Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 27 Nov, 2005, 15:40:41

Title: Γιώργος Ιωάννου
Post by: wings on 27 Nov, 2005, 15:40:41
Γιώργος Ιωάννου (1927-1985)

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2019/03/ioannou.jpg)

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1927. Πήρε πτυχίο φιλολογίας από το ΑΠΘ. Το 1960 διορίστηκε φιλόλογος και δούλεψε σε διάφορα μέρη (Κυνουρία, Βεγγάζη, Καλαμαριά). Το 1971 μετατέθηκε στην Αθήνα, αρχικά σε γυμνάσιο και μετά στο υπουργείο Παιδείας, όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή του. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1954 με μια μικρή ποιητική συλλογή («Ηλιοτρόπια»). Κυρίως ασχολήθηκε με την πεζογραφία. Παράλληλα, έκανε μεταφράσεις αρχαίων κειμένων, εξέδωσε επιλογές δημοτικών τραγουδιών, παραμυθιών, Καραγκιόζη και έγραψε θεατρικά έργα, χρονογραφήματα και μελέτες. Πέθανε στην Αθήνα το 1985.

Ποιητικές συλλογές:
«Ηλιοτρόπια», ιδιωτική έκδοση, Θεσσαλονίκη, 1954
«Τα Χίλια Δέντρα», εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1963
«Τα Χίλια Δέντρα & άλλα ποιήματα (1954-1963)», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1973

Πεζογραφία:
«Για ένα φιλότιμο» (πεζογραφήματα, εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1964
«Η σαρκοφάγος» (πεζογραφήματα), εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1971
«Η μόνη κληρονομιά» (πεζογραφήματα), εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1974
«Το δικό μας αίμα», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1978
«Ομόνοια 1980» (φωτογραφίες: Ανδρέας Μπελιάς), εκδ. Οδυσσέας, Αθήνα, 1980
«Επιτάφιος θρήνος», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1980
«Κοιτάσματα» (πεζά κείμενα), εκδ. Ορέστης, Αθήνα, 1981
«Πολλαπλά κατάγματα», εκδ. Εστία, Αθήνα, 1981
«Εφήβων και μη» (διάφορα κείμενα), εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1982
«Εύφλεκτη χώρα», Καθημερινή, Αθήνα, 1982
«Καταπακτή», εκδ. Γνώση, Αθήνα, 1982
«Η πρωτεύουσα των προσφύγων», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1984
«Ο Πίκος και η Πίκα» (παιδικό παραμύθι), Αθήνα, 1986

Θεατρικά έργα:
«Το αυγό της κότας» (θέατρο για παιδιά / εικονογράφηση: Αλέξης Κυριτσόπουλος), εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1981

Μεταφράσεις:
«Ευριπίδη, Ιφιγένεια η εν Ταύροις», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1969
«Παλατινή ανθολογία: Στράτωνος μούσα παιδική», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1980

Μελέτες & άλλα κείμενα:
«Δημοτικά τραγούδια της Κυνουρίας», ανάτυπο από το περιοδικό «Διαγώνιος», Θεσσαλονίκη, 1965
«Τα δημοτικά μας τραγούδια», Ταχυδρόμος, Αθήνα, 1966
«Μαγικά παραμύθια του ελληνικού λαού», Ταχυδρόμος, Αθήνα, 1966
«Παραλογές», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1970
«Καραγκιόζης, 1-3», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1973
«Παραμύθια του λαού μας», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1973
«Αλεξάνδρεια 1916: Ημερολόγιο Φίλιππου Δραγούμη», εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 1984
«Ο της φύσεως έρως: Παπαδιαμάντης, Καβάφης, Λαπαθιώτης», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1985
«Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής» (συνεντεύξεις), εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1996

[Πηγή για την εργογραφία: ΕΚΕΒΙ (http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=192)]

Ανθολογημένα ποιήματα:


Στο Translatum έχουν δημοσιευτεί και πεζογραφήματα του Γιώργου Ιωάννου (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=1546.0).

Έγραψαν για τον Γιώργο Ιωάννου:


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Γιώργος Ιωάννου, Τα βήματά σου
Post by: wings on 04 Oct, 2007, 20:16:57
Γιώργος Ιωάννου, Τα βήματά σου

Όλα μπορείς να τα σωπάσεις,
όμως ποτέ τον έρωτα·
την ώρα που ανοίγουν τ’ άστρα
όταν αρχίζει στην καρδιά η μουσική
και κόβονται γλυκά τα γόνατα.

Τότε σε οδηγούν τα βήματά σου.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου, Τα βήματά σου
Post by: Anastasia on 05 Oct, 2007, 09:38:37
«... την ώρα που ανοίγουν τ' άστρα...». Τι όμορφη φράση...
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου, Τα βήματά σου
Post by: wings on 05 Oct, 2007, 12:44:56
Εδώ έχουμε ένα δείγμα όμορφης ποιητικής γραφής από έναν κατά κύριο λόγο πεζογράφο, τον (πολυαγαπημένο μου) Γιώργο Ιωάννου.

Ο Γιώργος Ιωάννου εξέδωσε μόλις «δυόμιση» ποιητικές συλλογές, τις δύο στα νεανικά του χρόνια και μία μικρούλα στη δεκαετία του '80, αλλά καταφέρνει να μιλά - όπως πάντα - με λόγια απλά για όλες τις χαρές και τις λύπες του/μας και, ως εκ τούτου, πάντα αξίζει τον κόπο να διαβάζουμε τα γραπτά του.
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου
Post by: banned on 05 Oct, 2007, 13:11:46
Με την ευκαιρία των δημοσιεύσεων ποιημάτων του Γιώργου Ιωάννου, ας τονίσουμε για μια φορά ακόμη πόσο σπουδαίο είναι και πόσο δύσκολο να κατακτήσει ένας ποιητής (και ένας πεζογράφος) την απλότητα και τη λιτότητα.

Οι ψευτοποιητικές λέξεις, οι εγκεφαλικές περιπλοκές, οι επινοημένες παραδοξολογίες και οι απεραντολογίες, ο εσκεμμένα δυσνόητος λόγος, μπορεί να ονομάζονται μοντερνισμός ή όπως αλλιώς και να εντυπωσιάζουν τους αφελείς, εκείνο που σημαίνουν όμως είναι ότι κάποιος ονομάζεται ποιητής χωρίς να έχει κατανοήσει το ποιητικό φαινόμενο. Ότι δεν είναι κάτι, αλλά παριστάνει αυτό το κάτι.
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου
Post by: wings on 05 Oct, 2007, 13:21:56
Ξέρεις πως συμφωνώ απόλυτα. Εδώ, ωστόσο, έχουμε να κάνουμε με έναν σπουδαίο λογοτέχνη που αποποιήθηκε από μιας αρχής όσα ανορθόδοξα και περίεργα μόλις μας εξήγησες.

