Translation - Μετάφραση
Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Music and Lyrics => Favourite Movies => Topic started by: Πρωτέαs on 06 Sep, 2006, 02:11:44
-
1963
Μη μου πείτε ότι δεν τη θυμάστε; Αθάνατη ταινία!
Εγώ, την έχω δει πάνω απο 1869 φορές!!!!!!!!!
Κώστας Δούκας: Τί, από τώρα φεύγεις;
Κύριος: Βάλε και κανένα μεζέ, βρε Παντελή!
Κώστας Δούκας: Ε, θα σφάξω ρέγγα!
-
Κώστας Χατζηχρήστος: Εμένα με το «ρε», να μη μου μιλάς, γιατί εγώ το «ρε» δεν το σηκώνω! Ούτε χειρονομίες δε σηκώνω, ακούς;
Κώστας Δούκας: Εσύ μου κάνεις χειρονομίες!
Κώστας Χατζηχρήστος: Σου κάνω χειρονομίες για να μη μου κάνεις εσύ!
-
Κώστας Δούκας: Πού ήσουνα;
Κώστας Χατζηχρήστος: Πού μο' στειλες;
Κώστας Δούκας: Πού σε έστειλα; Να πας κάτι πράγματα της κυρά Παναγιώτας και κάτι λουμίνια της κυρά Θοδώρας!
Κώστας Χατζηχρήστος: Ε, τα λουμίνια! Μου πέσανε!
Κώστας Δούκας: Γι' αυτό άργησες;
Κώστας Χατζηχρήστος: Ώσπου ναν τα μαζώξω, τί να κάνω;
Κώστας Δούκας: Να σου κοπανήσω μία...!
Κώστας Χατζηχρήστος: Μην μι κάνεις χειραψίες γιατί... Πού είσαι; Σε κολλάω μια κουτουλιά στου ψωμοσάκουλο και θα κάνεις δέκα μέρες να φας! Τ' ακούς; Δεν μπορείς να μου συμπεριφέρεσαι έτσι!
Κώστας Δούκας: Τί 'ν' αυτά που μου λες ρε;
Κώστας Χατζηχρήστος: (Κορδώνεται) Τι με κοιτάς; Έτσι και ξετυλιχτώ θα γίνω ένα κι ινινήντα και δε θα σε γλυτώνει άνθρωπος!
-
Κώστας Δούκας: Βρε, σε δουλεύουνε βρε μοσχάρι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Δε γεννήθηκε ακόμα άνθρωπος που θα με κοροιδέψει εμένα!
Κώστας Δούκας: Γεννήθηκε όμως αυτός που θα σε ξυλοφορτώσει!
Κώστας Χατζηχρήστος: Για κάνε πως χτυπάς κι αν δεν πάω στο Υπουργείο Υγρασίας να τα αναφέρω όλα αυτά...
-
Κώστας Δούκας: Και γιατί δεν τη χωνεύεις;
Κώστας Χατζηχρήστος: Γιατί δε μου δίνει ποτέ τίποτα! Μόνο τα Χριστούγεννα μου έδωκε ένα πενηνταράκι κι ένα μελομακάρονο που μέσα βρήκα ένα σκώληκα σαν αυτόν που σκότωσε ο Μέγας Αλέξανδρος!
-
Κώστας Χατζηχρήστος: Δε μου λες, έχεις γιοφύρια μές στα δόντια σου; Έχεις; Για θα σου δώσω μια κουτουλιά, να γίνει η γέφυρα της Αλαμάνας!
-
Μαρίκα Νέζερ: Καλήμερα κυρ Παντελή! Μια χαρά είσαι σήμερα!
Κώστας Δούκας: Ε, το συνηθίζω πότε-πότε!
Μαρίκα Νέζερ: Φτου σου! (τον φτύνει)
Κώστας Δούκας: (μονολογεί) (τί στο διάολο! φακές έφαγε;)
-
Κώστας Δούκας: Να σου βάλω αυτό; [Ένα κομμάτι μπακαλιάρο]
Μαρίκα Νέζερ: Μπα, είναι πολύ μεγάλο!
Κώστας Δούκας: Αυτό;
Μαρίκα Νέζερ: Πολύ μικρό!
Κώστας Δούκας: Τί νούμερο παπούτσι φοράς;
Μαρίκα Νέζερ: 37, ξώφτερνο!
Κώστας Δούκας: Ε, τότε μην το συζητάς, θα πάρεις αυτό οπωσδήποτε!
Μαρίκα Νέζερ: Γιατί;
Κώστας Δούκας: Περισσεύει να κάνεις και τακούνια!
-
Μαρίκα Νέζερ: Για την Αρτεμισία το εσκέφθης;
Κώστας Δούκας: Α, ναι. Το εσκέφθην...
Μαρίκα Νέζερ: Ε, τί αποφάσισες;
Κώστας Δούκας: Άσε με κάτω κυρά Δέσποινα!
