Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 09 Jul, 2007, 00:22:53

Title: Θανάσης Φωτιάδης
Post by: wings on 09 Jul, 2007, 00:22:53
Θανάσης Φωτιάδης (1921-1989)

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/03/fotiadis.jpg)

[Πηγή για τη φωτογραφία: openarchives.gr (http://openarchives.gr/view/598904)]

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1921. Σπούδασε νομικά και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1989. Το 1945 εξέδωσε μαζί με τον Μανόλη Αναγνωστάκη, τον Κλείτο Κύρου, τον Πάνο Θασίτη, τον Θάνο Παπαδόπουλο και άλλους το περιοδικό «Ξεκίνημα» του οποίου ήταν αρχισυντάκτης. Εξέδωσε ποιητικές συλλογές αλλά και λαογραφικές μελέτες και γλωσσικά δοκίμια.

Εργογραφία:
«Νοτιές» (ποιήματα), 1943
«Πανοπλίες» (ποιήματα), 1945
«Αντίσταση» (ποιήματα), 1945
«Ναυτικό φυλλάδιο» (ποιήματα), 1957
«Μυθολογικά σχέδια» (ποιήματα), 1960
«Διαδρομή» (συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων και μικρών πεζών της περιόδου 1940-1960), Αθήνα, 1964
«Το λιβάδι με τους μαργαρίτες», 1965
«Ένας θαυμάσιος περίπατος» (μικρά πεζά & ποιήματα), 1965
«Ληξίαρχος» (ποιήματα), Αθήνα, 1966
«Το περιβόλι με τους μαργαρίτες», 1966
«Ο στρατηγός Μακρυγιάννης κι ο Καραγκιόζης λαός» (θεατρικό έργο), 1970
«Ο μηλότοπος» (πεζά ποιήματα), 1980

Ανθολογημένα ποιήματα:

Έγραψαν για τον Θανάση Φωτιάδη:

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Οι καλεσμένοι
Post by: wings on 08 Feb, 2009, 17:08:19
Θανάσης Φωτιάδης, Οι καλεσμένοι

Απόψε δε θα νυχτωθεί κανείς από τους καλεσμένους μας,
θ’ ανάψουμε νωρίς τα φώτα, θα κοιμηθούνε τα παιδιά,
θα βάλουμε το νυχτοφύλακα δίπλα στο πλατάνι
κι εσύ θ’ ακούς.

Τα γάντια σας στο πάτωμα, στις σκάλες, στις γλάστρες,
θα ’χουμε φάρσα απόψε, θα φορέσουμε φωνές κακές
κι εσύ θ’ ακούς.

Όσο κακός κι αν είναι ο καιρός, είτε κρύο είτε βροχή είναι,
αυτοί πάντοτε έρχονται, τόσο που ρωτιέσαι,
τι κέρδος μπορεί να φέρει σ’ αυτούς η προκοπή μας.

Χαριτωμένοι, αυτόχθονες, ξένοι υπομονετικοί, να μη νυστάξτε
δε θα νυστάξτε, να μιλήστε, τελευταία διορία,
όχι, όχι διήγηση θεμελιωμένη πάνω σε γινόμενα
κι εσύ θ’ ακούς.

Και μετά, κλείνοντας την υγρή μας ξώπορτα πίσω τους,
χαϊδεύοντας χειρόγραφα, κουτιά τσιγάρα με διορθωμένα ονόματα,
θα σας αφήσουμε να ταξιδέψετε με τους νεκρούς μας
κι εσύ θ’ ακούς, όχι, τότε θα μπορέσεις να κάνεις
δυο βήματα πάνω στα επίσημα μάρμαρα
και θα προχωρήσεις στην ομολογία.

Πηγή: Η ελληνική ποίηση, ανθολογημένη από τον Ρήγα έως σήμερα [Βασίλης Βασιλικός (1993)]
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Ήθελε να γνωρίσει Ποιητή!
Post by: wings on 21 Mar, 2009, 22:26:11
Θανάσης Φωτιάδης, Ήθελε να γνωρίσει Ποιητή!

Από μικρός, πριν έρθουν στην πρωτεύουσα,
ότι άρχισαν στο σχολειό λογοτεχνία,
του ήταν όνειρο γλυκό, ιδανικό,
να γνωρίσει ένα ζωντανό Ποιητή!
Μετά ήρθαν πόλεμοι, κατοχές, ανατροπές και άλλα,
και τ’ όνειρο καθυστερούσε.
Ώσπου ο πατέρας του –γνωστός κολλυβιστής–
αγόρασε ένα ρετιρέ στα Εξάρχεια,
και μείναν όλοι.
 
Ήθελε να γνωρίσει Ποιητή...
Του δώσαν απ’ το Υπουργείο τη διεύθυνση
του Μεγάλου Μεγάρου Διανοουμένων (Μ.Μ.Δ.).
 
