Αγαπημένα μας αποφθέγματα μελών του φόρουμ

[Frederique]

Καλά ρε παιδιά, τους ρώτησε κανείς τους Αρχαίους πώς θα τους φαινόταν που προσέθεσαν μετά από κάτι αιώνες υψηλού πολιτισμού, φιλοσοφίας και λογοτεχνίας άνευ πολυτονικού (και άνευ μικρογράμματης γραφής) ένα σωρό σημαδάκια στη γλώσσα τους;
— spiros



[...]ανήκω στη γενιά των ανθρώπων που σπούδασαν ενόσω ίσχυε το πολυτονικό σύστημα. Οι πολλαπλοί τόνοι και τα πνεύματα δεν με κούραζαν ούτε με ενοχλούσαν, αλλά κι όταν καταργήθηκαν δεν μου στοίχισε. Έτσι κι αλλιώς ήξερα ότι δεν προσφέρουν κάτι.
— wings

[Frederique]

James R
[...] Αυτό που με προβληματίζει είναι οτι προσπαθούμε να γίνουμε παγκόσμιοι χωρίς πρώτα να γίνουμε Έλληνες.  Προσπαθούμε να παρακάμψουμε την ελληνικότητά μας με το να βαφτίζουμε προϊόντα και υπηρεσίες στα Αγγλικά.  Ποιός άλλωστε θα ήθελε να συσχετίσει το επάγγελμά του και το προϊόν του με την ελληνική πραγματικότητα;   Μας λείπει η αυτοπεποίθηση και το θράσος που έχουν οι παραγωγικές και καινοτόμες βιομηχανίες.  Η ίδια αυτοπεποίθηση και θράσος που έχει τον Γερμανό να λέει "wir leben autos" σε ένα ελληνικό κοινό. [...]

[Frederique]

Vasilis:
[...]Αντί λοιπόν να επιδεικνύουμε καλύτερη κοινωνική συμπεριφορά και να σεβόμαστε τους νόμους (αφού απ’ ό,τι λένε όλοι, φταίει και ο λαός για το χάλι επειδή δεν σέβεται τους νόμους), τι κάναμε; Τον νόμο περί απαγόρευσης του καπνίσματος τον γράψαμε στα παπούτσια μας και επιδεικτικά δεν τον εφαρμόζει κανείς, ούτε οι καταστηματάρχες ούτε οι πολίτες ούτε καν κάποιοι «άνθρωποι του πνεύματος» που βιάστηκαν να οργανώσουν συνεντεύξεις Τύπου και εκδηλώσεις κατά του νόμου διότι κινδυνεύουν να στερηθούν την μαστούρα στους κλειστούς δημόσιους χώρους (άμα έχεις κάτι καλό πρέπει και να το επιδεικνύεις κιόλας και να καμαρώνεις γι’ αυτό, άσε που προσδίδει και στυλ). Οι συμπολίτες μας εξακολουθούν να βγάζουν καρέκλες, φυτά, ποδήλατα, μηχανάκια, τάβλες και αυτοσχέδιες κατασκευές κατοχυρώνοντας θέση στάθμευσης έξω από το σπίτι τους ή να σταθμεύουν στο πάρκινγκ του άλλου. Οι Αθηναίοι ύστερα από 10 χρόνια λειτουργίας του μετρό ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι στις κυλιόμενες σκάλες των σταθμών είμαστε υποχρεωμένοι νομικά και ηθικά να στεκόμαστε στην δεξιά πλευρά και να αφήνουμε ελεύθερη την αριστερή πλευρά για αυτούς που βιάζονται. Επίσης, για να μπούμε στο λεωφορείο ή στο τραίνο, πρέπει πρώτα να βγουν από αυτά όσοι το επιθυμούν και δεν είναι σωστό ούτε έξυπνο να φράσσουμε την είσοδο-έξοδο. Αυτό φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να το καταλάβουμε και να το εφαρμόσουμε. (Για όλα αυτά μάλλον δεν φταίνε οι πολιτικοί, έτσι δεν είναι;) Οι δημόσιοι υπάλληλοι εξακολουθούν να δουλεύουν στους ίδιους ρυθμούς (λίγοι δουλεύουν, πολλοί κάθονται και όλοι αναμένουν την σύνταξη και το θαύμα, ενδεχομένως και τον θάνατο μιας και η ζωή είναι πληκτική όταν δεν είσαι χρήσιμος). Οι γιατροί που έπαιρναν φακελάκια εξακολουθούν να τα παίρνουν, αποδείξεις κόβουν μόνο όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς και όλα κυλούν όμορφα και ελληνικά, γιατί την παράδοση την καλή δεν την αλλάζεις («ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει» – άραγε η ομάδα αυτή κερδίζει ή είναι μονίμως της καρπαζιάς)![...]

[Frederique]

Η απαγόρευση είναι για προφύλαξη των γυναικών από λόγια που δεν συνάδουν με το λεπτεπίλεπτον και το εύθραστον της φύσης τους. Ο εκδότης και ο ανθολόγος απεκδύονται πάσης ευθύνης για πιθανές βλάβες στην προσωπικότητα των γυναικών που θα αποφασίσουν ιδία βουλήσει να αψηφήσουν την προειδοποίηση.
— Σπύρος Δόικας

[Frederique]

Πάντως, μιας και μιλάμε για πρότυπα, και είμαστε και μεταφραστές, καλό είναι να γράφουμε με μικρά και με τόνους, ν' αποτίουμε δηλαδή ένα στοιχειώδη φόρο τιμής στη γλώσσα μας, και να δίνουμε και μια καλή εντύπωση στον έξω κόσμο και τους δυνητικούς πελάτες μας.
— Σπύρος Δόικας

[Frederique]

Η άποψή μου είναι ότι πρέπει κάποιος να σε διορθώνει μέχρι να πεθάνεις. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να βελτιώνεσαι.

