Ανδρέας Λίτος, Μίμηση
Έτσι πορευόμαστε.
Επηρμένοι, με ευγενικές υπεκφυγές
και ραθυμίες.
Κληρονόμοι αυτοκρατορικού μεγαλείου!
Ένα μεγαλείο, στάσιμο νερό, πριν το τέλμα.
Η άσκηση, στην έρημο μένει, ξεχασμένη.
Γύρω μας τόσος πόνος, τόση φτώχεια
κι όμως επιπλέουσα κρυφή η Χάρη.
Ανθοστολισμένος, θαλερός ο άριστος βίος,
η νέα περπατησιά μας στη γη.
Τα ηλιοτρόπια, φωτοδείκτες
στη γραμμή του ωραίου ορίζοντα,
προσκαλούν σε μίμηση.
Ελάτε όλοι όσοι...
Από την ποιητική συλλογή Φως ο τόπος του άλλου τρόπου (2012)