Your Private Way
Robert Graves
Whether it was your way of walking
Or of laughing moved me,
At sight of you a song wavered
Ghostly on my lips; I could not voice it,
Uncertain what the notes or key.
Be thankful I am no musician,
Sweet Anonymity, to madden you
With your own private walking-laughing way
Imitated on a beggar’s fiddle
Or blared across the square on All Fool’s Day.
| Με τον δικό σου τρόπο
Ρόμπερτ Γκρέιβς (μετάφραση: Σπύρος Δόικας)
Δεν ξέρω αν αυτό που με συγκίνησε
ήταν ο τρόπος που περπατούσες ή γελούσες
Αλλά, μόλις σε είδα, ένα τραγούδι τρεμόπαιξε
σα φάντασμα στα χείλη μου· μα να το τραγουδήσω
δεν ημπόρεσα, αβέβαιος για τις νότες ή το κλειδί.
Είσαι τυχερή, Γλυκιά Ανώνυμη, που δεν είμαι μουσικός
ειδάλλως θα σε τρέλαινα με το τρόπο που περπατάς
και που γελάς, διασκευασμένο για ενός ζητιάνου το βιολί
ή πρωταπριλιάτικα βούκινο στην πλατεία να γίνεται
από της αφεντιάς μου τη βροντερή φωνή.
|