάτω απ’ τις λεύκες
το μπαούλο με τ’ ασπρόρουχα.

Όλα τα παλιά μαζεύω
τα χρόνια της αθωότητας
να ξαναβρώ.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Σαλός
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 01:24:21
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Σαλός

Τον αγνόησαν οι πάντες
πλην ελαχίστων.

Σαλός τριγυρνούσε
στους δρόμους πετώντας
ποιήματα να βρουν το ταίρι τους

ανάμεσα στ’ αδέσποτα
και τους κυνηγημένους.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Συμπάθεια
Post by: wings on 10 Jan, 2021, 01:26:40
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Συμπάθεια

Στα τραπεζάκια του Defacto
μας πλησίασε απλώνοντας το χέρι
«Τι θέλεις, λεφτά;» τον ρώτησα

«Ε! Τι, συμπάθεια;»
με αποστόμωσε.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η μοναξιά του
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 21:31:46
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η μοναξιά του

Χρόνια τώρα
τον συναντούσα στους δρόμους
ευθυτενή και ρωμαλέο
να περπατά μόνος.

Δεν τόλμησα να τον ρωτήσω
αν ήταν επιλογή ή παιχνίδι της μοίρας.

Είχε αυτάρκεια η μοναξιά του.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Από χειμώνα σε χειμώνα
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 21:36:48
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Από χειμώνα σε χειμώνα

Δεν είναι καλοκαίρι αυτό
ψέματα γράφει το ημερολόγιο
ποιος μου φόρεσε μακρύ παντελόνι;

Άγουρα κορμιά βασανισμένα
σκεπάζουν τα μάτια μου, βουλιάζω
σε παγωμένες οθόνες

πού είναι τα καρπούζια
πού τα ολόδροσα κορίτσια
πού είναι ο Όμηρος κι ο Γιάννης
να με φιλέψουν σπίτι τους.

Χάθηκε η Αμοργός
ξεθώριασε η Αστυπάλαια
ποιος θα με στείλει κατασκήνωση στην Επανομή;

Όχι! Δεν είναι καλοκαίρι αυτό
δεν μυρίζει αγιόκλημα.

Κι η θάλασσα καταπίνει
κατατρεγμένους.

Από χειμώνα σε χειμώνα
τώρα πια τα χρόνια μας.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένα σπίτι κουβαλάω
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 21:56:27
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένα σπίτι κουβαλάω

Ένα σπίτι κουβαλάω μέσα μου
με βασιλικούς και λεύκες
αυλή μεγάλη κι ένα
ένα σκάμμα με άμμο

δυο χώροι όλοι κι όλοι
η κουζίνα και το υπνοδωμάτιο
μεγάλο τραπέζι με το ραδιόφωνο πάντα ανοιχτό.

Στην γκαζιέρα τηγανίζουμε σπαράκια
το κρεβατάκι του μικρού έχει κάγκελα προστασίας
ανεβαίνει πάνω τους σα να ιππεύει άγρια άλογα.

Ο παππούς στην καρέκλα ξαποσταίνει
ο πατέρας ανεβασμένος στην κομπίνα μετράει το στάρι
κολλητά η αίθουσα διδασκαλίας του εξαταξίου
μονοθεσίου δημοτικού σχολείου Καλυβών.

Η κυρία Βασιλεία αγαπάει τα παιδιά
τα παιδιά αγαπούν την κυρία Βασιλεία
οι γονείς τους στέλνουν δώρο στη δασκάλα
ζυμωτό ψωμί κι αυγά ημέρας
δυο βήματα ο Άγιος Μόδεστος
ο μπαρμπα-Δημητρός και η κυρία Κλεάνθη
πωλούν τα πιο ωραία γλυκά του κόσμου

κι ο μπαρμπα-Μήτσος
με τη σούστα μάς κατεβάζει
στη θάλασσα τα καλοκαίρια.

Μήτσο –σούτα– θα.

Ένα σπίτι κουβαλάω μέσα μου
κι όλους τους ανθρώπους του χωριού
που αντάμωσα μαζί τους.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όπως οι κότες
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:00:21
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όπως οι κότες

Πίνω νερό
και σηκώνω
τα μάτια ψηλά

όπως οι κότες κι εγώ
κοινή η μοίρα μας

μέχρι το κυριακάτικο τραπέζι
με τις πατάτες στον φούρνο.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μαζί
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:03:47
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μαζί

Μαζί προχωράμε
χωρίς πατέρα και μάνα
μόνοι μας.

Φίλοι, αδέρφια, δάσκαλοι
ο ένας για τον άλλον

κι όταν μεγαλώσω
θα γίνω άντρας σου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ξωκλήσι
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:07:04
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ξωκλήσι

Ένα δωματιάκι όλο κι όλο
κι η πόρτα πάντα ανοιχτή

μπαινόβγαιναν οι άγνωστοι
μα λόγο δε μου δίναν.

Ώσπου ήρθες εσύ
και μ’ έκανες ξωκλήσι

τώρα
πού και πού
ανάβουν κι ένα κερί.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όπως η στρουθοκάμηλος
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:09:51
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όπως η στρουθοκάμηλος

Κρύβω την καρδιά μου στα ποιήματα
όπως η στρουθοκάμηλος
το κεφάλι της στην άμμο

έτσι καταφέρνω προσωρινά
και αψηφώ τον φόβο
του θανάτου.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η ανάκριση
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:12:30
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η ανάκριση

Ώρες πολλές κράτησε η ανάκριση
λέξη δεν τον κατάφεραν να μαρτυρήσει

άνοιξαν το ραδιόφωνο για να μην ακούγεται
το ξυλοφόρτωμα που του ετοίμαζαν
μα δε χρειάστηκε

στο πρώτο τραγούδι έσπασε.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Έβλεπα
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:27:00
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Έβλεπα

Δε ρώτησα ποτέ
έβλεπα στα μάτια σου
τις φυλακές που πέρασες.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η σιωπή μας
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:29:03
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η σιωπή μας

Ήταν ωραία χτες βράδυ
με δυο τσιγάρα
κι έναν ουρανό

τίποτα δεν πλήγωνε
τη σιωπή μας.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ξημερώνει
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:31:17
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ξημερώνει

Ξημερώνει
ώρα να μαζέψουμε τα φτερά μας

έτοιμοι οι κυνηγοί
με το χέρι στη σκανδάλη
δε σηκώνει αυταπάτες η μέρα.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μέσα στις λέξεις
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:34:23
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μέσα στις λέξεις

Δεν είναι
σκοποβολή το ποίημα
δεν είναι κολύμβηση
ούτε άσκηση με κρίκους

μην περιμένεις να σε χειροκροτήσουν
επειδή έμαθες –αν έμαθες– να αναπνέεις
μέσα στις λέξεις.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στην Αμοργό
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:39:15
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στην Αμοργό

Ξημερώνει Δευτέρα
σάλπισε ο πετεινός
ανοιχτό το καφενείο του Πάρβα
στην Αμοργό

ψήνει τους πρώτους καφέδες
ανάμεσα στη σιωπή
και το πρωινό τσιγάρο.

Άπαντες οι καθημερινοί, παρόντες
κοροϊδεύουν τον χρόνο
γλυκός ο ουρανός
σαν δίκαιη απόφαση
για όσους τον πιστεύουν.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι πληγές
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:41:45
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι πληγές

Με τον καιρό
ανθίζουν οι πληγές
γίνονται δέντρα καρπερά
ολόδροσα ρυάκια χαράς
τραγούδια «τσι καρδίας»

με τον καιρό
αγιάζουν οι πληγές
και τυχερός
όποιος τις προσκυνάει.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ωδή στις παλιές κασέτες
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:49:55
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ωδή στις παλιές κασέτες

Σε μικρά γιαπωνέζικα κουτάκια
των εξήντα λεπτών
προσεκτικά εναποθέτω
μουσικές εξαίσιες

κι ονειρεύομαι βραδιές
μ’ αργεντίνικα tango
κι ανδαλουσιανές κιθάρες
έγχορδα ανατολίτικα
κι αφρικάνικα κρουστά.