Μπήκε στα μάρμαρα και στα γυαλιά και στα χαλιά
και προχωρούσε σύμφωνα με τα βέλη:
Προς Πεζογράφους – αυτός αριστερά: Προς Ποιητάς. →
Προς Κλασσικούς – αυτός αριστερά: Προς σύγχρονους. →
Προς Επικούς – αυτός αριστερά: Προς Λυρικούς. →
Προς Ομοιοκατάληκτους – αυτός αριστερά: Προς Ελευθεροστίχους. →
Προς Συμφωνούντας – αυτός αριστερά: Προς Διαφωνούντας ... →
Άνοιξε μ’ ανείπωτη χαρά την πόρτα
και βρέθηκε αναπάντεχα στο δρόμο!

Πηγή: Ανθολογία Ποίηση για την ποίηση (εκδ. Καστανιώτη, 2006)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Αίνος στους καλούς ποιητές
Post by: wings on 21 Apr, 2009, 19:22:34
Θανάσης Φωτιάδης, Αίνος στους καλούς ποιητές

Στον καιρό του πολέμου
σκάρωνα βεντάλιες από κάλυκες∙
ήταν προσιτό κι ακίνδυνο.

Τώρα, σ’ αυτή την αγροικία,
δημιουργώ μπουκέτα,
φυτεύω σπαράγγια και φτέρες,
αλλά μου τις κουρεύουν∙
ιδίως όταν είναι κόκκινες.

Οι καλοί ποιητές είναι επικίνδυνοι
γιατί ξαναγεμίζουν τους κάλυκες
και –προπαντός– γιατί πυροβολούν.

Από τη συλλογή Ληξίαρχος (1966)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Κάθε άνοιξη ανθίζανε...)
Post by: wings on 14 May, 2009, 17:54:32
Δέντρο το δέντρο (Γιάννης Ρίτσος & Μίκης Θεοδωράκης) - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=ntMomI55x5s)

Γιάννης Ρίτσος & Μίκης Θεοδωράκης, Δέντρο το δέντρο (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2011/11/16/kostas-papadopoulos-dentro-to-dentro-giannis-ritsos-mikis-theodorakis-grigoris-bithikotsis-%CE%B4%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%AC/)
(τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης / έργο: Ρωμιοσύνη (1966))

Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Κάθε άνοιξη ανθίζανε...)

Κάθε άνοιξη ανθίζανε, το καλοκαίρι κάρπιζαν, το φθινόπωρο τρώγαμε τα μήλα και το Φλεβάρη, γύρω στις δεκαεφτά, πήγαινα κι έβλεπα πόσο μεγάλωσαν, πόσο ρυτίδωσαν, πόσο τις αγαπούσα και μ’ αγαπούσαν

κάθε καινούργια μηλιά που φύτευα, στην εποχή που πρέπει, είχε και τ’ όνομά της, με τη σειρά, τρίτη Κατίνα, Φρόσω, Μπέττη, Βάσω, Αφροδίτη, Βασιλική, Ελένη, και φυσικά, Ερατώ

κάθε καινούργια και τη φροντίδα της, δεν φτάνει να φυτεύεις ένα δέντρο, θέλει και την αγάπη σου, θέλει πολλά, όποιος το καταλαβαίνει

κάθε καινούργια και την κόρη της, άλλη κοντούλα κι άλλη ξέμαλλη, άλλη στοχαστική κι άλλη ξοδεύονταν, εκείνη φούσκωνε τον κορμό, και λίγο κάρπιζε, κι η πιο πέρα – τόσο τρελά λουλούδια και τίποτα καρπό

δεν προλαβαίναμε να τις φωτογραφίσουμε, είτε χαλούσε η ταινία, βλέπεις ήταν υλικά του πολέμου και ψάχναμε αναγκαστικά σ’ άλλες φωτογραφίες.

Από το ποίημα Ο μηλότοπος (1980)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Έπρεπε και τον αγέρα τους να τον φρουρείς...)
Post by: wings on 03 Jun, 2009, 22:17:26
Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Έπρεπε και τον αγέρα τους να τον φρουρείς...)

Έπρεπε και τον αγέρα τους να τον φρουρείς, να σκάβεις τα λακκώματα, να ρίχνεις το νερό σαν η βροχή ξεχνούσε και ξεμάκραινε, με δυο λόγια τα καθήκοντα προς τις αγαπημένες

«μουγκρίζουν τ’ Άγραφα, σειέται η Στεριά»...

έπρεπε ακόμα, ποιος το διάταζε: – έπρεπε άμα φαινόταν τίποτα ραγάδες, να τις σκεπάζεις με φροντίδα και με βάλσαμο

έπρεπε, αυτό μη το ξεχάσουμε για τη συνέχεια της ιστορίας, να τις ειδοποιούμε για τα συνθήματα των άλλων, ή πιο σωστά, σφυρίγματα, χτυπήματα, γρατζουνίσματα – τα πάθη των εμφύλιων σπαραγμών

έπρεπε, τέλος, όταν το χιόνι σκέπαζε σαράντα πόντους το χώμα τους, να τις σιμώνεις τις μηλιές, να τις μιλάς και να τις δίνεις κουράγιο – είναι βέβαιο πως τις εγκαρδίωνες.