Μαρίκα Νέζερ: Μα γιατί; Η Αρτεμισία είναι καλή και μυαλωμένη κοπέλα!
Κώστας Δούκας: Έ, όχι και κοπέλα! Αυτήν όπου να 'ναι θα τη γκρεμίσουνε να την κάνουνε πολυκατοικία!
Μαρίκα Νέζερ: Κι εσύ δηλαδή γιατί περνιέσαι; Για κανένα λυκόπουλο;
-
Μαρίκα Νέζερ: Βρε, ξέρεις πόσοι μου τη ζητάνε [την Αρτεμισία];
Κώστας Δούκας: Στη ζητάνε πολλοί; Ε, να της πεις να πάρει τέσσερεις να της έρθει και πιο φτηνά η κηδεία!
Μαρίκα Νέζερ: Ε, την γλωσσοτρώς την κοπελίτσα!
Κώστας Δούκας: Βρε, ποια κοπέλα! Αυτή έδωσε τη λεκάνη στον Πιλάτο να νίψει τας χείρας!
Μαρίκα Νέζερ: Χάνεις! Θα σου γεμίσει το σπίτι!
Κώστας Δούκας: ...με μπουμπάρια, μασέλες και καρακοκκάλες!
Μαρίκα Νέζερ: Θα σου στολίσει το μαγαζί!
Κώστας Δούκας: Μώρε άσε με χάμω, μην κάνω λάθος καμιά μέρα και την πουλήσω για σκουμπρί!
-
Κώστας Δούκας: Λοιπόν, πόσο τυρί να κόψω;
Ντίνα Τριάντη: Ε, λίγο! Δυο άνθρωποι είμαστε! Μα, όχι τόσο πολύ!
Κώστας Δούκας: Α, δεν είναι πολύ! Μη σας εξαπατά ο όγκος! Υπολογίστε και τις τρύπες μαζί!
-
Κώστας Δούκας: Ζήκο! Θα σου ρίξω κλωτσιά και θα σε βάλω γκολ στο γήπεδο Καραισκάκη!
Κώστας Χατζηχρήστος: Μπα; Κι εγώ αργώ ξέρεις να το σφυρίξω οφσάιντ!
-
Κώστας Μεντής: [Χτυπάει παλαμάκια να έρθει ο Ζήκος]
Κώστας Χατζηχρήστος: Εσύ όχι παλαμάκια! Να παλαμοκροτάν αυτοί που πληρώνουν! Όχι εσύ που θέλουμε τρεις κιμωλίες στο γράψε-σβήσε τη βδομάδα για σένα, έτσι;
-
Κώστας Χατζηχρήστος: Κουβάλησες και την ανηψιά σου εδώ πέρα να μας κάνει την όμορφη!
Κώστας Μεντής: Ποια ανηψιά μου βρε; Γυναίκα μου είναι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Γυναίκα σου; Δικιά σου;
Κώστας Μεντής: Όχι του γείτονα! Με αγάπησε και με πήρε!
Κώστας Χατζηχρήστος: Σ' αγάπησε; Τι αγάπησε από εσένα βρε γατομούστακε; [Προς
τη γυναίκα:] Ο άντρας σου είναι αυτός;
Κώστας Μεντής: Ναι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Άντρας σου; Καλά να πάθεις! Τι του λιμπίστηκες του κομοδίνου; Εμείς αυτούς στο χωριό, τους πνίγουμε στο νεροχύτη για να μη χαλάσει η ράτσα!
-
Κώστας Χατζηχρήστος: [Σηκώνει το τηλέφωνο] Άντε 'μπρος! Τι 'ν' εδώ; Κατάστημα τροφίμων-εδωδίμων. Στο τηλέφωνο ο αποδιοικητής...Ααα... Τι κάνετε κυρία γιατρέσσα;... Ε, πώς να 'μαστε; Προσεχώς καλύτερα!... Τι να 'χουμε; Στα ράφια δεν έχουμε! Μήπως θέλετε να δω μέσα στας γενικάς αποθήκας;
[Πάει μέσα. Σε λίγο ακούγονται ήχοι από σπασίματα.]
Κώστας Χατζηχρήστος: [Πιάνει το τηλέφωνο] Μ' ακούτε μαντάμ; Το εμπόρευμα μόλις εξαντλήθη λόγω κατεδαφίσεως!