Σε μικρά γιαπωνέζικα κουτάκια
κλείνω την ψυχή μου
ξέροντας καλά
πως οι βραδιές δε θα ’ρθουν
έχοντας γνώση
πως η γιορτή ματαιώθηκε.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα συντρίμμια
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:52:12
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα συντρίμμια

Πέταξα ψηλά Θεέ μου!
Πολύ ψηλά.

Τώρα θέλω τη βοήθειά Σου
τα συντρίμμια μου να μαζέψω.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ψυχή μου εκκρεμές
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 22:54:16
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ψυχή μου εκκρεμές

Απ’ το φτηνό στο ακριβό
ψυχή μου εκκρεμές

πότε επιτέλους
θα καταλήξεις;

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ήμασταν πλούσιοι
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 23:02:37
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ήμασταν πλούσιοι

Ήμασταν πλούσιοι εμείς
δυο ντιβάνια τρεις καρέκλες
κι ένα τραπέζι στο σαλόνι μας

μεγάλη η σαλοτραπεζαρία
γίνονταν γήπεδο
όταν ερχόταν ο Δημήτρης
κι οι κάλτσες μπάλα.

Ήμασταν πλούσιοι εμείς
είχαμε ψηστιέρα, ραδιόφωνο
κι ολοκαίνουριο ψυγείο
μια σκάφη να πλένουμε τα ρούχα μας
και τα κορμιά μας απόγευμα Σαββάτου
κι ένα καλαθάκι με μακρύ σκοινί
ν’ ανεβαίνουν τα ψώνια στον τρίτο.

Το καλοκαίρι φορούσα πέδιλα
δεν κόβαμε τις μύτες των παπουτσιών
για να χωράν τα δάχτυλα
μα κι αυτοί που το ’καναν
φίλοι μας ήταν.

Ένα ποτήρι νερό
μια φέτα ψωμί
με λίγη ζάχαρη επάνω
έφταναν αυτά
να συνεχίσουμε
το παιχνίδι μας.

Ήμασταν πλούσιοι εμείς
είχα τετράδια καπλαντισμένα
με μπλε κόλλα ατσαλάκωτη
ωραία ξυσμένα μολύβια Faber

και μια πεντάτομη εγκυκλοπαίδεια
«Ο σύμβουλος των νέων»
«Τα άπαντα» του Παπαδιαμάντη
κι έναν Άτλαντα Γεωγραφίας
όλο τον κόσμο γύρισα με τον Ρούσσο
στο παιχνίδι με τις πρωτεύουσες.

Ήμασταν πλούσιοι εμείς
μαμά δασκάλα με σταθερό μισθό
κι ήμουν περήφανος γι’ αυτό
χαρούμενο παιδί, τραγουδούσαμε όλη μέρα
«τα τρένα που φύγαν»
«Τη Υπερμάχω»

δεν έλεγα ψέματα ποτέ
μόνο την ανεργία του πατέρα μου
έκρυβα κάτω απ’ το μαξιλάρι.

Από τη συλλογή Ένα με τη σκόνη (2017)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όλα τα θυμάμαι
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 23:34:57
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όλα τα θυμάμαι

Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες.
Τίποτα δεν προμηνούσε το κακό που θα μας βρει.
Τράβηξε ο καθένας μας δρόμο χωριστό.
Έμεινε το σπίτι έρημο, σε χέρια ξένων.
Όλα τα θυμάμαι, μόνο πες μου:
Τα μάτια μας,
πότε συναντήθηκαν
για τελευταία φορά τα μάτια μας;

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Εμείς του δρόμου
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 23:38:50
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Εμείς του δρόμου

Ένα ακόμα διαφημιστικό φυλλάδιο είμαι
που περιμένω στον δρόμο να σας βρω
με ανοιχτά παράθυρα και τσουπ!
πηδάω μέσα, στη θέση του συνοδηγού.
Στην καλύτερη περίπτωση θα με διαβάσετε
στη χειρότερη θα μ’ αγνοήσετε
μα λίγο με νοιάζουν οι προθέσεις σας.
Μου αρκεί που χάρη σ’ εμένα
ένας πιτσιρικάς βγάζει το χαρτζιλίκι του.
Βλέπετε, εμείς του δρόμου
έχουμε την ίδια μάνα.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παλιές αγάπες
Post by: wings on 11 Jan, 2021, 23:41:21
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παλιές αγάπες

Απ’ τις παλιές μου αγάπες
κυνηγημένος
το βάζω στα πόδια
κι όλο σ’ αυτές επιστρέφω...

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Πρόσεχε!
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 19:24:29
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Πρόσεχε!

Σε σημαδεύουν τα μάτια μου.
Θα ’ναι αργά
όταν βάλω τα κλάματα.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Διανυκτερεύον ποίημα
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 19:29:09
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Διανυκτερεύον ποίημα

Τις νύχτες που η μοναξιά γίνεται στενός κορσές,
παίρνω σβάρνα τα διανυκτευρεύοντα νοσοκομεία.
Κάθε βράδυ, προφασίζομαι καινούριο πόνο,
κάθε βράδυ κερδίζω καινούρια διάγνωση
από νεαρούς όμορφους ειδικευόμενους.
Οι καθηγητές κοιμούνται παρέα με τη δόξα τους,
οι διευθυντές με τα λεφτά τους.
Μόνο κάτι κουρασμένες νοσηλεύτριες ασχολούνται μαζί μου.
Μόνο κάτι ξέμπαρκες ψυχές
καταλαβαίνουν πως ψάχνω την αγάπη που μου κλέψανε.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένας γάτος που τον έλεγαν Μπάμπη
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 19:32:53
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένας γάτος που τον έλεγαν Μπάμπη

Εκείνο το βράδυ
Οι φίλοι ανησυχούσαν
Με τη συμπεριφορά μου
Μ’ έπνιγαν
Ανείπωτοι καημοί
Ποιος ξέρει πώς ήμουν
Μόνο ο Μπάμπης
Που τόσα χρόνια τον φοβόμουνα
με κατάλαβε
Κάθισε ήσυχα κοντά μου
Μ’ άφησε να του χαϊδέψω τη ράχη
Κόψαμε το παράπονο στη μέση
Κι ήσυχος πια
Έκανα το δρομολόγιο
Σχολή Τυφλών-Σταυρούπολη

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, δρομολόγιο
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 19:37:30
Γιώργος Λ. Οικονόμου, δρομολόγιο

Όλη τη νύχτα στον δρόμο
οι φίλοι μου
25ης Μαρτίου-Σταυρούπολη
Σχολή Τυφλών-Σταυρούπολη

μπαίνουν στα μπλε ταξί

της συμπρωτεύουσας
και κάνουν την ίδια διαδρομή
μέχρι να τους σωθεί
η σύνταξη της μάνας τους

μέσα δεν τολμούν να βρεθούν
απέξω κάθονται και κλαίνε

4.10.2019, 6:03

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στο κομμωτήριο
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 19:41:02
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στο κομμωτήριο

Δεν βάφω τα μαλλιά μου
ούτε τα νύχια μου
ένα κούρεμα μόνο 8 ευρώ
να ζήσουν κι αυτοί

έτσι
χωρίς ραντεβού
περιμένω τη σειρά μου
και κρυφακούω
τις υπέροχες ιστορίες
των κοριτσιών
με τα κουρασμένα βλέφαρα.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Κυρά μου Πορταΐτισσα
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 19:46:29
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Κυρά μου Πορταΐτισσα

Έκλεισες τα μάτια σου
κι έσβησαν
ο ήλιος, το φεγγάρι
κι η θάλασσα μαζί
μόνο
ένα τραγούδι έμεινε
να μιλάει
για το αγαπημένο μας νησί