Από το ποίημα Ο μηλότοπος (1980)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Κατρακυλούσε Φλεβάρης...)
Post by: wings on 21 Jun, 2009, 22:44:38
https://www.youtube.com/watch?v=A2zXl_tV_XU

Γιώργος Καζαντζής & Γρηγόρης Μαυρουδής, Φλεβάρης
(ερμηνεία: Ανδρέας Καρακότας / δίσκος: Μπάρκο ψυχής (1999))

Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Κατρακυλούσε Φλεβάρης...)

... εκάθισα διά να ξεκουρασθώ
... είτα ηθέλησα να γονυπετήσω και προσεπάθησα
να δεηθώ, αλλ’ ερέμβαζον
... έκλεισα τα όμματα, επαιτών ένα ύπνον, αλλ’ ο
πόνος ηγρύπνει εντός μου
(Φαρμακολύτρια του Παπαδιαμάντη)

Κατρακυλούσε Φλεβάρης και σκόνταφτε – πότε στο χιόνι, πότε στη βροχή, πότε σε ξεμαδημένες αλεπούδες και σε πεινασμένους λύκους, σε κρύσταλλα και σε φωνές «ξεπάγιασα», σε γούνες και μουτσούνες τράγων

δεν πρόλαβε ν’ αποσώσει, κι ήρθε ο πατέρας και «για τα γενέθλιά σου», λέγοντας, μου βάζει νευρικά τα χειροκτάκια μου και με τραβάει σ’ ένα μικρό δενδρότοπο, δεν ήξερα τα ονόματα

και κοιτάζοντας τα παγωμένα δέντρα, ξέφραγα, όχι εμένα, «είναι ο μηλότοπός σου» πρόφερε, και «να θυμάσαι αυτά τα δέντρα που βλέπεις τώρα» και «να τον μεγαλώσεις, όσο μπορείς» και «είναι δικά σου, να τα φροντίζεις»...

Από το ποίημα Ο μηλότοπος (1980)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Φυτεύαμε καινούργιες, άλλες...)
Post by: wings on 01 Aug, 2009, 14:59:26
Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Φυτεύαμε καινούργιες, άλλες...)

Φυτεύαμε καινούργιες, άλλες, άρχισα να πηγαίνω μοναχός στα φυτώρια, στους μπαχτσέδες, στα περιβόλια, σε μονιάδες κηπουρούς – και διάλεγα

άρχισαν άλλες ποικιλίες, άλλα λιπάσματα, είχανε ξέρετε μεσολαβήσει τριακόσια στρατόπεδα να σακατεύουν τους ανθρώπους και να τους κάνουν λίπασμα – χώρια τα βουνά παπούτσια – μαλλιά – δόντια – κόκαλα

η Μαιρούλα, η Αντιγόνη, η Φλούτρα, η Μαρίνα, η Ευδοκία, η Ρηνιώ, η Δόμνα – πολλές ρυτίδες στο κορμί, πριν τις φυτέψουμε ακόμα.

Από το ποίημα Ο μηλότοπος (1980)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Ερχόταν αγόρια τρελά...)
Post by: wings on 12 Nov, 2009, 16:38:48
Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Ερχόταν αγόρια τρελά...)

Ερχόταν αγόρια τρελά, κόβαν μέσα στο κρύο τους πρώτους ανθούς, άλλα τις λυπόταν και γύριζαν τα μάτια – αυτό, αλήθεια, είναι κριτήριο: να σε κοιτάζουνε στα μάτια οι δεντρούλες, οι πρασινούλες οι μηλιές

ακόμα, κάποιος, ποιος ξέρει τι τον έδερνε από τα παιδικά του, έβαλε στην Ειρήνη, τη μηλιά, δώδεκα ξόβεργες, κι άλλοτε, μέχρι να τις βγάλουμε κολλούσαν πούπουλα κι άκρες φτερούγες πάνω τους∙ κι άλλοτε ζωντανά πουλιά∙ εκείνο ξεχνουδίστηκε και με την ξόβεργα στο στήθος τράβηξε στον Ευρώτα

Από το ποίημα Ο μηλότοπος (1980)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Έμεινα μόνος...)
Post by: wings on 04 Mar, 2010, 19:27:48
Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Έμεινα μόνος...)

Έμεινα μόνος, δεν ήξερα τι θα ’λεγα αύριο στα παιδιά τους φίλους μου, και για να κάνω κάτι, άρχισα δειλά να ψηλαφίζω τα όρθια σώματα, τις μηλιές, κρύες κι ακατάδεχτες, απασχολημένες στη δουλειά τους

διάβαζα τα ονόματά τους, τα ’κουγα κιόλας, σα να φωτίζαν, Αναστασία, Ειρήνη, Σοφία, κι άλλη Σοφία, Κατίνα, Κυριακίτσα, Μαρίκα, Πολύμνια, Σουλτάνα∙ κι άλλη Κατίνα, αυτά θυμάμαι εκείνη την ημέρα.

