Επαγγελματική ευθύνη όλοι έχουν. Ό,τι δουλειά κι αν κάνει κανείς ενδέχεται να υποστεί τις κυρώσεις του νόμου αν δεν την κάνει καλά, είτε είναι γιατρός είτε είναι ηλεκτρολόγος. Δε γίνεται να θέλει διακαώς ένα σωρό κόσμος να εργαστεί ως μεταφραστής και να μην αναλαμβάνει την ευθύνη για την ποιότητα της δουλειάς του. Αν δεν την αναλαμβάνει, για μένα είναι τουλάχιστον άξιον απορίας, για να μην πω ύποπτο.
Το θέμα που υπάρχει εδώ είναι ότι δε γίνεται να καλύπτονται οι θέσεις αυτές αιωνίως κυρίως από άτομα που δεν κατέχουν ούτε καν πτυχίο ΑΕΙ, ούτε και σπουδές στη μετάφραση για δείγμα, ούτε καν εργασιακή εμπειρία που να δικαιολογεί το διορισμό τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν βγει προκηρύξεις για πλήρωση θέσεων μεταφραστών στις οποίες γίνονται δεκτοί υποψήφιοι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Και μη μου πείτε ότι οι πτυχιούχοι ΑΕΙ μετάφρασης δεν είναι όλοι καλοί μεταφραστές. Φυσικά και δεν είναι. Θα εμπιστευόσασταν όμως ποτέ δικηγόρο ή καθηγητή αγγλικών ή φυσικοθεραπευτή χωρίς πτυχίο;
Όσο για τη συγκεκριμένη υπηρεσία, όπως είπα και σε άλλο μεταφραστικό φόρουμ στο οποίο συμμετέχω, πολύ θα ήθελα να δω με τι κριτήρια θα γίνουν οι προσλήψεις. Οι τελευταίες εξετάσεις δεν ήταν, κατά τη γνώμη μου, και πολύ αξιοκρατικές: εγώ και ένα σωρό συνάδελφοι που δουλεύουν χρόνια και είναι καλοί (για να μη λέτε ότι βλογάω τα γένεια μου :)) πήραμε χαμηλότατους βαθμούς, δηλαδή κάτω από 2.
Προσωπικά, επειδή θυμάμαι και τα θέματα, δεν υπάρχει περίπτωση να έγραψα 0 στα αγγλικά (ένας εκ των βαθμών μου), γιατί αν υπήρχε, σημαίνει ότι είμαι πολύ καπάτσα που ξεγελώ τόσα χρόνια τους πελάτες μου με τα ψωροαγγλικά που ξέρω.