και για την Παναγιά του
χωρίς τη θάλασσα πια.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια καλημέρα
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 19:50:51
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια καλημέρα

Να ξημερώσει
τους δρόμους να πάρω

ένα κεράκι
μια καλημέρα
ένα χαμόγελο

για όσους δε βρήκαν
κρεβάτι απόψε
έναν καφέ
κουλούρι, τυρόπιτα
τσιγάρο

να μην ξεχάσω τ’ όνομά τους

κι άμα δεν ξέρω
πότε γιορτάζουν
να ρωτήσω

έτσι να φτάσω στο γραφείο
το ψωμί της μέρας να δικαιολογήσω
και τα ποιήματα που γράφω

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, λαθραίες ζωές
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 19:55:08
Γιώργος Λ. Οικονόμου, λαθραίες ζωές

Λαθρομετανάστη
σε είπαν

αυτοί
που μια ζωή πλούτιζαν
απ’ τον μόχθο σου.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Με λένε Γιώργο
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 20:19:40
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Με λένε Γιώργο

Με λένε Γιώργο και είμαι έντεκα χρονώ
πάω στην πέμπτη Δημοτικού και παίζω μπάλα στις αλάνες.
Αγαπάω την Αννούλα μα δεν βρίσκω θάρρος να το πω.
Σε δυο χρόνια η μαμά θα αρρωστήσει
κι ο μπαμπάς θα σταματήσει να ψάχνει άλλο για δουλειά.
Έτσι, με την ντροπή μου για σκιά, θα μεγαλώσω.
Στα δεκαεννιά φαντάρος, πρώτη φορά φοβάμαι
μα κάνω φίλους και μαθαίνω το τσιγάρο.
Στον δρόμο ύστερα, νύχτα, χωρίς δραχμή στην τσέπη,
ντρέπομαι να τους ξυπνήσω.
Με λένε Γιώργο, είμαι έντεκα χρονώ
δεν ξέρω ακόμα τι με περιμένει
τα όνειρά μου φτάνουν μέχρι το γήπεδο Καραϊσκάκη
και το Λεμπέτι το έχω μόνο ακουστά.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Πολλά ακόμη
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 20:23:42
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Πολλά ακόμη

Ένα γαρίφαλο
στα χέρια του Μπελογιάννη
ο τελευταίος σπασμός
στο κορμί
του «δράκου του Σέιχ-Σου»
του Αριστείδη Παγκρατίδη

μια ακόμα ανάσα
πριν να σωπάσουν
όσοι πέθαναν για την πατρίδα

φιλί ζωής
για όσους δεν είχαν την
τύχη ν’ αγαπηθούν
και ν’ αγαπήσουν

πολλά ακόμα μπορώ
να γίνω
μέσα σ’ αυτό το ποίημα
μα νύσταξα και συχωράτε με
που σαν μωρό
προτιμώ να κοιμηθώ
παρά να γράφω ποιήματα.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι φίλοι μου
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 20:28:23
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι φίλοι μου

Γεμάτοι κουσούρια οι φίλοι μου
γεμάτοι πληγές
με δόντια στραβά και μαλλιά πεσμένα
πάχυναν γιατί έτρωγαν σκουπίδια
πέθαναν γιατί πίστεψαν στην πατρίδα
πήραν τα μάτια τους και πίσω δε γυρίσανε
γιατί υπήρξαν πάντα υπάκουοι στις εντολές
εμένα οι φίλοι μου στον δρόμο βρίσκουν παρηγοριά
ώρες ατέλειωτες κάνουν κύκλους στο ίδιο τετράγωνο
κυνηγώντας τη σκιά της δασκάλας

Πρίγκηπος Νικολάου μπροστά στην Αγια-Σοφιά
μα αυτή ό,τι ήταν να πει το είπε

δεν το φοβούνται το σκοτάδι
είχαν πατέρα τυφλό που τους έμαθε χρώματα.
Βιβλία οι φίλοι μου που δεν γράφτηκαν ακόμα
γιατί περιμένουν να μάθει γράμματα
ένα γυφτάκι απ’ τη Βουλγαρία που γεννήθηκε προχτές
σ’ ένα υπόγειο της Ξηροκρήνης.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Μνήμη Γιώργη Παυλόπουλου, Γιάννη Τσίγκρα, Χρίστου Λάσκαρη, Αργύρη Χιόνη
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 21:12:02
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Μνήμη Γιώργη Παυλόπουλου, Γιάννη Τσίγκρα, Χρίστου Λάσκαρη, Αργύρη Χιόνη

Λένε πως πέθανες, χρόνια τώρα
μα εμείς καθημερινά κουβεντιάζουμε.
Ζω μαζί σου τον εμφύλιο
ένα ποτήρι νερό δίνω στον διψασμένο Χριστό
σκάβω βαθιά να βρω τα παιδικά χρόνια
σε μια κούπα καφέ κάποιος μ’ ανακατεύει.
Λένε πως πέθανες
μερικοί ανόητοι
που πίστεψαν ένα κηδειόχαρτο
κι αγνόησαν τα ποιήματα.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Θα σε γελάσω... ο Κανένας
Post by: wings on 12 Jan, 2021, 21:26:52
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Θα σε γελάσω... ο Κανένας

Αυτός ο άνθρωπος που σε κοιτά κατάματα
μάτια δεν έχει
αυτός ο άνθρωπος που σ’ αγκαλιάζει
χέρια δεν έχει
ούτε αυτός που τρέχει έχει πόδια
μην ελπίζεις λοιπόν να του κλείσεις με μαύρο πανί τα μάτια
ούτε χειροπέδες μπορείς να του περάσεις
πόσο μάλλον αλυσίδες στα ανύπαρκτα πόδια του
είναι γιατί
αυτόν τον άνθρωπο
λίγο πριν πέσει στα χέρια σου
πρόλαβε και τον αγάπησε
ένα κορίτσι
Δώρα τη λέγανε Φωτεινή
θα σε γελάσω

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Ούζο 12
Post by: wings on 17 Jan, 2021, 20:35:48
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Ούζο 12

Πίσω απ’ την εστία
να κυνηγάω την μπάλα
που δεν βρίσκει δίχτυα
την ώρα που το αχ της κερκίδας
γεμίζει το γήπεδο.
Στην μπλούζα μου γράφει
ούζο 12
μα είμαι μικρός ακόμα
δεν ξέρω από τέτοια
μόνο τον Γιώργο Κούδα ξέρω
μόνο τον Κούδα
με το νούμερο 10.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Καθημερινά
Post by: wings on 17 Jan, 2021, 20:40:55
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Καθημερινά

Δεν έχω κάτι σπουδαίο να σου πω
Ανάληψη-Διοικητήριο το καθημερινό δρομολόγιο
έμεινε από μπαταρία το αυτοκίνητο προχτές
κι αναγκάστηκα να ακριβοπληρώσω ταξί
75 ευρώ η μπαταρία και 15 το κόμιστρο
πολύ μ’ έτσουξε, εδώ που φτάσαμε όλα τα μετράμε
σήμερα έχουμε φασολάκια για μεσημεριανό
οι συνάδελφοι σχεδιάζουν τις καλοκαιρινές διακοπές
εμείς –ελλείψει προορισμού– θα μείνουμε εδώ
Ανάληψη-Διοικητήριο
και βράδυ Σαββάτου θερινό σινεμά
αν είναι καλή η κωμωδία θα γελάσουμε.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ιούνης μήνας
Post by: wings on 17 Jan, 2021, 20:45:45
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ιούνης μήνας

Το μακρύ γαλάζιο αδιάβροχο
Που σου ’στειλε η θεία απ’ την Αμερική
Έφτασε στα χέρια σου Ιούνη μήνα
Όμως αργούσαν οι βροχές
Κι εσύ μες στη χαρά
Οχτώ χρονών παιδί
Να περιμένεις άλλο δεν μπορούσες
Το ντύθηκες πρωί πρωί
Και πήγες στο σχολείο

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Πρώτη φορά
Post by: wings on 17 Jan, 2021, 20:50:10
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Πρώτη φορά

Θυμάμαι τη μέρα που σε είδα πρώτη φορά να καπνίζεις τσιγάρο.
Πήρα το αυτοκίνητο κι έκανα μια μεγάλη βόλτα,
είχα μεγάλη στενοχώρια. Κάπνιζα κι εγώ απ’ τα είκοσι,
δεν ήμουν άμαθος, γιατί λοιπόν τώρα το πήρα τόσο βαριά;
Η βόλτα τέλειωσε με μια στάση στο περίπτερο.
«Τα δικά μου και του γιου μου», είπα διστακτικά
«Καιρός του είναι! Είκοσι χρονών παιδί»
μου απάντησε γελώντας ο περιπτεράς,
που ποιος ξέρει πόσο καιρό το κρατούσε μυστικό.
Γύρισα στο σπίτι κι άναψα δυο τσιγάρα.
Ένα για μένα κι ένα για τον γιο που δεν είχα...

