Μίμης Σουλιώτης

[wings]

Μίμης Σουλιώτης (1949-2012)



Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βουδαπέστη. Έζησε χρόνια στη Φλώρινα και υπήρξε αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας στο πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και υπεύθυνος της βιβλιοθήκης του. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 2012.

Ποιητικές συλλογές:
«Σβούρα», εκδ. Τραμ, Θεσσαλονίκη, 1972
«Ποιήματα εν παρόδω», εκδ. Τραμ, Θεσσαλονίκη, 1974
«Βαθιά επιφάνεια», εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1992
«Αβγά μάταια», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1998
«Περί ποιητικής», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1999
«Υγρά», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 2000
«Ήλιος στην Σκοτία», Ερμής, Αθήνα, 2001
«Παλιές ηλικίες», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 2002
«Κύπρον, ιν ντηντ | Περιηγητικές αρπαχτές σε στίχους», εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2011

Ανθολογημένα ποιήματα:

• 25η Μαρτίου / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Αλετάσκα / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Αν πράγματι υπήρχε / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Απόψεις / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Αύτανδροι / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Βάδην / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Βαθιά επιφάνεια / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Δούναι και λαβείν / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Εκόντες-άκοντες οι Μακεδνοί / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Εντόπιο τοπίο / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Η θεωρία του συντακτικού / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Η κατάρρευση του υπαρκτού / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Η μέρα των ψυχών / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Θλίβομαι / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Ισόβια Λεσβία / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Κίρκη! / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Κραχ / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Μαύρε μου / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Μου ρέκοφτε να πόπο / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Νοξ, νόκτις / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Ο χιονάνθρωπος / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Οντέντοφμε / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Περί ποιητικής, α' / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Περί ποιητικής, 2 / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Περί ποιητικής, κ' / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Περί ποιητικής, κβ' / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Ποδοσφαιρικό / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Σαρδελών ανάβαση / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Σύλβια! / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Συμβαίνουν βραδιές / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Συχνές πυκνές / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Τα άσεμνα σχέδια / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Τετράστιχο / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Τι εμπάθεια / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Το βαρύτερον του αέρος / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Υπόλοιπα / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Φόρτσα Ιτάλια / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Adios! / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Zorba, the Greek / Βαθιά επιφάνεια (1992)
• Αβγά μάταια (1-5) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (6-10) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (11-15) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (16-20) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (21-25) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (26-30) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (31-35) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (36-40) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (41-45) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (46-50) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (51-55) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (56-60) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (61-65) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (66-70) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (71-75) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (76-80) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (81-85) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (86-90) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (91-95) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (96-100) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (101-105) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (106-110) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (111-115) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (116-120) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (121-125) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (126-130) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (131-135) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (136-140) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (141-145) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (146-150) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (151-155) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (156-160) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (161-165) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (166-170) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (171-175) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (176-180) / Αβγά μάταια (1998)
• Αβγά μάταια (181-185) / Αβγά μάταια (1998)
• Περί ποιητικής (ξδ') / Περί ποιητικής (1974-1999) [1999]
• Θα πάμε τους χειμώνες μαζί / Υγρά (2000)
• Το παλιό χιόνι (διασκευή) / Υγρά (2000)
• Βγήκε το πρωί... / Ήλιος στη Σκοτία (2001)
• Ο ήλιος ανατέλλει εδώ... / Ήλιος στη Σκοτία (2001)
• Μερικές είναι όμορφες / Παλιές ηλικίες (2002)
• Όσο περνούν τα χρόνια / Παλιές ηλικίες (2002)
• Πρέσπες / Παλιές ηλικίες (2002)
• Χιόνισε / Παλιές ηλικίες (2002)

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]

[wings]