-
Κώστας Χατζηχρήστος: [Μιλάει στο τηλέφωνο] Τι να 'χουμε; Ναι, νομίζω πως έχουμε ένα και μοναχικό. Για αναμείνατε ολίγον τι... Είναι αυτό που έχει μια τρούπα στη μέση;... Δεν ξέρω να σας πω τι μάρκα είναι γιατί τα γράμματα είναι τ' ανάσκελα!... Ε, μάλλον δεν θα είναι ελληνικής κατασκευής, θα είναι αλλοδαπής προελεύσεως, γιατί βλέπω πολλά μασκαραλίκια απ' όξω! Έχει κάτι γατιά, κάτι λιοντάρια!... Πάντως εσείς θα τα φάτε;... Όχι, θα τ' ανάψετε!... Ε, άμα ανάψουν ανάψανε! Μάλιστα θα τα στείλω σε πρώτη ευκαιρία γιατί λείπει ο μικρός!... Σας μερσώ μαντάμ! Ωρέ ντουβάρ!
-
Κώστας Μεντής: [Γελάει με ένα διαπεραστικό σφύριγμα]
Κώστας Χατζηχρήστος: Μη μου κάνεις το τραίνο της Μαλακάσας εμένα, γιατί θα σε κάνω καροτσάκι!
-
[Μπαίνει ο Ρίζος]
Φιφίκα: Γεια σου Κιτσάρα!
Κώστας Χατζηχρήστος: Ρε καμαρώστε έναν Κιτσάρα τέσσερα πατώματα στο υπόγειο!
-
Φιφίκα: Μήπως έχετε κληματόφυλλα για ντολμάδες;
Κώστας Χατζηχρήστος: Κο..Κοσέρβα; Να κοιτάξω... Σάμπως και δεν έχουμε!... Αλλά, που είσαι; Θα σου δώσω κάτι άλλο! Θα σου δώσω τομάτα πελτέ Λαγκαδά!
Φιφίκα: Τι να την κάνω; Χθες πήρα! Εγώ θέλω κληματόφυλλα!
Κώστας Χατζηχρήστος: Οπωσδήποτε; Γιατί είχαμε ένα κουτί κληματόφυλλα προπολεμικό! Αλλά που το βάνει αυτός ο μούργος ο αφεντικός μου δεν ξέρω! Να ψάξω μέσα!
-
Κώστας Χατζηχρήστος: [Φέρνει μια κονσέρβα] Αυτό είναι που λέει αμπελόφυλλα;
Φιφίκα: Αυτό! Είναι φρέσκα;
Κώστας Χατζηχρήστος: Ούου! [Φυσάει πάνω στην κονσέρβα και σηκώνεται ένα σύννεφο σκόνη]
Νίκος Ρίζος: Σιγά ρε! Μας γιόμισες!
Κώστας Χατζηχρήστος: Τα παράπονά σου στο δήμαρχο που δεν καταβρέχει, όχι σ' εμένα!
-
Νίκος Ρίζος: Τσάκω ένα καρτούτσο και βάλε και λίγο κασεράκι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Κασεράκι; Γιατι, έτρωγες και στο χωριό σου κασεράκι, που κόβατε τον πατσά με το ψαλίδι;
Νίκος Ρίζος: Άντε ρε!
Κώστας Χατζηχρήστος: [Μονολογεί] Καρτούτσο, ένα! Κασεράκι, ολίγο!... Έφτασεεε!
Νίκος Ρίζος: Σε ποιον τα λες ρε;
Κώστας Χατζηχρήστος: Στο βοηθό μου! Κάποιον διατάζουμε κι εμείς! Δεν είμαστε άντε-άντε!
-
[Μιλάει στο τηλέφωνο]
Κώστας Χατζηχρήστος: Άντε μαντάμ μπρος! Κατάστημα θροφίμων, εδώ αποδιευθυντής!
Κώστας Δούκας: [Του ρίχνει ένα φάσκελο]
Κώστας Χατζηχρήστος: Στα μούτρα σου!... Με συγχωρείτε μαντάμ! Δεν ήταν για σας! Μου στείλανε ένα τηλεγράφημα και το 'στειλα πίσω!
-
Κώστας Χατζηχρήστος: ...και με κρατάς και τον Ίκα! Ποιος είν' αυτός ο Ίκας;
Κώστας Δούκας: Αυτό όλοι το πληρώνουν!
Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν το πληρώνω εγώ! Δε με φτάνει που δε με πληρώνεις, μου κρατάς και τον Ίκα! Και μου λες όλο υπομονή Ζήκο θ' αρρωστήσεις! Πότε θ' αρρωστήσω εγώ;
-
Μαρίκα Νέζερ: Λίτσα; Ποια Λίτσα;
Κώστας Δούκας: Την κόρη του κυρ Μανώλη!
Μαρίκα Νέζερ: Αυτού που εισπρακτορεύει στα τρόλεϊ; Καλέ, αυτή είναι σωστό μπουμπούκι!
Κώστας Δούκας: Ε, μα άμα παντρευτώ κυρά Θοδώρα, μπουμπούκι θα πάρω. Τι να πάρω, πατσά νυκτός;
Μαρίκα Νέζερ: Κι εξόν από αυτό, διαφέρετε και στην ηλικία!
Κώστας Δούκας: Βρε, μην κοιτάς που φαίνομαι μεγάλος! Είναι που είμαι χοντροκόκκαλος!