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ξένε
Post by: wings on 17 Jan, 2021, 20:53:16
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ξένε

Ξένε
αν σε φέρει ο δρόμος σου
στη γειτονιά της Σταυρούπολης
άναψε ένα τσιγάρο
κι άσ’ το μόνο του να καεί
όπως μόνες τους κάηκαν
τόσες ψυχές
στον τόπο αυτό

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η ζωή είναι ωραία
Post by: wings on 17 Jan, 2021, 20:55:38
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η ζωή είναι ωραία

Ώρες-ώρες
η μνήμη σου ματώνει
κι εγώ ανήμπορος
το αίμα της να σταματήσω
σε παίρνω αγκαλιά
και σε νανουρίζω.
Έτσι σε ξεγελάω
πως η ζωή είναι ωραία.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Περπατούσε...
Post by: wings on 17 Jan, 2021, 20:58:52
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Περπατούσε...

Περπατούσε
κι είχε μια κούραση στα μάτια
από τα βάθη του αιώνα
απ’ τον βυθό της θάλασσας
περπατούσε μέσα στο φως και το σκοτάδι
με την πλάτη γυρισμένη στο μέλλον
γιατί ήταν σημαδεμένος
από τα χρόνια της απουσίας

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Δικαστής
Post by: wings on 17 Jan, 2021, 21:03:55
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Δικαστής

Κάθε μεσημέρι, στο ίδιο φανάρι, απλώνει το χέρι.
Στο ίδιο φανάρι, κάθε μεσημέρι, κλείνω τα μάτια.
Τον βλέπω στον τόπο του, μικρό παιδί, πρόσχαρα να απαντά
σε όσους τον ρωτούν τι θα γίνει όταν μεγαλώσει.
«Δικαστής!» Και τα κατάφερε!
Κάθε μεσημέρι, στο ίδιο φανάρι,
δικάζει την τακτοποιημένη μου ζωή.
Κι έχει στα μάτια τη συγχώρεση Θεέ μου...

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Θα ζήσω
Post by: wings on 17 Jan, 2021, 21:11:03
Βίκυ Μοσχολιού - τα τρένα που φύγαν - Σταύρος Ξαρχάκος - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=iJI-HamuntI)

Σταύρος Ξαρχάκος (μουσική) & Βασίλης Ανδρεόπουλος-Βαγγέλης Γκούφας (στίχοι): Τα τρένα που φύγαν
(τραγούδι: Βίκη Μοσχολιού / δίσκος 45 στροφών (1965))


Γιώργος Λ. Οικονόμου, Θα ζήσω

«Θα ζήσω» έγραφε στους τοίχους
«στο εξής θέλω περισσότερο σεβασμό εδώ μέσα»
ο αταίριαστος
η γυναίκα της διπλανής πόρτας
δυο ξένοι στην ίδια πόλη
«Θα ζήσω» έγραφε στους τοίχους
έκλαιγαν οι θεατρίνοι, έκλαιγε κι αυτός
δάκρυζε η φωτογραφία του πατέρα
και ξεκινούσε «τα τρένα που φύγαν»
γιατί πάντα οι νικητές γράφουν την ιστορία
κι οι χαμένοι τα τραγούδια

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όπου υπάρχει αγάπη
Post by: wings on 17 Jan, 2021, 21:14:03
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Όπου υπάρχει αγάπη

Όπου υπάρχει αγάπη, συμβαίνουν θαύματα.
Σε θυμάμαι μια φορά να περπατάς στα νερά!
Τόση ήταν η λαχτάρα σου απ’ τα μάτια μη με χάσεις.
Σε θυμάμαι μια μέρα να περπατάς στα νερά!

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο αριθμός στο χέρι
Post by: wings on 21 Jan, 2021, 22:01:35
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο αριθμός στο χέρι

Κίτρινα άστρα
ανοιχτές πληγές
ο αριθμός στο χέρι
δε μ’ αφήνει να ξεχάσω
τόσα μάτια τόσες καρδιές
τα βράδια ανάβουνε φωτιές
το κρύο του θανάτου
να ξεγελάσουν
κι εκείνο το παιδί που δε γεννήθηκε
να ζητάει τα χρωστούμενα φιλιά

ένα λάθος το όνομά μου
γραμμένο με κόκκινο μελάνι

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Αυτόχειρες
Post by: wings on 21 Jan, 2021, 22:05:35
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Αυτόχειρες

Εκείνα τα πουλιά πάνω στα σύρματα
είναι οι φίλοι μου που χάθηκαν
παιδιά που πέταξαν μακριά
μια νύχτα καλοκαιρινή
από μια ταράτσα
στην αποθήκη ενός φαρμακείου
σ’ ένα βρόμικο πεζοδρόμιο
μόνοι τους
την ώρα που εμείς οι υπόλοιποι
προσεκτικά βουρτσίζαμε τα δόντια μας
σβήναμε το φως του δωματίου
και ήσυχοι ξαπλώναμε
χωρίς το βάρος τους

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στο καφενείο
Post by: wings on 21 Jan, 2021, 22:09:39
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στο καφενείο

Γερνούν οι καρέκλες στο καφενείο
μαζί με τους θαμώνες του
ξεθωριάζουν οι φωτογραφίες
σπάνε ποτήρια
ραγίζουν φλιτζάνια.
Μόνο τα τραγούδια
μένουν το ίδιο λαμπερά
όπως την πρώτη μέρα.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Εσύ στον ουρανό κι εγώ στη γη
Post by: wings on 21 Jan, 2021, 22:14:28
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Εσύ στον ουρανό κι εγώ στη γη

Ξέρω πως λαχταράς κι εσύ ένα
κάθε που με βλέπεις ν’ ανάβω τσιγάρο
κι ακόμα ρίχνεις δάκρυα στο ποτήρι
όταν πίνω νερό.
Ξέρω πως όταν έρχονται φίλοι στο σπίτι
θέλεις να τους υποδεχτείς
με το πιο λαμπερό σου χαμόγελο
πως δε σ’ αρέσει το σπίτι σκοτεινό
και στο μπαλκόνι σου θέλεις
χίλια αναμμένα φωτάκια
κι ακόμα απορείς
τόσο που μεγάλωσαν τα χέρια μας
και περπατάμε αγκαλιασμένοι
εσύ στον ουρανό κι εγώ στη γη.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Απουσίες
Post by: wings on 21 Jan, 2021, 22:17:34
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Απουσίες

Ήταν ένας παράξενος καθρέφτης.
Δεν έδειχνε ποτέ
αυτόν που έστεκε μπροστά του.
Μόνο αυτούς που έλειπαν
μόνο αυτούς

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μολύβια
Post by: wings on 21 Jan, 2021, 22:19:51
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μολύβια

Να τα φοβάστε τα μολύβια
ιδίως αυτά
με τη σπασμένη μύτη.

