Το νήμα, βέβαια, είναι παλιό αλλά δεν θεωρώ αναγκαίο να ξεκινήσω καινούριο. Απλώς, για την Ιστορία, καταθέτω κάτι που πρόσεξα τώρα σχετικά με τη διπλή τελεία και όποιος το δει, το είδε.
Λοιπόν, ο Valeon σημειώνει ότι η Σχολική Γραμματική Τριανταφυλλίδη, δίνει το Ο Χριστός είπε: "Αγαπάτε αλλήλους" ως περίπτωση κατά την οποία αρχίζουμε με κεφαλαίο γράμμα τη φράση μετά τη διπλή τελεία, και μάλιστα όταν είναι σε εισαγωγικά. Πράγματι, αυτό γράφει στη σελ. 32 της έκδοσης του 1976 που έχω. Ομως, φανταστείτε την έκπληξή μου όταν, στη Νεοελληνική Γραμματική (της δημοτικής) (1978), έκδοση Αριστοτελείου Παν. Θεσσαλονίκης, Ινστ. Νεοελληνικών σπουδών και Ιδρύματος Μ. Τριανταφυλλίδη, στην παράγρ. 124, σελ. 63, για τη διπλή τελεία, στο ίδιο --σχεδόν-- παράδειγμα το "αγαπάτε" είναι με πεζό πρώτο γράμμα! Γράφει η ΝΓΔΓ Ο Χριστός είπε: "αγαπάτε τους εχθρούς υμών"
Οφείλω, βέβαια, να πώ ότι ο τίτλος της έκδοσης αναφέρει ότι είναι "Ανατύπωση της έκδοσης του ΟΕΣΒ (1941) με διορθώσεις"... Διόρθωση να ήταν η αλλαγή του Αγαπάτε σε αγαπάτε; Τυπογραφικό λάθος; Οπως και να είναι, μου χάλασε τη χαρά ότι ο Τριανταφυλλίδης του 1976 και εγώ συμφωνούμε...