-
Φιφίκα: Κυρ Παντελή! Πάρτε κανένα μεζεδάκι! Καμιά σαρδελίτσα...
Κώστας Δούκας: Πα πα! Αλμυρά ποτέ!
Κώστας Χατζηχρήστος: Ναι, αλμυρά δεν τρώει γιατί το απαγορεύει ο κτηνίατρος!
-
Μαρίκα Νέζερ: Ξεκουμπίσου από 'δω, έχω κάτι να πω στον άνθρωπο.
Κώστας Χατζηχρήστος: Θα κάνεις εκπομπή;
Μαρίκα Νέζερ: Ότι θέλω θα κάνω!
Κώστας Χατζηχρήστος: Θα κάνεις ανακαταμετάδοση εις ρυθμόν απαγορεύσεως;
-
Γιώργος Βελέντζας: Μήπως φάνηκε ο κύριος Μπούρμπουρης;
Κώστας Χατζηχρήστος: Ποιος είναι ο Μπούρμπουρης;
Γιώργος Βελέντζας: Ο κύριος Κιτσάρας. [Ο Ρίζος]
Κώστας Χατζηχρήστος: Ααα, ο Κιτσάρας είναι και Μπούρμπουρης; Έχει δυο ονόματα, λόγω αναστήματος βλέπεις...
-
Γιώργος Βελέντζας: Εδώ κοντά υπάρχει ένα καφενείο;
Κώστας Χατζηχρήστος: Όχι εδώ κοντά, πέμπτος δρόμος αριστερά, οδός Τσιλιβίγκα.
Γιώργος Βελέντζας: Αριθμός;
Κώστας Χατζηχρήστος: Δε χρειάζεται αριθμός, θα το βρεις. Θα δεις καμιά εικοσαριά τεμπελχανάδες να είναι ξαπλωμένοι απ' έξω, δυο παίζουν τάβλι, δέκα μιλάνε... Τράβα. Κι εξ' άλλου, ξυπνός φαίνεσαι, μουστάκι έχεις, θα το καταλάβεις...
-
Κώστας Χατζηχρήστος: Α, ψωνίσαμε! Πετάς τα λεφτά σου στα παλιοκούτια και δεν κοιτάς να πάρεις ένα τσουβάλι φακές να πουλάμε, που ζητάει ο κόσμος φακές και του δίνω ρεβύθια!
Κώστας Δούκας: Τι λες ρε, τρελάθηκες; Ένα τσουβάλι φακές δεν έχουμε εδώ πέρα;
Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν έχουμε, είχαμε!
Κώστας Δούκας: Τι γίνανε οι φακές; Τις πούλησες;
Κώστας Χατζηχρήστος: Δεν τις πούλησα, φύγανε μοναχές τους! Διότι σκάσανε οι φακές, βγήκαν τα μαμούνια, πήρε κάθε μαμούνι στην πλάτη από μια φακή, και δρόμο τον ανήφορο!
-
Κώστας Χατζηχρήστος: Τι 'ν' αυτό;
Κώστας Δούκας: Το γαμπριάτικο υποκάμισο.
Κώστας Χατζηχρήστος: Και γιατί το λες υποκάμισο, τι είναι υπολοχαγός;
Κώστας Δούκας: Έτσι το λένε!
-
Νίκος Φέρμας: Απορώ ρε Παντελή, πως τον ανέχεσαι τόσον καιρό! [Τον Χατζηχρήστο]
Κώστας Δούκας: Τον βλέπεις τελευταία που έχει αδυνατίσει; Κάθε βράδυ στο φαί του του βάζω από λίγο παραθείο!
Κώστας Χατζηχρήστος: Να μου κάνεις τη χάρη! Το άκουσα τι είπες, μου έβρισες το θειο!
-
[Ο Χατζηχρήστος παίρνει το τσιγάρο του Ρίζου και το καπνίζει]
Κώστας Χατζηχρήστος: Άλλαξες μάρκα πάλι;
Νίκος Ρίζος: Ναι.
Κώστας Χατζηχρήστος: Ε, δεν πας στο δ****ο, αλλάζεις όλο μάρκες, θα μου κάνεις το λαιμό μου χάλια, δεν μπορώ να μιλήσω! Μια μάρκα θα φουμάρεις!
-
Νίκος Ρίζος: Θα ξανάρθω, Ζηκο!
Κώστας Χατζηχρήστος: Να ξανάρθεις!
Νίκος Ρίζος: Θα ξανάρθω να καθαρίσουμε, Ζήκο!
-
Πρώτα απ’ όλα, να πω ότι ξεκαρδίστηκα και θέλω οπωσδήποτε να τη δω την ταινία. Δεν είμαι δυστυχώς απ’ αυτούς που κάθονται στην τηλεόραση και κυνηγούν τις ελληνικές ταινίες· έχω δει (και ξαναδεί) τις κλασικές, κάποιες άλλες τις είδα στον καιρό τους και ούτε που τις θυμάμαι και μερικές δεν τις έχω δει καθόλου, αλλά πού να τις κυνηγώ τώρα.
