Για άκου εδώ (αν θες Oaxaca, δηλαδή). Όχι επειδή εγώ είμαι σε ανοιξιάτικη διάθεση το πρωί (μεσημέρι), να 'ρχεσαι το βράδυ και να με βαράς με επιστήμη.
Επιστημονική απάντηση (με βγάζεις από πολύ βαρετή δουλειά):
Να φτιάχνουμε νέους όρους. Όσο γίνεται πιο αντίστοιχους και αποκλειστικούς. Να ανταποκρινόμαστε σε κάθε γλωσσική πρόκληση μπας και χαλαρώσει αυτή η σφιχτή κομπλεξική γλώσσα που έχουμε. Να ασκήσουμε και τη φαντασία μας. Αρκεί να μη φτιάχνουμε τέρατα. Να έχουν τα δημιουργήματά μας τη σκοπιμότητα αλλά και τους ρυθμούς του πρωτοτύπου. Κι αν δεν τους έχουν, καλύτερα να λουφάζουμε.
Έφτιαξε η AMD τους megataskers για να περιγράψει τους νέους «πελάτες» της (διαβάζεται όπως το λέει ο Βέγγος). Πρόκειται για υπεραπαιτητικούς χρήστες, για χρήστες εφαρμογών ακραίων απαιτήσεων. Πώς θα τους πούμε, μένοντας κοντά στη λέξη, τους χρήστες αυτών των υπεραπαιτητικών εφαρμογών; Εύστοχα. Να τους πούμε «μεγαχρήστες» που πρότεινες; Ή μήπως «μεγαλοχρήστες» (κατά τα μεγαλοβιομήχανος, μεγαλοεπιχειρηματίας, μεγαλοκτηματίας);
Ένα έρμο «χρήστες» έχουμε για όλες τις δουλειές. Εγώ, προς το παρόν, δεν είμαι έτοιμος να φάω φάπες και προτιμώ να λουφάξω. Θα μείνω στα περιφραστικά. Υπεραπαιτητικοί χρήστες. Και υπεραπαιτητικές εφαρμογές για τις «μεγαλοεφαρμογές», τα megatasks.