Μίμης Σουλιώτης, Θλίβομαι

Θλίβομαι όποτε βλέπω τις κερκίδες
ακίνητες χωρίς ωρυόμενες ψυχές απάνω τους.
Μου δίνουν την εντύπωση πως έτυχα
σε θλίψη αρχαίου θεάτρου
που το ερείπωσε η αλλεπαλληλία των αιώνων
και το θρηνούν οι αμφίθυμοι ποιητές. – Και όμως,
εκκρεμούν οι αντερόβγαλτες ιαχές,
το ευάν ευοί και τα Άξιε Ταύρε του μισθωτού πλήθους:
εκεί, έτσι, τα φαντάζομαι και φαντασιοσκοπώ μόνος μου
και μου χαρίζουνε αισθήματα αισιοδοξίας,
σε πλήρη αντίθεση με τις αθλιότητες
της ύστερης καπιταλιστικής ανίας.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)

[wings]

Μίμης Σουλιώτης, Ήλιος στην Σκοτία (11.)

Βγήκε το πρωί,
και ξανά το άλλο πρωί, και με το τρίτο χάραμα
το πήρα απόφαση: «Η ανατολή
είναι προβλέψιμη αποβραδίς,
είναι εκκρεμότητα από απόψε».

Από τη συλλογή Ήλιος στην Σκοτία (2001)

[wings]

Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')

Γράφει σαν βουβός εκ γενετής,
κάτι φαντάζεται, αλλάζει χέρι ή μολύβι,
πετάει τον κόπο του απογεύματος,
βγάζει νέο χαρτί για αλλιώτικους τόνους,
θα γράψει ή καλύτερα ή χειρότερα,
στην απλή τούτη τέχνη δεν ισχύει
το «κάθε πέρσι και καλύτερα».

Από τη συλλογή Περί ποιητικής (1974-1999) (1999)

[wings]

Μίμης Σουλιώτης, Εντόπιο τοπίο

Αρχαιολογική και όλη κόκαλα πατρίδα,
στυγνή οστεοθήκη∙ πληθυσμοί, μετακινημένοι πληθυσμοί,
επιστρώσεις και μαράνσεις μερίδων του πληθυσμού,
διαπιδύσεις αλλόγλωσσων, ρημάγματα
που επονομάστηκαν «λαοί», από επιστημονική ιδεοληψία:
στη Νεβογάνη ακούγονται αρβανίτικα με κοφτό τρόπο,
στη Μελίτη τα εντόπικα γλεντιούνται ως την Ιτιά:
«λιούμπαμ, μούσκεμα λέξη!» γνωμοδότησε ο Λούστας
πατέρας του μικρού Στέργιου απ’ τα ρουμάνια της Νέβεσκας
ορμώμενοι∙ στο διαβαλκανικό Πισοδέρι «νιάο»
λένε το χιόνι με πτωχευμένη προφορά.
Στα Βιτώλια στρατοπέδευε μεγαλύτερο ασκέρι από τη Σαλονίκη,
κι ακόμα λανθάνει η αστική νοοτροπία∙
φάσεις ντόπιες, κειτούκειτες, ευρείες.

Το τοπίο με τα πράσινα πεύκα και τους ασβέστες,
που απεικόνισε τον οργανωμένο τουρισμό,
άλλους να επαναπαύει.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)

[lionpsyche]

Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')

Γράφει σαν βουβός εκ γενετής,
κάτι φαντάζεται, αλλάζει χέρι ή μολύβι,
πετάει τον κόπο του απογεύματος,
βγάζει νέο χαρτί για αλλιώτικους τόνους,
θα γράψει ή καλύτερα ή χειρότερα,
στην απλή τούτη τέχνη δεν ισχύει
το «κάθε πέρσι και καλύτερα».

Από τη συλλογή Περί ποιητικής (1974-1999) (1999)

Μα, πώς να ισχύσει το κάθε πέρσι και καλύτερα όταν κάθε ποιητής γίνεται όλο και καλύτερος γράφοντας, δευτερόλεπτο το δευτερόλεπτο, λεπτό το λεπτό, ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο και ούτω καθεξής. Από βουβός, αρχίζει να εκφράζεται, γίνεται άνθρωπος με συναισθήματα, αποτυπώνει στο χαρτί αυτά που νιώθει και φυσικά κάθε φορά με αλλιώτικους τόνους, αφού αναλύοντας τη δική του ζωή ή των άλλων, αναλύει τελικά τον ίδιο του τον εαυτό... Όχι, η ποίηση δεν είναι μια απλή τέχνη...