Αλλού πήγε η νοσηρή μου σκέψη με τούτα ’δώ που έκατσες κι έγραψες.
Στα δυο από τα τέσσερα χρόνια που πέρασα στην Αγγλία έκανα μεταφράσεις για πολλά γραφεία του Λονδίνου. Εκείνο τον καιρό οι μεταφράσεις έρχονταν στο σπίτι με τον ταχυδρόμο (ούτε οι κούριερ δεν είχαν ακόμα εφευρεθεί, νομίζω) και τις βαρούσες στη γραφομηχανή διορθώνοντας με μπλάνκο. Με τα πρώτα λεφτά που έπιασα αγόρασα ΙΒΜ με μπαλάκια και ένιωθα ότι ήμουν ο πρώτος του χωριού.
Στο πλαίσιο της συνεργασίας μου με εκείνα τα γραφεία έκανα διάφορες μεταφραστικές δουλειές: π.χ. το διερμηνέα σε δικαστήριο, σε τεράστια αίθουσα με δικαστή με περούκα, αλλά και διαφήμιση για γυαλιά ηλίου που παιζόταν εδώ στις πρώτες μέρες της τηλεόρασης με τη φωνούλα μου, διόρθωση γραπτών για πρόσληψη από την ΕΟΚ, αλλά και «φωνή» ενός από το πλήθος σε ταινία του Κοσμάτου. Ό,τι βρισκόταν τέλος πάντων για να ξεπληρώσουμε το διαμερισματάκι μας και τα white goods της προίκας μας.
Κάποια μέρα μού τηλεφώνησαν πανικόβλητοι από το National Film Theatre, τις κινηματογραφικές αίθουσες κάτω από τον Τάμεση, και μου λένε ότι είχαν εκείνο το βράδυ, στο πλαίσιο κάποιου αφιερώματος στον ελληνικό κινηματογράφο, να προβάλουν μια ταινία που ήταν «Χωρίς υποτίτλους». Ήθελαν λοιπόν να πάω, να με βάλουν σ’ ένα θάλαμο, να ακούω τους διαλόγους και να μεταφράζω για τους μη ελληνόφωνους του κοινού, που θα άκουγαν από ακουστικά. Πήγα ο αθεόφοβος, τρέμοντας, γιατί η ταυτόχρονη μετάφραση υπερέβαινε κατά πολύ τις ικανότητές μου, αλλά σκέφτηκα ότι ε, δεν θα πάρουν και καμιά απόφαση για το μεσανατολικό, διαλογάκια ταινίας θα είναι.
Τρέμοντας κάθισα στο θάλαμο, κάπου πάνω δεξιά, και άρχισε η προβολή της ταινίας. Πολύ γρήγορα διαπίστωσα ότι το «Χωρίς υποτίτλους» οφειλόταν στο ότι η ταινία δεν είχε ανάγκη από υποτίτλους. Μιλούσαν συνέχεια στα αγγλικά. Στην αρχή μονάχα βρέθηκα να μεταφράζω κάτι «Καλημέρα», «Ε κυρ Γιώργη», τέτοια. Σύντομα όμως μπήκαμε στο νόημα, οι μη ελληνόφωνοι έβγαλαν τα ακουστικά και εγώ κάθισα αναπαυτικά στην πολυθρόνα και απήλαυσα τη μοναδική ταινία που με έχουν πληρώσει για να δω.
Ήμουν όμως αθεόφοβος. Γιατί βλέποντας τους παραπάνω διαλόγους, προσπαθώ να φανταστώ τι νίλα θα είχα πάθει αν η ταινία χωρίς υποτίτλους ήταν κάτι σαν την παραπάνω. Ακόμα θα ήμουν κρυμμένος κάπου σε κάποια όχθη του Τάμεση, αν δεν είχα πέσει να πνιγώ στα βρομόνερά του.
-
Είναι η αγαπημένη μου ελληνική ταινία. Κάθε φορά που τη βλέπω ανακαλύπτω και άλλες ατάκες. Και πώς να μην ανακαλύπτω αφού από τα γέλια χάνω τις μισές. Πριν μερικούς μήνες μια εφημερίδα στο κυριακάτικο φύλλο της είχε βάλει το dvd και πριν από 2-3 χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, ένα μουσικό περιοδικό (του οποίου το όνομα δεν θυμάμαι!) είχε βάλει cd με ατάκες από ελληνικό κινηματογράφο, και οι περισσότερες ήταν από αυτήν την ταινία!
Να'σαι καλά! Γελάσαμεα πρωί-πρωί!