Από το ποίημα Ο μηλότοπος (1980)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Γινόταν όμως...)
Post by: wings on 04 Jun, 2010, 00:06:54
https://www.youtube.com/watch?v=yej3ImjadmU

Μηλιά (παραδοσιακό Καρπάθου)
(τραγούδι: Μάρθα Φριντζήλα / δίσκος: 2 νύχτες στα μέγαρα (2009))

Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Γινόταν όμως...)

Γινόταν όμως (και γίνονται) αδικίες με τις μηλιές, μπορούσε χρονιά σωστή να περνάς δίπλα από κείνη και να τη θυμάσαι πέρσι μέχρι να τη δεις του χρόνου φουντωμένη

κι άλλοτε, να χαϊδεύεις και να κομπολογάς την άλλη, αυτή την παραδιπλανή, τη μωραΐτικη, κι όταν ο καιρός ξεπέζευε, δεν ήταν τίποτα... Σκουλήκι; λίγο το νερό; λίγη η αγάπη; ή αχρείαστη; Μυστήριο. Όχι μυστήριο – η δική μας ανημπόρια...

όπως ήταν και τ’ άσχημα χαμπέρια, η Άννα σ’ άφηνε γεια, δεν πρόφτασε να μας χαρίσει τρεις οκάδες μήλα – κι η Παυλίνα, σ’ ένα βράδυ, κατέβασε τα φύλλα κι αποκοιμήθηκε για πάντα.

Από το ποίημα Ο μηλότοπος (1980)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Τώρα, άντε να ξετραβήξεις...)
Post by: wings on 22 Sep, 2010, 20:02:41
https://www.youtube.com/watch?v=tBjUIi0rSjc

Μίκης Θεοδωράκης & Μιχάλης Κακογιάννης, Άπονες εξουσίες
(τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης / δίσκος: Στην ανατολή (1974))

Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος (Τώρα, άντε να ξετραβήξεις...)

Τώρα, άντε να ξετραβήξεις το πριόνι, το φτυάρι, το κασμά, ν’ ακούσεις 30-40 φονικές ειδήσεις, και το βράδυ, ν’ αρχίζεις να τις καις, κομμάτι-κομμάτι, στο τζάκι. οικονομία στα υπερβολικά, καθώς τα επίθετα και τα υποκοριστικά ματώνουν

έκαιγες, φυσικά, κομμάτια της δικής σου, της δικής σας, της δικής τους ζωής. αυτό που όλοι λέμε με διάφορες λέξεις, «ο βίος κυλά»

και που μόλις είσαι έτοιμος να μπορείς να κλάψεις γι’ αυτό, έρχονται οι τέσσερις και ξεμπερδεύουν και με σένα.

Καθώς ξεμπέρδευαν, χρόνια που τα ζήσαμε, με τους κυνηγημένους, όταν νομίζαν καταφύγια τους λάκκους στις μηλιές, κι εκεί μέσα, με μαχαιριές και με φτυαριές τους αποτέλειωναν – οι εξουσιαστές...

Από το ποίημα Ο μηλότοπος (1980)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Οι σημαίες
Post by: wings on 18 Feb, 2011, 19:27:13
https://www.youtube.com/watch?v=32aaDJOgtMo

Σταύρος Κουγιουμτζής, Όλα καλά (http://littlenautilus.blogspot.com/2010/05/blog-post_07.html)
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας / δίσκος: Στα ψηλά τα παραθύρια (1975))

Θανάσης Φωτιάδης, Οι σημαίες

της Έρσης Χατζημιχάλη

Αυτό το σπίτι απέναντι
όλο αλλάζει πρόσοψη.
Πότε είναι με τη δικτατορία,
πότε ροζ – όλο φιλανθρωπία,
άλλοτε βάζει σημαίες όλων των εθνών,
ένα Μάρτη στολίστηκε λουλούδια,
σαν ερωτευμένο, τα μπαλκόνια∙
ένα καλοκαίρι αντηχούσε μουσική,
μιαν άνοιξη, στο ισόγειο κλαίγαν.
Αυτό το σπίτι θα κατεδαφιστεί,
θα ξαναρχίσει το ίδιο κακό,
ιδίως με τις σημαίες∙
τότε θα πρέπει να φύγουμε εμείς.

Από τη συλλογή Ληξίαρχος (1966)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Ζητώ ένα μικρούλη τόπο...]
Post by: wings on 09 Apr, 2013, 17:32:13
https://www.youtube.com/watch?v=LzT6KQDXxVg

Ο Θερμαϊκός Κόλπος από τις αρχές του 19ου αιώνα έως και τα μέσα περίπου του 20ού αιώνα

Θανάσης Φωτιάδης: [Ζητώ ένα μικρούλη τόπο...]

Ζητώ ένα μικρούλη τόπο
για τις τραυματισμένες ελπίδες μου.

Τα θαλασσιά, τα ουρανιά,
τα μύρια χρώματα της νιότης
θα πλέξουνε σφικτό στεφάνι
κι ο γρύλος της φλύαρης γαλήνης
θα τραγουδήσει τον επικήδειο
στο χαρούμενο ξόδι.