Όταν όμως η ιστορία θα ξεχάσει αυτούς που παρίσταναν κάτι, τα νέα παιδιά θα συνεχίσουν να διαβάζουν τα γραπτά του Γιώργου Ιωάννου, ακόμα και τούτα τα απλά κι ανθρώπινα ποιήματά του που δεν αποτέλεσαν ποτέ τη λαμπρότερη μορφή της δημιουργίας του, αλλά τα σεβόμαστε ως κατάθεση ψυχής ενός εξαιρετικού λογοτέχνη. Εξάλλου, ο λόγος είναι και θα παραμείνει μεγάλη ανάγκη της ψυχής, έτσι δεν είναι;
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου
Post by: banned on 05 Oct, 2007, 13:38:57
Απολύτως.
Title: Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα (II)
Post by: wings on 11 Oct, 2007, 18:10:44
Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα (II)

Κλεισμένος είμαι
καρτεράω το μήνυμα.
Κι άλλα σινιάλα μάζεψα που έκανες∙
το χέρι που απάνω μου ξεχάστηκε,
θερμό ιδιαίτερα της χειραψίας σου το σφίξιμο,
και το φιλί αποχαιρετισμού δεν έμοιαζε.

Κάποιο σημείωμα,
κάποιο βαθύ ξεμακρισμένο τηλεφώνημα
από το δορυφόρο θα χυμήξει επάνω μου.
Του βλέμματός σου θα ’ναι η αντανάκλαση,
λάμψη μεταλλική στο αεροδρόμιο,
την ώρα που περνούσες απ’ τον έλεγχο.

Γελούνε γύρω, για κορόιδο μ’ έχουνε.
Ούτε για πασατέμπο τέτοια δεν τους φτάνουνε.
Μα εγώ τραβάω στις λεωφόρους σαν αόμματος,
ζέστα βαθιά ανακαλύπτω μέσα μου,
καθώς μ’ όλα τα ράκη μου τυλίγομαι
και εισχωρώ μες στην καρδιά της χόβολης.

Το νιώθω τώρα πως θα ’ρθεις,
αν έχει, φτάνει μόνο που με κοίταξες,
εμένα τον ουτιδανό, τον άσχημο,
τον τιποτένιο, το φριχτό και τον απαίσιο.

Αχ, θέλω να τ’ ακούσω από το στόμα σου,
μια γεύση κι εγώ να ’χω απ’ το μαρτύριο.

Ευτυχισμένος πέφτω στο κρεβάτι μου,
δε νιώθω πια την επανάσταση της σάρκας μου.
Εσύ με νοιάζεις και θα έρθεις κάποτε.
Μπορώ να περιμένω χρόνους άπειρους,
να περπατώ και να μη βλέπω γύρω μου.
Έστω για να με φτύσεις, έλα κάποτε.

Από το ποίημα Δούλος ιερός του έρωτα (1980)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα (III)
Post by: wings on 15 Oct, 2007, 01:37:26
Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα (III)

Μόνο το σπίτι μου υπάρχει,
όλα τ’ άλλα χάθηκαν.
Είσαι μέσα εσύ, είσαι εντός,
με καρτεράς που έρχομαι.
Περνάς απ’ τις πολύξερες τις κάμαρες,
τη σκόνη παίρνεις, τη φριχτή σκουριά,
το τόσο χνούδι που κρυφομαζεύτηκε.

Το μεσημέρι με τη λήξη της δουλειάς,
χυμάω σαν το σίφουνα ερχόμενος.
Τρία ποτάμια διασχίζω ολοφούσκωτα.
Ούτε ο Έβρος είναι, ούτε ο Αξιός,
ούτε ο Αλιάκμονας, δικός μας ποταμός:
Σταδίου, Πανεπιστημίου και Ακαδήμειας.

Συμπλέκομαι με άλλους βιαστικούς,
δεν ξέρω αν το κάνουνε επίτηδες.
Κοιτάω στην πλατεία τους αναρχικούς,
τις κλούβες πιο εκεί κι αντιπαρέρχομαι.
Καιρό δεν έχουμε γι’ αυτά,
κοιτάω το μπαλκόνι φλογιζόμενος.

Αχ, βάζω το κλειδί όπως στον έρωτα.
Το σπίτι ευωδιάζει απ’ την ανάσα σου,
τα μέλη σου ανθούνε στο ημίφωτο.
Έλα και τύλιξέ με, δε ζητώ φαΐ,
δεν θέλω ύπνο, μιας στιγμής ξεκούραση.
Ακούμπα με, με το κορμί σου ντύσε με.

Κλειστά τα παραθύρια,
πεσμένα όλα τα παραπετάσματα.
Δεν μας χρειάζονται τα ξένα βλέμματα,
ούτε οι φωνές, ούτε τα ξένα βήματα.
Χαμηλωμένο ας μένει το τηλέφωνο.
Στα μάτια κοίταξέ με, καταδέξου με.

Από το ποίημα Δούλος ιερός του έρωτα (1980)
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα
Post by: Anastasia on 17 Oct, 2007, 14:00:38
Για να είμαι ειλικρινής, τα παραπάνω ποιήματα μου άρεσαν πολύ... είναι πολύ όμορφα, περιγραφικά και ιδιαίτερα αισθαντικά.

Χαίρομαι που μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε και κάποιους εκπροσώπους της σεξουαλικής «διαφορετικότητας» που με τόσο αξιοπρεπή και διακριτικό τρόπο προσεγγίζουν τον έρωτα των ανθρώπων με τις λεγόμενες «ιδιαιτερότητες».
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα
Post by: wings on 17 Oct, 2007, 15:01:09
Μεγάλο θέμα άνοιξες, Αναστασία, αλλά καλά έκανες γιατί είναι ευκαιρία να θίξουμε ορισμένα κακώς κείμενα.

Οι εκπρόσωποι των λεγόμενων σεξουαλικών «ιδιαιτεροτήτων» (το πόσο μου χτυπάει στα νεύρα αυτή η λέξη δεν περιγράφεται) δεν έχουν καμιά «διαφορετικότητα» (άλλη εκνευριστική λέξη κόσμιας περιγραφής ρατσισμού) ή, αν θες, καμιά διαφορά από τον υπόλοιπο κόσμο.

Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύουν ότι ο έρωτας και η αγάπη είναι λέξεις και αισθήματα unisex (ναι, κάπως σαν τα τζιν) και δεν έχουν χώρα, φυλή, ηλικία και φύλο. Το τι κάνει ο καθένας μας στο κρεβάτι του αφορά εμάς τους ίδιους και μόνον εμάς, και δεν αποτελεί ειδοποιό διαφορά μας από τους υπόλοιπους ούτε ταμπελάκι, λες και μιλάμε για εμπορεύσιμο είδος σε ράφι μαγαζιού.

Ωστόσο, με θλίψη διαπιστώνω ότι η Ελλάδα του 2007 τείνει να οπισθοδρομήσει και να ξαναβρεθεί στα χνάρια της κοινωνίας του μεσοπολέμου κι αυτό είναι οδυνηρό και οικτρό. Γιατί το λέω και πώς το ξέρω; Εκτός από τις κουβέντες που ακούω και κάνω εκτός σπιτιού, με φίλους και γνωστούς, ένα απλό παράδειγμα είναι και η ανθολογία μας.

Μόλις άρχισε το αφιέρωμα στην ερωτική ποίηση, είδα με μεγάλη μου έκπληξη τα δημοσιευμένα ποιήματα των γνωστών ομοφυλόφιλων ποιητών της πόλης μας, δηλαδή του Γιώργου Ιωάννου, του Αλέξη Ασλάνογλου και του Ντίνου Χριστιανόπουλου να έχουν λιγότερες αναγνώσεις σε σύγκριση με τις αναγνώσεις άλλων ποιημάτων άλλων ποιητών, αλλά και σε σχέση με τις δικές τους σε άλλου περιεχομένου ποιήματα.

