Θύμα και θύτης, ελεγχομανής και ελεγχόμενος, κ.τ.ό. είναι αρχετυπικά δίπολα. Ο θύτης δυσκολεύεται να υπάρξει χωρίς την ύπαρξη του θύματος, και το θύμα, αν δεν έχει φροντίσει να βρει νόημα στη ζωή του, εύκολα πέφτει στην παγίδα της πληρεξουσιακής νοηματοδότησης διαμέσου του θύτη.
Το κόλπο είναι να αφήσει κανείς τον θύτη να περιπλανιέται άνεργος και άεργος, αφαιρώντας του την αφέλεια ενός θύματος.