Θα βρεθεί ένα χέρι παιδικό
ζωή να τους δώσει
και τότε θα τα μαρτυρήσουν όλα
όσα πέρασαν στα χέρια σας.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Χούντα 1967
Post by: wings on 21 Jan, 2021, 22:24:50
XOYNTA 03 Σπ.Μουστακλής,ΕΑΤ-ΕΣΑ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=ay5nsxhe7uQ)

Σπύρος Μουστακλής (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%82)

Γιώργος Λ. Οικονόμου: Χούντα 1967

Το χέρι αυτό
που όλο το βράδυ
έδερνε
έξω από την εκκλησιά
θα κάνει τον σταυρό του
και φτάνοντας στο σπίτι
ένα χάδι θα δώσει στα παιδιά
που ξεκινούν
για το σχολείο.
Ματωμένα αυτά
μπαίνουν στην αίθουσα διδασκαλίας
μα το εξασκημένο μάτι της δασκάλας
αναγνωρίζει πάνω τους
το αίμα του Σπύρου Μουστακλή.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια μαργαρίτα
Post by: wings on 21 Jan, 2021, 22:29:03
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μια μαργαρίτα

Κρατούσε στα χέρια του
Μια μαδημένη μαργαρίτα.
Κανείς τους δεν την θεώρησε
Πιθανή αιτία θανάτου.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Θα ψάξεις να βρεις
Post by: wings on 21 Jan, 2021, 22:32:37
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Θα ψάξεις να βρεις

Έμεινα τελευταίος, λίγο πριν πιάσει δουλειά το φτυάρι.
Δεν έριξα χώμα, ούτε λουλούδια, λίγο σε συγκινούσαν αυτά.
Ένα πενηνταράκι άφησα κι ένα πακέτο σέρτικα.
Αργά ή γρήγορα θα βαρεθείς εκεί πέρα
και τις παλιές σου αγάπες θα ψάξεις να βρεις.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένας ποιητής
Post by: wings on 22 Jan, 2021, 00:13:28
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένας ποιητής

Φρόντισε πρώτα να κάψει την ταυτότητα
έτρεμε το χέρι όταν ξύριζε μαλλιά και φρύδια
ήρεμος και σιωπηλός, γυμνός βγήκε στον δρόμο
ένα μπλε φως χάιδεψε τα μάτια του
αγαπούσε πολύ αυτό το χρώμα.
Οι πρώτες αντιδράσεις του περίγυρου
ήταν περιέργεια ίσως και κάποια λύπη
σίγουρα όμως κανείς δε χάρηκε.
Πατέρα δεν θυμάται, μητέρα αμυδρά.
Έτσι γεννήθηκε τη μέρα εκείνη
ένας ποιητής
στον δρόμο
κάτω απ’ το μπλε φως
μιας σιωπηλής σειρήνας ασθενοφόρου.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παράλληλες πορείες
Post by: wings on 22 Jan, 2021, 00:19:03
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Παράλληλες πορείες

Συμμαθητές στην Γ' Γυμνασίου. Αυτός κι αυτή.
Σε λίγο οι δρόμοι τους χωρίζουν.
Το αγόρι, μαζί με τον πατέρα του
θα μάθει την τέχνη του ελαιοχρωματιστή.
Το κορίτσι θα συνεχίσει το σχολείο, μέχρι να γίνει δασκάλα.
Χρόνια μετά, οι δυο τους θα συναντηθούν στην ίδια κολόνα.

Η αγγελία του γράφει πως βάφει δωμάτια με 25 ευρώ.
Η αγγελία της λέει πως παραδίδει μαθήματα με 7 ευρώ την ώρα.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Σιωπή
Post by: wings on 22 Jan, 2021, 00:20:57
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Σιωπή

Βρέθηκε κρεμασμένος
στα χείλη της.
Για σκοινί, η σιωπή της.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η Λευκή
Post by: wings on 22 Jan, 2021, 00:27:10
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η Λευκή

Μικρή παιδούλα
στάθηκε μπροστά τους
μικρά κι αυτά, στα μέτρα της
της κλέψαν την καρδιά.
Καραμέλες, η εφημερίδα του μπαμπά
μολύβια, όλα εκεί τα έβρισκε.
Κι όταν οι άλλοι θαμπώνονταν
με ήλιους λαμπερούς
κι αστραφτερά αμάξια
αυτή ζωγράφιζε τον ταπεινό τους κόσμο.
Μεγάλη πια
ένα βράδυ που ήταν λυπημένη
με το πακέτο άδειο από τσιγάρα
ζωντάνεψαν οι ζωγραφιές
άνοιξαν όλα τα ρολά τους
να βρει τη μάρκα της
γιατί κι αυτά πολύ την αγάπησαν.
Η Λευκή και τα περίπτερά της.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Ο ποιητής της γενιάς του '70
Post by: wings on 22 Jan, 2021, 00:31:18
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Ο ποιητής της γενιάς του ’70

Μόλις ο πατέρας τελειώνει το κούρεμα
Έρχεται η σειρά του
Μ’ ένα μαύρο βουρτσάκι
Καθαρίζει το σβέρκο
Και τα ρούχα του πελάτη.
Παίρνει γι’ ανταμοιβή
Μια δυο δεκάρες.
Δεν ξοδεύει καμιά τους.
Όταν μεγαλώσει
Μ’ αυτές τις δεκάρες
Θα γράφει
Δακρυσμένα ποιήματα.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: Μια φωτογραφία του 1948
Post by: wings on 22 Jan, 2021, 00:34:05
Γιώργος Λ. Οικονόμου: Μια φωτογραφία του 1948

Κορίτσι πράμα
είχες τα μαλλιά σου
κουρεμένα με την ψιλή
μα ορφανή δεν ήσουνα

μόνο αγάπησες νωρίς
κι είχες πατέρα αυστηρό...

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Φίλος
Post by: wings on 22 Jan, 2021, 00:36:56
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Φίλος

Γυάλινα τα μάτια του.
Από πάνω μέχρι κάτω
προσεκτικά με εξερευνούν
ψάχνουν πέρασμα
για παραπέρα.
Διακρίνω ένα μείγμα περιέργειας
ίσως και αδιακρισίας
με εκνευρίζει αυτό,
απομακρύνομαι ενστικτωδώς.
Κι αν τον κρατώ ακόμα φίλο μου
είναι γιατί σε ανύποπτη στιγμή
είδα αυτά
τα γυάλινα τα μάτια του
να δακρύζουν.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένα καφενείο
Post by: wings on 22 Jan, 2021, 00:42:05
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ένα καφενείο

Θέλω να καθίσω σ’ ένα καφενείο μακριά στην επαρχία
κι έξω να βρέχει
θολά τα τζάμια
γεμάτα υγρασία και καπνό
στους τοίχους φωτογραφίες να κοροϊδεύουν τον χρόνο.
Σιδέρης και Κούδας αγκαλιασμένοι
παίρνουν τον δρόμο για τ’ αποδυτήρια,
χορεύει ο Παπαμιχαήλ κι ο Κούρκουλος
χτυπάει παλαμάκια, μαζί κι εμείς,
ο Γιώργος απ’ την Ιθάκη, ο Γεράσιμος απ’ τον Πειραιά
κι ο Κώστας που γεννήθηκε στη Σάμο.
Ας μη μιλήσουμε για ποιήματα, ούτε γι’ αυτά που μας πληγώσαν,
μόνο τα ποτήρια να σηκώνουμε
και να παρακαλάμε τη Σωτηρία για άλλη μια φορά
να πει τ’ αγαπημένο μας τραγούδι.
Έτσι, με την ψυχή χορτάτη, να βγούμε μια φορά στον δρόμο
και κανείς να μη θυμάται από πού ερχόμαστε και πού πάμε.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η γιαγιά Παναγιώτα
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 00:33:50
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η γιαγιά Παναγιώτα

Φωτογραφία του 1919.
Σ’ ένα παγκάκι
απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης,
κάθεται η γιαγιά Παναγιώτα, η Πειραιώτισσα.