Και λέω τώρα, μάλλον εν θερμώ, ότι αν η ελληνική κοινωνία του 21ου αιώνα έχει τόσα συγκαλυμμένα ταμπού, καλά θα κάνουμε να βρούμε μια βαριά πέτρα (τόσους ογκόλιθους πετάνε κάθε μέρα οι διάφοροι ομιλητές στα κανάλια) και να φουντάρουμε σούμπιτοι στον Θερμαϊκό.

Συγγνώμη που προτείνω τον Θερμαϊκό, αλλά αυτόν ξέρω κι αυτόν προτιμώ. Γνωρίζω ωστόσο ότι η Ελλάδα βρίθει κόλπων (γεωγραφικών και όχι μόνο γυναικείων), άρα ο καθένας μπορεί να φουντάρει όπου τον βολεύει.
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα
Post by: Anastasia on 17 Oct, 2007, 15:18:00
Η λέξη «ιδιαιτερότητα» με εκνευρίζει κι εμένα αφόρητα. Ο καθένας από εμάς έχει κάποιον «ιδιαίτερο» τρόπο να χαίρεται τον έρωτα του, την αγάπη του κτλ. Με τη λογική αυτή όλοι μας έχουμε «ιδιαιτερότητες». Επίσης, συμφωνώ απόλυτα με αυτό:

Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύουν ότι ο έρωτας και η αγάπη είναι λέξεις και αισθήματα unisex (ναι, κάπως σαν τα τζιν) και δεν έχουν χώρα, φυλή, ηλικία και φύλο. Το τι κάνει ο καθένας μας στο κρεβάτι του αφορά εμάς τους ίδιους και μόνον εμάς, και δεν αποτελεί ειδοποιό διαφορά μας από τους υπόλοιπους ούτε ταμπελάκι, λες και μιλάμε για εμπορεύσιμο είδος σε ράφι μαγαζιού.

Προσωπικά, δεν βλέπω κάτι το «ιδιαίτερο» στα ποιήματα των συγκεκριμένων ποιητών. Είναι εξίσου όμορφα, περιγραφικά και το ίδιο ερωτικά. Δεν καταλαβαίνω γιατί μας αρέσει η μουσική και τα τραγούδια κάποιου ομοφυλόφιλου στιχουργού, αλλά δεν μας αρέσουν τα γραπτά κάποιου ομοφυλόφιλου ποιητή. Θαρρώ πως η τέχνη δε γνωρίζει σύνορα...
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα
Post by: wings on 17 Oct, 2007, 15:23:04
Η τέχνη δεν γνωρίζει σύνορα και δεν έχει φραγμούς και ούτε άλλωστε κι η καρδιά, αλλά τα ανθρώπινα μυαλά έχουν... κι όπου/όποτε το μυαλό επισκιάζει και αναιρεί τις προσταγές της ψυχής και της καρδιάς, there is always something rotten.
Title: Γιώργος Ιωάννου, Γύρω μου νύχτα μέρα
Post by: wings on 14 Dec, 2007, 22:32:56
Γιώργος Ιωάννου, Γύρω μου νύχτα μέρα

Όσο να δέσει κάποιος μέσα μου,
έχει πεθάνει.

Αλλάζω τις φιλίες σαν πουκάμισα,
αλλάζω τις δουλειές, αλλάζω γνώμες.
Πάντα το μάτι μου αλλού∙
μόλις ακούσω ναι έτοιμος να σαλπάρω.

Κι η μοναξιά μου πάντα μοναξιά.
Κι ο πανικός ρεύμα που με τινάζει.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Η προσφορά και η ζήτηση
Post by: wings on 14 Feb, 2008, 02:43:52
Γιώργος Ιωάννου, Η προσφορά και η ζήτηση

Τον τσάκισε η σοφή ζωή, τον στέγνωσε
– ξεκίνησε τον κόσμο να κερδίσει.

Η προσφορά και η ζήτηση ψωμιού,
η προσφορά και η ζήτηση καρδιάς,
η προσφορά και η ζήτηση...

Και με το στήθος ίδιο ρόδι να τριζοβολά,
να χαίρεται, να αποστάζει την ανάσα.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Το κέρδος
Post by: wings on 29 Feb, 2008, 18:59:12
Γιώργος Ιωάννου, Το κέρδος

Καμιά φορά ζηλεύεις κάτι πρόσωπα
που δε σ’ αφήνουν ούτε ν’ αναπνεύσεις,
μόνο επιμένουν να σου δείχνουν την ασκήμια σου,
τη μαλθακότητα που πάντα σε προδίδει.

Μα όταν τύχει να μιλήσουν και δε φωτιστούν,
όταν το στόμα τους, τα δόντια τους προβάλλουν,
όταν κουτσαίνουν, όταν, τέλος, βρεις κάποιο ελάττωμα
με πόση περιφρόνηση επαναπαύεσαι, τι θρίαμβος!

Θαρρείς πως κάτι κέρδισες εσύ ο ίδιος.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Δεν έχει τέλος ο πνιγμός
Post by: wings on 04 Mar, 2008, 02:54:21
Γιώργος Ιωάννου, Δεν έχει τέλος ο πνιγμός

Τις νύχτες που φυσάει ο βαρδάρης
και γέρνει το παράθυρο
κρύβεται στη γωνιά και ψιθυρίζει.

Γυρνούν τα δέντρα τότε μες στον άνεμο,
τα ζοφερά τοπία της αγάπης.
Οι ερωτήσεις πάντα ύστερα απ’ τη μόλυνση,
η αγωνία πέρα απ’ τις προθεσμίες.

Δεν έχει τέλος ο πνιγμός, αυτό το βύθισμα.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Κουρέλια
Post by: wings on 11 Mar, 2008, 01:24:18
Γιώργος Ιωάννου, Κουρέλια

Κάθε φορά αποφασίζω να τους ξεπληρώσω,
κουρέλια να τους κάνω,
με χαμόγελα, με λόγια τρυφερά,
με καλοσύνη.

Πάντοτε με στριμώχνουν όμως∙
με αναγκάζουνε ν’ απολογούμαι∙
στο τέλος να καταδικάζομαι.

Αυτοί αντλούνε από κάπου εξουσία.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Λίγη απάτη
Post by: wings on 23 Mar, 2008, 13:25:53
Γιώργος Ιωάννου, Λίγη απάτη

Θα ’θελαν να σου βγάζουν το καπέλο∙
ευτυχισμένοι να σε προσκυνούν.
Διαμαρτύρονται, δε θέλουν άλλο ρόλο∙
κρίνουνε ξαφνική την αλλαγή, χωρίς αιτία.

Κι εσύ στο μεταξύ προσφέρεις θέαμα.
Αναπαράσταση αργότερα στον κύκλο τους
με γέλια κυνικά.
Τους ικετεύεις για ψευτιές, λίγη απάτη.

Και να τα βλέπεις όλα∙
και κατά βάθος να σιχαίνεσαι μέχρι θανάτου.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Ίσως την αποπλύνει
Post by: wings on 05 May, 2008, 09:10:37
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΒΡΟΧΗ - Ε. ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑ - 87yiota - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=kZQH0xT4TV8)

Ευανθία Ρεμπούτσικα, Καλοκαιρινή βροχή (δίσκος: Μικρές ιστορίες (2000))

Γιώργος Ιωάννου, Ίσως την αποπλύνει

Μη φοβάσαι πια
την καλοκαιριάτικη βροχή
τις νύχτες που ξυπνάς
απ’ τον βαθύ των φύλλων ψίθυρο.