— Spiros

[Frederique]

Ενδιαφέρουσα άποψη. Αν διατηρηθεί αυτή η διάσταση μεταξύ γραπτού και προφορικού λόγου, τότε κανένα πρόβλημα. Μήπως η Γαλλική δεν γράφει εντελώς άλλα από αυτά που λέει; Η Αγγλική το ίδιο δεν κάνει; Η Δανέζικη; Δεν είναι ανάγκη ό,τι γράφουμε να λέμε. Αλλά μην ξεχνάμε ότι η τροπή ενός φωνήματος στη σύγχρονη Ελληνική είναι συχνά οργανικό κομμάτι όλου του φωνολογικού και φωνοτακτικού συστήματός της. Π.χ. το ε- της λέξη "εντροπή" αποκόπηκε εύκολα ακριβώς λόγω της απερρίνωσης του "ντ" /d/, διότι αλλιώς, αν το "ντ" προφερόταν /nd/, δεν θα μπορούσε να υπάρξει λέξη /ndro'pi/.

Από την άλλη πλευρά, αν θέλουμε να γυρίσουμε σε παλαιότερη γλώσσα, θα πρέπει να μιλάμε και με την αρχαιοελληνική προφορά. Διότι κάτι συμπλέγματα του τύπου /vzm/ (έναυσμα) ή /fθr/ /fst/ (εύθραυστος) μάλλον δεν ακούγονται καθόλου... ελληνικά.

- Asdings

[Apparatus]

Όποιος δεν ρισκάρει δεν κερδίζει

-- Δικό μου
Σίγουρα υπάρχουν και παραπλήσια.

Ρισκάρω, σημαίνει για μένα: επεξεργασία περισσότερων παραμέτρων για μία συγκεκριμένη υπόθεση από ό,τι ο μέσος όρος των ανθρώπων. Δεν έχει να κάνει με τον τζόγο - όπου οι πιθανότητες να κερδίσεις είναι ελάχιστες - αφού ο αστάθμητος παράγοντας και αυτός εκτιμάται πιθανοτικά.

[Frederique]

Καλή σου μέρα.
Στα Favorite Quotations βάζουμε αποφθέγματα επωνύμων ατόμων που έμειναν στην Ιστορία...
Κατά τα άλλα συμφωνώ με αυτό που είπες στο νήμα :)

[Frederique]

Τα τεχνικά γραφεία έδωσαν τη θέση τους στα φοροτεχνικά.

-- Apparatus

Θέλοντας να τονίσω το γεγονός ότι η υπερφορολόγηση έχει κατεδαφίσει την οικοδομή και όλα τα επαγγέλματα που σχετίζονται με αυτή.

[Frederique]

Τίποτε δεν είναι υποχρεωτικό εδώ. Εκτός από εδώ, πάλι λίγα, ίσως οι φόροι και ο θάνατος...
—  spiros

[Frederique]

Σημαντικό είναι να παρακολουθήσει κανείς κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης όχι για να πάρει πτυχίο, αλλά για να μάθει την τέχνη (και την επιστήμη) της μετάφρασης. Η μετάφραση είναι από εκείνες τις δεξιότητες που μπορεί να έχεις 3 μεταπτυχιακά και άλλα τόσο διδακτορικά και να είσαι σκράπας σε σχέση με κάποιον που έχει πρακτική γνώση και εμπειρία (και μεράκι).
— spiros

[Frederique]

Η λεξικογραφία είναι μια δουλειά που δεν τελειώνει ποτέ: θα την τελειώσει μόνο ο θάνατός σου.
— Σπύρος Δόικας



Τι αγαπημένα μας; Μάλλον δικά μου αγαπημένα είναι! Παρακαλώ για τη συμμετοχή όλων στο συγκεκριμμένο:)

[Frederique]

Η παρουσία των γυναικών δεν κρίνεται από τους τύπους αλλά από την ουσία της. :-)
— wings

[Frederique]

Η επιστήμη, στην απόλυτη μορφή της, είναι το άκρον άωτον του αναθεωρητισμού, βάσει των νέων δεδομένων που προκύπτουν. Από την άλλη, η θρησκεία, είναι το άκρον άωτον του δογματισμού, της άνωθεν αποκεκαλυμμένης και αδιάβλητης αλήθειας, άσχετα με το πόσα νέα δεδομένα προκύπτουν. Λογικό είναι να υπάρχει αντιπαλότητα, απειλείται, βλέπεις, το μεταφυσικό μονοπώλιο και τα... φυσικότατα έσοδα που προκύπτουν από αυτό.

Science, in its absolute form, is decisive reexamination, based on newly emerging information. On the other hand, religion is an ultimate dogmatism of revealed and obvious truth, irrespective of how much new information emerges. Competition between the two is expected, because the metaphysical monopoly and the ... natural income resulting from it is threatened.