[wings]

Μην το λες. Ασφαλώς μπορεί να ισχύσει. Εξαρτάται από το ταλέντο του κάθε ποιητή και την προσπάθεια που καταβάλλει καθημερινά.

[lionpsyche]

Κάθε ποιητής έχει ταλέντο μέσα του, αρκεί να το αναγνωρίσει ο ίδιος στον εαυτό του, να το καταλάβει μέσα του και τότε μόνο καλύτερα θα μπορεί να γράφει...

[wings]

Θα πρέπει όπως να παραδεχτείς ότι δεν εμφανίζονται Καβάφηδες κάθε μέρα.

[lionpsyche]

Εμφανίζονται ποιητές κι αυτό έχει σημασία. Σημασία δεν έχει πόσο important or famous θα γίνουν. Το έχουν μέσα τους κι αυτό φαίνεται από την ανθολογία σου...

[wings]

Όσο γι' αυτό, δεν μπορώ παρά να είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα διαφωνήσει μαζί σου.

Σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό σου το σχόλιο - εκ μέρους και των ποιητών της πόλης μου. :-)

[lionpsyche]

Παρακαλώ, βγαίνει μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου και το βλέπεις από τα σχόλιά μου. Είναι πολύ κατανοητά τα ποιήματά σας, τουλάχιστον από εμένα...

[wings]

Μίμης Σουλιώτης, Όσο περνούν τα χρόνια

Όσο περνούν τα χρόνια περιττεύω,
μου παθαίνει μια επιβράδυνση ο νους,
ξυπνώ και πηγαίνει σ’ άλλα γι' άλλα,
την ώρα που ξυρίζομαι αυτός απασχολείται
με πράγματα που δεν ξέρει, ούτε του ζήτησα
και χυμάει σαν σκύλος που τραβάει το λουρί.
Το βράδυ αργά
πλένω τα δόντια με αλμυρή κρέμα ξυρίσματος
και σχετλιάζω «Χαλάσαν και οι οδοντόπαστες«.
Σώνονται οι μέρες, οι δυνατότητες, οι δρόμοι
κι αυξαίνω σε ισορροπητική σοφία
αλλά το χάνω σε ευφυΐα.
Πού πάει αυτό που χάνεται,
αν είπε αλήθεια ο Λαβουαζιέ
ποιος ωφελείται.

Από τη συλλογή Παλιές ηλικίες (2002)

[wings]

Μίμης Σουλιώτης, Απόψεις

– «Μα υπάρχουν οι πολύ βαθιές καταστάσεις,
που δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις»
είπε η χορεύτρια
και έγινα έξαλλος.

– «Με την ίδια έννοια, υπάρχουν
και οι πολύ βαθιές φράσεις,
που δεν μπορούν να εκφραστούν με καταστάσεις»
της είπα κι έφυγα
αφήνοντας πίσω μου τη σωστή άποψη.

Από τη συλλογή Βαθιά επιφάνεια (1992)

[wings]

Μίμης Σουλιώτης: Αβγά μάταια (1-5)

1.
Eggs-en-province.

2.
Τ’ αβγά κάθονταν στα κάρβουνα,
«Ποιος θα βγάλει τα κάστανα
από τη φωτιά», έλεγαν.

3.
Αβγά κεφάτα,
ότι καλύτερο έχει μείνει.
κεφάτα: βαρβάτα varia lectio μείνει] απομείνει diminuavit

4.
Αβγά με ώχρα <άχραντα> άσπιλα.
αβγά στην ώχρα τους varia lectio

5.
Κάθεται αργά-αργά, πρεπούμενη
περίληψη των γηρατειών του, στ’ αβγά του.

Από τη συλλογή Αβγά μάταια (1998)