Νίκος Μυλόπουλος, Απόηχος (II)
[Ενότητα Απόηχος]
II
Σφηνωμένος στο ρήγμα του στοχασμού
Ελευθερώνω φωτιά, κόβω αέρα
Αντέχω το θάνατο σωριάζοντας άφθαρτους έρωτες
Βλέπω χωρίς να με βλέπουν
Διανομέας του λόγου, της εποχής
Της αβέβαιης ταύτισης, της εικασίας
Αλλάζω πιο γρήγορα απ’ ό,τι παλιά
Μοιάζω με χώμα που κατάντησε σκόνη
Κλείνω καθρέφτες, μαζεύω νερό
Ξεβιδώνω το χρόνο τελείως
Μοσχοβολά αναδρομή
Αυτόματη ζήτηση για τελευταίο τσιγάρο
Αγναντεύω σιωπηλός τη σκιά
Γίνομαι πια φιλικός μαζί της
Κατεβαίνω μέσα της, δοκιμάζω κρασί
Στην ειμαρμένη επιτρέπω να με δέσει
Λύνομαι με τρόπο επώδυνο
Γεμάτος σημάδια μικραίνω.
Από τη συλλογή Οι εραστές πάντα σιωπούν (2007)