Κλείσε τα μάτια μόνο καλύτερα,
κι άνοιξε κείνη την καρδιά σου

Ίσως την αποπλύνει η καταιγίδα.

Από τη συλλογή Ηλιοτρόπια (1954)
Title: Γιώργος Ιωάννου: Σαν τη μητέρα, αλήθεια
Post by: wings on 17 May, 2008, 11:48:35
Γιώργος Ιωάννου: Σαν τη μητέρα, αλήθεια

Πηγαίνει αργά στο σινεμά,
μάλιστα στον εξώστη.
Σ’ έργα κατά προτίμηση, βουβά
και θαμπωμένα. Κι εκεί
–μέσα στους τόσους εξευτελισμούς–
η μόνη του χαρά να βλέπει τις γυναίκες
της γενιάς γύρω απ’ το τριάντα.
Με κείνα τα βαθιά καπέλα,
με τις σειρές τα περιδέραια,
τα μάτια, τα κοντά μαλλιά∙
με τις ψιλές γλυκιές φωνές,
με τις κινήσεις τους τις μητρικές.

Σαν τη μητέρα, αλήθεια∙
σαν τη μάνα του
των πρώτων παιδικών του χρόνων...

Τότε που τον φωνάζανε μοναχογιό.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Έβρεχε δίχως λόγο
Post by: wings on 05 Jun, 2008, 01:04:49
https://www.youtube.com/watch?v=W6B74D1Zb0s

Μίμης Πλέσσας & Άκος Δασκαλόπουλος, Βρέχει πάλι απόψε
(ερμηνεία: Γιάννης Πουλόπουλος / δίσκος 45 στροφών του 1966)


Γιώργος Ιωάννου, Έβρεχε δίχως λόγο

Έβρεχε δίχως λόγο όλη τη νύχτα.
Έκλαψα – χόρτασε η ψυχή μου.
Σ’ έφερα πιο κοντά.
Κράτησα επιτέλους τη μορφή σου.

Χαράζει τώρα στις μηλιές
κείνο σου το χαμόγελο.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Ποτέ σου δεν κατάλαβες
Post by: wings on 20 Jun, 2008, 20:40:17
Γιώργος Ιωάννου, Ποτέ σου δεν κατάλαβες

Οι ξένοι είναι καλοί – στο σπίτι πλήττεις.
Αρρώστιες, βάσανα πολλά, το τι θα φάμε.
Οι ξένοι χωρατεύουνε, γελούν πολύ μαζί σου.

Μα όταν έρθουν οι αρρώστιες κι οι αναδουλειές,
το σπίτι αυτό το πληκτικό μένει κοντά σου.
Όλοι λακίζουν, ούτε καν ρωτούν.
Και δε σε φτάνει ο πυρετός, έχεις και τύψεις,
γιατί ποτέ σου δεν κατάλαβες ποιοι σ’ αγαπούσαν.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Τα Χίλια Δέντρα
Post by: wings on 14 Jul, 2008, 20:54:34
Γιώργος Ιωάννου, Τα Χίλια Δέντρα

Φωτιά απόψε πάλι στο βουνό∙
πάνε τα Χίλια Δέντρα – θα τα κάψουν.

Κραυγάζει κάποιος μες στο πάρκο, τους παρακαλεί,
λέει πως είναι νέος, αδελφός τους.

Ποτέ δε μας ξανάρθε το παιδί,
που έφερνε πρωί πρωί το γάλα.
Σαν αλογάκι ήτανε, σα ζαρκαδάκι.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Αυτό το απόστημα
Post by: wings on 25 Jul, 2008, 11:46:43
Γιώργος Ιωάννου, Αυτό το απόστημα

Έτοιμος να χυμήξω, συσπειρώνομαι∙
μαζεύομαι στο φόβο, καιροφυλακτώ.

Απ’ την ημέρα παραιτήθηκα νωρίς.
Συμμάζεψα τις άχρηστες ομολογίες.
Βάρυνα μες στην ενοχή – ωρίμασα.

Αυτό το απόστημα θα σπάσει σαν τον ήλιο.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, «Απαγορεύεται το πτύειν»
Post by: wings on 08 Aug, 2008, 19:30:50
Γιώργος Ιωάννου, «Απαγορεύεται το πτύειν»

Λησμόνησε τους δρόμους της βροχής
το περιστέρι.

Φωνές αρσενικών,
χρυσές ματιές
– λαμπρές δικαιολογίες.

Όμως και στα μαλλιά
και μες στα μάτια μου
πλανιούνται στην αναμονή
τα μυστικά.

Αναμονή χωρίς
«Απαγορεύεται το πτύειν»
ή
«Αναχωρεί το τρένο των επτά»
και στο βαγόνι πάλι
απαγορεύεται κι απαγορεύεται το πτύειν!

Το πιο σπουδαίο πράγματι
σχόλιο των τοπίων.

Από τη συλλογή Ηλιοτρόπια (1954)

Πηγή: συγκεντρωτική έκδοση Τα Χίλια Δέντρα & άλλα ποιήματα (1954-1963) (1973)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Το κυνήγημα
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 04:49:40
Γιώργος Ιωάννου, Το κυνήγημα

Όλη τη μέρα πέθανα να τρέχω
από γραφείο σε γραφείο∙
να δείχνω τις συστατικές επιστολές,
να κάνω υποκλίσεις.

Όμως το βράδυ πάλι βγήκα απ’ τη μιζέρια μου.
Με γέλασαν οι φωτεινές επιγραφές,
τα πρόσωπα που ανάβαν και που σβήναν.
Ξέχασα την αναδουλειά, τη φαγωμάρα του σπιτιού,
τους δανειστές, τους φίλους, το κυνήγημα.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Το μόνο
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 05:04:11
Γιώργος Ιωάννου, Το μόνο

Ανήκω πλέον σ’ όλα τα Ταμεία∙
πληρώνω Φόρο Καθαράς Προσόδου,
Ταμείο Αρωγής, Ταμείο της Προνοίας,
Υγειονομική Περίθαλψη, Έκτακτη Εισφορά,
Μετοχικό Ταμείο, για δυο λόγους,
Ταμείο της Συντάξεως, Ταμείο Ασφαλείας.

Τώρα το μόνο που μπορώ είναι να αρρωστήσω...

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Αγάπη μου χωρίς ελπίδα
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 13:52:57
Γιώργος Ιωάννου, Αγάπη μου χωρίς ελπίδα

Κάτι ζητάει φέτος το φθινόπωρο.
Σου ζήτησα μια πρόχειρη φωτογραφία.
Αν όμως βρέχει απόψε, πάλι θα χαθείς.
Βροχές, φωτογραφίες και φθινόπωρα.

Αγάπη μου,
αγάπη μου χωρίς ελπίδα.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Όταν αστράφτει
Post by: wings on 13 Aug, 2008, 23:56:18
Γιώργος Ιωάννου, Όταν αστράφτει

Έκλεισα το παράθυρο
κι αμέσως έπεσε η νύχτα.
Η μακρινή βροντή πάλι ξεχώρισε∙
λύθηκαν, κόπηκαν τα ήπατά μου.