Οι ζέφυροι του Θερμαϊκού
θα διαλύσουνε τον πυκνό βυθό της πίκρας
και θα λάμψουνε τα όστρακα
στολίζοντας συνάμα την καλοσύνη σου.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Κακό της πολιτείας ο κλέφτης άρχοντας
Post by: wings on 09 Sep, 2014, 19:25:22
https://www.youtube.com/watch?v=weGBPExDaL8

Κώστας Χατζής & Νίνα Ναχμία, ΔΝΤ

Θανάσης Φωτιάδης, Κακό της πολιτείας ο κλέφτης άρχοντας

Φέτος, παράδοξα, στη μέση του καλοκαιριού
τα παιδιά της πολιτείας
αλλάξαν λόγια στα κάλαντά τους:
Λένε για κλέφτες άρχοντες,
για προδότες αρχηγούς,
για μαύρα λουλούδια,
για σκοτεινούς καιρούς.

«Μας κλέψαν την ελπίδα,
μας κλέψαν τη χαρά!»

Υψώσατε τάχιστα το μνημείο της καταισχύνης,
αν σας ενδιαφέρουν αυτά τα παιδιά.

Από τη συλλογή Ληξίαρχος (1966)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, Έξω από τις σπηλιές
Post by: wings on 09 Jun, 2015, 17:48:29
https://www.youtube.com/watch?v=a5q43i8MLRM

Οδυσσέας Ελύτης & Μίκης Θεοδωράκης, Μέρος Β': Τα πάθη | Ανοίγω στο στόμα μου (χορικό) (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2011/10/30/kostas-papadopoulos-anoigw-to-stoma-mou-odysseas-elytis-mikis-theodorakis-grigoris-bithikotsis-to-axion-esti-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%CE%B3%CF%89-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B1-%CE%BC/)
(τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης / έργο: Το άξιον εστί (1964))

Θανάσης Φωτιάδης, Έξω από τις σπηλιές

[Ενότητα Χρονικά μιας έντονης εποχής]

«Το σφύριγμα του μοναχικού διαβάτη μες
στο σκοτάδι δε σημαίνει πάντοτε φόβο.»
Ελύτης

Για φαντάσου, τις αρματωσιές μας τις γεννήσαμε
πάνω στη θαλασσοδαρμένη πέτρα.
Αν τραγουδήσαμε τόσον καιρό ήταν για να φυτέψουμε
στις ώρες μας ένα σπασμό.

Τώρα καθώς έρχεται βροντερό το ποθητό κι ανυπάκουο,
την ώρα που ένας αχνός αιχμαλωτίζει τον ήλιο μας,
μας βλέπετε τον έναν εδώ, τον άλλον εκεί
και δαγκώνουμε την πικρή φλούδα της πίστης
σφυρίζοντας.
Ξέρετε μήπως, αν έτσι,
υψώνουμε την επιθανάτια σάρκα σαν κουρέλι πολύτιμο,
ευλογούμε την εποχή που μας στόλισε
με πυρόχρωμους ανέμους,
τραγουδούμε στα πέρατα τη χαρά, που δε μείναμε γυμνοί,
ούτε μόνοι, ούτε πολύ τρυφεροί
και νυχτοπερπατούμε έξω από τις σπηλιές μας,
γράφοντας με τεράστια κεφαλαία το πάθος μας.

Από τη συλλογή Πανοπλίες (1945)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης, [Σήμερα οι σπίνοι ορθρίσανε νωρίτερα...]
Post by: wings on 26 Jan, 2016, 23:53:19
Θανάσης Φωτιάδης, Άτιτλο (Σήμερα οι σπίνοι ορθρίσανε νωρίτερα...)

Σήμερα οι σπίνοι ορθρίσανε νωρίτερα
και τα χαμόγελα των ρόδων
κάμανε μακρόθυμη την καλοκαιρία.

Σήμερα το φως καλοπροαίρετο
ζέστανε τους φεγγίτες της παγωνιάς
κι ήρθανε η φρέσκια χλόη
και τα καλά πουλιά
να μου θυμίσουνε την παρουσία σου.

Οι χλωρές αψίδες
φορούνε το φως σαν άμφιο
κι εγώ θέλω να ντυθώ
την αλουργίδα της καλοσύνης σου.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Άρκεσε μόνη η παρουσία σου...]
Post by: wings on 26 Jan, 2016, 23:59:32
Θανάσης Φωτιάδης: [Άρκεσε μόνη η παρουσία σου...]

Άρκεσε μόνη η παρουσία σου
να χαράξει στα σκότη
τα σύμβολα της αισιοδοξίας.

Και τότε σήκωσα τα μάτια
κι άρχισα τη Δοξολογία
προς τα τετραπέρατα,
γιατί η φρέσκη μορφή σου
έγινε σήμα και κραταίωση
του κλειστού μου παραδείσου.