Νίκο, πρέπει οπωσδήποτε να τη δεις! Εάν βρω το dvd θα στο γράψω και έτσι θα μπορείς να το βλέπεις όποτε θέλεις και δεν θα το κυνηγάς στα κανάλια.
-
Πρώτα απ’ όλα, να πω ότι ξεκαρδίστηκα και θέλω οπωσδήποτε να τη δω την ταινία.
...
Ήμουν όμως αθεόφοβος. Γιατί βλέποντας τους παραπάνω διαλόγους, προσπαθώ να φανταστώ τι νίλα θα είχα πάθει αν η ταινία χωρίς υποτίτλους ήταν κάτι σαν την παραπάνω.
Την έχω πάρει σε dvd (καθώς και όλες τις υπόλοιπες της σειράς αυτής) από την εφημερίδα που είπε η Χριστίνα. Στη Διάθεσή Σου Όποτε Τη Θελήσεις.
Υπάρχει και σε βίντεο.
Αυτό που είπες στο τέλος το ποστ, ήταν πάντα η μεγάλη μου απορία: μπορεί κανείς να μεταφράσει τέτοιο κείμενο;
Είναι η αγαπημένη μου ελληνική ταινία.
Και δική μου αγαπημένη, Χριστίνα!
Να'σαι καλά! Γελάσαμε πρωί-πρωί!
Γι'αυτό την έβαλα αποβραδίς. ;-)
-
Στη Διάθεσή Σου Όποτε Τη Θελήσεις.
Περιττό να πω ότι ο λιγούρης δεν θα αρνηθεί τέτοια προσφορά. (Άρχισε να αντιγράφεις!)
Αυτό που είπες στο τέλος το ποστ, ήταν πάντα η μεγάλη μου απορία: μπορεί κανείς να μεταφράσει τέτοιο κείμενο;
Ναι, αλλά πρέπει να το μεταφράσει κάποιος που γνωρίζει καλά κάποιο αντίστοιχο λαϊκό αγγλικό ιδίωμα. Εδώ θα μας ήταν δύσκολο και το ελληνικό να απομιμηθούμε!
-
Εδώ θα μας ήταν δύσκολο και το ελληνικό να απομιμηθούμε!
Ε, ναι! Γι'αυτό ακριβώς μιλούσα!
-
Ναι, αλλά πρέπει να το μεταφράσει κάποιος που γνωρίζει καλά κάποιο αντίστοιχο λαϊκό αγγλικό ιδίωμα
Να το δω κι αυτό, κι ας πεθάνω!! (Από τα γέλια, φαντάζομαι!)
-
Το τραγούδι των τίτλων "Μικρό το μεροκάματο" του Γιώργου Μουζάκη
(το ακούω τώρα που σας γράφω)
Μικρό, μικρό, μικρό του μιροκάματου
μικρό του μιροκάματου κι η κάψα μου μιγάλη
λέω τη μια να παντρευτώ,
μα πιο καλά σαν το σκιφτώ του αναβάλω πάλι.
Τάληρα, τάληρα, τάληρα μόνου ιέντικα
τάληρα μόνου ιέντικα, με τις κρατήσεις δέκα,
δε φτάνουνε για πάρτη μου κι θέλου κι γυναίκα
δε φτάνουνε για πάρτη μου κι θέλου κι γυναίκα, ω, ω, ω,
κι θέλου κι γυναίκα.
-
ΛΟΟΟΟΛ, Σταυρούλα, ρίξε κι άλλα, αντέχουμε ακόμη!!!
-
Μου αρέσει που το έχεις γράψεις και με την προφορά του Χατζηχρήστου!!! Χιχιχιχι! ;-))))
-
Μου αρέσει που το έχεις γράψεις και με την προφορά του Χατζηχρήστου!!! Χιχιχιχι! ;-))))
είναι όλα τα λεφτά.
-
Εγώ πεθαίνω όταν εμφανίζεται η Φιφίκα (α, ρε, ριμάδα Φιφίκα!!!!) και βγάζει καθρεφτάκι και τσατσάρα για να φτιάξει μαλλί!!!!!
-
ΛΟΟΟΟΛ, Σταυρούλα, ρίξε κι άλλα, αντέχουμε ακόμη!!!
Υπόσχεση.
Πρέπει να φύγω σε λίγο, Έφη, αλλά μόλις επιστρέψω....Χα!
Θα ρίξω κι άλλα φαρμακερά!
-
Για τους λάτρεις των υπέροχων παλιών ελληνικών κωμωδιών αλλά και για τους όψιμους θαυμαστές και άσχετους (σαν τον καλό μου θείο), απόψε στις 10 στο Star Τα κίτρινα γάντια. Παραγωγή του 1960, με Σταυρίδη, Κοντού κι έναν Γιάννη Γκιωνάκη σε ένα από τους θρυλικότερους ρόλους του ελληνικού σινεμά, αυτόν του Μπρίλη (με τις φοβερές ατάκες περί πορτοκαλάδας από πορτοκάλια). Υπογραμμίζω ότι ο Γκιωνάκης δεν ήταν ο αγαπημένος μου κωμικός αλλά στο ρόλο αυτό με κάνει και κλαίω από το γέλιο.