Φοράει παλτό, θα ’ναι χειμώνας, μα έχει ήλιο η στιγμή.

Χαμογελάει ένα χαμόγελο καρτερίας
που είχαν όλες οι γυναίκες εκείνα τα χρόνια.

Δεν της περνάει απ’ το μυαλό πως η πόλη αυτή
που τη γνωρίζει σήμερα σαν επισκέπτρια

πενήντα χρόνια αργότερα, θα τη σκεπάσει με το χώμα της

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η φτωχική ζωή μας
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 00:37:55
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Η φτωχική ζωή μας

Ό,τι πολύ λαχτάρησες
δεν έφτασε στα χέρια σου ποτέ
ό,τι πολύ ονειρεύτηκες
όνειρο έμεινε
τα ’χει αυτά η ζωή
καθημερινά μας ξεγελάει
κι εμείς για να μην της χαλάσουμε χατίρι
κάνουμε πως την πιστεύουμε
γιατί ό,τι κι αν πείτε
πολύ την αγαπήσαμε εμείς
–για λόγους ανεξήγητους–
τη φτωχική ζωή μας

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μπαγκλαντές
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 00:41:32
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μπαγκλαντές

Καθαρίζει τζάμια αυτοκινήτων
Γ' Σεπτεμβρίου με Εγνατία γωνία.
Έρχεται από μακριά σκουρόχρωμος κι αξύριστος
δουλεύει γρήγορα, ίχνος βρομιάς δεν του ξεφεύγει.
Λέει πάντα ευχαριστώ
τον αφήσεις δεν τον αφήσεις να κάνει τη δουλειά του.
Όσα δόντια κι αν του ’ριξε η ζωή
δεν κατάφερε να σβήσει το χαμόγελο.
Ξέρω, δε θα διαβάσει ποτέ τα λόγια αυτά
μα ποιος χόρτασε με λόγια.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Κατοχικά χαρτονομίσματα
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 00:45:15
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Κατοχικά χαρτονομίσματα

Είδα τον φίλο μου να σβήνει
μέσα σε λίγες μέρες
σκυφτός ο πατέρας στο δωμάτιο
η μάνα μακριά κι εγώ χαμένος
σε δρόμους παλιούς
μάτια που ποτέ δε σταμάτησαν να μ’ ανακρίνουν
θέλουν να ξέρουν με τι αντάλλαγμα
γύρισα πίσω.
Είμαι φτωχός, μόνο κατοχικά χαρτονομίσματα
έχω να μοιραστώ μαζί σας.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο Κώστας Ριτσώνης
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 00:48:45
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ο Κώστας Ριτσώνης

Ήρθε στο όνειρο
ο Κώστας ο Ριτσώνης.
Βρίσκω χώμα πολύ
να γράψω τις λέξεις μου
μα τώρα χρειάζομαι νερό
αν θέλω ν’ ανθίσουν, είπε
κι έβαλε τα κλάματα.
Έτσι –έστω και στον ύπνο μου–
είδα από κοντά
πώς γράφεται ένα ποίημα.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Αυτά που γράφω
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 00:52:23
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Αυτά που γράφω

Αυτά που γράφω δε λένε τίποτα στους ψαράδες
τους φτάνει η φωνή της θάλασσας
μα ούτε και στους χωρικούς μιλούν
τους τρέφει ο ιδρώτας τους.
Μένουν αυτοί που ξέρουν γράμματα
μα σ’ αυτούς εμπιστοσύνη δεν έχω
οι περισσότεροι έχασαν την αθωότητα νωρίς
κι αυτά που γράφω είναι ό,τι μου ψιθυρίζει
στον ύπνο μου ένα παιδί που όρθιο το κράτησε
η δασκάλα μπροστά στον πίνακα για τιμωρία

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Αυτό το γράμμα δεν θα φτάσει...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 00:56:15
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Αυτό το γράμμα δεν θα φτάσει...]

Αυτό το γράμμα δεν θα φτάσει στα χέρια σου ποτέ
κι όμως εγώ επιμένω να σου μιλώ
λες και πρόκειται να αναβληθεί
η εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη
λες κι ο Ναπολέων Λαπαθιώτης
δε θα τραβήξει περίστροφο
λες κι ο Νικόλας Άσιμος αύριο
θα πουλάει τις κασέτες του στο Πολυτεχνείο.
Κι όμως εγώ επιμένω να σου μιλώ.

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Ευγενικό πρόσωπο με γένια...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:00:54
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Ευγενικό πρόσωπο με γένια...]

Ευγενικό πρόσωπο με γένια, όχι πάνω απ’ τα σαράντα,
στην είσοδο μαγαζιού με κατεβασμένα τα ρολά λόγω κρίσης.
Θεσσαλονίκη, Μητροπόλεως, λίγο μετά τον αριθμό 53.
Πλάι του το παιδί βλέπει τη ζωή να τους προσπερνάει...
Ο άντρας έχει το χέρι μισοαπλωμένο, το ίδιο κι η παλάμη μου.
Μάτια κλειστά. Απελπισία; Απόγνωση;...
κι όλα τα Α της στέρησης... γαμώ τον κόσμο μας.
Ανοίγω το πορτοφόλι μου. 60 ευρώ.
Η καρδιά μου τα δίνει όλα, το χέρι μου πενήντα λεπτά.
Έτσι έχασα το χέρι μου, Κύριε, και σαν οδηγός
δεν μπορώ να εργαστώ πλέον.
Δώσ’ μου τη χαρά να σ’ ακολουθήσω

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Άλλαζαν χρώμα τα μάτια της...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:04:46
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Άλλαζαν χρώμα τα μάτια της...]

Άλλαζαν χρώμα τα μάτια της
μπλε στη θάλασσα
γαλάζιο στον ουρανό
πρασινοκόκκινο στην εξοχή
το κίτρινο του Βικέντιου τη νύχτα
το πορτοκαλί του Παραλή στο μπακάλικο
το μαύρο της Γώγου στη Στρωμνίτσης.
Άλλαζαν χρώμα τα μάτια της
άσπρα δεν έγιναν ποτέ...

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μπρούτζινος γύφτος
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:09:53
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μπρούτζινος γύφτος

Όλες μου οι λέξεις
μια κραυγή
είμαι κι εγώ εδώ!
ρωτήστε πώς με λένε
τίνος παιδί είμαι
αφήστε με να σας πω
για το μέρος που γεννήθηκα
κι ύστερα
πάρτε με μαζί σας
να πλέκω καρέκλες
κατσαρόλες να γανώνω
και τα βράδια γύρω απ’ τη φωτιά
στο τραγούδι σας να καίγομαι

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Το τελευταίο μας βράδυ
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:13:28
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Το τελευταίο μας βράδυ

Έλα να παίξουμε ένα τελευταίο παιχνίδι.
Θα με ρωτάς πόσο σ’ αγαπώ
κι εγώ θα κάνω πως δεν ξέρω
θα σε ρωτώ πόσο μ’ αγαπάς κι εσύ
με το δάχτυλο θα δείχνεις τον ουρανό
τότε εγώ θα βάζω τα γέλια
και θα υψώνω και το δικό μου δάχτυλο
θα χλιμιντρίζουμε σαν άσπρα άλογα ερωτευμένα
έλα να παίξουμε μια τελευταία παρτίδα
το τελευταίο μας βράδυ
κι όποιος αγαπάει περισσότερο
να φύγει πρώτος
γιατί αυτός που θα μείνει
θα πονέσει λιγότερο

Από τη συλλογή για το Άλφα της στέρησης (2019)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Ακούω τη φωνή σου...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:19:28
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Ακούω τη φωνή σου...]