Εσύ έπαιζες το κρυφτό με τον ήλιο
και τις λίγες ηλιαχτίδες
τις έστειλες για συγκατάνευση.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Στην πρόσφατη αιθρία του μεσημεριού...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 00:04:39
Θανάσης Φωτιάδης: [Στην πρόσφατη αιθρία του μεσημεριού...]

Στην πρόσφατη αιθρία του μεσημεριού
έπαυσαν οι βράχοι
την τιτανικιά τους προέλαση
στις υδάτινες επάλξεις των κυμάτων.

Σήμερα θα στροβιλίσουμε
στον κάτανθον αγέρα
τα δαχτυλίδια της χαράς μας
και θ’ αστράψουν στα φουσάτα του γλαυκού
τα κρύσταλλα της ευτυχίας μας.

Σήμερα δεν έχει λύπη,
τα κατάρτια πανηγυρίζουν
κι οι αφροί έγιναν εθελοντές
της αναστάσιμης χαράς μας.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Οι διάφανες καρδιές των ελαφιών...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 00:09:49
Θανάσης Φωτιάδης: [Οι διάφανες καρδιές των ελαφιών...]

Οι διάφανες καρδιές των ελαφιών
θα συντροφέψουν σήμερα το φως
και τα μεσημέρια των αφρών
θα ζυγίσουν την αρμυράδα
για να κατασταλάξει η Αγάπη.

Το δέος της Δημιουργίας
τρομάζει την απέραντη χαρά μου.

Δοκιμάζω την ανάγκη του απείρου
μα δεν έχω πλοηγό
κι εσύ χάνεσαι ακόμη
στην πολύτιμη αβεβαιότητα.

Το δέος της Δημιουργίας
δε θα μας τρομάξει πια.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Πού είναι το κοιμητήριο...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 00:15:14
Θανάσης Φωτιάδης,: [Πού είναι το κοιμητήριο...]

Πού είναι το κοιμητήριο
των ονειροπαρμένων εφήβων
για να παιανίσω ελαφρόφτερο
τον ύμνο του καλοκαιριού.

Θέλω οι μουσκεμένες ανεμώνες
και τα δειλά κυκλάμινα
να μου δείξουνε την ύστατη παρουσία τους.

Η εφηβεία,
εμπαιγμός της σάρκινης αυτοκρατορίας,
αμάραντο κλήμα
του ακριβού ονειροπολήματος.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Οι αθέατες συγκινήσεις...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 00:21:38
Θανάσης Φωτιάδης: [Οι αθέατες συγκινήσεις...]

Οι αθέατες συγκινήσεις
βρήκαν παρέα στην ερχομένη Άνοιξη
κι αρχίσανε το μυστικό τους διάλογο.

Πόσο είμαι ζωντανός
μέσα σ’ αυτή τη λειτουργία
της ανοιξιάτικης μακροθυμίας.

Οι φυλλωσιές των ατόφιων συναισθημάτων
θα καλύψουνε την καρδιά σου
και θα μείνω μονάχος να χαρώ
τα διαμάντια
της αγέρωχης καλοσύνης σου.

Χαίρομαι την αιθρία
κι είναι ο λογισμός μου
κορμί παρθένας που λιάζεται.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Είσαι καλή ως τα μύχια...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 00:26:50
Θανάσης Φωτιάδης: [Είσαι καλή ως τα μύχια...]

Είσαι καλή ως τα μύχια.
Έχεις την καλοσύνη πατρίδα,
όνειρο, στόλισμα, κρυφό καύχημα.

Οι πράες συναντήσεις
στους κάτασπρους πυλώνες της αγνείας
έχουνε μέσα τους
την ευγενική λυγεράδα του νερού,
κι είναι το πρόσωπό σου
ευεργεσία της αισθήσεως.

Άνοιξε τις μυστικές άλγεβρες
της απόκρυφης καλοσύνης σου
κι ας επαληθεύσουμε στο χλιαρό φως
τις δίδυμες αγάπες.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Έμπλεξα στους ληστές των λογισμών...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 00:32:30
Θανάσης Φωτιάδης: [Έμπλεξα στους ληστές των λογισμών...]

Έμπλεξα στους ληστές των λογισμών,
στις στέρνες της κακίας
κι είσαι συ η μόνη μακροθυμία
κι η μόνη υπεράσπιση.

Η βρόχινη ανατριχίλα
δε θα ξεπλύνει ποτέ της
τις λαβωμένες επιθυμίες μου,
ούτε τα ρουμπίνια της στιχουργίας
θα διασκεδάσουν την αναζήτησή μου.

Κι όμως οι μυστικές ανάπαυλες
της χαρούμενης κρυσταλλένιας φλυαρίας μου
γεμίζουν από ρόδινη χαρά
διότι είσαι ο σπορέας της αγνείας,
κι ο ευαγγελιστής της καλοσύνης.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Πήρα τα δίκρανα τ' Αλωνάρη...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 00:41:01
Θανάσης Φωτιάδης: [Πήρα τα δίκρανα τ’ Αλωνάρη...]

Πήρα τα δίκρανα τ’ Αλωνάρη
και με τη βοήθεια των άστρων
αδειάζω τους πίθους της πικρίας.

