Νίνα Κοκκαλίδου-Ναχμία

[wings]

Νίνα Κοκκαλίδου-Ναχμία, Τα κύματα

Τα κύματα που στείλανε στο άπειρο
με τους ήχους της ερωτικής φλυαρίας
ξαναγύρισαν να ξαποστάσουν
στον ακύμαντο γιαλό.
Κι εκείνοι
εξαντλημένοι από δόσιμο
απαλλαγμένοι από νοσταλγίες και θύμησες
με τους αγνώριστους εαυτούς
ψαχουλευτά
καινούριες εμπειρίες αναζητάνε
μ’ απελπιστική βιασύνη.

Από τη συλλογή Οι αποσταμένοι (1964)

[wings]

Νίνα Κοκκαλίδου-Ναχμία, Σύγκρουση

Στ’ αλήθεια τίποτα δεν έγινε.
Το ξάφνιασμα ήταν τόσο μεγάλο
που δεν αναπλάθεται.
Σα δυο φώτα στη βρεμένη άσφαλτο
άστραψαν μπρος στα μάτια μας
οι πεθυμιές
και μας έκαψαν τα χείλη.
Ακολουθώντας την πλημμύρα της πηγής μας
αναδυθήκαμε με τη γνώση του βάθους.

Δεν είναι μόνο τα γαλανά μάτια
που δίνουν μια ιδέα τ’ ουρανού.

Από τη συλλογή Οι αποσταμένοι (1964)