Ακούω τη φωνή σου
χωρίς να μου μιλάς.
Βλέπω τα μάτια σου
σε πρόσωπα αγνώστων
κι όταν σε σκεπάζω με την κουβέρτα
από κάτω βρίσκεται
κάποιος άλλος.
Με κατακλύζει η αγάπη
κι ένα παράπονο –
που δεν μπόρεσαν
να το αναγνωρίσουν οι γιατροί.

Από τη συλλογή Γιώργος Λ. Οικονόμου: 15 νέα ποιήματα (2020)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Πέθανες...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:26:15
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Πέθανες...]

Της Δώρας

Πέθανες
είπαν,
όσοι δεν σε γνώρισαν
κι εγώ μαζί τους αυτό πίστεψα.

Μα ήρθες
και τρυφερά
μου ψιθύρισες:

ανόητε
κήπος έγινα
που τόσο πολύ λαχτάρισες
λεμονοκυπάρισσο
να φυτέψεις
και βασιλικά

ανόητε
που πίστεψες
πως πέθανα
εγώ που για το χατίρι σου
χώμα έγινα
τσιμέντο κι ασβέστης
να με πατάς
να με σβήνεις
κι ύστερα
ποιήματα να μου γράφεις.

Από τη συλλογή Γιώργος Λ. Οικονόμου: 15 νέα ποιήματα (2020)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Θα ξαναβρεθούμε...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:30:35
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Θα ξαναβρεθούμε...]

Της Δώρας

Θα ξαναβρεθούμε
την ώρα που τα παιδιά
μαθαίνουν το άλφα.
Μ’ ένα χαμόγελο και άδολη ματιά
ρούχα καθαρά, νύχια κομμένα
κανέναν δεν έχουμε να καταδώσουμε
ποιήματα παλιά μας νανουρίζουν.
Θα ξαναβρεθούμε
σε μια αιώνια άνοιξη
την ώρα της Ανάστασης.
Θα είμαι φαντάρος
και θα ’σαι απολυτήριο,
θα είμαι λάθος
και θα ’σαι συγγνώμη,
διψασμένος
κι εσύ νερό,
κυνηγημένος
κι εσύ κρυψώνα.

Θα ξαναβρεθούμε –
σπουργίτι εσύ
ψίχουλο εγώ.

Από τη συλλογή Γιώργος Λ. Οικονόμου: 15 νέα ποιήματα (2020)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Ο κυρ-Αντώνης...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:33:32
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Ο κυρ-Αντώνης...]

Ο κυρ-Αντώνης
με τους ρόζους στα χέρια
έραβε και διόρθωνε ρούχα.
Μια μέρα που ήμουν λυπημένος
μου μίλησε για τα παιδικά του χρόνια
και έτσι επιδιόρθωσε
με το βελόνι την καρδιά μου
ο κυρ-Αντώνης.

Από τη συλλογή Γιώργος Λ. Οικονόμου: 15 νέα ποιήματα (2020)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Ξυρίζει το ξυράφι...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:37:54
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Ξυρίζει το ξυράφι...]

Ξυρίζει το ξυράφι
Ξυρίζει
Κι όσο παλιώνει
Τόσο ομορφαίνουν
Οι ιστορίες του.
Όπως εκείνη
Με τον ηλικιωμένο κουρέα
Που ύστερα από δύο
Απανωτά κοψίματα
Κατάλαβε πως ήρθε η ώρα
Να κλείσει το κουρείο του
Το ίδιο ένιωσε
Κι ένας άλλος κουρέας
Ένα Σάββατο
Που δεν πάτησε ψυχή στο μαγαζί
Κι ο πατέρας
Είχε γεμάτο
Ένα μικρό βαλιτσάκι με τα απαραίτητα
Ανάμεσά τους
Κόκκινα Astor ξυραφάκια
Κι άλλα χρυσαφί με μπλε
Wilkinson
Τόσο πολύ φοβόταν
Μην τον πιάσουν αξύριστο
Και καταλάβουν
Πως έχει χρόνια να δουλέψει.

Από τη συλλογή Γιώργος Λ. Οικονόμου: 15 νέα ποιήματα (2020)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Ακόμα και τα πιο όμορφα κορίτσια...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:42:53
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Ακόμα και τα πιο όμορφα κορίτσια...]

Ακόμα και τα πιο όμορφα κορίτσια
κρύβουν μια λύπη στα μάτια τους
κι είναι αυτό που με σταματάει
την πόρτα του σπιτιού τους να περάσω.
Ξέρω πως την κρίσιμη στιγμή
τη θλίψη τους θα προτιμήσω να γευτώ
παρά το στήθος τους.

Από τη συλλογή Γιώργος Λ. Οικονόμου: 15 νέα ποιήματα (2020)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Το κορίτσι που μου φέρνει τον καφέ...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:47:05
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Το κορίτσι που μου φέρνει τον καφέ...]

Το κορίτσι που μου φέρνει τον καφέ και το κουλούρι,
τώρα το λεν Ελένη.
Στην Αρμενία την πατρίδα της αλλιώς την έλεγαν
όμως εδώ που βρέθηκε, έχει χρόνια ν’ ακούσει το πρώτο όνομα.
Μόνο στον ύπνο της καμιά φορά ακούει τη μάνα της να την φωνάζει
με το βαφτιστικό μα δε γυρίζει το κεφάλι·
τώρα την λένε Ελένη.

Από τη συλλογή Γιώργος Λ. Οικονόμου: 15 νέα ποιήματα (2020)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Έχω για άλλοθι...]
Post by: wings on 04 Apr, 2021, 01:49:47
Γιώργος Λ. Οικονόμου: [Έχω για άλλοθι...]

Έχω για άλλοθι
ένα γραφείο.
Εκεί περιχαρακώνομαι.
Δύσκολα μπορεί
να φανταστεί ο επισκέπτης
πως ο μεσήλικας που αντικρίζει
κρύβει στα συρτάρια του
μια παιδική προσευχή.

Από τη συλλογή Γιώργος Λ. Οικονόμου: 15 νέα ποιήματα (2020)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Θεσσαλονίκη
Post by: wings on 03 Aug, 2023, 17:52:14
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Θεσσαλονίκη

Και πού να πάω μου λες
γεννήθηκα μεγάλωσα αλήτεψα
πέθανα κι αναστήθηκα εδώ

Δυο χρόνια μόνο έλειψα μακριά
όταν με πήρανε φαντάρο.

Πώς γίνεται ζωή χωρίς τις Εξοχές
την Αρετσού τα Κάστρα το Ντεπό
χωρίς την Τσιμισκή με τις ωραίες γκόμενες

Και πού να πάω μου λες
κοντά στο σπίτι μου η Τούμπα
άμα κερδίσει ο Ολυμπιακός και λείπω
πώς θ’ ακούσω τη σιωπή της κερκίδας

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ονόματα
Post by: wings on 25 Oct, 2023, 23:55:13
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Ονόματα

Χωρίς λουλούδια χτες το μνήμα σου
όλα κλειστά τα ανθοπωλεία
βρήκα παπά σε διάβασε

Έχεις άλλα ονόματα με ρώτησε
Λεωνίδας Βασιλική Αννούλα Γεώργιος

είχα κι άλλα πολλά κι αγαπημένα
δεν θέλησα να τον κουράσω

Έτσι κι αλλιώς
κάτω απ’ τις γραμμές μνήματα
αγαπημένων θα βρεις

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Φτωχό κορίτσι
Post by: wings on 26 Oct, 2023, 00:02:05
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Φτωχό κορίτσι

Φτωχό κορίτσι εσύ
πώς θα πας σχολείο
με άδεια χέρια

κι αν σε ρωτήσουν
τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου
η μάνα σου γιατί δε σ’ έφερε
πρώτη μέρα τι θα πεις

φτωχό κορίτσι εσύ
κρύψε καλά τα φτερά σου

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Θητεία
Post by: wings on 26 Oct, 2023, 00:08:10
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Θητεία