Μόλις άνοιξες στο φως τα μάτια
βουίξανε τα βότσαλα
κι η αιθρία σου χάρισε
τον καλύτερο φωτισμό της.

Έτσι στολισμένη σε γνώρισα
κι έγινα ο αστερισμός του κρίνου
κοντά στην ουτοπία.

Έπρεπε νά ’ρθεις όπως ήρθες
για να φωτίσεις τις σκιές
και ν’ αδειάσεις το χάλασμα
χαρίζοντάς μου
τα φέγγη της αισιόδοξης γαλήνης.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Όταν παραμερίσεις την αχλή...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 00:47:32
Θανάσης Φωτιάδης: [Όταν παραμερίσεις την αχλή...]

Εκ σού η δρόσος απέσταξεν.

Όταν παραμερίσεις την αχλή
της μυστικόπαθης βυζαντινής οδύνης
θα διακρίνεις άπλετα
μέσα στις απλούστατες νότες
της αγαθής λαχτάρας
μια λεπτή, πονετική μορφή,
που χαμογελάει
στα χρώματα και στους ήχους
ποθώντας την καλοσύνη σου.

Μονάχα εσύ ξέρεις
ποιο θα ’ναι το ευχάριστο επιμύθιο
της αρχαίας σειράς των ψαλμών.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Ντύθηκες την αστροφεγγιά...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 02:00:20
https://www.youtube.com/watch?v=GnCa1drJYgw

Ο αμάραντος (τσάμικος)
(τραγούδι: Βασιλική Λαβίνα / δίσκος: Γιάννης Μαρκόπουλος: ρίζες (1980))


Θανάσης Φωτιάδης: [Ντύθηκες την αστροφεγγιά...]

Ντύθηκες την αστροφεγγιά
και πήγες να ψάλλεις την καλοσύνη
στα μεταλλεία της πίκρας,
στα ορυχεία της ειρωνείας.

Ο κορυδαλλός ζήλεψε το φως
κι ήρθε κοντά σου,
σαν να προσευχόταν στην αυγή.

Εσύ χαμογέλασες σαν ευλογία
κι αστράψανε τα ρόδα,
κι ήρθε νωρίτερα η Άνοιξη,
χαρίζοντας στους απλοϊκούς
χελιδόνια, μυγδαλιές και παπαρούνες,
και σε μένα αμάραντον.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Οι χαδιάρικες απαλοσύνες της επαφής...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 02:05:43
Θανάσης Φωτιάδης: [Οι χαδιάρικες απαλοσύνες της επαφής...]

Οι χαδιάρικες απαλοσύνες της επαφής
ανθίσανε πρώιμα
στις παλάμες μου
και στα παρθενικά σου μάγουλα.

Τα φλύαρα σελαγίσματα του νερού
φέρνουν αυτή την αίσθηση μέσα μου
κι έχω την υπόνοια
ότι θα γίνουνε σύντομα η αλήθεια.

Θα φυσήξω δυνατά με τον κόχυλα
στα πέλαγα, στις θάλασσες και στ’ άστρα
ζητώντας συντρόφους αόρατους
της ευεργετικής μου μέρας.
Τότε που θα ’ρθεί το χάδι σου
να βασιλέψει στην σκληράδα του συλλογισμού μου.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Τα στρατεύματα των αχτίδων...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 02:10:44
Θανάσης Φωτιάδης: [Τα στρατεύματα των αχτίδων...]

Τα στρατεύματα των αχτίδων
ήρθανε πάνω σου
κι έγινες η επανόρθωση του ήλιου.

Στους βυθούς του γλαυκού Ιουλίου
θα ντυθείς τη στολή του παραδείσου
και θ’ αφεθείς να σε χαϊδεύουν χλιαρά
οι μέδουσες, τα όστρακα, τα φύκια.

Εγώ θα είμαι ο θεατής του θριάμβου.

Η ακτινοβολία της καλοσύνης
θα ρίψει και προς εμένα
μια δέσμη ζεστασιάς,
ένα μερίδιο ευχαριστίας
και θα ζητωκραυγάσω στο Άπειρο.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Τα κύκνεια δονίσματα...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 02:15:20
Θανάσης Φωτιάδης: [Τα κύκνεια δονίσματα...]

Τα κύκνεια δονίσματα
της χαρούμενης πράσινης γιορτής
δώσανε στην πεύκινη ευλογία
τη θεία μετάληψη του πρωινού πόνου.

Να ορίσουμε την Καλοσύνη,
είναι έργο των ανήλιων λέξεων
της σκοτεινής πλευράς των σοφών.

Εμείς χαιρόμαστε όπως τα καράβια:
Απλώνουμε στους ήλιους τα πανιά
κι αισθανόμαστε ζεστές τις φτερούγες
με τους ασπασμούς του Φοίβου.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Πού είναι το βασίλειο της Ηχώς...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 02:19:58
Θανάσης Φωτιάδης: [Πού είναι το βασίλειο της Ηχώς...]