Κρατάω με τα δόντια τον καιρό.
Βυθίζω μέσα στη μαυρίλα το μυαλό μου.

Ας άνοιγε η γη, ας με κατάπινε,
τουλάχιστο να μη γελούν, όταν αστράφτει.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Υποψία
Post by: wings on 17 Aug, 2008, 16:58:59
Γιώργος Ιωάννου, Υποψία

Γελούσαν πολύ στη γιορτή∙
γελούσαν ύστερα στο δρόμο.
Κάτι ψιθύρισαν στ’ αυτιά.
Ωρίμασε κάτι στα μάτια.

Δεν έχω τίποτε απάνω μου, θαρρώ.
Τίποτε απολύτως δεν το δείχνει
το πυρωμένο εκείνο σίδερο,
που όλο τις γιορτές με κυνηγάει
και η καρδιά μου λαχταράει να μη φωνάξει.

Αφού γελούσαν όμως, το κατάλαβαν κι αυτοί.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Θα 'ταν αλλιώς
Post by: wings on 09 Sep, 2008, 19:53:25
Γιώργος Ιωάννου, Θα ’ταν αλλιώς

Ξυπνάει τη νύχτα και βυθίζεται
μες στον καθρέφτη.
Κρύβει τη μύτη του, τα μάτια μισοκλείνει∙
αλλάζει τα μαλλιά, φαντάζεται τα δόντια.

Θα ’ταν αλλιώς τα πράγματα...

Μ’ αυτή την ίδια μοίρα σ’ ένα ωραίο περίβλημα.
Σε σώμα μέσα σαν κι αυτά που δεν κατάλαβαν
τη σημασία τους ανάμεσά μας
και σβήνουνε τόσο νωρίς σε χέρια ανάξια.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Εγκύκλιος μαθητεία
Post by: wings on 28 Sep, 2008, 18:33:29
Γιώργος Ιωάννου, Εγκύκλιος μαθητεία

Σέρνω τη σιωπή∙ φέρνω την επιφύλαξη.
Αλλιώς μιλούνε μεταξύ τους, αλλιώς χειρονομούν.
Μόλις ζυγώνω ύποπτη ευγένεια τους σκεπάζει.

Κανένας δε μ’ αναγνωρίζει για δικό του.
Ο ένας με υποπτεύεται για τ’ αλλουνού.
Βρίσκει σημάδια ανεξίτηλα επάνω μου,
κατάλοιπα της εγκυκλίου μαθητείας.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Με κυκλώνει απόψε
Post by: wings on 13 Oct, 2008, 21:27:04
https://www.youtube.com/watch?v=Ro9z4e_D2-I

Σταύρος Κουγιουμτζής, Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά (http://littlenautilus.blogspot.com/2010/04/blog-post_11.html)
(ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας / δίσκος: Νάτανε το 21 (1970))


Γιώργος Ιωάννου, Με κυκλώνει απόψε

Έξω αιώνια βρέχει, έξω ερημιά∙
θαρρώ πως χάθηκα για πάντα.
Με ζώνη πάλι ο φόβος, με κυκλώνει.
Πύρινη γλώσσα απειλεί το σπίτι μου.
Το παίρνει, το αιωρεί πάνω απ’ την πόλη.

Ποιος ξέρει τι κατάντησα και δεν το νιώθω.

Ένας απόψε να με άγγιζε στον ώμο,
αμέσως θα κατέρρεα στα πόδια του.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Σφραγίδα μοναξιάς
Post by: wings on 31 Oct, 2008, 00:55:51
Γιώργος Ιωάννου, Σφραγίδα μοναξιάς

Έσφιξα τα μάτια να μη βλέπω πια
– να μη με βλέπουν, αυτοί που τριγυρνούνε
με μια σφραγίδα μοναξιάς στο μέτωπο.

Μα ζωγραφίστηκες εσύ στα βλέφαρά μου
με το χαμόγελο της τελευταίας συγκατάβασης.

Κακά τα ψέματα, δεν επαρκεί η μνήμη.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου
Post by: spiros on 31 Oct, 2008, 01:21:23
Ο τρόπος που ο Ιωάννου μιλάει για τη μοναξιά, τον έρωτα και την έλλειψή του (desamor), είναι αυτό που λένε οι Άγγλοι «harrowing» — σκίζει με μια τσεκουριά την παγωμένη θάλασσα μέσα σου.
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου, Σφραγίδα μοναξιάς
Post by: wings on 31 Oct, 2008, 22:29:06
Εξ ου και εύστοχα χαρακτηρίστηκε ο Γιώργος Ιωάννου ως ποιητής της αστικής μοναξιάς (http://thethreewishes.wordpress.com/2008/01/29/%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%BF%CF%85-1927-1985-%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA/).
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου
Post by: spiros on 31 Oct, 2008, 22:30:12
Υπάρχει άραγε και αγροτική μοναξιά
ή μοναξιά του δάσους;

Φαντάσου, όπως κάνουν οι γιατροί αγροτικό, να κάνουν και οι άνθρωποι της πόλης, την αγροτική μοναξιά τους, έτσι, για ποικιλία βρε αδερφέ.
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου, Σφραγίδα μοναξιάς
Post by: wings on 31 Oct, 2008, 22:31:45
Θα υποθέσω πως όχι. Μάλλον η μοναξιά είναι σύντροφος των αστών.
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου
Post by: spiros on 31 Oct, 2008, 22:34:36
Άρα, η «βουκολική μοναξιά» φερειπείν, συνιστά contradictio in adjecto.
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου, Σφραγίδα μοναξιάς
Post by: wings on 31 Oct, 2008, 22:36:44
Περίπου. Αλλά, πάλι, κανένας από τους δυο μας δεν έχει ζήσει στην ύπαιθρο για πολύ καιρό ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά.
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου
Post by: spiros on 31 Oct, 2008, 22:42:02
Εγώ έχω ζήσει, πάνω από 5 χρόνια.
Title: Γιώργος Ιωάννου, Στρατόπεδο Παύλου Μελά
Post by: wings on 27 Nov, 2008, 02:30:58
Γιώργος Ιωάννου, Στρατόπεδο Παύλου Μελά

Είσαι σκοπός
και γύρω σου χορεύουν τσοπανόσκυλα∙
φεύγουν κοπαδιαστά, μόλις ακούν το σφύριγμα.

Η έφοδος το μπέρδεψε το σύνθημα∙
ρώτησα και μου είπε άλλ’ αντ’ άλλων.

Ο τοίχος είναι απέναντί μου που τους έστηναν∙
στο δέντρο που ακουμπάω τους κρεμνούσαν.
Το όπλο αυτό ζωντάνεψε κάτω απ’ τη νύχτα.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)


Γιατί ο Γιώργος Ιωάννου μιλά για εκτελέσεις στο συγκεκριμένο στρατόπεδο:

Στις 29 Αυγούστου 1944 η διοίκηση του 31ου συντάγματος του ΕΛΑΣ διατάζει τον καπετάν Χορτιάτη να κινηθεί με τον 1ο λόχο προς τα χωριά Λιβάδι και Πετροκέρασα. Την ίδια ημέρα όμως, στις 9.30 το βράδυ, δίνεται νέα οδηγία εντελώς αντίθετη: Ο λόχος διατάσσεται να κινηθεί προς το δημόσιο δρόμο Θεσσαλονίκης-Καβάλας στο ύψος του Αγίου Βασιλείου. "Η διαταγή είναι διατυπωμένη σε αυστηρό ύφος και δεν αφήνει περιθώρια παρεξήγησης. Απαγορεύει την υποχώρηση. Κι αυτό γιατί πρέπει να προστατευτεί από ενδεχόμενο πλευροκόπημα ο 2ος λόχος του καπετάν Φλωριά, που περιμένει τους Γερμανούς στη θέση 'Καμάρα'", γράφει ο Θ. Βαλαχάς.

