Γιάννης Γ. Μασμανίδης: [Φανοί θυέλλης αντεστραμμένοι...]
Φανοί θυέλλης αντεστραμμένοι
στα κουρασμένα μάτια.
Αυτή.
Κατρακυλάει απότομα,
πήζει στα στήθια
ο χαμός της,
διασταυρώνεται
θραύοντας αψίδες,
άχρωμες λόγχες,
σβήνει η εκδίκηση
στα μάτια πεθαμένων...
Οι καθρέφτες,
οι καθρέφτες αλλοίωναν το είδωλο,
οι καθρέφτες τη φωνή της,
κι έτσι μόνος
φώναζε:
είσαι νύχτα
είσαι εκείνη η νύχτα...
Από τη συλλογή Ήταν κι η νύχτα (1993)