Πού είναι το βασίλειο της Ηχώς
όπου κανένας θόρυβος
δεν πεθαίνει χωρίς δόξα,
χωρίς να ξανακούσει τον εαυτό του;

Εκεί θέλω να τραγουδήσω
τη φωτεινή σου καλοσύνη
κι οι βουερές καμάρες
των αιωνίων σπηλαίων
θα χύσουνε στα πέρατα το μήνυμα του στίχου.

Και μόλις ο εαυτός σου
ακούσει τον αντίλαλό μου,
την φωναχτή συγκίνησή μου,
θα γίνει κι αυτός ηχώ
της δικής σου ευτυχίας.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Μου 'στειλε μηνύματα η καλοκαιρία...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 02:25:10
Θανάσης Φωτιάδης: [Μου ’στειλε μηνύματα η καλοκαιρία...]

Μου ’στειλε μηνύματα η καλοκαιρία
πως ξανάνθισαν οι μυγδαλιές,
πως τα νερά γίναν ευτυχία της γης
και πως η καλοσύνη σου
θα καταδεχτεί τη σκοτεινιά μου.

Ήρθε το μικρό καλό κορίτσι
με παπαρούνες πάλι στα μάγουλα
και συντρόφιασε την επιθυμία
της καλοκαιρίας που περιμένω.

Λάμψανε τότε μέσα μου οι πάγοι
κι έστειλα την καρδιά μου
να προϋπαντήσει τις πασχαλιές
που κατέβηκαν από τις αψίδες
της εαρινής χαράς
για να βαδίσουνε, ν’ αγαπήσουν...

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Τ' ανθισμένα παράθυρα της χαράς μου...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 02:30:06
Θανάσης Φωτιάδης: [Τ’ ανθισμένα παράθυρα της χαράς μου...]

Τ’ ανθισμένα παράθυρα της χαράς μου
περιμένουν τον Ευαγγελισμό.

Να τρεμουλιάσουνε στον άνεμο τα ρόδα
και να γίνει τ’ ανατρίχιασμα Γιορτή.

Να σαλέψουν στην αιθρία τα λιβάνια
κι οι μυρσίνες νάβρουν ταίρι το γαλάζιο.

Και στης Άνοιξης το πρώτο πανηγύρι
η Παρθένα θα μας στείλει κάποιο κρίνο.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Αχώριστη ψυχή της καλοσύνης...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 02:34:39
Θανάσης Φωτιάδης: [Αχώριστη ψυχή της καλοσύνης...]

Αχώριστη ψυχή της καλοσύνης,
έφερες μέσα μου νωρίς
την ευεργεσία της παρουσίας σου.

Το σπουργίτι με ζηλεύει
γιατί του ’κλεψα την αμεριμνησία
και τα νέφη γίναν πιο βαριά
από την ευδαιμονία μου.

Σφυρίζω πρελούδια στον άνεμο
κι είναι η καρδιά μου
καράβι κατάστηθα στη νηνεμία.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Έστειλα σήμερα γραφή...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 02:40:14
Θανάσης Φωτιάδης: [Έστειλα σήμερα γραφή...]

Έστειλα σήμερα γραφή
με τη νοτιά και με τα χελιδόνια
στην άνοιξη να βιαστεί.

Εδώ ανθίσαν οι μυγδαλιές
κι οι πρώιμες εικασίες
διακοσμήσανε με δάχτυλα από πάχνη
τα εικονοστάσια της λατρείας.

Δεν μένει παρά να χιονίσει
λευκά πέταλα η μυγδαλιά
και να προβάλλεις λευκή Καλοσύνη,
αναμνηστικό της νιότης μου,
ευγνωμοσύνη της εφηβείας,
ευλάβεια της απιστίας.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)
Title: Θανάσης Φωτιάδης: [Φύτεψε εφτά σγουρούς βασιλικούς...]
Post by: wings on 27 Jan, 2016, 02:45:22
https://www.youtube.com/watch?v=kIt2gZ_XZ2w

Νίκυ Γιάκοβλεφ & Πυθαγόρας, Ο βασιλικός
(τραγούδι: Μαίρη Λω / δίσκος 45 στροφών του 1961)

Θανάσης Φωτιάδης: [Φύτεψε εφτά σγουρούς βασιλικούς...]

Φύτεψε εφτά σγουρούς βασιλικούς
κάνε τους δροσερή μάντρα
και το φιλί και το κλειδί
δώσ’ τα στον κυνηγό της Άνοιξης.

Κλάδεψε εφτά μανταρινιές
βάλ’ τους καινούρια μπόλια
βράδυ ν’ ανθούν και να μεθούν
τα γύρω της ευλάβειας περιβόλια.

Μάδησε εφτά γαρίφαλα
και γέμισε ένα μαξιλάρι
γείρε, καλή, και το πρωί
θά ’ρθει ένας ύπνος από δυόσμο να σε πάρει.

Από τη συλλογή Νοτιές (1943)

Πηγή: Θανάση Φωτιάδη, Διαδρομή [1940-1960] (Αθήνα, 1964)