Θεόφιλε, καλημέρα
Συμφωνώ με όλα. Να προσθέσουμε όμως και την προστακτική Ενεστώτα: πρόβαλλε (διαρκώς, με αναφορά στο παρόν ή και στο μέλλον) και την προστακτική Αορίστου: πρόβαλε (στιγμιαία, με αναφορά στο παρόν ή και στο μέλλον).
Έχω να παρατηρήσω, βέβαια, ότι εδώ πρόκειται για την συνειδητοποίηση των χρόνων του ρήματος και την αντίληψη του ποιού ενεργείας (το οποίο είναι, ακριβώς, το διαρκές ή το στιγμιαίο της ενέργειας του ρήματος. Κάτι που φαίνεται ότι δεν διδάσκεται σωστά στην γραμματική, για να το κάνει λάθος τόσος κόσμος...
Επειδή συχνά με ρωτούν για τα λ των σύνθετων ρημάτων του -βάλλω (π.χ. για το υποβάλλω) και έχω διαπιστώσει ότι δύσκολα γίνεται κατανοητό από κάποιους το διαρκές και το στιγμιαίο η δική μου συμβουλή είναι "Σκέψου ότι στη θέση του υποβάλλω χρησιμοποιείς το ρήμα γράφω, αν ο τύπος του γράφω που θα χρησιμοποιήσεις έχει φ (γράφω, γράφεις, έγραφαν, γράφε, ...) τότε στον τύπο του υποβάλλω θα έχεις δύο λ, ενώ αν έχει ψ (γράψω, γράψεις, έγραψαν, γράψε, ...) τότε στον τύπο του υποβάλλω θα βάλεις ένα λ". Παράδειγμα:
Δεν ανέχομαι να είναι μεγαλοδικηγόρος και να υποβάλλει κάθε χρόνο φορολογική δήλωση με εισόδημα κάτω από 10.000 €. ( Δεν ανέχομαι να είναι μεγαλοδικηγόρος και να γράφει ... ) => δύο λ
Φέτος, όμως, υπέβαλε δήλωση με εισόδημα 30.000 €. (φέτος, όμως, έγραψε ...) => ένα λ
(Φυσικά, αντί του ρἠματος γράφω μπορείς να χρησιμοποιήσεις και οποιοδήποτε άλλο ρήμα όπου το ποιόν ενεργείας διακρίνεται από την μορφολογία του τύπου του ρήματος)
