Θάνος Μικρούτσικος & Λάκης Λαζόπουλος: Φως, ελπίδα, ουρανός
(τραγούδι: Δημήτρης Μητροπάνος / δίσκος: Ψάξε στ’ όνειρό μας (1997))
Μαρία Πισιώτη, Διαπιστώσεις
Αναμοχλεύω το χθες
μέσα από τις στάχτες
του σήμερα.
Δεν άλλαξε τίποτα τελικά.
Πρόσωπα και πράγματα μόνο.
Διαχρονική ουτοπία
οι φωνές μέσα στην έρημο.
Το αύριο έρχεται χωρίς
συναισθηματισμούς,
μέσα από μάσκες ειρήνης.
Αιώνιοι Σίσυφοι με όνειρα
γεμίζουμε το διάτρητο
πιθάρι της ελπίδας.
Οι λιγοστοί εναπομείναντες
ρομαντικοί, η φωνή της γης.
Από τη συλλογή Αιωρούμενο νησί (1999)
Νέο μέλος της ανθολογίας μου, αλλά παλιά φίλη η Μαρία. Παλιά, αγαπημένη και σταθερή. Τι κι αν μας χωρίζουν πια 500 χιλιόμετρα; Είναι καθημερινά κοντά μου μέσω Ίντερνετ, πιο κοντά απ’ όσο στο παρελθόν, να μου θυμίζει την πατρίδα που τόσο αγαπάμε και τόσο αντέχει στον χρόνο, στους αιώνες, στα ζόρια της εποχής μας. Και που τόσο της μοιάζουμε η Μαρία κι εγώ και οι φίλοι μας, «οι λιγοστοί εναπομείναντες ρομαντικοί, η φωνή της γης».
Μαρία Πισιώτη, καλώς ήλθες στη γειτονιά των Θεσσαλονικιών ποιητών της ανθολογίας μου! Από σήμερα είσαι το 115ο μέλος της. (Σ’ το λέω για να μη νιώσεις ποτέ πια μόνη στο δρόμο που διάλεξες να πάρεις. Είστε ήδη τόσο πολλοί εδώ.)