Προλαβαίνω την ερώτηση του Σταυρούλιακα και λέω ότι ο αγαπημένος μου ήταν ο Μίμης Φωτόπουλος και κατά δεύτερο λόγο ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Βασίλης Λογοθετίδης και ο Βασίλης Αυλωνίτης.
Από την Άθυτο, σας μιλά η φωνή της συνείδησής σας.:-)))))))))))))))))
-
και άσχετους (σαν τον καλό μου θείο)
Επειδή βρίσκεσαι στην Άθυτο, ξεχάσαμε το "Εις τον θείον θύω"; Τα "Κίτρινα γάντια", για παράδειγμα, το έχω δει αρκετές φορές και μπορώ να σου κάνω καλούλικα τον Γκιωνάκη. Αν υπάρχουν πάντως πιο άσχετοι από μένα που δεν το θυμούνται, εδώ (http://sykofantis-bastoyni.pblogs.gr/ta-kitrina-gantia.html).
-
Mα ούτε λόγος να γίνεται. Η Άθυτος με προτρέπει να μη θύω σε κανένα (το οποίο εξάλλου μόνος σου το είπες και μόνος σου το απαιτείς, άρα ποιος σου δίνει βάση;). Εναλλακτικά λέγεται και Άφυτος για να μου θυμίζει να μην είμαι φύτουλας σαν εσένα.:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
Η Άφυτος είναι ένας πανέμορφος οικισμός στη χερσόνησο της Κασσάνδρας Χαλκιδικής. Χτισμένη πάνω σε ένα βράχο που δεσπόζει σαν κάστρο πάνω από τη θάλασσα, δίνει την αίσθηση αιγαιοπελαγίτικου νησιού. Το όνομά της διατηρήθηκε για χιλιάδες χρόνια είτε αυτούσιο ως Άφυτος, προερχόμενο από το αρχαίο της όνομα Άφυτις, είτε ως παράφραση αυτού ως Άθυτος. Η ρίζα του ονόματος προέρχεται είτε από το όνομα υπαρκτού προσώπου του Αφύτεως, είτε από το Άφυτις όπου το Α δεν είναι στερητικό αλλά ενδεικτικό αφθονίας φυτών.
http://www.afitos.net/aphytos.htm
-
Προλαβαίνω την ερώτηση του Σταυρούλιακα και λέω ότι ο αγαπημένος μου ήταν ο Μίμης Φωτόπουλος και κατά δεύτερο λόγο ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Βασίλης Λογοθετίδης και ο Βασίλης Αυλωνίτης.
Στην τετράδα έχουμε τα ίδια γούστα αλλά με άλλη σειρά, εγώ έχω πρώτο τον Ηλιόπουλο.
Τώρα άμα μιλάμε για 10άδα, θα ξημερώσουμε και θα "μαλώνουμε" ποιός είναι ο καλύτερος.
Αλλά και πάλι τί να σου κάνει και η 10άδα. Κι αυτή δε φτάνει βέβαια!
-
Κοιτάξτε κι αυτό:
http://www.e-view.gr/funnyaudio.php
Θα βρείτε αστεία ΜΡ3, και 4 από αυτά, αν δεν απατώμαι περιέχουν ατάκες του ελληνικού κινηματογράφου. Μην σας ξεφύγει και το ''Πήγα'' του Γκιωνάκη, καθώς και το ψυχολογικό θρίλερ ''Σωλήνες''.
-
Θα καταθέσω κι εγώ μία που με κάνει να γελάω όσες φορές κι αν τη δω. Η ωραία των Αθηνών (1955). Στο καστ και η υπέροχη Σπεράντζα Βρανά.
Γείτονας: Θα το νοικιάσεις το δωμάτιο κυρά Αριστέα;
Γεωργία Βασιλειάδου: Κατά πρώτον δεσποινίς. Και κατά δεύτερον, ναι, θα το νοικάσω, να αυξήσουμε τα εισοδήματά μας, να βάλουμε και λίγο λίπασμα πάνω μας...
Γεωργία Βασιλειάδου: Γιατί μας το έκανε αυτό ο μακαρίτης; Βάρεσε μια κλωτσιά και μετά έμεινε σα σανίδα.
Βασίλης Αυλωνίτης: Από μικρός είχε μανία με το ποδόσφαιρο..
Βασίλης Αυλωνίτης: Τι θα γίνει λεβέντες; Πάει ο τέταρτος μήνας χωρίς ενοίκιο. Αν δε με πληρώσετε το συντομότερο, τρώτε κλωτσιά.
Μίμης Φωτόπουλος: Μας βλέπω φουτμπόλ...