Κάθε βράδυ
δύο με τέσσερις
νούμερο γερμανικό
ξύλινη σκοπιά

Μια νύχτα
τρόμαξε πολύ
την γκρέμισε ο αέρας
φοβήθηκε για Τούρκους

μα ήταν μόνο ο αέρας
πήρε και σήκωσε ψηλά
χρόνια ισόβιας θητείας

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Άσπρα σεντόνια
Post by: wings on 26 Oct, 2023, 00:27:40
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Άσπρα σεντόνια

Θα ’ρθει μια μέρα η σιωπή
να τα σκεπάσει όλα μ’ ένα
μεγάλο άσπρο σεντόνι

καθρέφτη να κοιταχτούμε
δεν θα βρίσκουμε
κι όλοι αυτοί που αγαπήσαμε
θα ’χουν τα μάτια κλειστά

Λόγια υποσχέσεις λέξεις
που γράψαμε χωρίς να πιστεύουμε
ποτάμι θα γίνουν

κι όσο κι αν φωνάξουμε
χέρι να μας γλιτώσει
δεν θα βρεθεί

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι φίλοι μου
Post by: wings on 26 Oct, 2023, 00:33:35
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Οι φίλοι μου

Φτηνό καπνό καπνίζουν
οι φίλοι μου φτηνά τσιγάρα
δρόμο δεν τους αφήσατε
γωνιά να σταθούν

σφουγγαρίζουν γραφεία
έρχονται από μακριά
ζητιανεύουν οι φίλοι μου
παίζουν λατέρνα ακορντεόν

στήνονται χαμογελαστοί
για μια αναμνηστική φωτογραφία
των διακοπών σας

δεν ήταν ποτέ με τους νικητές
οι φίλοι μου ζητούν συμπόνια
μαζεύουν αυτά που πετάτε
και στολίζουν γωνιά του σπιτιού τους

Μην τους φοβάστε τους φίλους μου
κακό δεν κάνουν

ένα χαμόγελο θέλουν μόνο
όρθιοι να σταθούν

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα μάτια
Post by: wings on 26 Oct, 2023, 00:39:56
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τα μάτια

Θέλω να πάμε σ’ ένα πανηγύρι
και να τ’ αγοράσουμε όλα με τα μάτια...
Θωμάς Γκόρπας


Πολύγυρος Χαλκιδικής κατοχή
στη βιτρίνα του μοναδικού ζαχαροπλαστείου
της πόλης μικρά παιδιά κολλούσαμε
τα πρόσωπά μας

ανοίγαμε τα μάτια διάπλατα
κι ονειρευόμασταν όλα
τα γλυκά δικά μας

Πέρασαν τα χρόνια
ήρθαν καλύτερες μέρες
ένα γλυκό και δυο μπορούμε
να γευτούμε τώρα πια

περισσότερα δεν ζητάμε
έτσι κι αλλιώς ό,τι θέλουμε μάθαμε
να τ’ αγοράζουμε με τα μάτια

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τάχα δήθεν
Post by: wings on 26 Oct, 2023, 00:45:13
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Τάχα δήθεν

Οι παλιοί φίλοι
οι παλιές αγάπες
που μας κάνουν ν’ αλλάζουμε πεζοδρόμιο

για να μην τους πούμε ψέματα
πως τάχα δήθεν
είμαστε καλά

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στην οθόνη
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 01:29:39
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Στην οθόνη

Παίρνει το σχήμα
της καρέκλας το σώμα μου
ορίζοντάς μου η οθόνη

πού και πού ένα τηλεφώνημα
σπάει τη σιωπή

λέξεις λέξεις πολλές
που τις περισσότερες φορές
ξοδεύονται άσκοπα

Κάποτε έγραφα για ν’ αγαπηθώ
τώρα για να μη σε χάσω
απ’ τα μάτια μου

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Νύχτα βαθιά
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 01:37:46
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Νύχτα βαθιά

Ξυπνώ όνειρο με σηκώνει
ψάχνω τους χώρους του σπιτιού
ακούω τις ανάσες τους το παραμιλητό τους
κάπου εδώ θα ’ναι ανοίγω συρτάρια

βρίσκω παλιές φωτογραφίες
καιρό έχεις να μας χαϊδέψεις παραπονιούνται
τους κρύβω την αλήθεια απάντηση δεν δίνω
συνεχίζω την αναζήτηση

Ψάχνω στις τσέπες από ρούχα πολυφορεμένα
φεύγω για το γραφείο σ’ αγαπώ
γράφει ένα σημείωμα
μην αργήσεις να γυρίσεις θα σε περιμένω
ένα άλλο
δεν σ’ αγαπώ σε λατρεύω

Πέρασε η αγάπη αποδώ σκέφτομαι
κι η αγάπη δεν χάνεται για όσους την έζησαν
ακούω την ανάσα της το παραμιλητό της
κάπου εδώ θα ’ναι

Έτσι τη νύχτα μου ανεβαίνω
έτσι τη ζωή κρατώ

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Σιγανή βροχή
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 01:42:14
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Σιγανή βροχή

Έτσι μια μέρα θα πεθάνουμε
ξημέρωμα Σαββάτου
όταν μόνο οι νοσοκόμες ξενυχτούν
και οι άστεγοι βγαίνουν σιγά σιγά στους δρόμους

Κυριακή την ώρα της κηδείας
θα ’χουν μαζευτεί αρκετοί που
απ’ τη ζωή μας ήταν εξαφανισμένοι

ο παπάς θα λέει χωρίς ίχνος θλίψης
τα λόγια της Εξοδίου Ακολουθίας

μια σιγανή βροχή
θα μας συνοδεύει στην αγκαλιά
της μάνας μας

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μικρός ο τόπος
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 01:48:05
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Μικρός ο τόπος

Ασπρόμαυρες φωτογραφίες
κιτρινισμένες απ’ τον χρόνο σημειώσεις
ένα βαλιτσάκι του πατέρα γεμάτο σκόνη
μια φέτα ψωμί με λίγο νερό και ζάχαρη
αυγό βραστό πατάτες τηγανιτές και χόρτα
τις Κυριακές κοτόπουλο στον φούρνο

παπαδάκι στην εκκλησιά του χωριού
άγιες μέρες παιδικές τα κυπαρίσσια
μας έδειχναν τον ουρανό
δίπλα τους οι λεύκες

Μικρός ο τόπος
χωρούσαν οι νεκροί μας στο κοιμητήριο
έπινε οινόπνευμα η γιαγιά Ζαφείρω
όταν δεν έβρισκε κρασί

δεν είχε φόβο ο κόσμος
μέσα μου ούτε ο Θεός

μια λάμπα πετρελαίου φώτιζε τα βράδια μας
κι ένα καντήλι αναμμένο μπρος
στην εικόνα της Παναγιάς

Συχώρα με Κύριε
δεν κατάφερα να κρατήσω
τον Παράδεισο που μου χάρισες


Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)
Title: Γιώργος Λ. Οικονόμου, Βάρδια νυχτερινή
Post by: wings on 05 Nov, 2023, 01:53:59
Γιώργος Λ. Οικονόμου, Βάρδια νυχτερινή

Θέλω να μιλήσω
για τις γυναίκες αυτές
που πέρασαν όλο το βράδυ ξάγρυπνες
κρατώντας σ’ ένα κρεβάτι νοσηλείας
το χέρι ενός μοναχικού ανθρώπου

και το πρωί πριν τον αφήσουν
έσκυψαν και τον φίλησαν με συμπόνια
γιατί είδαν από κοντά πόσο αγώνα έκανε
τον θάνατο να ξεγελάσει
για μια ακόμα φορά

Για τις γυναίκες
που όταν φτάσουν σπίτι
θα το ξεχάσουν όλο αυτό
και θα πιαστούν με τα καθημερινά

γιατί η ζωή δεν σε ρωτάει
πόσο θάνατο είδαν τα μάτια σου

αλλά αν έχεις τη δύναμη
παρ’ όλα αυτά
να συνεχίσεις

Από τη συλλογή Η σιωπή της κερκίδας (2021)