Παράλληλα από την αλληλογραφία των καπετάνιων Χορτιάτη και Φλωριά την παραμονή του ολοκαυτώματος ο τελευταίος επικαλείται "πληροφορίες από κάποιον τσέχο λοχία των γερμανικών στρατευμάτων στο Πανόραμα" ότι "πρόκειται να κινηθεί δύναμις ταγματασφαλιτών με Γερμανούς προς Χορτιάτη με κατεύθυνση το Αρδαμέρι και μία φάλαγγα από Σέδες με την ίδια κατεύθυνση".

Η αρχή της κλιμάκωσης των συγκρούσεων μεταξύ ανταρτών και δυνάμεων κατοχής το καλοκαίρι του 1944 εντοπίζεται σε ένα σχετικά άγνωστο γεγονός, αυτό της εξέγερσης των φυματικών του σανατορίου (σημερινό νοσοκομείο Παπανικολάου). Οι άρρωστοι κατεβαίνουν σε πορεία στην Εγνατία και διαλύθηκαν από τους Γερμανούς με χειροβομβίδες. Όσοι επέζησαν οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο "Παύλου Μελά" και το γεγονός επιβεβαιώνεται από το ημερολόγιο του επίσης κρατουμένου στο "Παύλου Μελά", επάρχου Κατερίνης Λεωνίδα Γιασημακόπουλου, το οποίο δημοσίευσε ο Γιώργος Καφταντζής (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11770.0) το 1999.

Στις 12 Ιουλίου αντάρτες του ΕΛΑΣ επιχειρούν την παράτολμη ενέργεια της επίθεσης στο σανατόριο ως πράξη εκδίκησης για το θάνατο των εξεγερμένων φυματικών, ενώ λίγες ημέρες αργότερα ο διευθυντής του σανατορίου πέφτει νεκρός από πυρά ανταρτών μέσα στη στοά Μοδιάνο.

Πηγή: http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=7167 
Title: Γιώργος Ιωάννου, Το διάστημα της σιωπής
Post by: wings on 18 Jan, 2009, 23:47:44
Γιώργος Ιωάννου, Το διάστημα της σιωπής

Με κέρδισε ο φόβος μου – τίποτα δεν υπάρχει.
Χαμένος μες στους δρόμους, μες στα σινεμά,
δεν είμαι πια ο νεαρός που δεν καταλαβαίνει.
Με γύμνωσε ο πανικός, με τίναξε,
με τις καθημερινές, με τις επίμονες παρεμβολές του.
Πυκνώνουν, δένουν μέσα στα συμπτώματα,
το διάστημα της σιωπής μικραίνει.


Κανείς – ούτε η μητέρα δε με σώζει.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Σ' ένα παλιό τούρκικο σπίτι
Post by: wings on 09 Feb, 2009, 02:43:06
Γιώργος Ιωάννου, Σ’ ένα παλιό τούρκικο σπίτι

Σ’ ένα παλιό τούρκικο σπίτι
κλείστηκα μέρες και παλεύω
με τους λεκέδες του ασβέστη.
Μετρώ τα ξύλα στο ταβάνι, βρίσκω τα νερά∙
δίνω ονόματα, τους δίνω την καρδιά μου.

Ύστερα παίρνει και φυσά.
Σαρώνονται χαρές και γνωριμίες.
Ξανά μονάχος με τα ξύλα και τις πέτρες.

Ίσως στεριώσω τώρα∙ πάλι απ’ την αρχή.
Ίσως προφτάσω να σκαλώσω τους χαμένους.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Αυτά τα άσπρα χέρια
Post by: wings on 21 Mar, 2009, 23:27:10
Γιώργος Ιωάννου, Αυτά τα άσπρα χέρια

Με τις παλάμες μου τις ένοχες στο πρόσωπο,
ούτε μπορώ να κρύβομαι, ούτε και να βαδίζω.
Αυτά τα άσπρα χέρια εξίσου είναι γνωστά.

Κι έψελνα κάποτε τις Κυριακές στην εκκλησία...
Τι να ’γιναν οι τόσες προσευχές;
Πού είν’ ο άγγελός μου;
Τι σχέση έχω εγώ μ’ αυτή τη νύχτα;

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Το βάρος του
Post by: wings on 22 Apr, 2009, 21:21:22
Γιώργος Ιωάννου, Το βάρος του

Ζητώ τους μυστικούς Χριστούς
στα τέμπλα και τους νάρθηκες.
Αυτό που έβλεπα παιδί ξανά με συνταράζει.

Μες στα σκοτάδια τον πατέρα μου ζητώ,
διψώ για τη στοργή του κάθε βράδυ.
Από το βάρος του γυρίζοντας τρεκλίζω.

Κάθε καινούρια γνωριμία με γελά.
Ούτε ο πατέρας ήταν, ούτε ο Χριστός μου.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Re: Γιώργος Ιωάννου, Το βάρος του
Post by: spiros on 23 Apr, 2009, 00:20:58
Γιώργος Ιωάννου, Το βάρος του


Κάθε καινούρια γνωριμία με γελά.
Ούτε ο πατέρας ήταν, ούτε ο Χριστός μου.


Παράβαλε:

Und hüte dich auch vor den Anfällen deiner Liebe! Zu schnell streckt der Einsame Dem die Hand entgegen, der ihm begegnet .

Title: Γιώργος Ιωάννου, Σ' αυτό το μαγαζί
Post by: wings on 09 Jun, 2009, 22:23:28
Γιώργος Ιωάννου, Σ’ αυτό το μαγαζί

Όλοι σωπαίνουν γύρω μου, λοξοκοιτάζουν∙
και το γκαρσόνι μου μιλάει στον πληθυντικό
με τις καλύτερες ελληνικούρες του ρεπερτορίου του.

Κι όμως εδώ, σ’ αυτό το μαγαζί,
μια νύχτα του σαραντατέσσερα χορεύανε.
Λαχτάριζε το σώμα τους, γραφότανε∙
τα ρούχα τα τριμμένα είχαν ομορφύνει.

Τότε πηδώντας ένα ένα τα σκαλιά
σβούριξε μέσα στο χορό κείνη η χειροβομβίδα.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Σε επαρχία μακρινή
Post by: wings on 30 Jun, 2009, 02:30:07
Γιώργος Ιωάννου, Σε επαρχία μακρινή

Σε επαρχία μακρινή δημόσιος υπάλληλος.
Κονταίνει κάθε μέρα μέσα του η κραυγή

Ζήτω η Ελευθερία∙ γιατί κι αυτή καλή
όμως γλυκό και το ψωμί – πράγματα
τόσο για την ώρα ασυμβίβαστα.