Γεωργία Βασιλειάδου: Κοντά μου, οι νεαροί θα έχουν όλα τα ροκφόρ.
Γεωργία Βασιλειάδου: Όταν βρέχει, τρέχουν τα λύκεια [λούκια θέλει να πει]
Νίκος Σταυρίδης: Ποια λύκεια; Των Ελληνίδων;
Γεωργία Βασιλειάδου: Εγώ φεύγω τώρα. Και ότι ποθήσετε, ότι επιθυμήσετε, να μου βροντολογήσετε...
(Ο Φωτόπουλος πρέπει να παντρευτεί τη Βασιλειάδου)
Νίκος Σταυρίδης: Άντε Νώντα, να ζήσετε και προπαντώς καλούς απογόνους!
Μίμης Φωτόπουλος: Ναι, θα σου φυλάξω ένα κανελί με βούλες...
(Ο Φωτόπουλος μιλάει με το είδωλό του στον καθρέφτη)
Είδωλο: Νώντα, σκέψου το. Νώντα σώζεσαι. Τέρμα πια οι αλητείες. Θα έχεις το σπιτάκι σου, τη γυναικούλα σου, τη ζεστασιά σου...
Μίμης Φωτόπουλος: Γυναίκα είναι αυτή ή πολυομυελίτης;
Γεωργία Βασιλειάδου: Εμείς εδώ τηρούμε την πετροπαράδοτη φιλοξενία...
Γεωργία Βασιλειάδου: Άμα τα φάμε όλα αυτά θα γίνουμε εγγαστρίμυθοι...
Γεωργία Βασιλειάδου: Θα γίνει το ολοκαύτωμα του ζαρκαδίου...
Γεωργία Βασιλειάδου: Και να κλειστώ στο δωμάτιο μόνη με έναν άντρα;
Μίμης Φωτόπουλος: Θα σβήσω και το φως.
Γεωργία Βασιλειάδου: Θα είσαι φρόνιμος;
Μίμης Φωτόπουλος: Χάρακας!
Γεωργία Βασιλειάδου: Και θα μ' αφήσεις μόνη με τον ταξιτζή;
Μίμης Φωτόπουλος: Ε, τώρα δε φοβάται πια. Σε συνήθισε.
Βασίλης Αυλωνίτης: Απόψε θέλω να ντυθείς πολύ γκραν!
Γεωργία Βασιλειάδου: Τι γκραν; Γκραν κάσα;
Βασίλης Αυλωνίτης: Όχι, γκραν πρι.
Βασιλειάδου φιλάει τον Σταυρίδη.
Νίκος Σταυρίδης: Παναθεμάσε, είσαι και αξούριστη.
Γεωργία Βασιλειάδου: Έτυχε σήμερις.
-
Θα καταθέσω κι εγώ μία που με κάνει να γελάω όσες φορές κι αν τη δω. Η ωραία των Αθηνών (1955). Στο καστ και η υπέροχη Σπεράντζα Βρανά.
Ναι, καταπληκτική ταινία! Η Βρανά παίζει το ρόλο μιας τραγουδίστριας. Ακούγεται για πρώτη φορά το τραγούδι των Μουζάκη-Γιαννακόπολου "Αυτό το μάμπο το μπραζιλέρο" και ένα άλλο "Η βαλίτσα"
Είναι άσχημο πολύ, το δικό σου το βιολί,
ζεις μονάχα για χουζούρι κι αγκαλίτσα.
Μάσα-ξάπλα-τεμπελιά
κι ούτε σκέψη για δουλειά
Πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα;
Μάσα-ξάπλα-τεμπελιά
κι ούτε σκέψη για δουλειά
Πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα;
Λες και είσαι δηλαδή, του Σουλτάνου το παιδί
Θέλεις τρέλες, θέλεις κέφια κάθε μέρα.
Δε μ'αρέσουν όλα αυτά
και στο λέω ορθά-κοφτά
η βαλίτσα δεν πηγαίνει παραπέρα
Δε μ'αρέσουν όλα αυτά
και στο λέω ορθά-κοφτά
η βαλίτσα δεν πηγαίνει παραπέρα
Σκέψου πια και τη δουλειά,
γιατί μόνο με φιλιά,
η στομάχα δε γεμίζει μια σταλίτσα.
Σκέψου κι άλλαξε μυαλά
και κατάλαβε καλά,
πως μακρύτερα δεν πάει η βαλίτσα
Σκέψου κι άλλαξε μυαλά
και κατάλαβε καλά,
πως μακρύτερα δεν πάει η βαλίτσα
(μαζί της το Τρίο Κιτάρα)
-
Tι τραγούδι! Σταύρακλα, σ' το αφιερώνω.
-
http://www.sendspace.com/file/jioe8a
http://www.sendspace.com/file/wzkoqo
Άρχισαν να έρχονται τα "χρωστούμενα"!!!