Διάφοροι κι απίθανοι επαγρυπνούν τριγύρω του.
Η ευτυχία ονομάζεται εδώ εφημερίς
– του κυβερνώντος, εννοείται, κόμματος.

Κάθε καφές κι ένα καινούριο άτομο
προορισμένο σε μιαν ώρα να στεγνώσει.

Και μόνο στις αργίες όταν κρύβεται
στο ξένο του δωμάτιο, κάπως σα να ξεχνιέται,
ίσως να ξαναζεί.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Ομίχλη πέφτει
Post by: wings on 17 Sep, 2009, 20:27:24
https://www.youtube.com/watch?v=Wl3SmWjPI9Q

Η ομίχλη: Ο Γιώργος Ιωάννου διαβάζει απόσπασμα από ομότιτλο γραπτό του.
(δίσκος: Πεζογράφοι αυτοανθολογούμενοι, Εν χορδαίς, 1998)


Γιώργος Ιωάννου, Ομίχλη πέφτει

Ομίχλη πέφτει πάλι απάνω μου∙
αν είναι δίπλα μου κανείς, τελείως άγνωστο.

Ούτε στη μνήμη μου δε βρίσκω μια χαρά μου.
Η αμαρτία τίποτε δεν άφησε∙
ούτε ένα πρόσωπο, όλα τα πήρε πίσω.

Πολλή ομίχλη πέφτει απόψε πάνω μου
– μισάνοιξε την πόρτα μου και περιμένει.

Ό,τι φοβήθηκα με βρήκε με το παραπάνω.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Κατάσαρκα
Post by: wings on 18 Jan, 2010, 23:39:56
https://www.youtube.com/watch?v=5F4K2_00F4w

Παντελής Θαλασσινός & Ηλίας Κατσούλης, Ο χρόνος του Γενάρη (δίσκος: Το καλαντάρι (2006))

Γιώργος Ιωάννου, Κατάσαρκα

Μαζί μου σε κοιμίζω τις νύχτες.
Κατάσαρκα σε φορώ σα μια φανέλα μάλλινη∙
τρίβεσαι στο κορμί, μου το ανάβεις.

Μόνος – μ’ εξαντλημένη φαντασία.
Θηρία πια με τριγυρνούν.
Τη νύχτα δαγκάνουνε το σπίτι μου,
κλαδιά χτυπούνε στο παράθυρο∙
ο άνεμος δεν έπαψε εδώ και χρόνια.

Τριαντάφυλλο εκείνου του Γενάρη∙
θαμπή μορφή, δικό μου πρόσωπο.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Μ' άσπρη μουσαμαδιά μες στη βροχή
Post by: wings on 25 Mar, 2010, 23:07:42
https://www.youtube.com/watch?v=Vv88hXkrGWI

Γιώργος Ζαμπέτας & Κώστας Πρετεντέρης, Πού πας χωρίς αγάπη
(τραγούδι: Δούκισσα / δίσκος: Πού πας χωρίς αγάπη (1969))


Γιώργος Ιωάννου, Μ’ άσπρη μουσαμαδιά μες στη βροχή

Στου καφενείου τα τζάμια
που έγλειφε η βροχή
σ’ αναπολούσε η ψυχή μου
περιμένοντας:

Στο μέτωπο ξανθά μαλλιά
άσπρη μουσαμαδιά μες στη βροχή
έτσι σαν ανοιξιάτικο γαρίφαλο.

Έλα,
και τα τσιγάρα ένα ένα τέλειωσαν,
κι η ώρα πέρασε πολύ μαζί με τη βροχή.
Του κόσμου τούτου η ερημιά,
που εσένα δε σ’ αγγίζει,
έρχεται.

Κι απόψε δε θα κοιμηθώ,
κι όπως θα μυρμηγκιάζουνε
τ’ άπειρα δευτερόλεφτα
πότε η βροχή θα με κυκλώνει
και πότε απ’ την καρδιά
το είδωλό του θα ξανάρχεται.

Στο μέτωπο ξανθά μαλλιά
άσπρη μουσαμαδιά μες στη βροχή
λευκό ανοιξιάτικο γαρίφαλο.

Από τη συλλογή Ηλιοτρόπια (1954)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα (I)
Post by: wings on 03 Jul, 2010, 23:19:37
https://www.youtube.com/watch?v=8j27qMew7vM

Δημήτρης Παπαδημητρίου & Κώστας Φασουλάς, Βαθύ ποτάμι ο έρωτας
(τραγούδι: Παντελής Θαλασσινός / δίσκος: Έτσι ξαφνικά (2005))


Γιώργος Ιωάννου, Δούλος ιερός του έρωτα (I)

Γυρνώντας από το ταξίδι
θα βρω έναν έρωτα.
Πηγαίνοντας στο ταξίδι
θα βρω έναν έρωτα.
Καλύτερα στο γυρισμό να βρω τον έρωτα,
να τον φέρω γρήγορα στο σπίτι.

Περπατώντας στην Πατησίων
θα σκοντάψω στον έρωτα,
Θα ’ναι μια τρύπια δεκάρα,
δε θα τη μαζεύει κανείς.
Θα πάρω μια αλυσιδίτσα,
θα την κρεμάσω στο λαιμό μου.

Όλο στο σπίτι μέσα
θα περιμένω τον έρωτα.
Σηκώνοντας το ακουστικό
θα ορμάει της λεωφόρου ο θόρυβος.
Πάνω και κάτω βηματίζοντας
του κουδουνιού θα προσμένω το χτύπημα.

Θα πλαγιάζω μαζί με τον έρωτα.
Το ξυπνητήρι θα βάζω του έρωτα.
Θα ψήνω καφέ, θα βάφω παπούτσια κατάμαυρα.
Υποχείριος θα ’μαι του έρωτα.
Ποτέ μονάχος πια,
δούλος ιερός του έρωτα.

Ομίχλης σύννεφο στο σπίτι ο έρωτας.
Με φώτα θα διέρχομαι τους διαδρόμους του.
Σαν μαξιλάρι πουπουλένιο ο έρωτας,
για πνίξιμο αθόρυβο κατάλληλος.
Αχ, μουλιασμένος με λαγνείας οράματα
περπατώ στης Αθήνας τα κράσπεδα.

Από το ποίημα Δούλος ιερός του έρωτα (1980)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Τ' όνειρο που θα 'ρθει
Post by: wings on 09 Oct, 2010, 22:27:40
Ηλίας Ανδριόπουλος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Τα ρεμπέτικά μας μες στη στράτα
(τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου / δίσκος: Λαϊκά προάστια (1980))


Γιώργος Ιωάννου, Τ’ όνειρο που θα ’ρθει

Δεν έχει πάλι ύπνο κι ακούει τα ρεμπέτικα
και τα σκυλιά που αγαπούν τους μεθυσμένους.
Έκλεισε κι ο μπακάλης που πουλάει κρασί.
Στα σπίτια περιμένουν οι γυναίκες.
Το τρένο πέρασε σφυρίζοντας∙ ο τελευταίος σεισμός.

Τ’ όνειρο που θα ’ρθει κι απόψε το φαντάζεται:
Λιθογραφίες της Γενοβέφας, μυρωδιές, κρασί
στο δρόμο της καρδιάς που τρίζει μες στην κούραση.
Ξανθά παιδιά που πήρε ο ύπνος με τα ρούχα τους,
καθώς περίμεναν τα βήματα του γυρισμού του.
Και δυο μεγάλα μάτια, μάτια υπομονής, μες στο σκοτάδι.

Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Τα ηλιοτρόπια των Εβραίων
Post by: wings on 21 Apr, 2011, 15:14:01
https://www.youtube.com/watch?v=ueWVV_GnRIA

John Williams, Schindler's List
(βιολί: Itzhak Perlman / ταινία: Schindler's List (1993) του Steven Spielberg)


Γιώργος Ιωάννου, Τα ηλιοτρόπια των Εβραίων

Κάθε φορά που τρίζει η σκάλα μας,
«λες να ’ναι αυτοί επιτέλους;» σκέφτομαι,
κι ύστερα φεύγω και με τις ώρες
κατακίτρινα ζωγραφίζω ηλιοτρόπια.

Όμως αύριο ώσπου να ξεχαστώ
στην αίθουσα αναμονής, το τραίνο
απ’ την Κρακόβια θα περιμένω.

Κι αργά τη νύχτα, όταν ίσως κατεβούν
ωχροί, σφίγγοντας τα δόντια∙
«αργήσατε τόσο να μου γράψετε»
θα κάνω δήθεν αδιάφορα.

Από τη συλλογή Ηλιοτρόπια (1954)
Title: Γιώργος Ιωάννου (1ο μέρος / εκπομπή «Ιχνηλάτες», ΕΡΤ, 2005)
Post by: wings on 02 Nov, 2013, 23:14:53
ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 1 από 7 παρουσίαση Δαυίδ Ναχμίας - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=AMDRkJTvMh4)

Αφιέρωμα του Δαυίδ Ναχμία στον Γιώργο Ιωάννου (1ο μέρος) / εκπομπή Ιχνηλάτες (τιμής ένεκεν), ΕΡΤ, 2005
Title: Η ποίηση του Γιώργου Ιωάννου (της Φανής Αθανασιάδου)
Post by: wings on 01 Mar, 2014, 17:05:39
Η ποίηση του Γιώργου Ιωάννου

της Φανής Αθανασιάδου

(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2F2.bp.blogspot.com%2F-CxsC5oXucGw%2FUxBrjmKMFZI%2FAAAAAAAABT8%2Fv8FNF1wlmis%2Fs1600%2Fgiwiwan2.jpg&hash=ec0e15384ed76288b8e2cf1acdd68aefb6be1448)

Ο Γιώργος Ιωάννου είναι ένας από τους πιο σημαντικούς Νεοέλληνες λογοτέχνες. Γεννήθηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε το 1985. Ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά. Αν και είναι περισσότερο γνωστός ως πεζογράφος, οι ποιητικές συλλογές που εξέδωσε, τα Ηλιοτρόπια και Τα χίλια δέντρα, προσδιόρισαν και το μετέπειτα προσωπικό ύφος της γραφής του.

Η ποίηση του Γιώργου Ιωάννου διακρίνεται για το λιτό, ευκρινή νοηματικά λόγο, τον απαλλαγμένο από λεκτικές υπερβολές και λυρικές εξάρσεις: είναι πηγαία απλός, εξομολογητικός, χαμηλόφωνα αποκαλυπτικός. Εστιάζει και αναδεικνύει το πρόσωπο, το συναίσθημα, το γεγονός, την κατάσταση που προκύπτει και επιθυμεί να καταγράψει. Όμως τι λέει ο Γιώργος Ιωάννου, τι είναι γι’ αυτόν η Ποίηση; "Ποίηση νομίζω είναι η γενική ερωτική διάθεση δοσμένη με λογοτεχνική τέχνη. Την ερωτική διάθεση την εννοώ και διαψευσμένη και τη λογοτεχνική διάθεση όχι πάντα απαραίτητη".

Η γραφή του χαρακτηρίζεται από εσωτερικότητα, τρυφερότητα, αισθαντικότητα. Ο ερωτισμός του ποιητή είναι παρών, άλλοτε διακριτικά, υπαινικτικά και άλλοτε περισσότερο τολμηρά. Περιπλανάται στην απρόσωπη μεγαλούπολη και αναζητά τον έρωτα, την αγάπη μέσα από τις εναγώνιες υπαρξιακές του διαδρομές. Όπως λέει ο ίδιος: "ο έρωτας υπήρξε η αιώνια ανοιχτή πόρτα προς τους άλλους ανθρώπους και με έχει τοποθετήσει τελεσίδικα σε μια θέση συμπάθειας απέναντί τους".

Εμβληματική η ονομασία της δεύτερης ποιητικής του συλλογής Τα χίλια δέντρα, (έτσι όπως ονομάζεται το δάσος του Σέιχ Σου στη Θεσσαλονίκη). Στην ποίησή του αναφέρει τοποθεσίες της αγαπημένης του πόλης με τις οποίες με έμμεσο ή άμεσο τρόπο συνδέεται ο χώρος με την ιστορική μνήμη ή η στιγμή με το χρόνο, όπως π.χ.στο ποίημα "Στρατόπεδο Παύλου Μελά", σαν ένα είδος συνομιλίας όπου συναντάται το συλλογικό με το προσωπικό.

[...]

Πηγή: στίγμαΛόγου (http://stigmalogou.blogspot.gr/2014/02/blog-post_28.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+blogspot/JkQng+(%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CE%9B%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%85))
Title: Γιώργος Ιωάννου, Και χθες τη νύχτα
Post by: wings on 27 Sep, 2015, 01:24:06
Ελία Καζάν, Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν (1945)
(κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος (A tree grows in Brooklyn) της Μπέτι Σμιθ (1943))


Γιώργος Ιωάννου, Και χθες τη νύχτα

Μικρές οι νύχτες τώρα το καλοκαίρι·
οι φίλοι πάντα λίγοι κι ο έρωτας,
που εκτός αυτού δεν είναι πια για μας.

Διάβασμα μέχρι αργά· μορφές
που κλείστηκαν νωρίς μες στα ρομάντζα.
Ήρθε κρυφά και χθες τη νύχτα
η Φράνσι Νόλαν από το Μπρούκλιν.

Όμως συγκρατήθηκα πάλι
και μόνο σαν πήρε να σβήνει:

«Φράνσι», ψιθύρισα, «Φράνσι,
έλα επιτέλους και στη ζωή μου.
Σε περιμένω τόσα χρόνια
και σε φαντάζομαι επίμονα.
Φράνσι, έχασα πια την επαφή μου
με τις ματιές και τις καρδιές των ανθρώπων.»

Από τη συλλογή Ηλιοτρόπια (1954)
Title: Γιώργος Ιωάννου, Τότε που έλειπα
Post by: wings on 28 Jun, 2019, 18:58:42
Γιώργος Ιωάννου, Τότε που έλειπα

Σαν επιστρέφω αργά στην κάμαρά μου,
ομίχλη φόβου πάντα με τυλίγει.
Όργια, λες, εγίναν θεία,
τότε που έλειπα στους δρόμους.

Κομμένα γόνατα – δεμένα χέρια
ξορκίζω τους καθρέφτες και θολώνουν.

Κάτι έχουν δει·
κάτι έχουν δει και που δε λέει
να πάρει τέλος, Θε μου.

Πια δε βαστώ.
Εδώ και χρόνια μες στα χέρια του με πλάθει.

Από τη συλλογή Ηλιοτρόπια (1954)